"Sevmediğim bir adamla evlenmek mi? Aklımın ucundan bile geçmezdi."

Hayat upuzun bir yoldur; acısıyla tatlısıyla yaşanır ve sonunda ölünür. Acı, bizi kendimize getirir, intikam ateşini harlar. Hayatımızda tatlı şeyler de vardır elbet; ama her şeyin bir sonu var ya, o da son bulur işte. İnsanlar size yalanlar söyler, kandırır. Kimse sütten çıkmış ak kaşık değildir bu hayatta. En sevdiğiniz bir gün sizin felaketiniz olur, en güvendiğiniz size ihanet eder ve geriye yalnızca kararmış bir kalp bırakır. Ve en sevdiğiniz bir gün ansızın güvercin gibi göğe karışır. Ulaşmak imkânsızdır ama iyi bir yerde olduğunu bilmek güzeldir. Güzeldir ama kırar, çünkü onunla asla buluşamayacağınızı bilirsiniz.

Kaya kardeşler her kitapta aşk, aile, inanç ve kendi kalpleriyle sınanacaklar.

Benim adım Gülnaz hatırlarda gizlidir benim adım ben içimdeki marazı bilirim her aynaya baktığımda yüzümden çok içimdeki yangını görürüm gözlerime sinmiş kırgınlıkları, dudaklarıma yapışmış suskunlukları taşırım benim hikâyem gül kokusuyla değil, dikenin kanıyla yazılmıştır kimse bilmez omuzlarıma yüklenmiş ağırlığı kimse duymaz gecelerime düşen sessiz çığlığı ama ben bilirim, içimde saklı kalan fırtınayı ve bilirim, bir gün o fırtına her şeyi yerle bir edecek… (ilk yayımlandığında yaklaşık 9k okunmuştu)

Ezo (Ezelê Ronî), henüz 16 yaşındayken kalbini dinledi, gençliğin cesaretiyle sevdiği adamla Mardin’in taş sokaklarından kaçıp evlendi. Rezanê Berfîn (Rezan Şevdar), onun ilk aşkıydı… Kavuşmalarıyla hayatları cenneti andıran bir yuva oldu. Küçük kızları Bukre, 2 buçuk yaşında, evin güneşi, annesinin nefesi, babasının gururuydu. Ezo ikinci çocuklarına hamileyken evde bir misafir belirdi: kocasının yengesinin doktor kardeşi Rezanê Nîhalî Aram (Nîhalê Aram). Ailesine iyilik ve şifa taşıyan bu kadın, Ezo’nun yuvasında fırtınaya dönüşecek kıvılcımı ateşledi. Rezan’la Nîhal’in göz göze gelişi, zamanla yasak bir ilişkiye kapı araladı. Bir yanda kan bağıyla örülmüş töre duvarları, diğer yanda tutkunun alevi yükseldi. Doğumuna yardım edilen gece… Ezo, kendi yatak odasında kocasının iç çamaşırını görünce, içindeki sarsılmaz güvenin yerle bir oluşunu anladı. Gerçek, göğsüne bir hançer gibi saplandı: İhanet sadece aşka değil, namusa edilmişti. Kucağında Bukre, karnında bebeği… Ezo gitmek istedi. Ama töre gitmesine izin vermezdi. Çünkü o artık bir kadındı, bir anneydi; ama aynı zamanda bir aşiretin görünmeyen zincirleriyle bağlı geliniydi. Aşk nefrete, nefret yangına dönmeye başladı. Çaresizliğin doğurduğu cesaret onu kaçmaya iterken; Rezan da töre de onun önünde katı birer kartal gölgesi gibi yükseldi. Ezo’nun tek suçu sevmesiydi… Nîhal’in tek suçu tutkuyu seçmesiydi… Rezan’ın suçu ise kalbiyle töre arasında sıkışıp kalmasıydı. Mardin’de bir kadın iki şeyle sınanır: Aşk ve Töre. Bazıları yenilir, bazıları küle döner… Ama bazıları kanadı kırık olsa da yüksekten uçmayı öğrenir. Bu roman, törenin gölgesinde doğan bir aşkın değil, törenin ateşinde doğan bir kadının hikâyesidir. gerçek hayat hikayesi

