"Peki sen, kimsin? Kurt mu, kuzu mu, yoksa ot mu?" dediğinde alaycı bir gülüş dökülmüştü dudaklarımdan. "Ben o sandaldaki çobanım." "Buradaki güçlü kurt değil mi? Çoban bu işin dışında kalmıyor mu?" Başımı iki yana sallayarak çizdiğim resimleri ona gösterdim. Kurt, kuzu ve otu daire içine alarak konuştum. "Bunlar her zaman birbiri içinde çatışır. Çobanın görevini asla bilmez ve umursamazlar çünkü birbirlerinden kaçmak ve avlamakla meşgullerdir. Çoban her zaman hangisinin nasıl bir hamle yapacağını bilir. Kafasında binlerce strateji oluşturur ve hepsini avucunun içine alır."

Bana okulda 1 saatin 60 dakika olduğunu öğrettiler. 1 dakikanın da 60 saniye olduğunu. Ama sensiz bir dakikanın sonsuza dek sürdüğünü öğretmediler. Kitap şöyle sonlandı; Tam pes etmek üzere olduğum bir gecede kafamın içinde verdiğim savaşı zorda olsa kazandı. O gecenin sabahına ben çıktım ama içimdeki kimseyi sağ bırakmadım... İYİ OKUMALAR DİLERİİİZ... Kitabı seveceğinize %99,99999 eminim. 1 bölüm okuyup kaçmayın ha 😁

*SONRADAN EKLENEN NOT* •∆• Arkadaşlar bölüm sıralarına dikkat ederek okuyun lütfen, karışık gözüküyorlar. Bir türlü düzeltemediğim için bu notu ekliyorum. •∆• 0535*******: Ne geri zekalılığımı gördün acaba? Ha hoşaf ha hoş laf ne fark eder? Eşek yine eşek. (03:50) Eşeğin yine eşek olduğu cv`sinde yazıyor olabilirdi. Siz: Eşek yine eşekmiş! Eşek hoşaftan ne anlarmışmış peh, sen önce bi onun hoş laf olduğunu öğren sonra eşeği sorgula angut. (03:51) (Görüldü)

Noksanın anlamı "EKSİKTİR!" Efnan`ın hayatı, hep yarım yamalak, noksan geçmişti. Gencecik bir kızdı, aklı hep çocukluğunda kalmıştı. Gerçi, yaşamak nedir bilmemiş, hayatın en büyük darbelerini, ailesinin "EKSİK" adı altında her defasında yüzüne vurulması ile yaşamış bir candan ibaretti. Onun adı NOKSAN`dı. Lakin yenilgilerinin hayatına dahil ettiği gerçekleri de vardı. `Geçmişin İzi!" Geçmişte yaşattığı gerçeği gün yüzüne çıkarmak isterken, EKSİK`le yolları kesişmişti. Onunla hiç ummadığı bir yolda karşılaşmış ve beraber yolculuk etmeye başlamışlardı. Bir kurşun, onaları birbirine bağlamıştı. Getirdiği gerçekler insanların yalanlarına tabi tutulmuştu. Adım Efnan. Anlamı; Cennette ki güzel gözlü kız demek. Kaderin bana yaşattığı şey... `NOKSANLIK!" Ardımı hiç bırakmamıştı... `Efnan Keleş `Berzan ŞahinKara @Tüm haklar şahsıma aittir. Çalıntı veyahut kopyalama işleminde. Yasal işleme başvurulacaktır.

Sürekli olarak karşına çıkan ünlüye kalbini kaptıran Yasemin yaşananları kaderin oyunu sanar ve aşkına karşılık bulma umuduyla bir mesaj atar. Zamanla mesajların ardı arkası kesilmez ama bir gün kaderin oyunu gün yüzüne çıkar ve aralarında ki kırmızı ip dolanmaya başlar. Yasemin kendini bu aşka o kadar çok kaptırmıştır ki çevresinde olup biten hiçbir şeyden haberdar olmaz. Belki de hiçbir zaman kopmayacak olan kaderin kırmızı ipi bu sefer bizi yanıltmıştır. 🎀 İg/birvaveylaa1 Tt/birvaveylaa Wattpad/birvaveylaa

Her şey asosyal birinin sosyal olma yolunda adım atmasıyla başladı. Birce Satürn`ün tek yerlisi isimli kullanıcı adıyla hikayeler paylaşmaya başlar. Ve bu hikayeler kendisi gibi asosyal olan birinin dikkatini çeker. Sorun bu kişinin mecazi anlamdaki cümlelerinin gerçek oluşundaydı.

