Ailesindeki herkesi korkunç bir ölümle kaybedip, Dayısının evinde yaşamaya başlayan Kumsal, içindeki dertlerden dolayı herzaman gittiği yere, bir sahile gitmişti. O sahilde neler yaşana bilirdi? Hayat ona kötü bir oyun oynuyordu. Bir intikam evliliği yapan kumsal hayatında ilk defa bir kişiye güvenmiş, ona kapılarını açmıştı. ismi gibi soğuk Karadeniz gibi hırçın bir adama güvenip, onunla beraber yol kat eden kumsal. Girdiği bu yolun nereye çıkacağını bilmiyordu.

Bu bölümde Karakteleri taniticam

Ateşin bir kılvılcımı ile yanarken o ateşi içinde söndüren kişinin en yakının olduğunu bilmek o içindeki ateşin düştüğü yeri yakmasını sağlar

Aras`ın gölgesinde,Asena hiçbir korku tanımaz. Zorunlu evlilik,ruhlarını birleştirir, Ama karanlık aşkı her an sınar... ATAY AİLESİ ASENA ATAY/Doktor-Dövüşcü(BAŞROL)/ esmer-orta boy OĞUZ ATAY/BABA GÜLNAZ ATAY/ANNE 1.ABİ/BORAN ATAY-Şirket yönetimi sorumlusu /esmer -uzun boy 2.ABİ/EMİR ATAY-Şirket finans sorumlusu /kumral-uzun boy 3.ABİ/EMRE ATAY-Mekan işletmecisi(BAR) /esmer-uzun boy 4.ABİ/TOLGA ATAY-SPOR ANTRENÖRCÜSÜ /esmer-uzun boy 5.ABİ/MERT ATAY-HACKER /esmer-uzun boy KARAHAN AİLESİ ARAS KARAHAN/Mafya-tasarımcı /kumral-uzun boy BORA KORKMAZ/Malikane güvenliği /esmer-uzun boy BURAK YILDIRIM/Malikane iç işleri sorumlusu /kumral-uzun boy ECE KARA/Malikanenin aile terapisti /esmer-orta boy SELİN ACAR/Aras karahanın Sekreteri /esmer-orta boy DEMİR AİLESİ NAZAN DEMİR/ASENA üvey anne YILMAZ DEMİR/ÜVEY baba NEHİR DEMİR MELİS DEMİR

Yağmur onların tanışmasına şahitlik ediyordu ama Lara bu aşkın sonrasında başına nasıl bir bela alacağını bilmiyordu

Boksör erkek ve Futbolcu kızın hikayesi

Nora, bir gece barda içeceğini yudumlarken genç bir adam hayatına dahil olmaya çalışır. Bir yandan bu gizemli adamın bir tehdit mi yoksa yakınlaşma çabasında mı olduğunu anlamaya çalışırken, diğer yandan geçmişten gelen bilmediği sırlar ve belalar başına dert olur. Yıllar öncesinde kaçtığı karanlık, onu emici bir şekilde içine çeker. Nora`nın her şey için gücü vardır ama esaret karşısında çaresiz kalır. Nora`nın hikâyesi...

Zehra, kendi halinde bir lise öğrencisidir. Ne çok konuşan biridir, ne de duygularını kolayca belli eder… ta ki okul koridorlarında göz göze geldiği Umut hayatına girene kadar. Umut, sessizliğiyle dikkat çeken ama bakışlarıyla insanın aklını karıştıran bir çocuktur. İkisi aynı sınıfta değildir ama kader onları sürekli yan yana getirir. Bir de işin içinde eski sevgili Bahri ve onun şimdiki sevgilisi Feyza vardır. Bahri, Zehra’nın duygularını yıllar önce anlamamış olsa da şimdi garip bir şekilde Zehra ile Umut’un arasındaki yakınlığı fark eder ve ikisini bir araya getirmeye çalışır. Okul koridorlarında başlayan bakışmalar, sosyal medyada biten geceler, cesaretten çok korkuya benzeyen adımlar… Zehra ne zaman Umut’a yaklaşacak olsa, fake hesaplardan yazdığı mesajlar yüzünden her şey karışır. Umut gerçeği öğrenmek, Zehra ise saklandığı gölgelerden çıkmak ister. Bu hikâye; bir kızın kendi kimliğini bulma cesaretini, bir çocuğun görmekten korktuğu gerçeği ve iki kalbin birbirine yaklaşırken yaşadığı o sessiz heyecanı anlatıyor. Gölgelerden gelen bir his, belki de en parlak gerçeğe dönüşecektir.

Mafya kurgudur. Aşk, işkence ve argo kelimeler bulunur.