Maraş’ın sert coğrafyasında kök salmış Zalimoğulları Aşireti’nin başında, gücü ve gölgesi bile korku salan Kadem Ağa vardır. Kadem, toprak, para ve silahla hükmünü yürütse de yüreğinde kapanmayan bir yara taşır: çocuksuzluk. Sekiz yıllık evliliğine rağmen Kadem Ağa ile eşi Meryem Hanım bir evlada kavuşamaz. Aşiret büyükleri ve halk, Meryem’i “kısır ocak” diye damgalarken, Kadem bütün baskılara rağmen karısının arkasında durur. Fakat gururu ve sabrı bu sözlerle her geçen gün daha da sınanır. Bir gün Meryem Hanım, kocasının soyunu sürdürmesi için, kendi elleriyle Gurbet’i bu ocağa getirir. Gurbet, dağların kızı gibi asi, sert ama bir o kadar saf ve güzeldir. Meryem’in iyi niyeti, Gurbet’in kaderi ve Kadem’in ihtirası bir araya geldiğinde konağın dengesi altüst olur. Kadem, önce öfke duysa da zamanla Gurbet’in iradesi ve güzelliği kalbine işler. Gözleri Meryem’i görmez olur; gönlü Gurbet’e akmaya başlar. Bu durum Meryem’i içten içe tüketirken Gurbet’in kendi vicdanı da alev alev yanar. Üçünün de yüreğini dağlayan bu imtihan, aşiretin töresi, dağların sertliği ve kaderin çizdiği yollarla sınanacaktır. Kadem Ağa’nın gücü, Meryem’in sabrı ve Gurbet’in acısı, bir gün hepsini geri dönüşü olmayan bir karara sürükleyecektir. Zalimoğulları, güç, aşk, ihtiras ve acının Maraş’ın dağları kadar sarsıcı hikâyesidir.

Gerçek hayat hikayesi

Bir fırtınayla açıldı kapı. Selim elindeki kitabı bıraktı. Diğer hikâyelerden alakasını kesecek efsunlu bir okyanusa düştü. Korkusu boğulmak değildi. Okyanusun yalnızlığına üzüldü sadece. Ve kıyılarında gezinmeye hevesliydi. Sağanak yağmura, karanlık geceye rağmen...

"Bazı kız çocukları doğarken masallarla değil, yaralarla sarılır… Onların hikâyesi `bir varmış bir yokmuş`la değil, `hep yok sayıldım`la başlar."

Şehrini korumak için yemin eden bir Fransız askeriyle, onu işgal etmek için emir alan bir Nazi askerinin yolları kesişir. ﹏𓊝﹏𓂁﹏

"Kaderin yazdığı her satır, bir başkasının kanıyla siliniyordu." Baran ve Dilan...onların doğdu topraklar, yüzlerce yıllık bir kimin ve kan davasının gölgesinde kavruluyordu.İki düşman aşiretin çocukları olarak, birbirine duyguları aşk,ya tüm düşmanlığı sona erdirecek bir meşaleye dönüşecekti,ya da her ikisininde yakıp kül edecekti... Bu aşkın bedeli neydi? Bir yenin mi, yoksa bir kurşun mu? Hıncını gölgesi üzerlerine düşerken, aşkları bu karanlığı aydınlatabilek mi?

