Evet... aile herşeydir fakat bir ailen varsa.

Herkesin bilmesi gereken bir şey varsa o da her numara salladığınızda 1,95, yunan tanrısı, mafya ya da hayranlıkla baktığımız kaslı erkeklerin denk gelmediğidir!!

Yer altının en güçlü mafyası ya bir gün nefret ettiği ailesinin aslında düşmanlarının kızı olduğunu ögrenirse... Umarım beğeniceğiniz bir hikaye olur bölüm sonlarında yıldızı patlatıp oy vermeyi unutmayın:)

🌸 Bir aşk, bir isyan, bir özgürlük hikâyesi... 🌸 Defne, ailesinin baskısı ve toplumun beklentileri arasında sıkışmış bir genç kızdır. Onun için hayat; dersler, kurallar ve başkalarının karar verdiği bir gelecekten ibarettir. Ta ki Aras’la tanışana kadar… Aras, rüzgârın ve özgürlüğün çocuğu. Motorunun üstünde rüzgârı yararken, Defne’nin ruhundaki zincirleri tek tek kıran bir adam. Onunla birlikte Defne ilk kez kendi hayatını yaşamaya, kendi kararlarını vermeye cesaret eder. Ama bu yol kolay değildir. Ailesinin tepkileri, kasvetli kurallar, kıskanç bakışlar ve tehlikeli düşmanlar bu aşkın önünde durur. Defne, kalbini Aras’a teslim ederken aynı zamanda kendi özgürlüğünü, cesaretini ve kim olduğunu da keşfeder. Bu hikâye, sadece bir aşk hikâyesi değil; büyümenin, özgürlüğün ve her şeye rağmen sevmenin hikâyesi. Kalbiniz Aras ve Defne’yle birlikte çarpacak, rüzgâr saçlarınızda dolaşacak, gözleriniz belki de onlarınki kadar dolacak… 💔 Aşk, bazen bir yolculuktur. Ve bazen, o yolun sonunda kalbinizin en derininde sakladığınız cesareti bulursunuz.

"Ve… eğer biri sana dokunursa, ben onun canını yakarım."

Tek gecelik iliskiye girdiğiniz adam hocanız çıksaydı ne yapardınız? "Sadece bir geceydi... Tanımadığım bir yabancı ile aynı yatakta uyandım. Ertesi gün sınıfa girdiğinde, o yabancının yeni hocam olduğunu öğrendim. Ve o andan sonra her şey… daha da karanlık ve belirsizleşti."

Ben gece abisi tarafından ormana atılmış ve Orman çocuğu olan gece

Her hikâyenin bir sonu vardır. Ya mutlu sonla biter ya da kötü sonla…Bu da Alev’in hikâyesi.Mutlu ya da kötü bir sonla bitecek olan hikâyesi.

Müzisyen bir kız çalıştığı otelin sahibinin mafya olduğunu bilmeden orda şarkı söylerken bir gün onu test etmeye gider kızı ise ilk gördüğü anda aşık olur

Başarılı bir savcı ve babası suça karışmış masum kadın. Hayat bazen bizi yanlış seçimlere yönlendirir.... Dur bir dakika, hayat mı yönlendirir yoksa biz mi seçeriz?

"Ya gerçekten gömmediyse?” dedi usulca. “Ya hâlâ kalbinin en derininde bir yerlerde Hamza varsa, ne olacak?” Sessiz kaldım. Kalbim sustu. Sadece gözlerim konuşuyordu şimdi. Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır.

Doğrular,yalanlar,yanlış anlaşılmalar,ölümler,katiller,mağdurlar,kaybedenler,kazananlar...

