❝Sanrılardan ibaretti sanki bütün yaşananlar... Boğazıma oturan o koca yumru, elimden kayıp giden, bir daha da sahip olamayacağım hayallerim, hayatımdı sanki... Ağlayamadım. Bağıramadım. Durduramadım. 26 yıllık yaşamımın, 7 yılında adım atmadığım şehirde, onun tarafından bir başıma bırakılmıştım. Son umudumda da dalından acımasızca koparılıp alınmış gibi hissediyordum... Varlığımdan nefret eden insanlarla doluydu etrafım. Kaçmak isteyip, kaçamadığım bir labirentin içimdeydim sadece. Karanlık yolumu aydınlatan tek bir mumum vardı. Cılız ateşi bir sağa, bir sola savrulurken, koşmam için umut olmuştu bana... Yoktu. Artık o da yoktu. Karanlığın ortasında bir başımaydım. "Sözler hiçbir zaman tutulmaz anne... tutulmaz. Dedim sana. Ben ne sevmeyi hak ediyorum, ne de sevilmeyi. O gün... o gün ölmesi gereken bendim. Bendim." Ucunda oturduğum kayalara içindeki nefreti döküyormuş gibi çarpan o hırçın dalgalar, sanki sesim olmaya çalışıyordu. Gök gürledi. Bulutlar ağladı... Göğsüme ince bir sızı yayıldı. "Beni sevdiğine inanmamıştım zaten..." Titreyen dudaklarımı zapt etmeye çalışırken, gözlerimi karşımdaki hırçın denize çevirdim. "...şayet sen bile sevmekten vazgeçtin." Karadeniz acımasızdı. Aldığını vermez, verdiğini de acımadan ellerinin arasından alırdı... sonra elinde avucunda bir şey kalmazdı. Almıştı. Hepsini ellerimin arasından çekip almıştı. Ben Güneş. Kolu kanadı acımadan koparılan, omuzlarına tonlarca yük konulan kadın.❞ 🌑 0 4 /0 3 /2 0 2 4 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇 Written by: simaara 🪶

Ashfield’ın sessiz kasabasında sıradan bir yaşam süren Mira, bir gece eve dönerken hayatının geri dönülmez biçimde değişeceğini bilmiyordu. Gökyüzündeki tuhaf ışık, açıklanamayan uğultu ve ardından gelen karanlık… Mira gözlerini açtığında, artık Dünya’da değildi. Kendini Saraven adı verilen, mavi ayın ışığında parlayan yabancı bir gezegenin ormanlarında bulur. Ağaçlar tanıdık değildir, bitkiler canlı gibi nefes alır… ve birileri onu izlemektedir. Burada, onu kaçıranların amacı bilinmezliğini korurken Mira, hem hayatta kalmak hem de bu gezegenin karanlık sırrını çözmek zorundadır. Fakat Saraven’in gölgesinde onu izleyen biri daha vardır—soğuk, tehlikeli ve Mira’yla arasında tarif edilemez bir bağ hisseden biri. Onun gözünde Mira bir yabancı değil… bir anahtardır. Mira kaçarken, Saraven’in ışıklarla dolu ormanında hem kendisini hem de kaderini değiştirecek bir gerçeğe adım adım yaklaşır. Ve bazı bağlar, yaratılmamış olsa bile… kaçınılmazdır.

Çocukluk, birlikte koştuğunuz sokakları, paylaştığınız sırları ve ilk kalp atışlarını hatırlamak demekti. Onlar da öyleydi; birbirlerinin gülüşünü, birbirlerinin sessizliğini tanıyorlardı. Kimse bilmiyordu ki o masum gülüşler, bir gün ağırlığını taşıyamayacak bir hüzne dönüşecekti... Kader çocukken onları ayırdı ve iki birer yabancıya dönüştürdü. Ve bazı aşkların izi, zaman geçse de silinmez.Kalbe vurulur ve mühürlenir.

Ölüm bana bir nefes kadar yakın, yaşam bir aşk kadar uzaktı..

Alerin, hayatı boyunca kimseye söyleyemediği bir gerçekle yaşar: Gölgeler ona bazen fısıldar… bazen de dokunur. Bunun bir hayal mi, yoksa onunla doğan bir karanlık mı olduğunu asla çözememiştir. Ta ki bir gece, ormanın sessizliğinde ortaya çıkan gizemli yabancı Vale ile karşılaşana kadar. Vale’nin bakışları Alerin’in tüm sırlarını görüyormuş gibidir. Söylemediği şeyler, söylediği şeylerden daha ağırdır. Kasabada tuhaf olaylar baş gösterdikçe — insanların kaybolması, gölgelerin şekil değiştirmesi, gecelerin tehlikeli bir sessizliğe bürünmesi — Alerin hissettiği karanlığın gerçek olduğunu anlar. Ve Vale, bu karanlığın tam merkezindedir. Alerin, Vale’nin onu korumaya çalıştığını biliyordur… Ama Vale’nin aynı zamanda ondan sakladığı bir şey vardır. Gölgelerin peşinde olduğu güç, Alerin’in taşıdığı bir sırdır. Bu sır açığa çıkarsa ikisi de geri dönüşü olmayan bir savaşın içine sürüklenir. Alerin, içindeki gölgeyle yüzleştikçe Vale’ye daha çok yaklaşır; Vale ise her adımda ondan uzak durması gerektiğini hatırlar. Çünkü bazı gerçekler sevdiğin kişiyi korumak için susmayı, bazı sırlar ise onu kaybetme pahasına konuşmayı gerektirir. Gölgeler yaklaşırken ikisi de bir seçim yapmak zorunda kalır: Kaderin çizdiği yol mu? Yoksa birbirlerini seçmek mi? Ama gölgelerin fısıldadığı tek bir uyarı vardır: “Her seçim bir bedel ister.”