“Sana güvenmiştim!” -Meltem Kozcuoğlu “O geceyi hatırlamak için tekrar yaşamak zorundayım!” — Arvas Kozcuoğlu “Her şey yaşandı ve bitti….” — Bergüzar Aksoy Bazen bir gecenin karanlığı, üç insanın kaderini aynı anda yutar. Birini aldatan yapar, birini aldatılan, diğerini ise herkesin korkuyla fısıldadığı “o kadın.” Beş yıldır birbirine zıt iki dünyanın çatısı altında yaşayan bir evlilik… Meltem, muhafazakâr ailesinin baskılarına rağmen sevdiği adama tutunan, dışarıdan bakıldığında sessiz, güçlü, sabırlı bir kadın. Arvas ise, seküler yaşamı ve özgür bakış açısıyla Meltem’in tam zıddı; ama aşk sandıkları şeyi birlikte büyütmeye çalışan bir adam. Ta ki o geceye kadar… Her şeyin ortasına bomba gibi düşen bir kadın, Bergüzar Aksoy. Ne geçmişi belli, ne niyeti. Yalnızca bir anlık karşılaşmanın ardından hayatlarına musallat olan gölge gibi. Onu oraya getiren şey nedir ? Kimin oyununun parçasıdır ? Ve neden herkesin sessiz kaldığı yerde Meltem’in gözlerinde garip bir sakinlik vardı ? Aile sırları, bastırılmış gerçekler ve görünmeyen hesaplar arasında üç hayat, aynı karanlığın içine doğru sürüklenir. Biri gerçeği saklıyor… Biri gerçeği inkâr ediyor… Diğeri gerçeği kendi lehine kullanıyor. Ve gecenin ardındaki o kadın, aslında her şeyin başlangıcıdır. Bu hikâye; ihanetin, fedakârlığın, planlanmış tesadüflerin ve karanlık bir sırrın etrafında dönen nefes kesici bir gerilim. Hiç kimsenin sandığı gibi olmadığı, herkesin bir şey gizlediği bir dünya…ve bazen geri dönüp karanlığı yeniden yaşamak, gerçeğe ulaşmanın tek yoludur. “Gerçeğe en yakın duran bile, aslında en büyük yalanın içindedir.”

Kan davası yüzünden başka bir bebekle değiştirilen Asmin`in hayatı, zorluklarla dolu bir yolculuğa dönüşür. Yıllar boyunca ailesinden uzakta, büyük acılar çekerek büyür. Ancak kader ağlarını örer ve Asmin, bir gün gerçek ailesini, yani anne, babası, üç abisi ve bir erkek kardeşini bulur. Gerçek ailesinin sıcaklığına ve sevgisine kavuşan Asmin, aynı zamanda kalbine de beklenmedik bir misafir alır. Bu yeni hayatında hem köklerini bulmanın huzurunu hem de aşkın heyecanını yaşar. Asmin`in hikâyesi, acı dolu bir geçmişin ardından gelen aile sevgisi ve umut dolu bir geleceğin hikâyesidir.

Bu kitap, rüzgârın taşıdığı bir fısıltıdan doğdu. Kimi izler vardır; yıllar, hastaneler, sessizlikler, unutuluşlar üstünü küllense bile kalbin en derin yerinde sıcaklığını korur. Kimi isimler vardır; ağızdan düşer, hafızadan silinir, ama bir gün ansızın bir kuşun kanadında, bir sayfanın köşesinde, bir rüzgârın yön değiştirişinde geri döner. Bu hikâye, kaybolmuş bir kızın ve sessizce büyüyen bir çocuğun değil yalnızca; aynı gökyüzünün altında birbirine görünmeden iz bırakmış iki ruhun, zamana rağmen birbirini unutmayan hatıraların ve rüzgârın taşıdığı bütün acıların, bütün umutların hikâyesi. Eğer bu sayfaları açtıysan, bil ki hiçbir iz gerçekten kaybolmaz. Rüzgâr ister alıp götürsün, ister savursun… Kalbin hatırlaması için tek bir an yeter.

"Sen beni sevmedin, sen beni kendine yara bandı yaptın, bende aptal gibi inandım sana" diye haykırdı genç kadın. Cevap vermeyen kocasına baktı gözyaşlarıyla. Susuyordu adam, çünkü haklıydı karısı. Titreyen sesiyle "Seni asla affetmeyeceğim" dedi. Üç yaralı yürek, Kenan, Gökçe ve Efsun`un hikayesini çok seveceksiniz. Kitap kapağı için @lavixy çok teşekkür ederim 💓🌺🌹

"SEN KATİLSİN!" Dedim babam denen insana bakarak. Evet, katildi hem annemin hemde çocukluğumun katili...

Olga Romanova, şehrin en soğuk yüzlü mafya liderlerinden birinin yetiştirdiği, gölgelerde büyümüş bir kadındır. Karanlığın dilini de, intikamın sessizliğini de en iyi o bilir. Yıllar önce hayatını altüst eden bir olay, onu aynı kişinin karşısına tekrar çıkarır: Marcus Galina. Bir zamanlar düşmanıydı—şimdi ise hem en büyük tehdidi, hem de aklından çıkaramadığı tek kişidir. Şehirde başlayan kanlı hesaplaşma, Galina ile Marcus’u istemeden aynı savaşın içine çeker. Her adımda daha çok sır ortaya çıkar, her seçim onları ya kurtuluşa ya da yıkıma götürür. Bu hikâyede… Kimse masum değil. Kimse güvende değil. Ve karanlık, bu kez ikisinin de kapısından geri dönmeyecek kadar yakın. “Vahşet bazen kanla değil, suskunlukla başlar.”

