Ölüm, kabullenilmesi en zor gerçektir. Kimileri ölümle yaşar, kimileri ise ölüm hiç yokmuş gibi... Deniz, ölümü kabullenemeyen insanlardan yalnızca biridir. Sevdiği adam, Poyraz`ın ölümüyle hayatı birden altüst olur. Kendi canından geçecek kadar derin bir acı içindedir. Poyraz`ın yanına gitmeyi ve onunla yeniden kavuşmayı aklına koyduğu gece, izlediği bir reklam her şeyi sonsuza dek değiştirir. Bir imkan. Bir olasılık. Ve böylece içinde bir umut tohumu yeşermeye başlar. Ölüm artık bir son olmak zorunda değildir.

Sürekli olarak karşına çıkan ünlüye kalbini kaptıran Yasemin yaşananları kaderin oyunu sanar ve aşkına karşılık bulma umuduyla bir mesaj atar. Zamanla mesajların ardı arkası kesilmez ama bir gün kaderin oyunu gün yüzüne çıkar ve aralarında ki kırmızı ip dolanmaya başlar. Yasemin kendini bu aşka o kadar çok kaptırmıştır ki çevresinde olup biten hiçbir şeyden haberdar olmaz. Belki de hiçbir zaman kopmayacak olan kaderin kırmızı ipi bu sefer bizi yanıltmıştır. 🎀 İg/birvaveylaa1 Tt/birvaveylaa Wattpad/birvaveylaa

Doğa, sahnelerin ışığında parlamak isteyen bir oyuncu adayı. Yalın ise kodların içinde kaybolmuş bir bilgisayar mühendisi. İkisi de bambaşka dünyaların insanı. Ama bir mesaj her şeyi değiştiriyor... Bir gece, Doğa ve en yakın arkadaşı Beril, eğlenmek için dışarı çıktıklarında kendilerini beklenmedik bir durumun içinde bulurlar. Yaşanan olayların ardından Doğa, hayatını altüst edecek bir şantajla karşı karşıya kalır. Çaresiz kalan Beril, okulda "zorlukları çözme konusunda efsane" olan birinden bahseder: Yalın. Ve Doğa, belki de hayatının en garip mesajını atarak ondan yardım istemek zorunda kalır. Yalın`ın dünyası kodlardan ibaretken, Doğa`nın gelişiyle her şey değişmeye başlar. Birbirine tamamen zıt iki insan, bir hatayla başlayan sohbet, istemeden dahil olunan bir plan ve bolca eğlence... Bazen yanlış mesaj, doğru kişiye gider. Ve bazen en büyük kaos, en güzel hikâyeyi başlatır.

Yüreğime ilmek ilmek işledin kendini.

Bazen birini sevmek, adını söyleyemeyecek kadar derinden olur. Neva, iki yıldır sadece uzaktan izlediği Atlas`a bir gün yazmaya karar verdi. Ama gerçek kimliğiyle değil. Çünkü onun dünyasında Atlas, herkesin sustuğu ama kimsenin gerçekten duymadığı biri. Sade bir kahve fotoğrafıyla başlayan yazışmalar, hiç tahmin etmediği bir yakınlığa dönüşürken; Neva, kelimelerin arkasına gizlediği duygularla savaşmak zorunda kalır. Atlas ise ilk defa kendini anlatmaya başladığında, yazdığı kişinin en büyük gerçeği olduğunu bilmez. Bu bir aşk hikâyesi değil. Bu, kelimelerle var olmaya çalışan iki sessiz insanın, birbirini tanımadan önce duyma cesaretini bulma hikâyesi. Yazmak bazen yetmez. Ama bazen sadece o vardır.

Bir gece kuzeninizle konuşurken bir istek gelir ve kabul edersiniz daha sonra bir mesaj selam bakalım hikaye nasıl devam edecek

Annesini kaybetmesiyle hayatı yeniden başlayan kız

Bazı hikâyeler gürültülü başlar. Gökyüzünü yaran bir çığlık gibi, kapıları çarpan bir öfke gibi... Ama bazıları sessizce sızar hayatına. Hiç beklemediğin bir anda bir gülüşte, bir bakışta, bir cümlenin tam ortasında... Koray ile Gupse’nin hikâyesi, işte öyle bir anda başladı. Ne büyük sözlerle, ne dramatik karşılaşmalarla... Bir proje ödevi kadar sıradan, bir şarkı sözü kadar etkiliydi. Biri kalabalıkların çocuğuydu. Hayatın kolay yönünden gelmiş, ama içinde hep bir boşlukla yürüyen. Diğeri tek kişilik dünyasında, sert çizgileriyle var olmaya alışmış, ama kalbinin bir yerinde hâlâ inanmayı bekleyen... Birbirlerinin zıttıydılar belki. Ama müziğin ortasında, bir bakışın ucunda, bir yürüyüşün sessizliğinde... Aynı hikâyenin cümlesi oldular. Bu, “seninle olmadan önce nasıldım ben?” sorusunun cevabını arayan iki ruhun hikâyesi. Bir züppenin, pembe saçlı bir devrime tutulması. Ve devrimin, gözlerinin içinde büyüyen bir çocuğu fark etmesi. Bu hikâye onların. (Bu bir yan hikayedir. "Dilerim ki" nin yan karakterlerinin oykusu. Profilimden ulasabilirsiniz.

