Nefes alamıyordum Ama yapmak zorun dayım.....

Veronica`nın babası Marc Moure, dünyaca ünlü bir suç yazarıydı. Son kitabında ele aldığı insan psikolojisi öylesine sarsıcı, öylesine dahiceydi ki... eser, yayımlandıktan kısa süre sonra yasaklandı. Marc ise tıpkı kitabındaki bir sahnede betimlendiği gibi ölü bulundu. Yıllar geçti. Kitabın yarattığı gölgede biri büyüdü. Marc`ın eserini adeta ilahi bir metin gibi gören bu kişi, onun yarım kalan mirasını tamamlamayı takıntı haline getirmişti. Ama kendi kalemiyle değil... Bu görev, yazarın geride bıraktığı tek kişiye, Veronica`ya ait olmalıydı. Ne pahasına olursa olsun...

İki köyün öfkesi hala üzerimizde. Kaçmak istiyorum, ama kalbim istemsizce ona çekiliyor. Saçım kırık, bakışları yüreğime saplanıyor… Düşman mı, yoksa tutku mu, hâlâ çözemedim.”

“Beni sevmen değil, beni sahiplenmen yaktı. ”Lara Yalın, genç yaşta tanıştığı Emir Kağan’a deli gibi âşık olmuştu. Emir’in bakışları, sözleri, dokunuşu her şeyi bir mıknatıs gibiydi. Ama zamanla o aşk, nefes almak yerine nefesini tutmaya zorlayan bir fırtınaya dönüştü. Emir’in sevgisi korumaktan çok kontrol etmeye, ilgisi ise kısıtlamaya dönüştü. Bir gün Lara aynaya baktığında kendini tanıyamadı: Kendi kararlarını veremeyen, korkularla sevinen bir kadın olmuştu. Ve o gün, hiçbir şey demeden gitti. Yıllar geçti. Lara, kendi kliniğini açmış, geçmişinin küllerinden yeniden doğmuştu. Hayatını toparlamış, güçlü bir kadın olmuştu en azından öyle sanıyordu. Ta ki, bir sabah danışmanlık vereceği yatırım projesinin arkasındaki ismin Emir Kağan olduğunu öğrenene kadar. Şimdi geçmiş yeniden kapıda. Bir zamanlar kaçtığı o adam karşısında duruyor ama bu kez roller değişmiş. Emir, onu hâlâ seviyor ama artık emir veremiyor. Lara ise hâlâ kalbinde onu hissediyor ama artık boyun eğmiyor. Aralarındaki her bakış, her cümle, geçmişin hesabını taşıyor. Ama aynı zamanda aşkla yanmış iki kalbin yeniden birleşme korkusunu da. Kıskançlık, pişmanlık, özlem, gurur, tutku… Her şey yeniden başlıyor ama bu kez aşkın zincirlerinden biri kırılmadan diğeri özgür kalamayacak.

Isabella Wizard... Adaleti kendi elleriyle yaratan, kendinden önce sevdiklerini düşünen arkadaşlarıyla eğlenmek için gittiği ülkede hayatının aşkını bulan...

Kadın karakterimiz başarılı bir savcı ve bir gün eline ona takıntılı olan mafyanın dosyası gelir ve yeraltı dünyasının yüzü ortaya çıkar ve bu yeraltı dünyası ortaya çıkarken bir yasak aşk doğar

Düşman ailenin en büyük oğlunu öldüren Valeska Arsen, ailenin en küçük çocuğu ile İspanya`da karşılaşırsa ne olur? "Sen benim kör noktamsın Valeska. Delicesine sevmek istediğim ama gururun izin vermediği kör nokta."

