Her şey yolundaydı. Ta ki onu tanıdığı güne dek... İnsan, bazen içine çekildiğini fark etmeden bir girdabın ortasında bulur kendini. Bu bir aşk mı, bir travma mı, yoksa zihnin karanlık kıvrımları mı? "Girdap", bir insanın kendi benliğiyle verdiği savaşın, gerçekle yüzleşmenin ve kaçınılmaz olanla barışmanın hikayesi.

"Benim yaşamam için senin ölmen gerek..." Sadem, 17. yaşının sonlarında hayatını düzene sokmak için çalışan bir kızdır. Yaşadığı onlarca olayın üzerine bir de aynı okulda okuduğu İnanç`a aşık olur. Fakat bilmediği, farkında olmadığı, hatırlamadığı şeyler vardır. Birgün İnanç da Sadem`e aşık olduğunu itiraf eder ve sevgili olurlar. Ama hesaba katmadıkları bir şey vardır. Ne kadar uğraşsalarda kurdukları bu aşk hep inişli çıkışlı olacaktır. Birlikte olmalarını doğup batan Güneş bile istemiyordur. "O gün de böyleydi. Güneş batıyordu, hayallerim gibi." 19.01.2023

Kendine neden yeni bir sen yaratmak için adım atmıyorsun? sadece bir adım cesur insan .

Sahte bir benlikle yaşanmış kafasındaki sesleri susturmak isterken benliğini kötülüğünde kaybedenler için kaleme alınmıştır.

"Her gün aynı. Aynı sokaklar, aynı insanlar, aynı boşluk... Peki ya bir sabah gözlerini bambaşka bir dünyada açsaydın?" Çağrı, hayattan kopmuş, yalnız ve toplum tarafından dışlanmış bir gençtir. Güçlüdür, zeki ve soğukkanlıdır ama kimse onu anlamaz. Monoton bir okul günü sonrası, her zamanki gibi uykuya daldığında… bambaşka bir yerde uyanır. Taş duvarlı bir han… Ahşap masalarda sarhoş adamlar… Orta Çağ’a ait, ama hiç bilmediği bir dünya. Başta bunun sadece tuhaf bir rüya olduğunu sanır. Ta ki ertesi gece gözlerini tekrar açtığında, tekrar kendi dünyasına döndüğünü fark edene kadar. Artık her gece uyuduğunda, bir gün modern dünyada, bir gün Orta Çağ dünyasında uyanmaktadır. Ancak bu geçişler basit bir tesadüf değildir. Çağrı, bilmediği bir kaderin parçasıdır. Her 10.000 yılda bir sıfırlanan bir dünyada, kaybedilmiş zamanı geri kazanmak için seçilmiştir. Ama bir soru hala aklını kurcalar: Gerçek dünyası hangisi? Gerçek kimliği ne? Ve bu döngü nasıl sona erecek?

"VURGUN", duyguların ve kararların iç içe geçtiği, kahramanların kendilerini bulmaya çalıştığı, aynı zamanda psikolojiyi konu alan bir romandır. Gerçek ile hayal arasındaki çizgide ilerleyen bu hikaye, psikoloji ve aşk dolu dünyanın kapılarını aralıyor.

"Gördüğün her şeyin gerçekliğinden nasıl emin olabilirsin?" Meyra, arkadaşlarıyla birlikte katıldığı bir yılbaşı partisinde kendini bir kavganın ortasında bulur ve bu kavganın sonucunda Meyra ikinci kattan düşer. Gözlerini araladığında olay günü de dahil son bir senesini hatırlamıyordur, üstelik onu bekleyen tek sürpriz bu olmayacaktır. Uyandığında zihninde beliren kişilerle başı derttedir. *** Kapak Tasarımı: Büşra Yörük Tüm hakları saklıdır.

