“Bazen unutmak seni korur, ama bir bakış her şeyi hatırlatır.” Melissa Morin, 10 yaşından öncesine dair hiçbir şey hatırlamayan bir genç kadın. Geçmişi silinmiş, anıları bulanık. Fransa`da büyümüş, bugünse Türkiye`deki konsoloslukta düzenli bir hayat kurmuş durumda… ta ki, o gün gelene kadar. Devrim Atasoy, çocukken bir anda ortadan kaybolan can yoldaşını hiç unutmadı. Yıllar geçti, o polis oldu, ama içindeki eksiklik hep aynı kaldı. Ta ki, görevli olduğu koruma dosyasında tanıdık bir isimle karşılaşana kadar: Melissa Morin. Melissa, koruması olarak atanan adamın bakışlarında bir şeyler bulur. Tanıdık bir sıcaklık, açıklayamadığı bir sızı… Ve Devrim, yıllardır aradığı geçmişin şimdi gözlerinin önünde durduğunu anlar. Bir kadın geçmişini ararken, bir adam onu korumaya yemin eder. Ama geçmiş ortaya çıkarken, kalpler ne kadar dayanabilir?

Ters köşeli bir kitap

Hatalardan oluşan iki insan birbirine sadece kaos getirirdi. Bu sessiz savaşta beni arkasına alandı. Bu sessiz savaşın kendisi olandı. Ruhumu sarandı , ruhuma zehir olandı. Günahın en güzeliydi , günaha sürükleyendi. Cennetimdi , cehennemimdi , arafımdı. Boynuma dayanan hançer artık kesmediğinde benim kalbimde sadece intikam arzusu olurdu . O hançer elime geçerdi, o hançer artık benim ihanetlerim olurdu. Beni küle çevirenlerde yangın olurdu , bir daha sönmezdi. Daha sonra ait olduğu yere, benim kalbime saplanırdı. Hançer oydu. Kalbin en derinine yerleşendi. Yaklaştıkça ruhunu kanatırdı ama tek hamlede çektiğinde yarası kapanmazdı.

Echer: Sessizliğiyle konuşan, ateşi içinde taşıyan kadın. Gecenin karanlığında bile parlayan içsel bir ışıktır.

Paralar kızlar arabalar şöhret ve tahmin edebiliceğiniz her şey Lee minho da vardı ama o hala araba yarışlarına bağlıydı

!kitap tek bölümdürn oluşmakta! Ölümün kurtuluş olduğunu düşünen bir katilin hikayesi Kapağı tasarlayan @meloooonuzzz ` a çok teşekkürler

Minhoymuşli; Baklavalı ilk tavşan ben olucam Hanhanımezig; Sen ilk adam ol lan Minhoymuşli; Adam olmak karaktere bağlıdır jisung haybuki sen karaktersizsin Hanhanımezig; Sus lan seni chana söylicem Minhoymuşli; DUR NE İSTERSEN YAPARIM Hanhanımezig; Her şeyi mi?😝

Ben her gece annemi düşünür gibi yapar, sonra yastığa başımı koyar, hiçbir şey hissetmeden uyurdum. Çünkü hissedince yanıyordum. Hissetmemek, benim hayatta kalma yöntemimdi. Ama bir kadın hep eksikti. Hayatımda değil. Kanımda eksikti. Dokunamadığım bir sıcaklık gibi. Sadece adı vardı: "Anne." Babam hiçbir zaman o boşluğu dolduramadı. Doldurmak da istemedi zaten. Sanki o boşluğun varlığı ona da iyi geliyordu. Suçluydu belki. Belki de korkaktı. Ama konuşmadı.