"Tek rotam yıldızları gözlerinde taşıyan seni takip etmek." Basket takımındaki çocuk ile Edebiyat kulübünde ki kız arkadaş gurubunda tanışır Ama kız uzun zamandır plotonik. "Kitap Wattpad de mevcut hesap adı aynı" Yildizwl

Esir düşen çocukları kurtarmak için göreve çıkan Atmaca timi ve onun komutanının çocukların olduğu mağaraya girdiğinde karşısında gördüğü minik bir bebek ile değişen hayatları. Gelecekten kesit; "Komutanım, iyimisiniz" diye soran Deliye baktı Ateş. Dilzade kaçıralı 4 gün olmuştu ve hala bir iz yoktu ,yüreği yangın yeriydi ondan bir haber almadıkça yada sesini duyamadıkça, oysa ki söz vermişti. "Değilim Deli değilim!" Diye bağırdı Ateş oturduğu kayanın dibinden kalkıp dört dolanmaya başladı etrafında. "Oğlum ondan bir haber almadıkça deliriyorum, açmı ? üşüyor mu ? Korkuyor mu? Ağlıyor mu? Döküyor mu o incilerini? Vurdular mı ona hiç? Karanlıkta mı? Bulamadıkça bir haber alamadıkça çıldırıyorum bu kalbim ağrıyor abim ruh gibi oldu evin içinde ne yapacağım ben söz verdim oğlum söz verdim geri getireceğim ona dedim daha 4 gün önce konuşturdular beni sadece o gün duydum sesini özledim oğlum çok özledim lan o bebek kokusuna hasret kaldım" diyip dizleri üzerine çöktü elini saçlarının arasından sertçe geçirdi. Delinin de ondan farkı yoktu ya ama yinede güçlü durmak zorundaydı. "Komutanım kalkın ayağa, gerekirse bi dağı karış karış uyumaksızın ararız ama yinede buluruz minik fındık faresini" dedi sesindeki hüzün ve sertlikle... ❗❕‼️ şiddet vs. Vardır sadece taciz tecavüz gibi olaylar yok bilginize ‼️❕❗

Asker & Eski Asker Gözlerimi gözlerine diktim. "Süsünden eksik olmuyorsun be kızım," dediğinde gözünün içi gülüyordu. "Yine hangi makyaj veya takı. Söyle güzelim. Söyle çünkü bunları bir tek senin için yaparım." Yüzümde tebessüm yer edindi. "Bana mermi verir misin peki?" Bir hata her iki hayatında sonu olmuştu . Kitabı yüzde yüz seveceğinize o kadar eminim ki. Okumadan bırakmayın

"...çünkü seni tanıyanlar seni tanımıyanlardan daha yabancı olabiliyor."

"Hayalini Yaşarken Kaçmak" Yeni modern, tükenmişlik ve hayal dünyasını anlat konuları hız kesmeden devam eden Başrolde Can ve Efsun İsimli karakterlerimizin olduğu yaşantısıdır "Hayalini Yaşarken Kaçmak" Adlı kitabımı çok düşündüm ve biraz gerçeklikle hayal arasında kaldığımız döneme hitaben yazılmıştır. Bazı dönemler ise kaçmak isteriz aslında hayat zordur ama kitaplarla tecrübe ediniriz.

❗*Yaşanmışlıklardan alıntılarla yazılmış bir kurgudur* Bir ölüm, kaç hayata mâl olur? Bir yetime kaç el sarılır, hangi elin sıcaklığı gerçektir, hangi elin bileğine dikenlerden bir bileklik asılıdır? Kan nereye sıçrar, nerede iz bırakır? Ömür o vakit mi biter? Gönül o vakit mi ölür?

"Yıldızlara Tutunmak" kitabındaki Fatih Demiray karakterinin hikayesidir.