Babam beni cennetinden kovmuştu. Bende kendi cehennemimi yaratmıştım. Güneş her zamanki görevini yerine getirmiş ve intihar ederek cesedini gecenin karanlığına teslim etmişti. Karanlık bir gece, karanlık bir oyuna ev sahipliği yapardı. Küçük bir satranç masasında küçük, beyaz ve siyah renklerde taşlar bulunuyordu. Bizim asıl kahramanımız ise küçük piyondu. Küçük piyon, kendine güvenmeyen ve içine kapanık bir taştı. Adım atmak için hazırlandı, küçük piyon. Korkuyordu. Bir kare mi ilerlemeliydi, yoksa cesaret gösterip iki kare mi? Asıl sorun şuydu; sıra kendi takımındaydı, hareket etmek zorundaydı. Tek isteği, ondan önce birinin hareket etmesiydi. Lakin kimse hareket etmedi. Korkuyordu küçük piyon, bunu ikinci kez kendine söylüyordu. Adım atmazsa ne olurdu ki? Maçı mı kaybederlerdi? Umrunda mıydı? Hayır. Küçük piyon, artık adım atmak istemiyordu ama arkasından gelen sesler kesilmedi. Kulak vermedi ilk başta onlara ama kulak ya bu, gerekmeyen her şeyi duyuyordu. “Aptal, hadi oynasana!” “Deli, deli, otuz iki memeli.” “Korkak, korkak, korkak…” Sesler asla susmuyordu. Onu yok edeceklerdi, durmalılardı. Lakin kimse dinlemedi. “Lütfen susun!” diye bağırdı küçük piyon. Kimse susmadı. Galiba onları dinleyecekti ve ilk adımını yapacaktı. İki kare ileriye gidecekti. İlk cesaretini gösterdi, küçük piyon. Nereden bilebilirdi, küçük piyon hayatının en büyük hatasını yaparak iki kare ileri koştuğunu.

BİR ÖLÜM KAÇ SIR SAKLAR? 🕯️ “Alevsar.” “Alev ve hasar kelimelerinin birleşimi.” “Senin gibi. Senin yaktığın ateşle kalbime bıraktığın hasar gibi.” 🕯️ Yaman Çakır, ailesinin geçmişindeki sırları çözmeye çalışan, intikamı, hırsı ve vicdanı arasında sıkışıp kalmış bir suç çetesi lideridir. Karısının ölümünden sonra etrafındaki herkese karşı güvenini yitiren Yaman’ın, beklenmedik anda, çocuk doktoru olan Gökçe’yle yolları kesiştiğinde ikisi birbirlerinin hayatında bir denge unsuruna dönüşür. Yaman’ın adalet arayışı ve içindeki çatışmalar, Gökçe ile arasındaki duygusal bağa zarar verecek midir? Peki, Gökçe, Yaman’ı anlamaya çalışırken, zaman zaman onun karanlığına kapılma riskiyle mücadele edebilecek midir? 🕯️ Gökçe, hayata karşı direnen, kendi yolunu bulmaya çalışan bir kadınken, Yaman otoriter ve kontrolcü yapısıyla onun karşısına çıkar. İlk başlarda birbirlerine meydan okuyan bu iki karakter, zamanla hem kendilerini hem de birbirlerini keşfetmeye başlarlar. Gökçe, tutsak olduğunu düşündüğü yerde aslında özgürleşirken, Yaman da kalbinin duvarlarını yavaş yavaş yıkar. Tutkulu bir mücadele, derin duygular ve kaçınılmaz bir çekim, onları geri dönüşü olmayan bir yola sürükler.

Asker konulu bir kitaptır, kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Ruh, insanın dipsiz bir kuyusudur. Sen ruhunda dolaştığını sanırsın ama onun ne kadar derin olduğunun hiçbir zaman farkına varamazsın. Ta ki biri çıkıp orayı talan edene kadar. "Yanacaksınız, yakacaklar. Canınızın acımasını önemsemeyecekler." Parmaklarına sarılı urganı sertçe gerdi. Parmak boğumları giderek beyazlaşırken gözleri, alev topuna dönüşmüştü. "Nefesinizi kesecekler." İki farklı asker; Asena Eyşan Boduroğlu ve Mete Mert Çakır. Birbirlerinden haberi olmadan aynı göreve atanırsa en fazla ne olabilir ki? "Bugün bir tehdit mektubu aldım MMÇ`den gelmiş." *Tüm hakları saklıdır.*

Zaman, zamanımın en hızlısıydı. Önce bir sabahı kaçırdım. Sonra bir mevsimi. Sonra birini. Sonra kendimi. En çok da kendimi.

