Bir genç kız düşünün; babası tarafından sevilmeyen, şiddet gören. Bir adam düşünün; kaplaranlık bir adam. Can dostu hariç kimseye acımayan. Gece & Ulaş

Küçük bir çocuğun çaresiz çığlıkları, sarhoş bir babanın öfkesi ve yatalak bir annenin sessiz çığlığı... Barın, adaletin olmadığı bir dünyada, kendi adaletini arayan bir seri katile dönüşüyor. Peki, bu adamın kalbini çalmaya cesaret eden bir savcı, onu durdurabilecek mi? Yoksa, ihanet, aşkın en karanlık yüzünü mü gösterecek? Unutma, her katilin bir hikayesi vardır. Barın`ınki, seni derinden sarsacak!

3 tane sınıfın sınıf başkanları toplanır ve okul yönetimi ile konuşup okulu korku evine çevirirler Bu korku evine gelen bazı hocalar ve bu 3 sınıfın öğrencileri eğlence amaçlı katıldıkları etkinlikte hapsolurlar ve okul gerçekten korku evine dönüşür, cinayetler işlenir. Ana karakterimiz Mira ve arkadaşları sınıf başkanlarını ve katili bulup okuldan sağ çıkmanın peşinde.

"Tavşan kaç, tazı tut," diye son kez fısıldadı ve ses kesildi. Kabuslarımızın başlangıcı oldu bu ses. Her gün ölmeye uyandığımız, bir Tazı`nın tavşanları olduğumuz günlerin ilkiydi. Güneşe hasret kalacağımızı bilmiyorduk, öleceğimizi de, arkadaşlarımızı bir bir gömeceğimizi de. Bizler Tazı`nın tuzağına düşmüştük ve olan tek şey buydu. Tazı katildi, bizler de kurban. Dediği gibi oyun da başladı. Oyun içinde oyun ve yine oyun. Üzerlerimize sıçrayan kanlar, tutkulu aşklar, sarsılmaz dostluklar. Bilinmeyen günler sonrası. Acı, kan ve gözyaşı. "Burası mahzen. O Tazı. Bizler de tavşanlarız. Burada her şey bir oyundan ibaret. Tazı eğlenen, bizler de ölenleriz." - 26/04/2025

4 TANE HEM DEDEKTİF HEM AVUKAT OLAN ORTAOKUL ARKADAŞI BU SEFER SONU GELMEYEN CİNAYETLERİ ÇÖZMEYE ÇALIŞIR PEKİ KATİL KİMDİR VE BUNLARI NİYE YAPIYORDUR?

Ben Vera. Anlamı günahtan kaçınmak olan ismin günaha batmış bedeni idim ben. Hiç bir zaman adımın anlamını taşımamıştım taşıyamamıştım değil taşımamıştım. Bunu ilk cinayetimi işlediğimde anlamıştım. Ben Vera. Vera Yücel. Namıdeğer herkesin korkup kaçtığı X.

Zorbalığa uğrayan biri ne yapmalı? Peki zorbalık yapanlara ne gibi bir ceza verilmeli? Ya bir kurtarıcınız olsaydı sevinirmiydiniz, yoksa yaptığı şey için ondan nefret mi ederdiniz?

Seni unutmam için bana ilaç veriyorlar delirmiş olmalılar 🥀

🕯"Ölülerin hatıraları, yaşayanların kabusudur. Bir ölü, hiç ölmeyenlerin en büyük korkusudur."🕯 Geçmiş... bazıları için bir hatıra, bazıları içinse bir zincir. Onlar içinse; hem bir ceza, hem de asla kaçamayacakları karanlık bir orman. Farklı hayatların içine doğmuş, farklı acılarla büyümüş, farklı yollarla can almayı öğrenmiş bu insanlar, kaderin tek bir noktada buluşturduğu seri katiller...... Her biri kendi karanlığında boğulurken, aynı zamanda bu karanlıktan kurtulmanın yolunu arıyor. Katiller... ama hâlâ insan olduklarını unutmadılar. Günahkârlar... ama hala içlerinde umut taşıyorlar. Hayatlarının büyük bölümünü ölümle geçirmiş bu kişiler, şimdi ilk kez yaşamı seçmeye çalışıyorlar. Temiz bir gelecek kurmak için geçmişlerini gömmek zorundalar. Ama geçmiş kolay gömülmez, özellikle de seninle birlikte nefes alıyorsa. Bir yanda kendilerine kurulan ustaca tuzaklar, diğer yanda yıllardır güvenilen dostlukların paramparça oluşu… Güvendikleri herkes, her şey, her bağ yavaşça çürürken; katillerin kirli dünyasında tek temiz kalan şey inanç olabilir mi? Peki ya o büyük düşman? Her hayatı gölgeleyen, görünmeyen ama hep hissedilen o varlık… Asıl düşman kim? Kimi zaman bir insan, kimi zaman bir düşünce, kimi zaman sadece kaderin ta kendisi. Kirli olan sadece katiller mi? Yoksa onları böyle yapan sistem, insanlar ve sahte masumiyetler mi? Bu hikâye, sadece kanın ve cinayetin değil; pişmanlığın, yüzleşmenin, inşa etmenin ve yeniden doğmanın hikâyesi. Kirli dünyalarda temiz kalmak mümkün mü? Yoksa bazı hayatlar baştan kirletilmek için mi yazılmıştır? Geçmişten gelenler geleceği değiştirecek. Ve bu kez, ölüm değil, seçim kazandıracak.

