Başarılı bir genç savcı olan Ceylan Karaca`nın kayıplara karışması ile herkesin aklı karışır büyük arama çalışmalarına rağmen bulunamayan savcı aslında yıllardır yakalamaya çalıştığı örgütlerin inine düşmüştür geçmişin karanlık tarafı gün yüzüne çıkarken intikam ateşi aşkın ateşi ortasında yok mu olacak yoksa daha mı çok alevlenecektir...

Okuldan eve dönerken önüme bir teyze geldi ve bana bir kolye verdi. " Teyze bu kolyeyi bana niye veriyorsun" "Göreceksin" Teyze bir kelime söyledi ve gitti ben bu kolye ile ne yapıcağım . HERA`NIN KALBİ

Aymira zorluklara karşı dik durmuş her şeye rağmen neşesini kaybetmeyen biri, bir gün hayatının dönüm noktası olan bir gerçekle yüz yüze gelir. Hayatı belki iyi belki kötü bir şekilde ilerleyecekti. Hayatını sadece resimlere adamıştı yeni tasarımlar oluşturmak onun için terapi gibiydi. Bakalım hayatında neler olcak...

Yüsra gerçek ailesini bulmuşken birden hiç beklemediği bir olaya bulaşır ilk bakışta masum gibi görünen bu kurgu aslında hiç masum değil.....

Bir kızın lise aşkını anlatıyor.

Kitaptaki olaylar günlüğümdeki yazan olaylardır.

Rastgele bir numara çeviren Asel nereden bilebilirdiki bir mafya olan Ardaya denk geleceğini ama herşey bir tesadüf müydü yoksa Aselin intikamının bir parçası mı?

Feza Alaca, Hakkari`ye atanmış genç bir öğretmendi. " Bir öğretmenin silahı olmaz, bilgisi olur. Onu da genç zihinlere ekeriz koskoca bir nesil olur."

Kadem: Uğur, Şans İlerleyen Bölümlerde... ------- “beni seviyor musun?” dedi. “tam anlamıyla değil.” “o zaman evleneceğimizin de bir garantisi yok.” Dediğinde şoka girmiştim. “sen beni sadece tanımak istiyorsun anladığım kadarıyla, sana göre uygunsam da evlenmek.” “pazardan meyve seçmiyoruz, ben bunu demedim.” ------- “o zaman burada bitirelim, çok da istekli değilsin anladığım kadarıyla.” “olur.” dedim. “cesaretimle senin korkaklığının gölgesinde kalamam.” ------- “e bana da liste yaparsın artık.” Dedi Umut. “önce karar ver, sonra yaparım. Beni boşu boşuna yorma.” Dedim. “bakarız.” Dediğinde tekrar kıkırdadık. “iradene hastayım.” Dedi Can. “ben de diyetlere. Alerji yapıyorlar.” Dedi Umut. “o zaman neden kızı yoruyorsun oğlum?” dedi Seyit. “e hepinizin diyetisyeni vardı, benim olmasın mı?” ------- “beyaz atlı prensini bulmuşsun.” Dedi Bora göz kırparken. “beyaz atlı olduğunu sanmıyorum, önce güvenliği aramaya kalktı.” Dediğimde herkes kahkaha attı. “bu Can’ın başına birkaç kere daha gelmişti, onlardan birisi sanmıştır seni, o yüzden.” Dedi Seyit. “evlen de kurtul şu muhabbetlerden be kardeşim.” Dedi Bora. “iyice sardın sen de benim evliliğime, gören de emekli oldum hala evlenmedim zanneder.” Dedi Can. ------- “yanında ben varken hesap ödetmeyeceğimi bilmiyor musun?” dedi Umut. “bilmiyorum.” Dedim. “ayrıca yeni komşularıma da bir jest yapmak istedim.” dedim. “şimdi nemlendirici rujumu çıkartıp sürmem mi gerekecek?” diye sordu Bora. “ne yani şimdi prenses mi oldum?” dedi Can. “hesap kavgası yapmayacak mıyız?” dedi Seyit. ------- “ne kadar süre?” “bilmiyorum, neden bu kadar çok soru soruyorsun?” diye sordum. Terslememiştim. Sadece merak etmiştim. “merak ettiğimden. Peki o adam da orada olacak mı?” Sessiz kaldım. Kuzey’den bahsediyordu. “muhtemelen.” Dedim yutkunurken. “o zaman birlikte gideriz, benim de olmam işleri hızlandırır.” Dedi gözlerimin içine bakarken.

