Alin, Kiraz çiçeği mahallesinde kendi halinde yaşayan bir kızdır. Ancak bu sade yaşamı, mahalleye geri dönen arkadaşının abisi Kılıç ile bozulur. Bazen bir salıncak, bir kıvılcımı doğurur. … Şimdi izninizle size soruyorum. Siz de bizimle salıncağa binmek ister misiniz? Unutmayın, salıncaklar sadece mutlu etmez. Aynı zaman da yakar. Öyle bir yakar ki mutluluk duyarsın alev almaktan. Ta ki kül olana kadar. …

Sura, yalnızca kuzeninin partisine katılmak niyetiyle salona adım attığında, oturduğu masanın başkasına ait olduğunu öğrenmesiyle gecenin sıradan geçmeyeceğini anlamıştı. Fakat henüz bilmiyordu: O gece, yeraltı dünyasının gölgeler içindeki ismi Aslan Asilzade`nin dikkatini çekmiş, genç kadın onun saplantılı ilgisinin hedefi hâline gelmişti.

Hayatının en kötü günlerini geçirecek olan Güneş`in Atlas`ını bulma hikayesi.

Mahalle kurgusu* Karganın kanat çırpışlarının ardından kulaklara Manolyanın masalı uğuldadı...

İPUCU – HAZAL HİCRAN BELDEK Karanlık, sadece geceyle sınırlı değildir. Jio sıradan bir lise öğrencisiydi... ta ki o sabah, okulun penceresinden aşağıya baktığında, siyahlar içindeki o adamı görene kadar. O an, hayatının bir dönüm noktası olacağını bilmiyordu. Min-seo’nun uyarıları, Min-su’nun kayboluşu ve arka arkaya gelen garip olaylar, okulun sadece dört duvardan ibaret olmadığını gösteriyordu. Zamanla fark ederler ki, gerçek ile hayal arasındaki çizgi silikleşiyor, ipuçları ise geçmişe, çok daha karanlık bir sırra işaret ediyor. Bu okulda her adım, yeni bir bilmece. Her bilmece, daha büyük bir tehlike. Aşk, korku, gizem ve gerçeküstü bir dünyanın tam ortasında, çözülmeyi bekleyen bir sır var. Ve bazen… tek bir ipucu, her şeyi değiştirir.

Bir tesadüf yoktur. Sadece zamanında saklanmış sırlar vardır. Alina Koral, sıradan bir şirkette sıradan bir çalışan olduğunu sanıyordu. Ta ki o gün gelene kadar… Simsiyah takım elbisesiyle içeri giren adam, sadece ofisin değil, herkesin kaderini de devralmıştı. Demir Aslan. Yeni patron. Soğuk, karizmatik ve fazlasıyla tehlikeli biri. Ama onun asıl planı sadece iş değil… geçmişi susturmak. Ve Alina’nın gözlerinin içine bakarken unuttuğu tek şey şu: Bazı bakışlar, geçmişin aynasıdır. Kutlama gecesi yaklaştıkça, Alina’nın etrafındaki duvarlar çatırdamaya başlar. Cenk’in gölgesindeki gülüş, Demir’in fısıltılara sakladığı sırlar ve odanın ortasında asılı kalan sorular: Bu adam kim? Alina neden onun ilgisini bu kadar çekti? Ve en önemlisi... Bu kutlamadan kim sağ çıkacak? Gizemle örülmüş bir aşk, geçmişin izleriyle harmanlanan karanlık sırlar ve nefes kesici bir oyun… “Gölge Patron” seni, görünenin ardındaki dünyaya çağırıyor. Ve bir kez adım attığında... geri dönüş yok.