"Elfin, adaletin ne kadar sert ve acımasız olabileceğini bilerek, bıçağını adamın boğazına dayadı. Ne tereddüt vardı gözlerinde, ne de merhamet. Adalet, bazen bir yargıcın değil, bir celladın elinde şekil bulurdu. Zayıf ve suçlu bir bedenin sonu, adaletin inşa ettiği bir düzene hizmet ediyordu. Ölüm, onun için bir temizlikti; her bir darbe, kirli dünyanın biraz daha arınmasıydı."

"Birbirini öldürmek için tutulan iki Katil" Ben beyazım. Siyah kadar yalnız. Mavi kadar sonsuz. "Tanrı evreni yaratmadan önce sonsuz bir boşluk vardır derler ya seni o boşluğa sakladım ben seninle ben...insanlar sonumuz geldiğini sandığında ve biz ise o boşlukta birbirimize sarılıyor olacağız. sen ve ben sonsuzluğa hükmedecegiz daima` saçımdan tırnaklarına kadar sizlamistim o gün bedenim agriyordu. kanıyordum. gökyüzü hiç olmadığı kadar kasvetli ve dünya bir o kadar dardı sigamiyorudm. her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu... her aldığım nefes son nefesimmis gibi göğsüme batıyordu.. sanki...sanki ruhum bedenimi terk ediyor da ölümün sancısını çekiyordum...

Xia adında güzeller güzeli bir kız, büyüleyici gözleri ve acımasızlığıyla tanınan bir seri katil... Xia, daha henüz küçükken babasını bir yangın sebebiyle kaybetmiştir. Bu durum onu bir ömür boyu unutmamasına neden olsa da asıl onu sarsan geçmişinde sadece bunu hatırlamasıdır. Günümüzde; annesinin baskıcı, kızını bir prenses gibi, kurallarla büyütmesinden zorla gönderildiği buz pateni kursunda beklenmedik bir mesaj alır. Mesaj, bir seri katildendir. "Yarın son gününün keyfini çıkar, güneşin parıltısı. İntikamım acı olacak." Peki ya bu intikamın sebebi neydi? Xia`nın büyüleyici gözleri ardında saklanan geçmişin yangını, şimdi bir katilin soğuk nefesinde yeniden alevleniyordu.

Kitapta Ayana katil ve çok pis oyuncudur. Asil ise onun yaptıklarını ve sırlarını öğrenmesi için gönderilmiş Türk bir ajan.

Sadece dışına bakmamalı içini görmelisin. Gördüğünde ise bedelini ödemelisin, kopardığı kıyametin. Her an yakalayabilir sizi şeytan görünümlü bir fani, Faniler yapacağı hareketi iki kez düşünmeli. Bilmelisiniz ki derinleşmek üzere bu kuyu. Kuyu`nun sahibi şeytanın kuyruğu.

Biz suça mahkum olanlardık. "-Ya bir gün bütün hayatının bir şeyleri kanıtlamakla geçtiğini farkedersen?" "-zaten öyle olacak."

0541**: Öleceksin 0533**: Kimsiniz? 0541**: yakında öğrenirsin;) 0533**: Çok korktum ama lütfen bir daha olmasın. *engellendi* Telefonumu kapatıp cebime koydum. Son zamanlarda böyle eğlence isteyen kişiler artmıştı. Derslerin verdiği stresle bu tür oyunlara katlanamaz hale gelmiştim. Gittikçe ağırlaştığını hissettiğim çantamla birlikte okuldan çıktım. Okul çıkışında yaşanan kalabalıktan bir an önce kurtulmak için adımlarımı hızlandırmıştım ki gelen mesajla duraksadım. Az önceki kişiden gelmişti. İyide ben bunu engellememiş miydim? 0541**: Seni ilk gördüğüm andan beri öldürmek istiyorum. 0533**: Bak kardeş eğer oyun istiyorsan yanlış kişiye çattın. 0541**: İçimde sana karşı beslediğim bir öldürme arzusu var. 0533**: Tamam birader lütfen içindeki arzuları kendine sakla ve bir daha yazma. Yoksa bundan sonrasını polise anlatmak zorunda kalacaksın. 0541**: Polislerle aram pek iyi değildir:) ama seninle iyi anlaşabiliriz ha ne dersin? Böyle oyunlara kanacak değildim. Ama nedensizce içim ürpertiyle dolmuştu. Anlık refleksle kafamı kaldırdım. Karşımda bana göz kırpan bir adamı görmemle elim mesaj kısmında kaldı.