Bu hayatda anka gibiydim yanar sonra küllerimden doğardım ama beni yinede öldürüyorlardı. Ben anasız abisiz yalnız bir kızdım babam vardı ama oda baba gibi davranmazdı. Bu hayatda başıma bir iyi şey gelmişdi onuda benden aldılar Alpaslanımı oda beni seviyodu ama bizi ayırdılar biliyodum geri gelcekdi güçlenip gelcekdi......

Bu hikaye, yıllarca babasının imparatorluğunu devralmak için hazırlanmış bir adamla, sıradan olmayan çılgın bir kızın hikayesidir… Aybars Karahanlı & Azra Demirok

İstanbul dışında bir köyde yaşayan Yasemin ve ailesinin hayatı, beklenmedik bir cinayetle altüst olur. Ailenin en büyük çocuğu Yaman, müebbet hapis cezasına çarptırılır ve Ağrı Patnos Kapalı Cezaevi’ne gönderilir. Yasemin, ailesini geride bırakıp abisini oradan çıkarmak için Harabî Aşireti’yle bir anlaşma yapar. Ama her şey bununla sınırlı değildir. Yasemin, planın ilk parçası olan evliliği gerçekleştirir: Candar Aslanataş ile evlenir. Ancak bilmedikleri bir şey vardır: Candar’a karşı kurdukları plan başarıya ulaşmış, kitabın ilk sayfasından itibaren başlattıkları savaşta galip gelmişlerdir . ~"Her şeyin sonu güzeldir . Eğer güzel değilse bilki hâlâ son değildir ." ~

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU`dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙

Aynı mahallede iki genç birbirine aşık mı olur düşman mı?

Herkes sever gök yüzünü mas mavi içinde bulutların şekilden şekile girdiği okyanus rengini peki içindeki fıttınayı bilirmisiniz o mas mavi gerngin neden yeri geldiğinde karaya döndüğünü öfkesini kostuğunu kimisine hayat kimisine felaket olduğunu güneşi seversin içimi ısıtıyor dersin karanlı sevmez içimi karartıyor dersin dilek ağıçlarını bilirmisiniz insanların ellerinde ip parçacıkları her kes bi heves dilek ağacına asışı kiminin saçmalığı kiminin umudu..... Tepede bileğime bağlı eşarbımla rüzgarda uçuşan nerdeyse yarısına aklar düşmüş saçlarımın rüzgarın kulağına üfleyişi atımın hırıltısı ve benim boş gözlerle dilek ağacına bakışım ne çok umutlar edip dalarında uçuçan ipleri bağlayışım ne çok...? ( merhaba bu kurgu yu okuyan herkese teşekkürler ilk korgum tamamen keyfen yazılmıştır) okuyan herkese iyi okumalar dilerim beyenirseniz yorum yapmayı unutmayın en kısa zamanda bölüm yüklenecektir 🦋🦋

Hüzün Kovan Kuşu, kaybolmuş bir aşkın küllerinden yeniden doğmaya çalıştığı, gözyaşı kadar keskin, sevda kadar derin bir hikâye. Karaca ve Kaya... Birbirine zıt, ama birbirine ait iki ruh... Aynı mahallede devamlı itişmeyle geçen çocuklukları, zamanla tutkulu bir aşka dönüştüğünde kimse durduramaz sanmışlardı onları. Babaların öfkesi, kaderin acımasızlığı, ölümün soğukluğunun bile. Ama bir gün Karaca, her şeyi ve herkesi ardında bırakıp gitti. Kaya`nın kalbine saplanan sessiz bir vedayla. Arkasında cevapsız sorular, yarım kalmış hayaller ve bir mezar taşı bırakarak. Yıllar sonra peşinde sessiz acılar, içinde saklı sırlarla geri döndü. Ama artık ne Karaca eski Karaca`ydı... Ne de Kaya affedebilecek kadar aynı adam...

Neden?Neden böyle bir oyunun içine düştüm?