**Mafya kurgusudur. ... “Git...” diye fısıldadım, sesim dudaklarımdan güç bela bir fısıltı gibi dökülmüştü. “Gitmeyeceğim, gözlerime bak.” Onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerine bakmaktı, onun gözlerine bakmak bir katilin gözlerinde ölümü izlemekti. “Sen bak ki ben göreyim...” diye fısıltıyla konuştu, parmakları tüy gibi bir temasla çenemi kavrarken bakışlarımı alev alev yanan mavilerine çevirdi. “Kendimi görmeyi hayal ettiğim göz bebeklerine nasıl bir cehennem yerleştirdiğimi.” ... Massimo Dante Morelli, İtalyan mafyasının karanlık dehlizlerinde hüküm süren bir gölge. Kullandığı zehre panzehir ararken, kaderin ağları onu genç bir kimyagerin laboratuvarına düşürür. Aşk ve nefretin, yaşam ve ölümün dans ettiği bu labirentte, hangi taraf kazanacak?

Her şey bir planla başladı. Ve bu plan ölüme sürükleyecek kadar riskliydi. Umursamadı. O riskli yoldan kalbine girmeye çalıştı. Bir hayaldi belki de gözünde. Bir Ölü`ydü. Dışarısı mı yoksa içerisi mi daha tehlikeliydi bilmiyordu. Tek bildiği canı pahasına olursa olsun korumaktı. Bir uçurumun kıyısında bir mezarın başında oyunlar kuruldu. Yalanlar. Sırlar... Bitmek bilmeyen bir yıkılış hisleri... Ve hayaller... Ne kadar gerçek olmasa da âşık bir deliydi. Kardeşin uğruna ne yapabilirsin ne kadar kötüleşebilirsin veya ne kadar iyi bir yalancı olabilirsin. Her şey genç adamın kardeşini kaçırmalarıyla başladı. Oyunlar, satrançlar o zaman kuruldu. Bir insan deli olmadığı halde niye kliniğe kapatılır? Orada güvende olduğunu sanırken asıl tehlikenin kucağına düştüğünü fark etmez.

Duman daha çok küçükken ailesini kaybetmiş, yaşam enerjisini yitirmişti. Ailesinin ölümü Duman için kabul edilebilir, sıradan bir ölümdü. Taa ki yağmurlu bir günde kasklı bir adam onu bulana kadar... Kasklı adam Duman`ın hayatına girdikten sonra rüya görmeyen Duman, her gün garip rüyalar görmeye başlamıştı. Gördüğü rüyalardan sonra Duman gerçeklik algısını yitirmişti ve aklında tek bir soru vardı; "Yaşananlar gerçek miydi, yoksa birer rüyadan mı ibaretti?"

“Sarılmakla boğulmak arasındaki farkı, zehirli bir sarmaşık öğretti bana. Bu kitap; ihanetin, psikolojik çöküşün ve kendi küllerinden doğma mücadelesinin hikâyesidir. Her sayfası gerçek bir hesaplaşma. Adını bile anmadığım O’na değil, kendime yazdım.”

