“Bir kadının, çocukluğunu elinden alan Victor’a karşı yıllar süren intikam yolculuğu; geçmişin acıları, bugünün tehditleri ve geleceğin belirsizliği içinde Daniel’in gölgesi, Gizem’in desteği ve Kılıç Akay’ın beklenmedik hamleleriyle örülü bir hayatta kalma savaşı.... Her tik-tak geçmişin kanlı bir yankısıdır....

Hileyle kazanılan her şey kaybedilmeye mahkumdur Akgün Demir. Şaibeli ve pis işlere bulaşmış bir dedektif olduğunu kanıtlayacağım. Nasıl bir yaz sabahında beni bırakıp gittiysen, yine bir yaz sabahı seni geldiğin yere göndereceğim.

Henüz bebekken birbirinden ayrılan ikiz kardeşlerin yıllar sonra ölüm ile yolları tekrar kesişti.

Adalete inanır mısınız ? Hayır kavram olan adaletten bahsetmiyorum, gerçek olan Adaletten bahsediyorum; başına nir musibet geldiğinde varlığına inanmak istediğin Adalete. İşte Merthan Dursun daha 15 yaşındayken bu soruyla karşı - karşıya kalmıştı.

Gülümsemek Tüm Acılarımızın Bir Maskesidir...

Melda; Sana kandığıma inanamıyorum! Ben bu duruma nasıl düştüm. Ersin; Aşkla düştün

"Her şey sahil kenarında başladı en azından ben öyle sanıyordum. "Bana komplo kurulmuştu dertleri ne bilmiyordum ama o adam bi seri katıldı.

Adalet artık mahkeme salonlarında değil, kanla ağırlaşan bir terazide tartılıyor. Bir kefesinde kalp, diğerinde beyin… Hangisi ağır basarsa hüküm ona göre veriliyor. Kendini “adaletin unutulmuş hafızası” ilan eden bir katil, suçluların kalplerini sökerek onları gerçekten kalpsiz bırakıyor. Onun için bu, bir cinayet değil; dünyanın unuttuğu adaleti geri getirmenin tek yolu. Yasal boşluklara sığınan, cezasız kalan suçlular birer birer terazinin kefesine düşerken geriye sadece kanlı bir denge kalıyor. Toplum onu bir canavar, bir deli, bir katil olarak görse de o, kendisini sessiz çığlıkların sesi, karanlıkta adaletin nefesi olarak tanımlıyor. Ama asıl soru şu: Adaletin terazisinde son kalp sizin olursa, hangi kefeye düşeceksiniz?

“Senden nefret ediyorum!” dedim hiç tereddüt etmeden “İstediğin kadar nefret edebilirsin ne de olsa benimsin” Kaşlarımı çatarak bir adım attım kendisine “Senin mi? Hah güleyim de boşa gitmesin” Benim adımlarım durmuştu bu sefer de o üzerime yürüyordu o geldikçe ben geri gidiyordum ama sırtım kapıya yaslanınca durmak zorunda kaldım. Tam dibime geldi bir elini kapıya yasladı ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Aramızda bir iki santim vardı nefesini çok net hissediyordum. “İstediğin kadar güle bilirsin yavrum ama aklın da bulunsun benden nefret etsen bile seviyorsun beni karşı çıkma bunu sende biliyorsun…” Dedikleriyle yutkundum ama doğru söylüyordu ikilemde kalmıştım. Tam ağzımı açıp konuşacakken sözleri bir bıçak gibi kesti lafımı. “Bunu daha ne kadar söyleyebilirim bilmiyorum ama bence ölene denk söyleye bilirim ve yine söylüyorum…” Yüzüme yaklaştı yanağını yanağıma sürterek kulağıma doğru fısıldadı. “Seviyorum seni…çok seviyorum seni…benden nefret etsen bile çok seviyorum seni…” Kalp atışlarım hızlanmıştı hemde çok fazla ama böyle olmamalıydı onlara bunu yapamazdım olmazdı onu sevemezdim,onu özleyemezdim,ona sarılamazdım,ona bu kadar yakın olmamalıydım ama çok yakınındaydım. Yüzünü görüş alanıma getirdi ama hala dibimdeydi boşta kalan elini baldırıma koyduğu sıra afallamıştım elini yavaş ve sürterek belime koydu kolu belimi yılan gibi sarmıştı kapıya yasladığı elini çeneme koydu ve kafamı hafifçe kaldırdı yüzünü daha net görüyordum. Birden kendini sertçe bana yasladığında dudaklarımdan çıkan kısık sesli inlemeye engel olamadım bu onun hoşuna gitmiş olacakki daha çok yaslandı bana bende refleksle ellerimi omuzlarına koydum. “Bu saatten sonra benden istediğin kadar nefret et ama benimsin yavrum ne kadar beni istemesende benimsin…” Lafını bitirir bitirmez dudakları dudaklarımla buluştu.