~ Işık ve Gölge Ona âşık olmak… Bir tamamlanmaydı. İnkâr… kaçış… reddetme… Hepsi yaşandı. Ama sonunda, bu tamamlanmaya onlar da yetmedi. Onunla aramızdaki bağı anlatmanın birçok yolu vardı. Ama en özeli hep şu benzetmeydi: Işık ve Gölge. Gölgenin tek şartı, ona yansıyan bir ışık olmasıydı. Işığınsa görünür olabilmesi için, yansıtabileceği bir cisme ihtiyacı vardı. Biz buyduk. Birbirimizi var ediyorduk. “Karanlığımda güvendesin,” demesi yetmiyordu. Ben görünür olmak istiyordum. Onunla var olmak… Kendimi sadece onun ışığında görmek istiyordum. Ama o, biraz olsun yansıması bende devler yaratır diye korkuyordu. Buradaki karanlık, dış dünyanın tehlikeleri değildi. Esas tehlike, Benim onu değiştirme ihtimalimdi. Onun üzerindeki etkimdi. Ne kadar geri çekilmek istese de, Düşeceği tek yer benim tarafımdı. Ve o da biliyordu bunu. Bir gün ismim dudaklarından öyle bir çıktı ki… Sandım ki, hiç bitmeyecek bir bahar gelmişti ömrüme. O an… İsmim, gerçekten “Bahar”dı. Ama sonra… Bir gün yeniden söyledi adımı. Bu kez… Soğuktu. İçimi titreten, kalbimi donduran bir soğuklukla. Ve ben… İlk kez o an anladım. Efsanede anlatılan Persephone gibi… Bahar’ın gelişiyle var olan o genç kız gibi… Ben de yeraltına indim. Yerin altına hapsoldum. Çünkü ışığımı kaybettim. Ve ışığım yokken… Ben sadece karanlıkta kalan bir gölgeydim. Bu nasıl oldu?

Bir rakkase ve bir asker. Bazı aşklar sahneden izlenmez... yaşanır, yakar, tüketir. Meyhanenin loş ışıkları altında dans eden bir kadın... Her adımında geçmişin gölgeleri, her tebessümünde içi kanayan bir sır. Ve o gece, izleyen kalabalığın arasında gözlerini ondan alamayan bir adam... Bir asker. Ne dans planlıydı o gece, ne kader. ------- RAKKASE. All Rights Reserved

Bedeni ceset kokan bir kadının karanlığıydı benimkisi. O ise beyazdı, temizdi; benim dokunamayacağım kadar... Sanki dokunursam bütün karalarım ona da bulaşacaktı. Hakkım olmadan sevdim onu. Benim gibi karanlık birini sevmeyeceğini bile bile fakat aşık olmak benim kararım değildi. O neden aşık etmişti ki beni kendine?

“Bazı zarflar kaderin mühürlenmiş halidir.” Sayra Demiralp, bir zamanlar ışıltılı salonların, kristal avizelerin ve baba korumasının içindeydi. Şimdi, kitapçı raflarında bir hayat arıyor; geçmişiyle geleceği arasında sıkışıp kalan yirmi yaşında bir kız… Annesi kayıp, babası ölü, hayalleri yarım. Ama kaderin rengi bazen vişne çürüğüne bürünür. Bir yağmur gününde eline tutuşturulan bir zarf, onu İstanbul’un en karanlık köşelerine, Karataş Malikanesi’ne götürecek. Ve orada onu bekleyen adam; Giray Karataş… Soğuk, sessiz, tehlikeli. Babasının mirası kadar keskin ve kanla çizilmiş bir geçmişin varisi. Giray ve Sayra… İki farklı karanlığın çocukları. Biri intikamı öğrenmiş, diğeri onu anlamaya çalışan. Aralarındaki bağ nefretle başlar, ama aşkla nereye varacaklarını ikisi de bilmez. “Vişne Çürüğü”, aşkın en derin tonuna boyanmış bir intikam ve hayatta kalma hikâyesi. Kanla yazılmış sırlar, geçmişten taşan acılar ve ölümle flört eden bir tutkunun romanı.

Osmanlı aşığı bir yirmi birinci yüzyıl kızı hiç beklemediği bir anda kendisini hep hayalini kurduğu Osmanlı döneminde bulur. Sürekli aklına bilmeceler bırakan isimsiz bir ihtiyar sürekli bir gelip sonra kaybolurken bir de kaderleri caminin imamı ile birleşir. Hafsa bu kadar çok şeyin arasında kendi zamanına nasıl dönecektir?