Hayatı yalnızca resimden ibaret olan Görsel Sanatlar öğrencisi Kardelen Özdemir; aldığı nefesleri geçmişinden korumak için verdiği mücadeleden vazgeçtiğinde çocukluluğunu azat etmeye karar verdiği bir kış gecesi, başarılı intihar girişiminin, o gece sokağın köşesindeki ankesörlü telefondan yapılan ihbarla baltalanacağını da gözlerini tekrar açacağını da bilmiyordu. Bekaretini kaybetmiş bir ruh, gökyüzünde asılı kalmış. Nefretini, geçmişiyle harlayan küçük bir kızın boynuna dolanmış. Saflığın sembolü beyaz dolunay, o gece kana boyanmış. "Canının acısını yok saymak için salıncakta sallandığını hayal eden bir kız çocuğu tanıdım ben. Onu sevdim, onu var ettim; ondan nefret ettim, onu yok ettim." 07/08/2022 🌙

Metin, dışarıdan mükemmel bir hayat süren 19 yaşında bir gençtir, fakat içsel dünyasında kırılganlık ve karanlıkla doludur. Ailesinin sürekli aşağıladığı, zorbalığa uğrattığı ve çevresinin ona göz yummasıyla yalnız kalan Metin, içindeki karanlık kişilikle, "Kan Öfkesi"yle yüzleşmeye başlar. Fakat bu karanlık varlık, geçmişin acı dolu anılarıyla onu yavaşça tüketmeye ve intikam arzusuyla dolmaya zorlar. Bir gün, Metin’in kaybolan ailesinin cinayetinin arkasındaki sırları çözmeye çalışan acemi dedektif Meryem, onun peşine düşer. Ancak bu yolculuk, sadece bir cinayet soruşturmasından çok daha fazlasıdır. Zamanla, Metin’in gerçekte kim olduğunu ve geçmişindeki karanlık sırrı keşfederken, ikili arasında beklenmedik bir bağ kurulur. Fakat peşinde olan yalnızca Meryem değildir. Gölgeler, Metin’in bedenine yerleşmiş olan Zekkari’yi yok etmek için sürekli bir tehdit oluşturur. Bu psikolojik gerilimle dolu roman, geçmişin izleriyle mücadele eden bir gencin içsel yolculuğuna odaklanırken, intikam, delilik ve ruhsal travmanın karanlık taraflarını keşfe çıkıyor.

Hayatımın içinden ,çevremden esinlenerek yazdığım yazıları bu kitabımda toplayacağım… Sevgili okumalar.

Gece, Anoreksiya Nervoza hastasıdır ve bir Psikiyatr ile tedavi görür. Psikiyatr Enver`in yıllar önce akıl hastanesinde tedavi ettiği hastaları ile karşılaşır ve sevdiği kişi için onlara uyum sağlamak zorunda kalır. Hastaların ve Gece`nin geçmişi, onlarda geçmeyen bir yara bırakmıştır. Geçmişte açılan yaralar, gelecekte geçmişin izlerini kapatamayan olaylar ve açığa çıkmayı bekleyen birçok sır uğruna birlikte hareket ederler. ©2020, İrem Oruç

Haydi hep birlikte düşünce gücümüzle hayatımızı yeniden şekillendirelim... Hayalleriniz gerçekleşsin mi istiyorsun düşündüğünüz herşey size geri dönsün mü istiyorsunuz? Doğru adrestesiniz.. Haydi başlayalım.

Elfida, geçmişiyle yüzleşmeye zorlanan, karanlık bir sırra sahip genç bir kadındır. Babası tarafından tehdit edilen, hayatı boyunca hep gölgeler arasında yaşamış, kim olduğunu ve neyi kaybettiğini unutmuş bir kadındır. Ancak bir tesadüf sonucu tanıştığı Ezel, Elfida`nın hayatını baştan yazacak kadar güçlü bir etkendir. Geçmişin sırları, gün yüzüne çıktıkça, Elfida`nın kendisini ve çevresindekileri koruma mücadelesi başlar. Ezel, Elfida`nın içinde bulunduğu belirsiz dünyada bir rehber, ama aynı zamanda karanlık bir güç müdür? Elfida, babasının tehdidiyle yüzleşirken, Ezel’in geçmişi de giderek daha karmaşık hale gelir. Hem birbirlerine, hem de gerçek kimliklerine dair olan her şey belirsizleşir. Gerilim, korku ve geçmişin yarattığı travmalarla örülü bu hikâyede, Elfida ve Ezel`in ilişkisi, hem bir iyileşme yolculuğu hem de korkunç bir keşif süreci olur. Ama sonunda, kimse gerçeği öğrenmeye hazır değildir. Ya da kimse gerçekten güvenilecek bir insan değildir... --- Bu özet, kitapta mevcut olan gizem, belirsizlik ve karanlık unsurları vurguluyor. Okuyucuya, kitabın temalarına dair ipuçları verirken, aynı zamanda onları daha fazla meraklandırmaya da teşvik ediyor.