Bir insan en fazla ne kadar değişebilir neyin farkına ne zaman varabilirse en geçini ve en ağırını yaşadım… En geç neyin farkına vardım biliyor musunuz “aşk”’ın

"Sadece sevmiştim oysa ki. Hem de bütün iyi niyetimle. Bir dönme dolapta sadece ikimiz vardık ve inişli çıkışlı hayatımız. Bulutlara yukseldim sanarken, en tepeden yere çakıldım. Ve şimdi gökyüzünü bile göremiyorum. Her yer zifiri karanlık. "

Bir Mafya babasının savcıya

DİKKAT! Yoğun cinselik ve şiddet içerir(+24) Bebeğinin intikamını alırım ama bir şartla? Ne şartı? Varisimin annesi olacaksın. Benim Bebeğimi doğurucaksın. Karar senin... Nee?

Ailemin beni sattığı kişi eski zorbam en fazla ne olabilir ki Kitap cinsellik,şiddet vb. İçerir rahatsız olanlar okumasın Bu ilk kitabım yanlış yerleri olabilir

Yanlış anlaşılma ile şlayan bir aşkın hikayesi

16 yaşında aşık olduğu Kerem Atılsoy`u 22 yaşında kaybeden İnci Kandemir bu ayrılığa dayanamaz ve delirir. 26 yaşında akıl hastanesinden çıkar. Akif Demirel İnci Kandemir`in yattığı hastanenin sahibidir. İnci Kandemir`i yanına alır ve eğitir. 29 yaşında ise özel ajan olarak göreve başlar. 32 yaşında patronu Akif Demirel`in koruması olarak bir kutlamaya gelir ama orada gördüğü 10 sene önce kaybettiği sevgilisi Kerem Atılsoy idi. İnci Kandemir tekrar delirdiğini düşünür ama orada gördüğü adam onu kaderini değiştierecek adamdır.

bir kaç bölümden sonra doldurcam...

Bu kitap insanlar ın Zorba olduğu nu değil de aşk ile mücadele eden bir kızın hikayesi....

Merhaba ben Gece çocukluğumdan beri abimin arkadaşına aşığım ama ona aşık olduğumu söylemeye korkuyorum.

Yeni okuluna giden yağmur nerden bilebilirdiki abisinin arkadaşına tutulacağını,bide buda yetmezmiş gibi arkadaşının abiside olmasıda vardı... (İlk kitabım ama ilk olmasına rağmen bence güzel bir başlangıç olucak iyi okumalar şimdiden 🖤)

Meyra kendi halinde bir kız babasının ortağı meyraya aşık oluyor ve onun peşini bırakmıyor.

Sümmeye ve Berk`in yalanla başlayan ve sonra bu aşkın gerçeğe dönüşmesini anlatıyorr bu kitap Ama öncesinde berkin sümmeyeyii görmüş olması ve babalarının ortak birer şirkete sahip olmasını ama onların sonradan öğrenmesi

Bu aşkın ne olduğunu ihanetle öğrenen bir çocuğun hikayesi. Kadir, yaşamı boyunca ihanetle sınandı. Artık her adımında, ya başkalarının ihanetini yaşıyor ya da kendisi en yakınlarına ihanet etmek zorunda kalıyor. O, çözülmemiş, gizemli bir kaybın peşinden gidiyor. Ancak kurmaya çalıştığı yeni hayat ve kurduğu yuva, bu takıntıyla sürekli tehlikeye giriyor. Kadir’in planları, kendi vicdanının sınırlarında dahi olsa, asla istediği gibi ilerlemiyor.yor

İKİ KIRIK KALP BİRLEŞEBİLİR Mİ YA DAHA ÇOK KIRACAK SIRLAR SAKLIYORLARSA ? Bir piskoloğun danışmanına olan takıntısını okurken dikkatli olun. Siz de TUNA ARSLANA AŞIK OLABİLİRSİNİZ Evindeki kameraları hackleyip izleyecek kadar takıntılı, sevdiği kadını ağlarken görünce gözleri dolacak kadar zarif bir centilmen. Aksiyon, aşk, ihanet, travma, sevenleri buraya alayımmm👇👇👇 Ve bu ikisi, birbirine hem YAS hem YAN olurken, aslında ne geçmişlerinden ne de kaderlerinden kaçabiliyorlar. `

“Hiçbir aşk bu kadar zalim olamaz; eğer Anastasiia’nın laneti üzerinize çökmemişse.” “66 bölüm boyunca ruhları yiyen, kaderi paramparça eden ve geride sadece gölgeleri bırakan bir aşk hikâyesi.”

Ayrılık acısı çeken kızın bi anda yeni biriyle tanışması ancak o kişinin tehlikeli olması

Karadeniz`in sevdası tıpkı denizi gibi hırçındı...

Bir erkek lisesi artık karma eğitime geçecektir. Küçük bir deneme için bir kız okulundan alınır ve Yaman Erkek Lisesi`ne gelir. Ancak bu lise normal bir lise değildir.

“Kimi zaman özgürlük, nefes alabileceğin bir gökyüzünden çok kapalı bir odanın içinde yeniden doğmayı gerektirir. Mayıs, geçmişinin zincirlerinden, bastırılmış çığlıklarından ve akıl hastanesinin soğuk duvarlarından kaçmaya çalışıyor. Ama asıl kaçması gereken, kendi zihninin karanlık koridorları…”