Zorbalığın, sessiz kalmış aşkların ve karanlık sırların gölgesinde bir lise hikâyesi... ‎ ‎Lise öğrencisi Derin, yıllardır sessizce hoşlandığı çocuğa mezun olmadan önce bir mektup bırakır. Ama o mektup sadece bir itiraf değil; birçok şeyi harekete geçiren bir kırılma noktasıdır. ‎ ‎Zorba bir arkadaş grubunun içinde, görünmeyen çatlaklar oluşmaya başlar. Sessizlik dağılır, eski dostluklar çözülür, ihanetler ortaya çıkar. Ve sonunda, kimsenin geri dönemeyeceği bir an gelir. ‎ ‎Gölgede kalanlar artık görünür olmaya başlıyor. ‎ ‎Ama bazı yaralar ışıkta bile iyileşmez.

O anda ekranımda tek bir mesaj belirdi. Fetih:Sende gitmesen olmaz mı

Moskova`da başarıyla ünvan kazanmış bir Kıdemli Üstteğmen özel bir görev için Türkiye`ye gelir. Görevi; Timiyle beraber çıktığı görevde rehin alınan Binbaşı`yı kurtarmaktir. "Sizi bir yerden tanıyor gibiyim binbaşım?" dedim Yeşilliklerimi yaralı vücudundan ayırmadan. "Eski...eski sevgilini unuttun mu Moskovalı?"

Lise/Gençlik Kurgusu *** Alperen, hiç elinden bırakmadığı günlüğüne o gün, karamsarlıktan, acıdan, üzüntüden, bunalımdan uzak bir cümle yazdı.  Sevgili günlük, aşık oldum... - onsekiz.beş.yirmibeş

“İnsanlar ay’a benzer, kimseye göstermedikleri karanlık bir yüzleri muhakkak vardır.”

✨İlk Kitabım✨ Başak daha küçük yaşta annesini ve daha doğmamış kardeşini trafik kazasında kaybetmiştir. En zor zamanlarında hem kuzeni hemde en yakın arkadaşı Selma yanında olmuştu. Selma ile birlikte babasından gizli hazırlandığı sınavı kazanıp en büyük hayali olan doktorluğa adım atmıştır. Bu hayaline giden yolda deniz gözlü Soral ile tanışacaktır. Peki bu ikili onları ayırmaya çalışan onca engele ve geçmişe karşı durabilecek midir? Peki sen aşkın en mavi haliyle tanışmaya var mısın? “Onun gözlerine bakmak engin bir denize bakmak gibiydi.”

Ben güneş hayatı mahvolmuş kadın.. Ben bora ne yapacağını bilmeyen adam..

Gölgeyle mühürlenmiş bir şehir. Kanla yazılmış bir soy. Ve her sessiz adımın ardında yankılanan geçmişin fısıltısı... Evelyn Thorne, geçmişi babası tarafından gizlenmiş bir soylu. Onu tanımadığı bir şehre, Noctis`e sürükleyen tek şey, miras kalan bir malikâne değil-aynı zamanda babasının karanlık sırlarının yankısıdır. Gölgeyle örtülü sokaklarda dolaşırken, yalnızca taş duvarlara değil, kendi içine de adım atar. Fakat Noctis, sıradan bir şehir değildir. Her duvarında bir bakış, her köşesinde bir tehdit gizlidir. Damian Valegrin ise güce doğmuş, sırlarla büyütülmüş bir adam. Tahta ulaşmak için eğitilmiş, güveni unutturulmuş. Evelyn`in gelişi, onun kurduğu dengeleri alt üst eder. Çünkü bazen en büyük tehdit, düşmanların değil, kalbinin sesinden gelir. Aşkın zırhla sarıldığı, güvenin ihanetle sınandığı, karanlığın hüküm sürdüğü bir satranç tahtasında... Piyonlar ölür, şahlar çürür. Ve bazen en büyük savaş, kendi geçmişinle verilir.