Ben bir aşiret kızıydım. Kurallar, beklentiler ve "uygun eş adayları" arasında sıkışmış bir hayatım vardı. Ama kalbim mi? O, kitaplarda okuduğum imkânsız aşklara çoktan kaptırmıştı kendini. Yanlış numaraya mesaj atmadım. Mafya babasına âşık olmadım. Ama gidip kendi ellerimle bir üsteğmene musallat oldum. Masal sandım. Klişe bir hikâye yazacağım sandım. Ama hayat, o klişeleri bile aratacak kadar acımasızdı. “En fazla ne olabilir ki?” dedim. Ve her şey, tam da o soruyla başladı.

Baran Tekin, genç yaşta hakim olmuş, adaletin peşinden koşan, derinlikli bir adamdır. Soğukkanlı ve mantıklı kararlar verirken, içindeki duygusal çatışmalarla başa çıkmaya çalışır. Ancak, adaletin doğru bir şekilde sağlanabilmesi için bazen kendini ve çevresini sorgulamak zorunda kalır. Tüm duygularını bir kenara bırakıp sadece doğruyu bulmaya odaklanmaya çalışırken, bazen insanları tanımadığını, olayları yeterince derinlemesine anlamadığını fark eder. Mira Kaygısız ise bir moda tasarımcısıdır; renkli, eğlenceli, her zaman esprili ve zeki. Yaratıcılığı ve mizahi yönüyle hayatına dokunan insanlara ilham verir, ama mesleğiyle olan bağları, modern dünyadaki hayatta kalma mücadelesini de beraberinde getirir. İnsanlarla ilişkilerinde doğal, güven verici ve enerjik olsa da, bir gün iş dünyasında büyük bir değişim ile yüzleşir. Kendi kimliğini bulma yolculuğunda, yaratıcılığı ile ruhunu özgürleştirmeye çalışırken, hayatının yolculuğunda tek başına ilerlemek zorunda kalır. İkisi de farklı dünyalarda yaşar; biri hukuk dünyasında, diğeri moda dünyasında. Ancak yolları kesiştiğinde, birbirlerine olan etkileri beklenmedik şekilde büyük olur. Baran, Mira`nın komik, renkli dünyasına adım attığında, onun yaratıcı bakış açısı ve özgürlüğü, hukuk ve adalet anlayışını sorgulamasına yol açar. Mira ise Baran’ın ciddi ve mesafeli dünyasında, derinlikli bir insan olarak fark edilmeye başlar. "Adaletin Renkleri", doğru ve yanlış, şıklık ve sade bir hayat arasındaki farkları sorgularken, iki karakterin birbirlerini bulmalarını, büyümelerini ve en önemlisi birbirlerinin hayatlarını nasıl dönüştürebileceklerini keşfetmelerini anlatan bir hikâye. İnsanlar arasındaki ilişkiyi, zıtlıkların güzelliğini ve içsel çatışmaların verdiği evrimi konu alırken, mizah ve derinlikli dramayı başarıyla harmanlayan bir hikaye. (Ve Herkesin Kendine Ait Farklı Bir Duruşu Var.)

❝𝖲𝖾𝗇𝗂 ö𝗒𝗅𝖾 𝖻𝗂𝗋 𝗌𝗂𝗄𝖾𝖼𝖾ğ𝗂𝗆 𝗄𝗂 𝗈𝗇𝗎 𝗍𝖺𝗆𝖺𝗆𝖾𝗇 𝗎𝗇𝗎𝗍𝖺𝖼𝖺𝗄𝗌ı𝗇.❞ 𝖭𝖺𝗍𝖺𝗅𝗂𝖺, 𝖺𝗇𝗇𝖾𝗌𝗂 ö𝗅𝖽ü𝗄𝗍𝖾𝗇 𝗌𝗈𝗇𝗋𝖺 𝗎𝗓𝗎𝗇 𝗌ü𝗋𝖾 ü𝗏𝖾𝗒 𝖻𝖺𝖻𝖺𝗌ı𝗇ı 𝖺𝗋𝗓𝗎𝗅𝖺𝗆ış𝗍ı𝗋. 𝖡𝗂𝗋𝖽𝖾𝗇 ü𝗏𝖾𝗒 𝖻𝖺𝖻𝖺𝗌ı 𝖻𝖺ş𝗄𝖺 𝖻𝗂𝗋 𝗄𝖺𝖽ı𝗇𝗅𝖺 𝗇𝗂ş𝖺𝗇𝗅𝖺𝗇ı𝗋 𝗏𝖾 ü𝗏𝖾𝗒 𝖻𝖺𝖻𝖺𝗌ı𝗇ı𝗇 𝖾𝗋𝗄𝖾𝗄 𝗄𝖺𝗋𝖽𝖾ş𝗂 𝖭𝖺𝗍𝖺𝗅𝗂𝖺`𝗇ı𝗇 𝗌ı𝗋𝗋ı𝗇ı öğ𝗋𝖾𝗇𝗂𝗋... 𝖠𝗒𝗇ı 𝗓𝖺𝗆𝖺𝗇𝖽𝖺 ü𝗏𝖾𝗒 𝗄𝗎𝗓𝖾𝗇𝗂𝗒𝗅𝖾 𝗈𝗅𝖺𝗇 𝗂𝗅𝗂ş𝗄𝗂𝗌𝗂𝗇𝗂 𝗍𝗎𝗍𝗄𝗎𝗅𝗎 𝗄𝗈𝗋𝗎𝗆𝖺𝗌ı𝗇𝖽𝖺𝗇 𝗀𝗂𝗓𝗅𝗂 𝗍𝗎𝗍𝗆𝖺𝗒𝖺 ç𝖺𝗅ışı𝗒𝗈𝗋𝖽𝗎.