Her şey normal düzeninde ilerler ama her normal bir gün anormale döner. 〄 Her şeyin bir düzeni vardır, bir ilki bir sonu vardır. Her durumun da bir açıklaması vardır. Öyle olmalıdır. Öyle olmalıydı. Elimde kaç dakikadır tuttuğumu bilmediğim kağıdı tekrar açıp okudum. Sertçe yutkundum. Bu el yazısı abime aitti, biliyordum ama neden böyle bir şey yazdığını ve nereye kaybolduğunu bilmiyordum. Benden yardım istiyordu, hayır benden değil. Benden birine ulaşarak yardım etmemi istiyordu. Saçmaydı. Ulaşmamı istediği kişi abimin yıllarca yakın arkadaşı olup daha sonra düşmanı olan kişiydi. Neredeyse 8 yıldır görmediğim o kişiydi. En yakın arkadaşı ama sonradan en azılı olan düşmanı... Kartlar yeniden dağıtılacaktı ya da çoktan dağıtılmış ve en sondaki zor olan bana kalmıştı.

"Tefeciden para alıp kaçarsam ne olur?" "Seni bulur."

Yeni atandığı şehir olan Rize de öğretmelik yapmak için gider, babaannesi ve dedesiyle birlikte yasıyacaktır. Aynı zamanda abiside Assubay olarak rizede çalışmaktadır. Daha henüz 23 yaşında olan Mine ve sonrasında tesadüfen tanıştığı, hayatının aşkı olacagını bile bilmediği Metehan ile uaşadığı olaylar..

"Benim hakkımda hiçbir şey bilmiyorsun, küçük köstebek." Yutkundum. O, Eymir Valen`di. Aynı otelde, yan yana odalarda kalmıştık ve ben ona yakalanmıştım. Beni bir köstebek olarak görmesinin sebebi buydu çünkü hakkında bilgi toplamaya çalıştığımı sanıyordu. Oysa benim amacımın Eymir`le hiçbir ilgisi yoktu. "Peki ya sen, benim hakkımda ne biliyorsun?" "Bir köstebek olduğunu." Kendi söylediği cümleyi düzeltti. "Güzel bir köstebek." Dudaklarım iki yana kıvrıldı. Belki harekete geçip varlığını ifşa etmem gerekirdi ama ben genelde kuralları çiğnerdim. "Burada olmamalıydın." Dedim, net bir şekilde. Abimler onu fark ederse cesedini çıkartırlardı. "Burada olmasaydım yarattığım şaheseri görme imkanını nasıl bulacaktım?" Bence benden bahsetmiyordu, elbiseden bahsediyordu. "Şaheserini bana göndermek yerine evinde muhafaza da edebilirdin." "Seni evimde muhafaza etme fikrini sevdim." 🕸 Mafya▪︎Düşman Aileler▪︎Anlaşmalı Evlilik Yayım tarihi: 22.08.2025

Karanlık bir yeraltı dünyası… Tehlike ve tutku her köşede gizlenmiş, güvenmek imkânsız, ihanet her adımda bekliyor. Hira, zekâsı ve karanlık tarafıyla hem hayatta kalmak hem de kayıp annesini bulmak için mücadele eden bir genç kadın. Karşısında ise ölümcül çekiciliği ve gizemli kokusuyla Batın: hem tehdit hem de çözülmesi imkânsız bir sır. Hikâye, ihanetin, aşkın ve karanlığın iç içe geçtiği bir dünyada, her adımın ölümle yüzleştiği bir yolculuğu anlatıyor. Gizemler çözülürken, karakterler kendi sınırlarını, tutkularını ve karanlık yönlerini keşfederken, okur da nefesini tutacak. “Karanlıkta sevda, en keskin silah kadar tehlikelidir.”

Yeni okul, Yeni başlangıç...ama Sahra için bu,savaşın ortasına düşmek demekti. İki renk,iki taraf,iki dünya Siyahlar ve Beyazlar Herkes bir yere ait olmalıydı,olmak zorundaydı O hariç. "Tarafını seç ya da yok ol" Ama Sahra kimsenin rengi olmadı,kimsenin rengini seçmedi. O kendi rengini yarattı: Grileri. Sahra`nın gri olmayı seçmesi bu, okulun kurallarını değiştiren ilk kıvılcım oldu. Gerçek bazen siyah ya da beyaz değildir. Bazen, gri bir kızın cesaretinde saklıdır Bu kitap O, iki rengin arasında sıkışmış bir kalbin hikayesidir. Cesaretin,yalnızlığın ve kendi rengini bulma öyküsüdür. SİYAHIN LİDERİ VE BEYAZIN LİDERİ AYNI KİŞİYE İLGİ DUYARSA?