Bir gerçek ailem klişesi... Bazı farklarla çocukluğunu yaşamamış bir kız çocuğu ve evlat acısı çeken bir aile Nehir bilmiyordu aile ne demek .Ailesi kız evlat ne demek bilmiyordu. Aile ne demek olduğunu bilmeyen bu insanlar tekrar aile olabilecek miydi?

Gerçek ailem konulu bir kitaptır. İlk defa böyle bir kurgu yazıyorum

Bir bakışla başlayan, yüreklerde iz bırakan bir hikâye... Dara, hayatın yükleriyle olgunlaşmış bir adam. Ester, hayalleriyle savaşan genç bir kız. Onları bir araya getiren kader, aşk ve sorumluluk arasında zorlu bir sınav sunar. İlk Bakış, geleneklerle kuşatılmış bir dünyada kalbin sesine kulak vermenin cesaretini anlatan sarsıcı bir aşk hikayesi.

16 yaşındaki Doğa herşeyden habersiz abisiyle dışarıya gezmeye çıkar ve başına gelecekleri ve olacakları bilmez.

Ben lavin yıldız ak yarı fransız yarı türk herkesin tanıdığı bir balerinim ama bir telefonla hayatımın alt üst olacağını bilmiyordum... _____ Gerçek ailem kurgusudur.

Tüm mal varlığını kaybetmek üzere olan ailesinin tek umudu Defne Elçin Aksoy ve onun dünyadaki cehennemi Yağız Karaman

nefretten aşka

Aden: Cennetin diğer adı… Oysa onun kalbi cehennemdi… “Ben sana mecburum bilemezsin, Adını mıh gibi aklımda tutuyorum. Büyüdükçe büyüyor gözlerin, Ben sana mecburum bilemezsin.” Ruhefza, ezbere bildiği bu şiirin dizelerini tan vakti başucundaki komodinin üstünde görünce, hayatının bu kadar değişeceğini bilemezdi. Bilseydi… yine bilinmezliğe mi giderdi, yoksa karanlıkta kalmaya devam mı ederdi? İnsan mıdır kalabalıkta yalnız olan? Yoksa ruh mudur, içindeki yalnızlığı kalabalıkta hisseden?

kaçırılıyore hemde mafia pussinden

Sert,acımasız adamın hayatına bir ışık gibi doğan kadın ve kızı onun hayatını tepetaklak eder. Kartal’ın bir ailesi olur.

Bir masa düşün. Altı sandalyesi var. Bir zamanlar kahkahalarla donan, hayallerin paylaşıldığı o masada artık sessizlik yankılanıyor. Lara, Derya, Melis, İlayda, Buse ve Aslı… Aynı evde yaşadılar, aynı sofraya oturdular, aynı acıya farklı tepkiler verdiler. Kimi aşkı buldu, kimi kendini kaybetti. Kimi sadık kaldı, kimi gizledi, kimi sessizce gitti. Ve bir gün, o masa kırıldı. Şimdi herkes geçmişiyle yüzleşmek zorunda. Çünkü bazı yaralar sadece zamanla değil, hakikatle iyileşir. “Kırık Masanın Altı Sandalyesi” Her bölümde bir başka kalbin içine gireceksin. Hazırsan, sessizliği dinlemeye başla.