Babam öldüğünde, sadece bir insanı değil…bütün bir düzeni toprağa gömdüm. Artık Aksoy adının ağırlığı omuzlarımda, babamın kanı damarlarımda yankılanıyor. Bu şehirde herkesin bir hikayesi var — benimkisi, kanla yazılmış bir intikam masalı. Adı Atlas Soykan. Her hamlesiyle nefesimi kesen, her adımıyla geçmişimin izlerini deşen adam. Onun ailesi, benim babamın ölümünü getirdi. Ve şimdi ben, o aileye ait her gölgeyi tek tek yok etmeye ant içtim. Ama bu şehir, adaletin değil, ironinin şehri. Çünkü bazen en çok nefret ettiğin insan, en çok seni anlayan kişi olur. Ve bazen bir savaşta düşmanını öldürmek değil, ondan uzak durmak daha zordur. Ben Livia Aksoy. İki farklı gözle bakıyorum dünyaya: biri babamın mirası kadar soğuk, diğeri geçmişimin küllerinde yanıyor. Bu bir aşk hikayesi değil. Bu, nefretin bile kalp atışını taşıdığı bir hikaye. Kan, sadakat, ihanet ve ateşle yazılmış bir kaderin hikayesi. Ve ben… bu oyunu kaybetmeye değil, yakmaya geldim.

Bu sadece bir kurgu. Yani rastgele yazdım bu kitabı öylesine böyle birsey yazayım dedim ama öbür yazdığım kitaplarımi. Cikarticam yani kitabım elinizde olcak öbür yazdığım kitaplar daha çok heyecanlı olacak ama yine de siz isteserniz bunuda okuyun

Babası seri katil mafyamızın babasını öldüren kızdan intikam almaya çalışırken kıza aşık olur

ASIL CEHENNEM GERÇEKLER ORTAYA ÇIKINCA BAŞLAYACAKTI...

Yıkılış emin olun ki çoğu şeyin kuruluşudur.

Bir adam düşün… Aklı yeminlerinde, kalbi yıllar öncesinden bir kadında. Bir de kadın düşün… Kalbindeki enkazın altına gömmeye çalıştığı bir adama yeniden bakan. Babamın düşmanlarıyla doğdum ben... Ondan geriye kalan, sadece Acı mîras oldu... Sırlarla örülü bir geçmişin, kana bulanmış bir geleceğe yürüyüşü bu. Bir kadın ve bir adam… Her şeyin bedeli olacak. Ve bu kez, kimse masum kalmayacak.

Terk edilen Aran, bilmiyordur ki, karanlığı görecektir... Aslında terk edilmemiştir. Sadece, karanlığında kendince oyunları vardır.

"Görevim tamamen kusursuz planlanmıştı,ama neden başarısız olmuştum?.." Yine elime yüzüme bulaştırdım Düşmanımın piyonu oldum..

Mira, zenginliğin yaldızlı kafesinde hapsolmuş, ancak zihni kodlarla ve intikam planlarıyla işleyen hacker bir dâhidir. Babasının son kumar borcuna karşılık, yeraltı dünyasının soğuk ve acımasız lideri Baran Soykan`a bir teminat olarak teslim edildiğinde, herkes onun kaderine boyun eğmesini bekler. Fakat Mira, bu zorunlu teslimiyeti ailesinin ihanetinden kurtulmak için bir bilet olarak görür ve Baran`ın düzenine karşı, zekasıyla ilk meydan okuyan hamlesini yapar. Artık o sadece bir rehine değil; iki zekanın karşı karşıya geldiği Karanlık Satranç oyununda, kuralları alt üst eden Kontrolsüz Değişken`dir. Mülkiyetle başlayan bu tehlikeli oyun, ya ikisini de tüketecek ya da gölgeler arasında beklenmedik, yakıcı bir ortaklığa dönüşecektir.