Açıklama yok...🥬

En fazla yanlış numara ne olabilirki????

*Bu kitap ne olursa yolundan dönmemiş, pusulası puslansa bile mücadelesine devam etmiş; anahtarının doğru kapıyı açacağına inananlara ithaf edilmiştir. Saatinizin durmaması dileğiyle. "O ne?" Kaşları çatıldı, işaret ettiğim zincire baktı. Yüzünde saniyeler içinde ufak bir gülümseme oluşurken elini cebine daldırdı. Kızına öğretmeye çalışan bir baba misali yüzüme dikkatlice baktı. Vereceğim her tepkiyi, yüzümün alacağı halleri kaçırmak istemiyor gibi bir hali vardı. "Pusula," Kendime engel olamayarak araya girdim. "Ormanda değiliz, biliyorsun değil mi?" Başını sallayıp güldü. Başı kahkahasının etkisiyle hafif arkaya düşerken ademelması gözler önüne serilmişti. "Senin olmayan hiçbir şeye güvenemezsin. Güvenemediğin her şey seni kaybeder." Yalnızlığında kaybolmamak için pusulayı yanında taşıyordu. "Senin olan bir şey güvenini boşa çıkarırsa?" Yüzündeki gülümseme silinirken ellerinin arasındaki pusulaya baktı. "Pusulan puslanır. Yine kaybolursun." - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Yasef ve Poyraz`ın anne ve babası, onlar daha çok küçükken kaybolur. Yasef, onları bulmak için yola çıkarken Poyraz`ı da yanına almayı ihmal etmez. Cebinde babasının pusulası, kalbinde kimsesizliğin ağırlığını taşıyan bir adam koca bir oyunun içine düşerse ne olur? Üstelik, hiçbir kuralın olmadığı bir oyuna. Yasef ve Poyraz`ın pusulaları şaşmak üzere, hangi saat onların zamanını ifade edebilir? Hangi anahtar onlar için doğru kapıyı açabilir? - - - - - - - - - -- HERHANGİ BİR ÇALINTI- KOPYALAMA DURUMUNDA YASAL YOLLARA BAŞVURULACAKTIR.

İki eski sevgili, ayrıldıktan sonra ilk kez; üstelik terk eden tarafın yeniden birleşmek istemesi ile konuşmaya başlamışlardır. Biraz mizah, birazdan çok kötü espri. Hera ve Can`ın hikayesine hoş geldiniz... @Heramera: İflah olmazsın sen. @Heramera: Ulan evimin kapısına gelip beni terk ettiğin taksinin fişini bırakmak ruh hastalığının kaçıncı seviyesi? @Cantoker: Hera, Hera, Hera. @Cantoker: O fişi bıraktım çünkü @Cantoker: İt gibi pişman olduğumu anladığında alnıma çarpman kolay olsun istedim. @Cantoker: Kızın yerine kendimize trip atıyoruz aldığımız tepkiye bak.

Bazı kalp kırıkları sessiz olur. Bazılarıysa bir fırtına gibi savurur her şeyi. Bu, yıkılan bir hayalin enkazından kendini yeniden inşa etmeye çalışan bir kızın hikayesi. Güvendiği biri tarafından aldatılan, kalbinin tam ortasından yaralanan. Ama sonra, hiç görmediği birinin gözlerinde kendi değerini yeniden bulan bir kızın. Bu kitap, bir intikam planıyla başlayan ama sevgiyle iyileşen bir yolculuğun satır arasıdır. Bazen bir mesaj, bazen bir söz, bazen bir bakış bütün hayatınızı değiştirebilir. Ve bazen en büyük mutluluk, en sessiz köşede seni hep bekleyen bir kalpte saklıdır. Her yara izi bir sır taşır. Ve bazı aşklar, kanla yazılır. -Şiddet içerir! -Tehdit içerir! -Tüm telif hakları saklıdır. -Bütün olaylar, karakterler tamamen kurgusaldır. Gerçek ile alakası yoktur.

Gizli bir hesap, kimliği belirsiz bir kız ve geçmişin yükünü omuzlarında taşıyan bir genç... Okulun en çok konuşulan hesabı bir anda ortaya çıkar: İtiraf Sayfası. Herkes konuşur ama kimse sahibini bilmez. Sayfanın arkasındaki gizemli kız, görünmez olmanın gücünü kullanarak yalnızca kendini değil, başkalarını da korumaya çalışır. Ancak işler, sayfaya gelen bir mesajla değişir. Utku. Kız, her yanıtında kendi kimliğini gizlerken, Utku’yu da kendine çeker. Ama bu oyunda yalnızca duygular değil, sırlar da açığa çıkacaktır. Gerçekle yalanın, acıyla sevginin iç içe geçtiği bu hikâyede bir kimlik sadece bir isim değil, bir hayatı değiştirebilir.