arkadaşlar karakterlerin kapalı ve yapabildiğim kadar dini hassasiyete özen göstermeye çalışıyorum ama tamamen olmuş değil çoğu yerler dini açıdan uygun değil cünkü bu bi kurgu ve tamamen uygulanamıyor şimdi diyeceksiniz ki bunu açıklamaya gerek yok benim içim rahat etmediği için bu açıklamayı yapıyorum tamamen uygun olmadığı için haytınızda bu böyle oluyor demeyin herkesin yanlışları olduğu gibi benim karakterlerimin de var o yüzden bunları düşünerek okuyun .Yüzünü görünce şok oldum oda beni görmüş olacak ki duraksadı ve “Şeyma? “Dedi bende şaşkınca” Enes?” dedim.Emine teyze’ nin oğlu Enes miydi?

``Ateşine ağlamış dumandım; bilmedin lakin bende yandım...`` ••• Yaralar, yarınları karalar ve örter nabzın üzerini pasla. Kavak kavruğu... Pamuk şeker... Ve Mavi bir deniz... Yosun tutmuş bir yaş pastasının üzerinden sıyrılır birer birer yabancı gözler. Düşer, düşlerimin etlerinden sıyrılan kandan kayıp yaşam. Ve dikilen her bir mum kadar çoğalır her yaşımda ölüm. Ben kimim? Öncesinde kimdim? Sonrasında kim olacağım? ••• Kumsal, 14 yaşında İzmir`in soğuk sularını hoyratça attığı kimsesiz bir sahil kenarında, kumların üzerinde deniz polisleri tarafından bulundu. Aralık`ın soğuk rüzgarları onu soğuk bir kundağa sarmış ölümün kıyısına iterken bir genç kıza gecikmişliğine hırçın bir fırtınayla karşılık veriyordu İzmir. Kumsal. İsmini ve yeni hayatını o saatlerde ona sundu hayat ve Kumsal çaresizce kabul etti. Kim olduğunu, nasıl olduğunu bulmaya verdiği savaşı 3 yıl sonra kaybetti. Yeni adımlar attı ve Kumsal adıyla bir hayat kurdu. Onun geçmişi yoktu. 14`ünde ölmüş ve 14`ünde tekrar doğmuştu. Lakin hayat peşini bırakmadı. Kumsal yeni adıyla kurduğu hayatın içindeki enkazları farketmeye başladı. Çözülmeyi bekleyen yalanlar vardı. Bir cinayet. Bir cinayet onu geçmişine 14 yaşında tekrar çekti. 22 yaşı, 14`ünde kaybettiği herşeyi tekrar buldu. Lakin Kumsal`ı arkasında bırakabilecek miydi? Gerçek kimliğini öldürüp, Kumsal`ı var eden sebepleri bulabilecek miydi? Kendini hatırlayabilecek miydi? Peki ya sevdikleri?

Şehrin kalabalığından ,iş temposundan, her gün aynı şeyleri yapmaktan bıkan zeynep hayalleri ile gerçek hayatın arasında sıkışıp kalıyor. Peki hayallerinin peşinden gittiğinde neler yaşayacak ?

Her şey, annemin beni istememesiyle başladı... Ve sonra, daha neler olabilir ki diye düşündükçe, her şey birer birer gerçekleşti. İstemediğim bir evlilik, imkânsıza aşık olma… Dağ gibi bir adamın, aşık olma ihtimalinin bile hayal edilemez olduğu bir anda, gözleri, seni seviyorum demek için kelimelere gerek kalmadığını hissettirecek kadar derinleşmişti. Birinin gözleriyle konuşmak, kelimelerle değil de bakışlarla anlaşmak... (Hint dizilerindeki uzun bakışmaların ötesinde, gerçek bir bağdan bahsediyorum…) ZORLA EVLENDİRİLİP acı çekerken üstüne annemin öz olmadığını öğrendim :.......

Farkına varınca olaylar garipleşti tabii