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

"Şakağından öptüğümden beri çok dincim." Gülümsedim büyükçe. "O günden sonra kurşun yedin, hatırlatırım." "Buna rağmen çok dincim." dedi Yavuz. "Pozitif enerji mi verdim?" diye sordum. "Vallahi yaptın bir şeyler." diyen Yavuz bu kez izin almadan yaklaştı şakağıma. Önce ellerimi kavradı. Gülümsedi. Gülümsemesiyle öptü şakağımdan. Geri çekilmek istemedi... "Yavuz?" dedim büyük bir endiş hâlinde. "Bir gören olacak." "Olsun." dedi Yavuz azıcık geri çekilip. "Olmasın." dedim net bir dille. Dinlemedi Yavuz. Bir kez daha yaklaştı şakağıma. Bir öpücük daha bıraktı. Öpücüğü o kadar masumdu ki... Tıpkı yeni açmış bir çiçeğin yaprağına düşen ilk sabah çiyi gibiydi. Hafif, neredeyse hissedilmez. Ama aynı zamanda, o çiçeğin özünü barındırıyordu. İşte o masumiyetin ardında, bir volkanın derinlerindeki lav gibi, sabırla bekleyen bir arzu da vardı. Dudakları şakağıma değdiğinde yayılan sıcaklık, tenimi yakıp kavurmasa da, ruhumu derinden titretiyordu. Gözlerini kapattığını hissettim. Kirpiklerinin hafifçe şakağıma dokunuşu, fısıltıyla söylenen bir sır gibiydi. O an, zaman durdu. Etrafımızdaki tüm sesler kayboldu. Ne kuş sesi ne dışarıdaki hastaların sesi... Sadece onun nefesinin sıcaklığı ve dudaklarının tenime bıraktığı o tarifsiz his vardı. İçimde yeşeren karmaşık duygularla, ne yapacağımı bilemez bir halde kaldım. Kalbim, bu beklenmedik yakınlığın etkisiyle hızlanırken, zihnimde bin bir soru yankılanıyordu. "Nazelif?" dedi Yavuz sol şakağıma öpücük bırakıp. "Çok güzelsin." "Yavuz?" dedim kısık çıkan sesimle. Sağ şakağımdan öptü Yavuz. "Çok özelsin." . . Asker & Doktor"