Sancar, nefesini toparlayıp tebessümle Seris’e yaklaştı. “Tebrikler, gerçekten hakkettiğin birincilikti.” Seris biraz terli yüzünü silerken, gözlerini Sancar’dan ayırmadı. “Teşekkür ederim. Sen de iyi yarıştın.” Sancar omzunu hafifçe silkerek, “Yarıştıktan sonra iyi biriyle rekabet etmek her zaman keyifli. İyi yarıştık.” Seris elini uzattı. “Ben Seris Soylu. Seninle tanışmak güzel.” Sancar elini sıktı, gözlerinde saygı vardı. “Sancar Soylu. Gelecek yarışlarda da pistte görüşürüz.” Göz göze geldikleri o anda, pistte başlayan rekabetin sadece bir başlangıç olduğunu ikisi de hissetmişti

Zorbalığın, sessiz kalmış aşkların ve karanlık sırların gölgesinde bir lise hikâyesi... ‎ ‎Lise öğrencisi Derin, yıllardır sessizce hoşlandığı çocuğa mezun olmadan önce bir mektup bırakır. Ama o mektup sadece bir itiraf değil; birçok şeyi harekete geçiren bir kırılma noktasıdır. ‎ ‎Zorba bir arkadaş grubunun içinde, görünmeyen çatlaklar oluşmaya başlar. Sessizlik dağılır, eski dostluklar çözülür, ihanetler ortaya çıkar. Ve sonunda, kimsenin geri dönemeyeceği bir an gelir. ‎ ‎Gölgede kalanlar artık görünür olmaya başlıyor. ‎ ‎Ama bazı yaralar ışıkta bile iyileşmez.

Adavet; düşmanca davranış, düşmanlık..

Roza derin bir nefes çekip fısıldayarak konuşmuştu. "Ben senin için kendimden bile vazgeçmişken, sen benden bile vazgeçmişsin. Ayıbım bana ahım sana kalsın." Diyerek odasına ilerleyip uyumuştu. Bazı acılar vardır ki insanın içine sessizce işler; ne bağırır ne çağırır ama her nefeste biraz daha derine iner. İki gencinki de öyleydi işte. Adını koyamadıkları bir boşlukta uyanıyorlardı her sabah; kalabalıklar arasından kaybolmuş bir yalnızlık gibi, kendi içinde susan bir çığlıkla... oysa başlarda her şey masumdu. Bir tebessümle başlayan yolculuk, bir çift gözde vadedilmiş cennet... Zannettiler ki, o elleri tutarken bırakmaz, gözler bakarken yalanlar söylenmez. Ama yanılmışlardı. Hem de en derininden. İhanet, bir yabancıdan gelseydi belki bu kadar yakmazdı içlerini. Ama sevdiği, güvendiği, gözünün içine bakıp "sana zara vermem" diyen... işte o kişilerdi, kalplerine en keskin hançeri saplayanlar. Geceler boyu onlarla kurdukları hayaller şimdi birer enkazdı. Sevda sandıkları şeyin altından yalanlar çıkmış, umutla ördükleri anıları şimdi sadece canlarını yakan hatırlatmalara dönüşmüştü. Ve o an anladı Dewran "Elini tuttuğum gün, kalbimi bıraktığımı biliyordum," dedi kendi kendine, gözlerini ufka dikmiş halde. "Meğer insan en çok, en çok güvendiği yerden yara alırmış." Sustu sonra. Çünkü bazı cümleler vardır, suskunluğun bile daha çok şey anlattığı... Ve bazı aşklar sadece acıyla hatırlanır. Aşkına ihanet edilmiş iki genç. İki yanan yürek ve bunlardan bağımsız olan diğer iki genç ile karşılaşırsa neler olur. Birbirinden bağımsız iki hikaye ama aynı acı...

Civan: EFNAN ÇILDIRTMA BENİ! Siz: Bağırma bana! Civan: Ne işin vardı o herifin arabasında senin? Civan: Ben sana uzak dur dedikçe tersini yapıyorsun! Civan: Üç gün ulan! Civan: Üç gün yoktum! Civan: Ben arkamı döner dönmez ona mı gittin? Siz: CİVAN ÇILDIRTMA BENİ! Civan: Bağırma bana! Siz: Ne ima ettiğinin farkında mısın sen Siz: Bence bu konuşmayı burda bitirelim Siz: Birbirimizin kalbini kıracağız yoksa Civan: Bitirelim bencede. Civan: Biz bu konuşmayı sonsuza dek bitirelim. Civan: Ben anladım sen asker yolu beklemezsin. Civan çevrimdışı. Gözlerim bir süre son mesajında takılı kaldı. Yüzümde buruk bir tebessüm oluşurken kırılan kalbimle ekranı kapattım. Babam askerdi. Bilmiyordu. Abim askerdi. Bilmiyordu. Civan Mert Türkoğlu benim doğduğumdan beri asker yolu beklediğimi bilmiyordu.