Tamamı gerçekten yazılmış mesajlardır. İlhan: Fotoğrafını atacaksın yani Hadi bekliyorum Yüzünün fotoğrafını asktannehaber.i: Attım dedim Dahası gelmez Bekleme İlhan: Tabi elinde 3310 var asktannehaber.i: Nerden bildin Yüzüm gözüm her yerim şişmiş dün yorgunluktan İlhan: Çok inandırıcı asktannehaber.i: Yalan yok Uykusuzluktan İlhan: Bir şey olmaz Gamze asktannehaber.i: Sonra engellendi yazısıyla mı bakışayım Oldu Başka emrin İlhan: İnsansın Gamze ben niye engelliyeyim Sanki ben prensim asktannehaber.i: Hayallerimin kahverengi atlı prensi ol diyorum Nau nau diyorsun 🥲 İlhan: Ne diyeyim Merak çok asktannehaber.i: Haklısın bir yandan Ben olsam engeli basmıştım şimdiye İlhan: Ben öyle biri değilim 😉 asktannehaber.i: Sen iyi dayandın İlhan: Bunları da biliyon ama niyeyse atmıyorsun asktannehaber.i: Hoşuma gidiyor İlhan: Benim gitmiyor çoğunlukla ama katlanıyoz asktannehaber.i: Gel benimle evlen dedin nE 🥹

Gizem yanlış numaraya mesaj attığında başladı onların sevdası. Kapak tasarımı: kendinegore_yazyor`a Aittir.

Birine aşık oldunuz ve bir gece ile hayatınızı mahvettiniz

"Yaz 12 yıl önce 1 Haziran gecesi ıssız bir sahilde tanıştığı o çocuk onun için o zamanlar hayatının dönüm noktası olmuştu.1 hafta boyunca o çocukla aynı yerde buluşmuş,konuşup eğlenmiş,güneş doğana kadar vakit getirmişlerdi.Taki çocuğun 15 yaş doğum gününe kadar..." !!KİTAP ÇOK YAKİNDA SAHNEDE!!

"O gün O Ormana gitmemeliydim" Yaşadığı sorunlar yüzünden Ormana kafasını dinlemeye giden eflinin hayatının dönüm noktası olucağını nereden bilecektir ki Eflin Düşüncelere dalmışken Mafyalar konuşurken Eflini görürler ve onları dinlediğini sanar Bu mesele Mafyaların hayatının meselesi olduğu için,Eflini almak zorunda kalırlar ve bizzat onunla Mafyanın Lideri ilgilenir Bu yolda gizemler ve sırlar Eflin`in hayatını nasıl etkiliyebilir?

Ayçıl Derge`nin en büyük konseri vardı o gece. Ama son konseri olacağını kimse bilmiyordu.. Sahnede vefat ettiğinde ise minik kızı Ahter, kızının babası ve milyonlar onsuz kaldı.. O gece babasını da kaybedince yetimhanede büyüdü. Seneler sonra adını değiştirerek Türkiye`nin en prestijli güzel sanatlar okuluna gizlice sızacak, o diplomayı alacak ve annesini onurlandıracaktı. Ama tek bir sorun vardı; bu okuldan sadece tek bir kişi diplomayla ayrılacaktı, ve beklenmedik bir düşmanın ortaya çıkması tüm planlarını suya batırabilirdi.. ********* "İyi biri olmak bu kadar zor mu senin için!", diye haykırdım bir anda; üzerime dökülmüş yeşil çayı temizlemeye çalışıyordum. Hiç bir şey demeden pislik gibi sırıtıyordu. Sonunda sessizliği bozarak yavaşça yaklaştı; "İkimizde kötüyüz," Sağ işaret parmağını göğsümün ortasına doğru tutarak kalbimi işaret etti:" Ama ben daha kötüyüm, o yüzden diplomayı anca rüyanda görürsün, çakma yıldız", sonra omzuma hafifçe çarparak ilerledi... Arkasından "Ezel!" diye seslensem bile beni duymamıştı. Artık emindim, o diplomayı ona verirsem bende annemin kızı değildim!