Arabayı hiç bilmediğim bir araya soktuktan sonra durdurmuş kemerimi çözüp yönümü ona* çevirmiştim. Neden durduğumuzu bilmiyordu, birazdan öğrenecekti. Titreyen ellerimi dizinin üzerinde duran ellerine uzatıp kavradığım an vücudunun kaskatı kesilmesine sebep olan o cümleyi kurdum. "Benimle evlenir misin?" "NE?!?!" O* kendine gelince şokla bağırdı. Neden bağırdığını ilk başta anlamadım. Benimle sevgili olmak istemiyor muydu? "SENİNLE EVLENİR MİYİM?" Bağırma sırası bana geçti. "NE?! NE EVLENMESİ?" "SEN DEDİN!" "NE DEDİM!" "BENİMLE EVLENİR MİSİN DEDİN!" "SENİNLE EVLENİR MİYİM?!" "ZÜMRA SİKTİN ATTIN BİLDİĞİM HER ŞEYİ YAVRUM!" "BAĞIRMA BANA!" Bunu ona avaz avaz bağırırken söylemem trajikomikti. O* derin bir nefes alıp, "Tamam," dedi. "tamam, sakinim. Evet evet, sakinim. Şimdi az önce sorduğun soruyu tekrar et yavrum, hadi." Boğazımı temizleyip istediğini ona verdim. Daha sonra halimize gülecektim. "Benimle sevgili olur musun?" An itibariyle yanan yanaklarımı görmezden gelip kaçırmak istediğim bakışlarımı zorla gözlerinde tutmaya çalışıyordum. O* ağzı açık ayran budalası gibi bana bakarken ellerini cimdikledim. Beklemeye sabrım yoktu. "Cevap versene be adam! Evet mi yoksa hayır mı?" •∆• Benimkiler delirmiş hehehe O* yazılan kısımda adamımızın adı yazıyor normalde spoi yememeniz için değiştirdim ^^

Araf dediler bana. Dünya üzerinde bana koyulabilecek en son isim bile değilken hem de. Ben ya heptim ya hiç. Ya siyahtım ya beyaz. Ya var ya da yok. "Bunun için koydum bu ismi sana" demişti bir keresinde başkan. "Dünya senin bildiğin gibi bir yer değil,arada griler var,Araf var arada" demişti.

İlk kitap deneyimim takmayın

Ait olmadığın bir kalbe ev sahipliği yapamaz yüreğin…

Bu kitap sizi maceralara sürüklicek ve aynı zamanda sizlere birbirinden farklı beş gencin nasıl bütünleştiyini bir araya geldiğini zaman zaman onları kendi yerinize koyucak ve bu yolculukta benimle beraber olucaksınız.

İki kız kardeşin acılarla dolu hayatı. Onların hayatlarını mahveden iki erkek kardeş. Bu mahkumiyet ne zaman bitecek? İki kız kardeş ne zaman özgürlüklerine kavuşacak? Ve bu kaçış nerede son bulacak? İki Türkmen kız kardeş olan Hümeyra ve Hazel`in zorluklarla dolu kaçış macerasına hepinizi davet ediyorum. Biri gidecek diğeri kalacaktı. En kötüsü de ikisi de acı çekmeye devam edecekti. Bu Hümeyra ve Hazel`in zorluklarla dolu hikayesiydi. Oy ve bol bol yorum atmayı unutmayın lütfen. 😊🔥 🌸🌸🌸

❗ DİKKAT: Bu bir kurtadam hikâyesi değil! Bu, karanlıkta kimliğini saklayan bir adamla, geçmişin izini süren bir kadının intikam, güç ve çekim dolu hikâyesidir. O, adını bile söylemeyen bir adamdı. Kateryna ise sadece iz sürmedi, geçmişin ta kendisiydi. Kurşunlar kadar soğuk, geceler kadar sessiz bir savaştaydılar. Ve bu savaşta… kalpler de hedefteydi.

Bilinmeyen Numara: Islanmaktan nefret edip yağmurun altında kalmak büyük bir aptallık, Su Perisi. Bilinmeyen bir numaradan gelen bir mesaj ile hayatınız nasıl değişebilir? İlayda, kız yurdunda kalan bir kızdır, arkadaşlarının yanında, kıro, eğlenceli, komik, geveze bir kızdı. Sadece yalnız kaldığında hüzünlü bir insana dönüşüyordu. Ailesi tarafından sevilmeyen kızın, hep eksik olduğu sevgiyi bakalım Bilinmeyen Numara Perimiz verebilecek mi? Unutmayın ailesi tarafından sevilen herkes hayata 1-0 önde başlar

... Önce masmavi gözlerine baktı kızının, ardından parmakları kıvırcık saçlarına gitti. Tereddütle dokunurken dudakları titriyordu. Küçük kızın suratında ise şaşkınlık ve merak vardı... Karşısında bir anda bulduğu onunla masmavi gözlere sahip olan bu adamın kim olduğunu çok merak ediyordu. Genç adam dolu gözlerinden yaşlar akmasına izin vermeden konuştu. "Merhaba Lavin.." Küçük kız daha fazla dayanamadı ve adamın cümlesinin ardından o da konuştu. "Sen kimsin?" Genç adam derin bir nefes aldı ve küçük kızın gözlerine bakmaya devam etti. "Ben.. Ben senin babanım Lavin.. Hayatıma hoşgeldin." ...