Arabayı hiç bilmediğim bir araya soktuktan sonra durdurmuş kemerimi çözüp yönümü ona* çevirmiştim. Neden durduğumuzu bilmiyordu, birazdan öğrenecekti. Titreyen ellerimi dizinin üzerinde duran ellerine uzatıp kavradığım an vücudunun kaskatı kesilmesine sebep olan o cümleyi kurdum. "Benimle evlenir misin?" "NE?!?!" O* kendine gelince şokla bağırdı. Neden bağırdığını ilk başta anlamadım. Benimle sevgili olmak istemiyor muydu? "SENİNLE EVLENİR MİYİM?" Bağırma sırası bana geçti. "NE?! NE EVLENMESİ?" "SEN DEDİN!" "NE DEDİM!" "BENİMLE EVLENİR MİSİN DEDİN!" "SENİNLE EVLENİR MİYİM?!" "ZÜMRA SİKTİN ATTIN BİLDİĞİM HER ŞEYİ YAVRUM!" "BAĞIRMA BANA!" Bunu ona avaz avaz bağırırken söylemem trajikomikti. O* derin bir nefes alıp, "Tamam," dedi. "tamam, sakinim. Evet evet, sakinim. Şimdi az önce sorduğun soruyu tekrar et yavrum, hadi." Boğazımı temizleyip istediğini ona verdim. Daha sonra halimize gülecektim. "Benimle sevgili olur musun?" An itibariyle yanan yanaklarımı görmezden gelip kaçırmak istediğim bakışlarımı zorla gözlerinde tutmaya çalışıyordum. O* ağzı açık ayran budalası gibi bana bakarken ellerini cimdikledim. Beklemeye sabrım yoktu. "Cevap versene be adam! Evet mi yoksa hayır mı?" •∆• Benimkiler delirmiş hehehe O* yazılan kısımda adamımızın adı yazıyor normalde spoi yememeniz için değiştirdim ^^

öğle vaktinin en kavurucu olduğu zaman dünyaya gelmişti küçük kız bebek yine aynı zaman ve günde terk edildi bir yetimhane köşelerine atıldı hor görüldü ağladı sesini duyan olmadı düştü kaldıran olmadı saçını okşayan bir el olmadı minicik başıyla hayata tutundu herşeye rağmen bir ailesi olsun istedi peki buldumu o aileyi ya ilerde öz ailesi ortaya çıkarsa doğduğundan beri görmediği annesini görürse? hadi gelin hep beraber Selvinin hayatına göz atalım ❤️❤️❤️

Sadece evlenip ,düzenli bir hayatı olsun isteyen Yusuf , eneştesi onu yaşlı bir adamla evlendirmesin diye Yusuf ile evlenmeyi kabul eden Zeynep .. ***** Hep dalgınım bugünlerde Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum, Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum . Aklım başıma gelmiyor , başıma çarpmadan dallar Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum. Nisan `a kaç var diyorum saati sorarken . Hiç böyle olmamıştım . Bilenlere sordum; `aşk bu `dediler! Okuduğu şiirler yeni yeni karşılık buluyordu onun kalbinde ..Artık şarkılar daha anlamlıydı ..Her şey de daha karışık .. Birbirine mecbur iki genç ,Zeynep ve Yusuf.. ** Not: Kitap aynı kullanıcı adı ve isimle Wattpad`de de var .

" Dikişlerinde sorun yok. " Ulaş yarasına baktı. Leyla sırıtıp makasla gazlı bezi tuttu. " Korkmuyor musun? " Ulaş kafa salladı " Neden korkayım? " " Ne bileyim sizin tim iğne görünce ayılıp bayılıyor da. " Ulaş hafif sırıttı " O da bizimkilerin ayıbı. "

Mevsim Atay,İstanbul`a yeni atanmış bir cumhuriyet savcısıydı ve geçmişiyle ilgili gereksiz olarak gördüğü ne varsa gömüp yeni bir sayfa açmıştı ya da o öyle zannediyordu.Geçmişinden bir parça olan Utkan Saraçoğlu`yla tekrardan karşılaşana dek. Kimsenin öğrenmemesi gereken 3 gerçek vardı. Bu üç gerçeğin peşine düşen kişilerden birisi aydınlık birisi de sonu olmayan o korkunç karanlıktı. O 3 gerçek kimin elinde parlayacaktı? "...Mevsim dikkatli bir insandı. O kadar incelemeye rağmen o fotoğrafta göremediği bazı detaylar vardı. Birincisi Serap`ın parmağındaki mavi kamelya çiçeği yüzüğü. İkinci detay ise fotoğraftaki Serkan`ın gözlerinin birinin kahverengi birinin mavi olmasıydı. Bir diğeri de Serkan`ın boynundaki gümüş pusula kolyesiydi. Bunların üçünü Mevsim daha önce görmüştü. Göremediği tek şey albümdeki ultrason fotoğraflarında iki minik hücrenin olmasıydı. Yaşama tutunmaya çalışan iki minik mucize..."

"Sevdim demedim,çünkü bazı şeyler dile geldiğinde eksilir."