… Bir üniversiteli genç kızın yolda karşılaştığı adamla olan Çetin savaşı…Hicran annesinin cinayetine şahitlik eden adamın aslında annesinin katili olacağını nereden bilebilirdi ki…Kaya amacı sadece bir kadını kurtarmak için karıştığı kavgadan o kadının katili olur ve sonra o kadının kızına aşık…İçlerindeki arzuları ve aşkı susturamayan bir mafyayla genç bir kızın hikayesi…Bazıları sadece can almak için doğar bazıları ise o bedene can olmak için

Tarık’ın zihni bir savaş alanı: Kaybettim sandığı bir kadın, gölgelerde saklanan bir hayalet, hiç susmayan bir ses… Aşk mı delirtiyor onu, yoksa delilik mi ona aşkı gösteriyor bilmiyor. Her adımda gerçekler parçalanıyor, her gecede yüzler değişiyor, her hatırada kan kokusu ağırlaşıyor..

• “Yakın olmak bazen en büyük uzaklıktır.” • “Bir adım vardı aramızda… ama o adım bir ömür sürdü.” • “Elimi uzattım, kader geri çekti.”

Neredeyse bütün insan seçimini yanlış yaptın.. Ama bunda sen de suçlusun Merve..

İlk defa kızları olan bir ailenin bebeği ölü gösterilir ama nerden bilsinler ölü olmadığını

Dostunu uzağında tut. Düşmanın ile evlen. İkisi de birbirinin sonu olabilecek kadar tehlikeliydi. İkisi de bunun farkında değildi. Sahte bir imza. Gerçek duygular. Ve iki güçlü ruhun birbirine sığınışı... Vera için aşk, sadece bir tehlike daha demekti. İnanç içinse Vera, hayatı boyunca aradığı fırtınaydı. Adam, kadına yaslanacak kadar güveniyordu. Kadın ise adamı yok edecek kadar kurallara bağlıydı. Kusursuz bir plan. Kusursuz bir aşk. Ve ölümcül bir bağ. Güldürecek, ürpertecek, kalbini titretecek bir hikâyeye hazır ol. Çünkü bazı aşklar, yaşamak için savaşmaya değer. İz bırakacak bir aşk için risk almaya var mısın? Komedi unsurları, ölümcül sözler içerir. Psikolojik dayanıklılığınız yoksa, geri dönün.

Operasyon nedeniyle 1 yıl komada kaldım. Uyandım ama komada sevdiğim adamla başka bir evrende aşık oldum... Bu evren seni çağırıyor! Bazen bir sessizlik vardır; öyle derin, öyle ağırdır ki, içinde yankılanan tek şey kendi kalp atışındır. Ben o sessizliğin içinde bir yıl kaldım. Ne bir ses duydum ne bir nefes hissettim. Zaman, etrafımda dönmeyi bırakmış gibiydi; dünya yaşamaya devam ederken ben, unutulmuş bir anın içinde donup kalmıştım. Gözlerimi ilk açtığımda, güneşin yüzüme vurduğunu değil, damarlarımda dolaşan yabancılığı hissettim. Her şey tanıdıktı ama hiçbir şey bana ait değildi artık. O gün anladım ki, hayatta kalmak başka bir şeydi; geri dönmek, çok daha zordu. Vücudum iyileşmişti ama ruhum hâlâ o operasyondaydı. O geceki patlamanın sesi, hâlâ beynimin bir köşesinde yankılanıyordu. Kendimi aynada her gördüğümde, yüzümdeki o çiziklerin ardında eski beni aradım. Ama o kadın… artık yoktu. Beni birileri kahraman sandı, oysa ben sadece kurtulmuştum. Bir parçam hâlâ yerde yatıyordu, bir parçam hâlâ o geceye sıkışmıştı. Uyandım, ama içimdeki sessizlik uyanmadı. Ve o sessizlik, gün geçtikçe beni boğmaya başladı. Askerliği bıraktığımda herkes “artık rahatsın” dedi. Oysa kimse bilmez, bazen üniformayı çıkarınca savaş bitmez — sadece görünmez olur. Geceleri uyuyamadım. Beynimin içinde hâlâ komutlar dönüyordu: “İleri! Siper al! Ateş et!” Ama artık kimse emir vermiyordu. Kendime emir vermeyi denedim, ama hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Kahvemi içerken bile tetikteydim, kapı çaldığında içimden bir yer hâlâ silahına davranmak istiyordu. Doktorlar bunun adı travma dedi. Ben ise buna “hayatta kalmanın bedeli” dedim. Zaman geçti. İnsanlar unuttu, ben de öyle görünmeyi öğrendim. Gülümsedim, konuştum, yaşadım — ama hiçbirinde tam olarak “ben” değildim. Yarısı insandım, yarısı hâlâ karanlıkta. Kendimi iyileşmeye zorladım. Kitaplar okudum, sessizliğe alıştım, sabah yürüyüşlerine çıktım. Ama bir ses vardı içimde, her gece aynı fısıltıyı söylüyordu: “Dön.” Ne zamandır dönmek istediğimi bilmiyordum. Belki göreve, belki eski halime, belki de sadece o kadına, içimde kaybolan o güçlü askere… Ama bir gün onu gördüm. Bir bakış, bir duruş, bir asker selamı... Kalbim ilk kez savaşmak istemedi. Ama beynim hâlâ emir bekliyordu. İşte o an, yeniden savaşa başladım. Bu kez düşman dışarıda değildi. Bu kez savaş, içimdeydi.