Mihri yıllar önce hastane odasında yatarken onu ziyaret eden adamın verdiği sözle , yıllar sonra onun hayatına saçma sapan akımlar yaparak girer . Oysa gerçek çok başkadır: Mihri Tekin & Tamer Hakan Erkoç ______________ Tamamen eğlence amaçlı yazılmıştır. Çerezlik bir kurgudur.

NEDEN?" diye bağırdım. "Neden bıraktınız beni?! Neyim eksikti?! Ben orada büyürken, karanlık bir evde, susuz bir kalpte, siz ne yapıyordunuz? Mutlu muydu her şey? Hadi söyleyin bana Süleyman Bey, ben neyim sizin için?! Bir kurban parçası mı?! Bir hata mıydım?! Bir utanç mıydım?!" Gülsüm ağlamaya başladı. Ama ağlamaya hakkı yoktur sonuçta annen değildi Ama ben susturmadım onu. "Ben yandım! Siz bensiz bir hayat kurdunuz. Ben hâlâ o yangından çıkamadım! O küçük kız hâlâ o karanlık odada bekliyor. Hiç kimse gelip onu almıyor!" Süleyman öfkeyle yumruğunu masaya vurdu. "Sen bizim hikayemizi bilmiyorsun!" "O zaman anlatın!" dedim. "Ben susmayacağım! Siz beni susturamayacaksınız artık!"

Mordan, pembeye bürünmüş ufka dikti mahmur gözlerini. İçinde dillendiremediği hüznü vardı aşinasız. Belleğine kazıdı bu yadsınamaz biçareliğini. İstanbul, en sert kışını yaşıyordu şüphesiz. Hava atmosferini delip geçen kar taneleri, şimdi umudu olmuş, sel olmuş yağıyordu yedi tepenin üzerine. Umudunu yağdırıyordu, İstanbul`a Eva... Beyaz gelinlik örtbas ediyordu hüznü. Saflığı serpiştiriyordu vicdanın gammaz çıkmış sesine. Gama müptela olmuş bir çizgi çekti sınırdan öteye, şehrin yürüyen anılarına haykırdı tek seferde. "Beni yenemeyeceksin hayat!" diye haykırdı. Yineledi... “Beni yenemeyeceksin!” 5846 Sayılı Kanun gereğince hikayelerim koruma altındadır. İznim olmadan çalındığında veya kopyalandığında, yapanlar hakkında yasal işlem başlatılacaktır!

Aylin sevgilisini trajik bir şekilde kaybeder. Yaşadığı pişmanlık duygusuyla canına kıyacakken fark edilip durdurulur ve toplu terapiye katılmaya zorlanır. Orada tanıştığı Fatal imsomnia (Ölümcül uykusuzluk) hastası çocuk ona bazı sebeplerden dolayı sevgilisini hatırlatır.  Çocuk onun için pişmanlıklarının tekrarı mı olucaktır yoksa değişim için bir fırsat mı? જ⁀➴ "Ateş böceklerine dokunursan ışıldarlar, sevmekten korkarsan sana kalan karanlık olur." Parmağına konan ateş böceğini uzattı. "Söyle, sevmek ister misin?" Gözlerine bakacak cürreti kendimde bulamayıp kahvelerimi çimene çevirdim. "Korkarım ben."

T.C.B adında ki topluluğun topladığı çocuklara verilen görevlerden biriydi Kod.45 Çağla , Çınar , Çağlar ve Mira onlar kod.45 di ve görevleri öldürmekti

Şanlıurfa derler adı üstünde,altında sessiz çığlıklar feryatlar,zerda ben,anamın kara kuzusu,babamın kara yüzüyüm,çocukken yapılan anlaşma yüzünden hayatımın elimin avcumun içinden kayacağını nerden bilebilirdim ki? (Kitap kurgusunu kendim bulmuşumdur)

~ ^.^ Ülkesi savaştan dolayı çökmekte olan bir prenses ve onun şövalyesi.

Bir hastalıkla yüzleşmek, hayatın tüm anlamını sorgulamayı gerektirir. İnkâr, öfke, pazarlık, depresyon ve kabullenme... Beş evre, ada` nın hayatını alt üst eden acıyı kabul etme yolculuğunu anlatıyor. Ada kayıplar ve umutlar arasındaki ince çizgide ilerliyor. "Pes etmek yok" diyerek yeniden doğan bir karakterin güçlü hikayesi.