Su kaçırıp onları yasal yollarla satan mafya örgütünün eline düşmüştür ama bunu istemiyordur kaça bilecekmi yoksa boynumu eğecek

Sinan okulun asi ruhu. Kuralları hiçe sayan, kimseyle yakınlık kurmayan, kendi dünyasında kaybolmuş bir genç. Ve Çolpan , okulun onur listesinde adı yazılı olan birincisi. Dışarıdan kusursuz görünen ama içten içe bambaşka hayaller kuran bir kız. Aynı koridorda yolları kesiştiğinde, ikisinin de hayatı değişmeye başlar. Bir yanda düzen, disiplin ve beklentiler… Diğer yanda özgürlük, başkaldırı ve bilinmeyenler… Peki, kurallarla dolu bir dünyada hayallerine ne kadar tutunabilirsin? Ve bir kalp, görmezden gelmeye çalıştığı duygulara ne kadar karşı koyabilir?

Gücün sesinle duruşunla ve seçimlerinle parlar. Kendini küçümseme. Dünya senin ışığını görmeli... Ben onu çok sevmiştim. Oda beni çok sevmişti. Peki aşk gerçekten bu muydu. Önce ayaklarını yerden kesip sonra seni yerin dibine sokan bir şey miydi?

(erkek versiyon) gerçek ailem her an kalkabilir ama sonunu getirmeyi düşünüyorum. Eleştiriye tamamen açık sövebilirsiniz. Bu arada kitap fotoğrafındaki çocuğun gözleri mavi...

Arkadaşımla numara sallasam ne olur kii

Yeni okula başlayan kızın yanlizlığı ve olayları

"Derin polisi ara!" Diye bağırdı Irmak. "Emir bir şey yap!"Diye bağırdı Irmak`ın karşısındaki çocuk. "Bacağım kırıldı galiba."Diye yakındı Sarp denen çocuk. "Ben arıyorum polisi."Diyerek telefonuna yöneldi Ada. "Sakince konuşabilir miyiz?"Diyerek merdivenlerden indi çekik gözlü çocuk. "İndirsene bacım şunu!"Diyerek Irmak`a bağırdı karşısındaki çocuk. "Sus geçiririm kafana!"Diyerek yükseldi Irmak. "Hepiniz susun!" Sinirle bağırdığımda sonunda herkes sesini keserken Ada`nın polisi aramak üzere olduğunu görüp elindeki telefonu aldım. "Kimse polisi aramıyor," Diyerek Ada`ya yönelik konuştum. Ardından Irmak`a dönerek elindeki vazoyu işaret ettim. "Ve kimse kimsenin kafasını kırmıyor. İndir şunu." Aklıma gelen şey ne kadar sinirimi bozsa da bulunduğumuz durumun başka bir açıklamasını düşünemiyordum. Ya gerçekten sapıklardı ve eve gizlice girmişlerdi ya da evi aynı anda kiralamıştık. Mümkünse tabii.

Gerçek ailem kurgusudur. ‼️Bu kitapta Şiddet, tehdit, küfür, psikolojik şiddet vardır. Lütfen bu konularda sorun yaşayacak olanlar okumasın‼️ Küçük kız korkuyla yerde kanlar içinde yatan bedene bakıyordu. Yerde delik deşik olmuş beden artık çürümeye yüz tutmuştu. Odaya giren adam bütün evi ayağa kaldıracak kadar yüksek sesle kahkaha atmıştı. `görüyor musun meleğim? Anne öldü.` Adam tekrar kahkaha atarken yerdeki bedeni kaldırmaya başladı. `Ahsen, meleğim dans etmeyi sever misin? Hadi bir şarkı söyleyelim. Annecik ile babacık dans edicek` Adam ölü bedeni kendine çekerek dans etmeye başladı. Küçük kız korkudan titremeye başladı. Babası ölü bir bedenle dans edicek kadar psikopattı. Wake up my Angel (Uyan meleğim) Wake up my angel (Uyan meleğim) Let`s all dance to death together (Hadi hep birlikte ölümüne dans edelim)