Üvey olarak bildiği ailesiyle çok kötü olmayan ama iyi de olmayan bir hayat süren Asena gerçek ailesiyle tanışır. Asena`nın ile yakın arkadaş olan Ayaz aslında öz üçüzlerden çıkar. Ayaz bu zamana kadar yurtta yaşayan bir çocuk... Asena ise üvey ailede yaşayan bir çocuk... ve son olarak Mert ise öz ailede yaşayan üçüz dür. Acaba üçüzler ve diğer kardeşler iyi anlaşabilecek mi? Asena üvey ailesenin villasından ayrılıp bir mahallede yaşamak isteyecek midir? Öğrenmek isterseniz hemen başlayın derizz!! 💫😝

karnımdaki ağır sıcaklıkla birlikte nefesim kesildi. Gözlerimi ilk önce adama daha sonra karnıma çevirdim. Adamın elindeki bıçak karnımı delmişti. Çığlık atmak istiyordum. Nefes bile alamıyordum oysaki. Adam bıçağı sertçe çıkardığında derin acıyla elimi karnıma koydum. Belim büküldüğünde gözlerim bulanıklaştı. Başım dönüyordu. Yere düştüğümde adam üzerime çıkıp bıçağı iki eliyle kaldırdı. Bıçağı kalbime indireceği sırada son gücümle kollarını tutup çığlık attım. Gücüm bitiyordu. Kollarım yere düştüğünde adam üzerimden hızla savruldu. Boğuk sesleri duyabiliyordum. Elim karnıma gittiğinde parmaklarımın arasından sızan kana baktım. Kafamı sol tarafıma çevirdiğimde Mert`in adamı öldüresiye dövdüğünü gördüm. Gözümden bir damla saçlarımın arasına karıştı. "Mert..." Kısık çıkan sesimle Mert durdu. Nefes nefese gözlerini bana çevirdiğinde gözü karnıma kaydığında dudakları şaşkınca aralandı. Zorlukla yutkundum. "Mert," Adamı bırakıp hemen yanıma geldi. Saçlarımı okşarken bağırdığını duydum. "Doktor! Buraya bakın çabuk!" Gözlerim kararıyordu. Dolu gözlerle bana baktı. "Güzelim, sakın. Sakın kendini bırakma. Beni bırakma, istersen ömrüm boyunca yüzüme bakma ama gitme yalvarırım!" Saçlarımdan ve yanaklarımdan öptü. Cevap vermek istedim. `Seni nasıl bırakırım ki?` demek istedim. Diyemedim. Gözlerim kapanırken son göz yaşım Mert`in eline damlayıp ıslatmıştı. Son hissettiğim, dudaklarımdaki sıcaklık olmuştu.

İntikam, en karanlık yolda bile sevdanın ışığını bulur. Buket ve Mert’in hikâyesi, derin bir acının ve ihanetin içinden doğan bir aşka tutunmanın hikayesidir. Geçmişin gölgesinden kaçarken, her ikisi de farklı bir yola sürüklenir. Bir suikastın peşinden sürüklenen Buket, intikam ve sevgi arasında bir denge kurmak zorundadır. Mert ise karanlık dünyasının derinliklerinden çıkıp, bir kadının kalbine girmeye çalışır. Ama, hiçbir şey göründüğü gibi değildir. Bir hayatı iki kişilik bir savaşla bulmaya çalışan Buket ve Mert, her kararlarıyla kendilerini daha da derin bir batağa çekmektedirler. Ama sonunda kalacak tek şey, geçmişin yıkıcı etkileri ve birbirlerine duydukları karşı konulmaz aşk olacak mıdır? Bir zamanlar sadece düşman olan bu iki ruh, sonunda birbirlerini savunmaya çalışacak. Ama acı ve intikamın gölgesinde, gerçek mutluluk ne zaman ve nasıl bulunur?

Gelen mesajla 4 kişi bir uçakla Fransa`ya giderler. Fransa`ya gittiklerinde bir mafyaya bulaşırlar. (Gerçek ailem kurgusu da konumuzda bulunmaktadır.)

Nerden bilebilirdim sevdiğim çocuğa açılacakken okulun zorbasına yazacağımı.