Merih bir süre karanlık gökyüzüne baktı. Ardından elinde tuttuğu kağıdı kaldırıp kaşlarını çatarken, sakince açıp kağıdı okumaya başladı: "Sevgili Komiser. Bana verdiğiniz ismin hakkını vereceğime söz veriyor ve beni bulmanı dört gözle bekliyorum. Bir yıl sonra yine ve yeniden. Oraya kendimden düşen bir parçayı bıraktım, onu iyi sakla. Çünkü Görünmeziniz yeniden sahalarda.. Ve unutma… Meleklerde Görünmezdir. Ve bu gece, oraya… Bir melek uğradı. Yeniden görüşene kadar kendine iyi bak. Gözüm üzerinde olacak. Saygılarımla. Görünmeziniz. :) " Merih, kafasını kağıttan kaldırıp sinirleri bozulmuş bir ifadeyle gülerek kafasını kaldırıp gökyüzüne baktı. Onunla oynuyordu. Cinsiyetini dahi bilmediği bu mahlukat, onunla oynuyordu ve Merih, ona cevap dahi veremiyordu! “ Oyun istiyorsun demek…” dedi kendi kendine yavaş bir sesle.. Elinde tuttuğu kağıdı özenle katladı. Gülümsedi. “ Oynayalım bakalım. ‘ Görünmez.’ ” Başlama tarihi: 4 Nisan 2025

Küçük bir kız çocuğuyken annesini travmatik bir şekilde kaybeden İra’nın, büyürken karşılaştığı ve onun karakterini ortaya çıkaran olaylar örgüsünde karşısına çıkan Başkan sayesinde hayatı tam anlamıyla değişir. Annesi ve onun gibileri için Başkan’ın ütopik dünyasındaki avcı rolünü üstlenir. Ölümü hakettiğini düşündüğü her insanı yok etmek için elinden geleni yapar. Polis teşkilatının aranan gizemli suçlusu. Çürümüş bir adaletten doğan ‘avcı’. (Tüm karakterler ve mekânlar kurgudur.)

Ben kumru Serdal babamın biricik prensesiydim babasının katiline aşık olmuş bir kadın değil

Yeni tutsak ruhlar ve yeni kuklalar, yeni ölümler ve yeni doğumlar, yeni hayatlar ve yeni sonlar.  Aklıma akın eden niniyi dinlememeye çalıştım fakat bu çok zordu ninni bu sefer benim zihninin içindeydi.  Kafesin içine hapsedilen bedenler mi yoksa ruhlar mı? Şanslı olanlar bu defa kız çocuğu muydu? Gözlerini sımsıkı kapattım gözlerimin önüne gelen görüntülere engel olamıyordum. Kundaktaki yalanlar kül olmaya hazır mıydı peki? Uyu bebeğim, seni pışpışlayacak yalanlarım yok, uyan bebeğim kelebeğin yaşayacak zamanı artık yok. Bedenim ufak bir sarsıntı yaşadı, zihnimde ki sesler susmuyordu. Karanlıktan önce ki aydınlıkta hareket et bebeğim, yalanların seni gölgede bırakmak üzere. Uyu bebeğim... Uyu ki insanların tutsak kelebekleri olsun. Uyu bebeğim... Uyu ki senin tutsaklığın kendi elinden olmasın. Zalimler seninde rüyalarını çalmasın uyu ki, döndüğünde sığındığın bir mezar olmasın uyu bebeğim, uyu ki kucağımdan alıp götürdükleri kundaklar ortalarda dolanmasın, uyu bebeğim, yalanlarla değil ninilerle, uyu bebeğim, annenin soğuk bedeniyle değil tatlı diliyle uyu... ¤ Rusya`nın karanlık döneminde iyilik adına açılmış askeri akademiye kurban olarak verilen askeri piyonlar, tutsaklar... Milyonlarca kişinin bir tutsak olarak yaşamaya mahkum edildiği Ether Pyskhe. Piyonların başında bir vezir, hükümet başkanı... Ve oyunun olmazsa olmazı bir Şah, Mina Marian Karan. Acımasız düzene karşı çıkmasının sonuçlarını önemsemeden bu düzenden intikam almaya kendini adamış bir kadın. Peki ne kadar başarabilirdi bunu? Sahi bu uyanış tatlı bir nini ile mi olacaktı yoksa ağıtlarla mı? ¤ "BU İSİMLE YAYINLANAN İLK VE TEK KİTAPTIR. TAMAMİYLE ŞAHSIMA AİT OLUP KOPYALANMASI-ÇALINMASI- DAHİLİNDE HUKUKİ İŞLEM BAŞLATACAĞIMI BELİRTMEK İSTERİM."