Bağlanmış zincirler,geçmişi kırıp geleceğin umutlarını boğabilir mi? Suç ve adaletin birbirine karıştığı, seçim yapılıp dostluk ile ihaneti ayırmanın imkânsız olduğu bir dünyada… Yıllar önce aynı parkta çocuk kahkahalarıyla başlayan bir dostluk,arkadaşlık,kardeşlik şimdi kelepçeler ve silahların gölgesinde yeniden karşı karşıya gelir. Bir yanda karanlık geçmişinden kaçmaya çalışan, masumiyetini kanıtlamak isteyen masum bir genç bir adam; diğer yanda kanunun soğuk yüzüyle görevini yapmak zorunda olan eski dostu. Mahkumiyet, yalnızca bir suçun cezası değil; kalplerde açılan yaraların, söylenmeyen sözlerin, mecbur kalınan seçimlerin ve saklanan gerçeklerin de bedelidir. Peki, bazen en ağır mahkumiyet, insanın kendi vicdanına mahkûm olması olabilir mi?

Şuanlık açıklama yok

Babalarını ani bir ölümle kaybeden iki kardeş bunun bir cinayet olduğunu düşünür. Ve katili bulmaya çalışır

Organize İşler`de yeni bir dosya. Avcı Operasyonu. Kendisini ne yapıp edip bu operasyonun ortasında bulan genç bir kız. Biraz deli de. Üstelik babası organize işler, amcası ise asayiş büroda amirken. Kendisine aşık bir adamın ismi operasyonun içindeyken, bir başka adamın inadına dosyadan uzak durmuyor. Bunlar yetmezmiş gibi aşk da kapısını çalıyor. Artık emniyetin etrafına sürekli çekilen adımları, onu nerelere götürecek? Çılgın bir ailenin çılgın bir üyesi olan Asude, hayatındaki macera seviyesini daha ne kadar yükseltebilir, birlikte görelim.

Yeni işine büyük bir heyecanla başlayan Ebru, emniyette herzaman sinir küpü olan bir Başkomiser ile karşılaşır...ama geçmişinin yakası onu rahat bırakmaz fakat kendine bir söz verir;bu çatık kaşlı başkomiser`i yola getiricektir..

Bu kitap size hem polisiyeyi hemde aşkı yaşatacak hazırsanız başlayalım.

İzmir’in dar sokaklarında başlayan bir hikâye, İstanbul’un Boğaz kıyısında sonsuzluğa uzanıyor. Nejat ve Leman, geçmişin karanlık sırlarını aydınlatırken, kalplerindeki ışığı da keşfettiler. Şimdi, birlikte attıkları her adım, sevgiyle örülmüş bir geleceğe doğru ilerliyor. “Her sır bir başlangıçtır; her başlangıç bir aşka dönüşebilir.” Bu roman, kaybolan umutların yeniden filizlendiği, affedişin ve sevginin gücünü anlatan bir yolculuk. Nejat ve Leman’ın hikâyesi, kalbinizde derin izler bırakacak.

Sinirle kaşlarımı çatıp ellerimi ondan çekmeye çalıştım“Ya beyefendi anlamıyor musunuz yanlış kişiyi tutukluyorsunuz!"dedim.Karşımdaki polis alayla sırıtıp ellerime kelepçeyi geçirdi.“Aynen bende yanlış kişiyim aslında,"dedi ellerime takılan kelepçeye sinirle bakıp beni yönlendirdikleri arabaya doğru yürürken“Yanlış kişi komutanım."dedim köşedeki polislerle konuşan adama oda beni çok takmadı zaten kaderime kabullenip omuzlarımı düşürerek arabaya oturdum.Yanlıs yer komutanım!

Laçin TOMRİS ve Pamir Lev SVYATOSLAV geçmişte farklı yönlerden zarar görmüş iki kişi...     Hayatları çok farklı gibi görünse de aslında aynı merkezden çıkan bir kötülüğün kurbanları. İlk başta birbirlerinin düşmanı olduğunu sanıyorlar. Ama sonradan fark ediyorlar ki... aynı karanlıkta savaşıyorlar. BU KURGUDAKİ KİŞİ, KURUM VE KURULUŞLARIN GERÇEKLERLE BİR İLGİSİ YOKTUR. HERHANGİ BİR BENZETME TESADÜF OLARAK NİTELENDİRİLİR. KİTABIN TÜM HAKLARI SAKLIDIR.

Gerçekten çok gizem dolu bir hikaye

Polisiye, romantizm tarzi birşey

Polis - Sude Toptaş Hırsız - Arda Akıl Yan karakterler - Kiraz , Su , Kerem , Emir , Asin

Elifin maçında karşı takımdaki koç ile bakışır ve bu onların ilk bakışmaları olmaz ve birlikte bir sürü işe ortak olmak zorunda kalırlar

Not: Haftada bir yeni bölüm gelecek.Dünyama, zihnimin kuytu köşelerine hoş geldiniz *******

Dalya ailesi ile birlikte yaşayan bir kızdır ailesi ile normal bir hayat sürerken dalyan`ın işleri için başka bir şehire gitmesi gerekir her şey yolunda giderken ailesine bir telefon gelir Dalya`nın ölüm haberi ailesine şoke etmiştir ailesi Adalet arayışına girerken 16 yaşındaki kardeşi Enda bu yaşadıklarını anlam veremez maalesef anne ve babası dalyan`ın adaletini sağlayamaz ende ise bu duruma dur deyip kendi başına halletmesi gerektiğini anlar Enda içinde bulunduğu bu karanlık durumu çözmeye çalışırken her şey birbirine girer ve karanlık sırlar ortaya çıkar.

Polis cinayet işlediğinde kimi ararsın? Sadece satır aralarımı yorumlarıyla şereflendirecek okurları kabul ediyorum :)