"Bu kadar işte, hepsi bu." Annem cümleye girdi o kadar az konuşuyordu ki, sesini duymak bir mucizeydi. O konuştuğunda sesini zihnime bir çivi ve çekiçle asmak istiyordum. Bir daha ne zaman duyulacağı belli değildi çünkü. "Kızım sen neden böyle yapıyorsun? Bugüne kadar neyini eksik ettik? Ne istediysen almadık mı?" Duyduğum, duyduğun nice cümle... "Biraz sevin..." sesim öyle kısıktı, bir ben duymuştum. Sesimi karşıya, anneme aktaramadım, babama aktaramadım. Bir ben duydum, hep. Lise üçüncü sınıfa başlayan Mehir, hayatının her zamanki gibi sıradan geçeceğinin kanaatindeydi. Ancak zengin ailesi ve sosyeteyle mücadelesi yaşıyla beraber büyümüştü. Şimdi de başında bu bela vardı. Hacker... Onun kim olduğunu bulabilecek miydi? -LİSE KURGUSU- Kitap kapağını tasarlayan Sevgili: bataklikyakamozu` na teşekkürlerimi sunuyorum.

Lise sonlarında sınavlarla baş etmeye çalışan bir kız. Diyer tarafta ise aile sorunları ile baş etmeye çalışan alisan bir kız. Psikolojilerinin en kötü olduğu o dönemde karşlaşırlar. nasıl olduğunu anlamadığı halde ona yardım etmeye çalışır. Ve gerçekten birbirlerini anlarlar, sanki yaşadıklarını görmüş gibi... Bir mucize gibi birbirlerini bulan bu iki kız hayatlarını zor da olsa düzene sokmaya çalışırlar. İkisininde farklı travmaları ve hayat hikayesi var. Ama her ikisininde tek bı amacı var... İnsanların onları anlaması... Bu mümkün değil işte bu yüzden birbirlerine tutunuyorlar. Bir gün kendilerini insanlara anlatabilecek ve kendilerini kurtarabilecekler mi? Yada yaşadıklarını unutabilecekler mi?

Lina`nın puanları o kadar kötüydü ki, hiçbir üniversiteye kabul edilmesi neredeyse imkansızdı. Ama bir gün, her şey değişti. Veydora Üniversitesi`nden bir mektup geldi. Mektubun üzerindeki mühür, Lina`nın kalbini hızla çarptırdı. Elini titreyerek açtı. İçinde, tek bir kart vardı. "Kaderini seçtin." Bu kadar basit miydi? Bir kartla tüm geleceğini mi belirleyecekti? Lina, kartı çıkarırken içindeki huzursuzluk daha da büyüdü. Kartın üzerine basılmış olan sembol, kızın kaderini çoktan belirlemişti. Korkarak, kartı açtı ve kaderinin ne olacağına dair ilk sinyali aldı.

UYARI❗️: BU KİTAPTA YAZAN KİŞİ, KURUM VE OLAYLAR TAMAMİYLEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. RİCA EDERİM Kİ CİDDİYE ALMAYALIM. İYİ OKUMALAR EFENDİM. Aşkın daha ne olduğunu bilmeden tutulur insan. Bazense sevdiği kişinin ismini bilmeden. Bizim isimsizlerimiz tam olarak öyleydi. 🍂