“Bazı hikâyeler gecede başlar ve sabaha varmaz.” O bir ajan. O bir katil. Bir ajan. Soğukkanlı. Kurallara bağlı. Bir katil. Tehlikeli. Özgürlüğüne aşık. İsimleri yok, kuralları çok. Ama kaderin en eski kuralını unutmuşlardı: Kalp hiçbir zaman susmaz. İz sürerken dokunmaya, kaçarken hissetmeye başladılar. Ve her nefes, yeni bir günah yazdı üzerlerine. Bu, düşmanlığın aşka dönüştüğü, aşkla gelen yıkımın hikâyesi. Gecenin gölgesinde yolları kesişen bir ajan ve bir katil. Biri emir alır, diğeri ölüm fısıldar. İlk bakışta düşman, ilk adımda yabancı... Ama zamanla her kurşun, her kaçış ve her çarpışma, aralarındaki çizgileri siler.

"Gidene mi zor, kalana mı?" "Kalana." "Neden kalana?" "Gidene inat kalınır." "Peki kalana inat, gidilmez mi?" "Gidilir belkide... Ama ya gitmek için, çok geçse?" "Değilse?" "O zaman gitmek icap eder." Afra, en yakın arkadaşının doğum günü kutlamasının coşkusuna kendini kaptırmışken, hiç tanımadığı bir numaradan gelen gizemli bir mesajla tüm neşesi bir anda gölgelenir. Bu beklenmedik olay, Afra`yı kimin ve neden böyle bir mesaj gönderdiğini öğrenmek için tehlikeli bir arayışa sürükler. Doğum günü partisiyle başlayan keyifli gün, Afra için sırlar ve gerilim dolu bir maceranın başlangıcı olur.

Mafya patronu olan Hera Ateş bütün şehri avucunun içinde tutuğunu düşünüyordu ama bir gün şehre yeni gelen bir adamla bütün hükmü son bulmak üzereydi. Tırnaklarıyla kazarak çıktığı koltuğundan indirilmek üzereyken ona neden efendi denildiği öğrenilecekti. Peki ya şehre gelen bu gizemli adam kimdi? Silahlar kuşanılmış, efendi kırmızı rujunu sürmüştü. Bir savaş başlıyordu. Peki kazanan kim olacaktı?

Patroniçe Serisi Birinci Kitap Lotus Çiçeği Tüm hakları saklıdır.

"Kendi dünyasında her şeyin yolunda gittiğini sanan Eliz, bir gün öğrendiği gerçeklerle sarsılır ve tüm hayatını geride bırakır. Yaşadığı korkunç olayın ortasında bir adamla tanışır ve kendini onun peşinde bulur. Ona güvenmemesi gerektiğinin farkındadır ama ne yapacağını bilemez halde onu takip ederken kendisini bir anda şehrin Yasak Bölgesi TİAZZA`nın önünde bulur. Buraya girdiğinde bir daha çıkamayacağını bilir. Gidecek başka bir yeri olmayan genç kız, kendisini kurtaran adamın zoruyla Tiazza`ya adım atmak zorunda kalır. Ardında kalan oyunlardan ve düşmanlardan habersiz olan Eliz`i Tiazza da yeni bir hayat bekler. Her şeyin bir nebze düzeleceğini sanan Eliz, tüm gerçeklerle daha da sarsılacaktır. "Burası..." derken sesimin titrediğinin farkındaydım. Nefes almak zorlaştı ve bir anlığına gözlerim karardı. Kötü insanlardan kaçmama yardım eden adam aslında kötünün ta kendisiydi ve o an ben bir şeytanla anlaşma yapmıştım. Üst dudakları yukarıya doğru keyifle kıvrıldı. Halinden oldukça memnun görünüyordu. Dudakları aralanırken ortaya attığı sözler bomba etkisi yarattı. "Tiazza`ya hoş geldin kaçak!" NOT : Tiazza herhangi bir ülkede bulunan bir mahalle/cadde/ bölge vs. bir yer değildir. Tamamen benim hayal gücümle uydurduğum bir isim ama siz kendi yaşadığınız şehirde bir yermiş gibi hayal edebilirsiniz.