Sürekli okul değiştirmek zorunda kalan naz 11.sınıfta yeni bir okula başlar ve orada mert ve miraçla tanışır Mert: kabadayı gibi duran, tatlı, nazik, sıcakkanlı, iddialı, kumral, yeşil gözlü Miraç: çalışkan, nazik, soğukkanlı, anlayışlı, sabırlı, kahverengi saçlı ve gözlü Naz: tatlı, sempatik, sıcakkanlı, nazik, şefkatli, duygusal, hevesli, kızıl saçlı, yeşil gözlü

Hadi gelin ve birde bir aşçı ve marangozun mahalle aşkına şahit olalımm...

Bir kızın yeni okula başlayıp hayatının aşkını bulması. -nasıl yani? -öyle işte seni seviyorum.

Sadece eğlenmek için bir adada ki korku evine giden altı arkadaşın başına ne kadar esrarengiz veya sıra dışı olaylar gelebilir? Ya da şöyle sorayım... Bir korku evi ne kadar korkutucu ve ürkütücü olabilir?

Sadece barda biraz içmek istemiştim. Nereden bilebilirdim ki, bir olayı yanlış anlayarak tehdit edileceğimi... Bu olay hem de gerçekleri öğrenmemi sağlamıştı....

Kurgumda Neva adındaki liseli bir genç kız arkadaşlarıyla birlikte sırasının üzerinde paslı bir anahtar ve not bulmakta notta ise şöyle yazıyor "Bu anahtarın gizemini çözerken üç duygu hissedeceksin 1Merak 2İhanet 3Yeni cevaplar" sonrasında ise notta denildiği gibi o üç duyguyu paslı anahtarın gizemini araştırırken çoğunlukla yaşıyor MERAK...İHANET...YENİ CEVAPLAR sizlerde Neva ile bu maceraya katılmak istermisiniz *DESTEKLERİNİZİ BEKLİYORUM*

Ada Vik yine dedektiflerden kaçıyordu. Fakat o kaçmaya alışıktı…

Kim bilebilirdi ki bu sevdanın bu şekilde yeniden başlayacağını? Ama önlerinde uzun ve dikenlerle kaplı bir yol var.Bu yol bitecek mi?

İlk aşkını unutamazmış insan. O beni unuttu...

"Bazen bir insanı tanımak, tüm dünyayı tanımaktan daha zordur. Ve işte o an, kalbin daha hızlı atmaya başlar."

Kendi sokaklarındaki apartmanda su zehirlenmesi ile karantinaya alınan 2 kardeş.

Hasretin annesi doğum da ölür ve hasret lösemi olur hasretin 18 yaşında haberi olur onuda babası söyler çünkü annesinin vasiyeti şu dur biriyle evlen ve kızıma annelik yapsın benim yokluğumu aratmayan biri ile evlen der

One shot hikaye

İnsan bir gün öleceğini biliyordu fakat bunun daha erken olacağıno sezememisti. 🌟🌟🌟

" baban ,ondan nefret etmiyor musun" "Nefret bir duygudur Alp ben o adama karşı hiçbir duygu hissetmiyorum"

Karşımdaki kişilerle sertçe yutkundum. Aralarında bana dolu gözlerle bakan kadına baktım. Gözleri her şeyi anlatıyordu. Özlem ve sevgi… O kadın benim gerçek annemdi. Yan tarafta bizi izleyen, bunca zaman gerçek ailem sandığım kişilere baktım. Annem, o kadına nefret dolu bakışlarını atıyordu. Sonra bana döndü. Nefret dolu bakışları boşaldı. Yerine belki o kadının gözlerinde gördüğüm sevgi geçer sanmıştım ama yanılmışım. Derin bir boşluk sadece. Sonra tekrar bakışlarımı gerçek aileme çevirdim. Kadının yanında dik duruşlu, ciddi bakışlı adama baktım. Duygularını o kadar iyi saklıyordu ki okuyamadım. Yanımdaki avukat elini sırtıma koydu. “Hadi Mert, geç gerçek ailenin yanına. Yakında yeni kimliğin gelir.” Dediğinde hızla ona baktım. “Ben şimdi Demirkan değil miyim?” Gülümsedi. Ve başını sağ sola salladı. “Sen artık Yalçınkaya’sın. Mert Yalçınkaya…” Her şeye yaptığım gibi gülüp geçmek istedim. Ama gülüp de geçemediğim tek şey bu oldu. Yalçınkaya ailesine baktım yine. O kadın ve adamın arkasında duran kişilerin değişik bakışları içimi ürpertti. Ben artık onlarla yaşayacaktım. Ben artık Mert Demirkan değildim. Ben Mert Yalçınkaya’ydım…