Elzem on dört yaşında asker babasının büyük bir oyun yüzünden asker yengesini öldürmesine şahit olur. Yengesini canından çok seven amcası karısının ölümünden sonra abisi ve ailesine düşman olur ve onları ölürür. Lakin Elzem onun elinden kaçmağı başarmıştır. Kaçdığı zaman onu bulan adam evlatlık alır ve hâlâ peşinde olan amcasından saklamak için ismini değiştirerek Londraya gönderir. On yıl sonra artık tehlike olmadığını düşünerek Türkiyeye gelen Elzem bu sefer şimdiye kadar tanımadığı üvey abisiyle tanışır. Ve amcasının şimdi de peşinde olduğunu öğrenir. Elzem bu sefer ölümden nasıl kurtulacak? Kutayı gerçekten de tanımıyor mu? Peki Kutay aslında kim? Okuyup görelim...

17 yaşındaki liora analjezi(acı hissetmeme) hastalığına sahiptir. Bu normalde sorun olmayacak olsada lioranın yaşadığı zamanda ve ülkede analteji, nöratopi, immün yetmezliği hastalığına sahip kişileri bir deney faresi gibi kullanıyorlardır ve liora da bu kişilerdendir. Bu hastalığa sahip olup olmadıklarını ise acımasız bir testle denerler. Çoğu kişi böyle insanların kaçamayacağını düşünsede liora azimle çalışır, çabalar, dener ve o gün gelir ve çatar peki liora çabalarının karşılığını alıp sınavı geçti mi? Yoksa emekleri hiçe gidip deney faresi olarak kullanılmaya mı başladı?

❝Sanrılardan ibaretti sanki bütün yaşananlar... Boğazıma oturan o koca yumru, elimden kayıp giden, bir daha da sahip olamayacağım hayallerim, hayatımdı sanki... Ağlayamadım. Bağıramadım. Durduramadım. 26 yıllık yaşamımın, 7 yılında adım atmadığım şehirde, onun tarafından bir başıma bırakılmıştım. Son umudumda da dalından acımasızca koparılıp alınmış gibi hissediyordum... Varlığımdan nefret eden insanlarla doluydu etrafım. Kaçmak isteyip, kaçamadığım bir labirentin içimdeydim sadece. Karanlık yolumu aydınlatan tek bir mumum vardı. Cılız ateşi bir sağa, bir sola savrulurken, koşmam için umut olmuştu bana... Yoktu. Artık o da yoktu. Karanlığın ortasında bir başımaydım. "Sözler hiçbir zaman tutulmaz anne... tutulmaz. Dedim sana. Ben ne sevmeyi hak ediyorum, ne de sevilmeyi. O gün... o gün ölmesi gereken bendim. Bendim." Ucunda oturduğum kayalara içindeki nefreti döküyormuş gibi çarpan o hırçın dalgalar, sanki sesim olmaya çalışıyordu. Gök gürledi. Bulutlar ağladı... Göğsüme ince bir sızı yayıldı. "Beni sevdiğine inanmamıştım zaten..." Titreyen dudaklarımı zapt etmeye çalışırken, gözlerimi karşımdaki hırçın denize çevirdim. "...şayet sen bile sevmekten vazgeçtin." Karadeniz acımasızdı. Aldığını vermez, verdiğini de acımadan ellerinin arasından alırdı... sonra elinde avucunda bir şey kalmazdı. Almıştı. Hepsini ellerimin arasından çekip almıştı. Ben Güneş. Kolu kanadı acımadan koparılan, omuzlarına tonlarca yük konulan kadın.❞ 🌑 0 4 /0 3 /2 0 2 4 ALINMASI, KOPYALANMASI VE ÇALINMASI DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR 🖇 Written by: simaara 🪶