Abisinin arkadaşına aşık olan bir kız ve onu kardeşi gören adam

**Mafya kurgusudur. ... “Git...” diye fısıldadım, sesim dudaklarımdan güç bela bir fısıltı gibi dökülmüştü. “Gitmeyeceğim, gözlerime bak.” Onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerine bakmaktı, onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerinde ölümü izlemekti. “Sen bak ki ben göreyim...” diye fısıltıyla konuştu, parmakları tüy gibi bir temasla çenemi kavrarken bakışlarımı alev alev yanan mavilerine çevirdi. “Kendimi görmeyi hayal ettiğim göz bebeklerine nasıl bir cehennem yerleştirdiğimi.” ... Massimo Dante Morelli, İtalyan mafyasının karanlık dehlizlerinde hüküm süren bir gölge. Kullandığı zehre panzehir ararken, kaderin ağları onu genç bir kimyagerin laboratuvarına düşürür. Aşk ve nefretin, yaşam ve ölümün dans ettiği bu labirentte, hangi taraf kazanacak?

" Biliyor musun?" dediğinde kaşlarım çatıldı. " Neyi?" deyip yutkundum. " Gülüşün güzel." dediğinde nedense utanmıştım bu sefer. Sırıtan taraf yine o olmuştu.

"Söylesene küçüğüm seni bile bile ölüme terk edecek kadar nasıl acımasız olabilirim?" Bedenim ağlamanın etkisiyle yorgun düşerken ellerimin titremesinin sebebiydi gözleri. Git diyordu. O benim gitmemi istiyordu. Benim gitmemi istiyordu.

"Ablamı ararken kendimi kaybettim... Şimdi ise kim olduğumu hatırlamak, bir şehri yakmakla mümkün." Saklışehir unutulmuş bir şehir. Ama bazı sırlar, unutulmaz. Arven geçmişini ararken; adı silinmiş bir çocuk, yüzü tanınmayan bir katil ve siyah bir gülün gölgesinde saklı bir gerçek bulacak. Peki ya bazı soruların cevabı, her şeyden daha tehlikeliyse? Saklışehir`e hoş geldin. Burada hayatta kalmak, gerçeği gömmekle başlar. "Her hafta cuma günü saat 22.02`de yeni bölüm yayınlanmaktadır." 28.02.17 - 03.54 / SEMANUR BAL 10`a ithafen*

Defne, sıradan bir lise öğrencisiydi. Okul, arkadaşlar, hayaller ve elbette Instagram… Bir gün gelen bir mesaj, hayatını tamamen değiştirdi. Hilmi. Kibar, anlayışlı, ilginç... ve hiç tanımadığı kadar "ilgili". Günler geçtikçe mesajlar derinleşti, bağlar kuruldu. Ama Defne hiçbir zaman tahmin edemezdi: Onun en çok güvendiği kişi, en büyük acısının sorumlusuydu.

Özün , abisinin arkadaşı ve üst katında oturan Yektadan hoşlanmaktadır. Fakat Yekta`nın abisinin arkadaşı olması ona açılmasını engeller. Aralarında abi- kız kardeş ilişkisi olarak gören Yektanın Özün`ün davranışları ve birbirine olan yakınlıkları bu durumu değiştirir. Ama arada abi olarak Altay gibi bir sorun vardır.

Bade, arkadaşları ile yaz tatiline gitmiştir. Olaylar arkadaşlarının Bade`yi Adada unutması ile başlar. Huysuz dediği adamın ona yardımcı olur

Bade arkadaslarinin verdigi yetkiye dayanarak 2 senedir stolkladigı cocuga yazmaya karar veriri . En yakin arkadasi Bigen`in fake hesabindan Kardanadam Operasyonuna start verilir.

Bir tarafta öz kızı olarak bildikleri kızından hem psikolojik hemde şiddet gören ARSLANlar.. Bir diğer tarafta da gerçek ailesi olarak bildiği ama üvey ailesi tarafından şiddete maruz kalan Hazal.. Yıllar sonra bu aileler kızlarının karıştığını ve dna yaptırıp her iki aile kendi kızlarını alabilecekler mi? Yaralarını birlikte sarabilecekler mi? 🌙

Deniz Yazgı yılmaz Hayır sil Deniz Yazgı Aksoy Hayır sil Sadece Deniz Yazgı... 17 yıl sonra ortaya çıkan aile mi? Ne kadar da saçma öyle değil mi? Bunca sene ortada olmayan ailem şimdi karşıma çıkıyor. Bunu bana başkası söylese gülerdim lakin gerçekten başıma gelmişti. Kim benim gibi bir belayla uğraşmak ister ki? Ya da kim tanımadığı bir kızı evine alır, ilk kelimesini bilmediği kıza annelik-babalik yapar ya da yapabilir mi? Pekii ne yapacaktım kabul mü edecektim onları yoksa görmezden mi gelecektim? Ne yapmam gerektiğini bilmiyorken nasıl onlarla tanışacaktım? ---------------------------------------- Eğlenceli aynı zamanda dram, genç bir kurgu olsun ama heyecanli da olsun, arkadaşlık ilişkisi olsun ama aynı zamanda da bir aile kurgusu olsun diyenler için...