İki bedene iki farklı ruh sığdı ama senle ben birbirimize sığınamadık

Hiçbir şeye dokunamayan ve kimseyle göz göze bile gelemeyen Sara, görünmez duvarlarla çevrili bir hapishanede yaşıyordu. Tek kaçış noktası, geceleri bağlandığı anonim bir sohbet uygulamasıydı. Orada tanıştığı “N.” isimli çocuk, Sara’nın hayatında kendini ilk kez güvende ve gerçek hisseden kişiydi. İki yabancı, isimlerini bilmeden birbirlerinin dünyalarına dokunmaya başladı. Ama Sara, farkında olmadan karanlık bir sırrın yanında yürüyordu. Ve gerçekler peşine düştüğünde, dokunamadığı tek şeyin… belki de kendi kaderi olduğunu öğrenecekti.

“Ben Rozerin… Bu topraklarda adımı bilmeyen yoktur. Ama beni tanıdıklarını sananlar, aslında hikâyemin en karanlık sayfalarına hiç bakmamışlardır. Hayatım küçük bir köyde başladı. Kendi halimde, sessiz ve sakin bir kızdım. Fakat kaderin bana sunduğu yollar hep dikenlerle kaplıydı. Ailem, gelenekler, töre… Her biri bana ‘sus’ diyordu, ama ben sustukça içimde biriken fırtına büyüyordu. Bir gün, hiç istemediğim bir şekilde, başkalarının verdiği kararlarla bir evliliğin içine itildim. Sevmediğim bir adama ‘eş’ demek zorundaydım. O evde nefes almak bile ağır gelirken, kendimden başka kimseye güvenemeyeceğimi öğrendim. Kaynanamın bakışları, eltimin sözleri, evin içinde sessizce işleyen hesaplar… Herkes birbirinin sırtına gülümserken arkasından hançerini hazırlıyordu. Ben ise buna izin vermemeye kararlıydım. Günler geçtikçe, hayatta kalmanın tek yolunun güçlü olmak olduğunu anladım. Kendimi savunmayı, lafı tam yerine söylemeyi, hakkımı almayı öğrendim. Bazen sertleşmek zorunda kaldım, bazen gözyaşlarımı kimse görmesin diye geceleri yastığıma gömdüm. Ve bir gün… Hayat, bana hiç beklemediğim bir sınav sundu. Evimin kapısından giren bazı insanlar kaderimi tamamen değiştirdi. Dost sandıklarım düşman, düşman bildiklerimse bazen en büyük sırdaşım oldu. Şimdi anlatacağım şey sadece bir aşk hikâyesi değil. Bu, törelerin gölgesinde, kadın olmanın bedelini ağır ödeyen bir kızın; kendi sesini bulma, ayakta kalma ve kendi kaderini yazma hikâyesi. Ben Rozerin… Ve bu, benim gerçeğim.”

Terk edildikten sonra yetimhanede büyüyen genç bir kadın, hayata tutunmak için çalıştığı küçük bir restorandan evine dönerken karanlığın içine sürüklenir. Zorla kaçırıldığı, özgürlüğünün elinden alındığı geceler onun dünyasını paramparça eder. Satıldığı yerden son anda kaçmayı başarınca, hiç tanımadığı bir yabancıyla yolları kesişir. Kendi yaralarını saklamayı öğrenmiş bu gizemli adam, genç kadının yeniden nefes alacağı bir kapı olur. Ancak ikisi de bilmeden, birbirine benzeyen kırık geçmişlerin izlerini taşımaktadır. Geçmişten gelen gölgeler yeniden peşlerine düştüğünde, hem hayatta kalmak hem de birbirlerine inanmaya cesaret etmek zorundadırlar. Bu hikâye, karanlıktan çıkmayı başaran iki insanın, kaderin sessizce ördüğü bağla nasıl yeniden doğduğunu anlatır. Bu hikayede geçen kurumlar, yerler, olay örgüleri şahsıma, yani yazarın hayal gücüne aittir, benzeri yoktur bilginize.

Ben Açelya Akdağ kuzenim`in yaptığı bir hata`dan dolayı bam başka bir karanlığın içine çekilmiştim. Acaba bu karanlık`dan kurtulabilecekmiydim?

Dünya hayatında öldün. Peki 2. Şansını doğru kullanabilecek misin? Yoksa, yolun sonundamısın?

Dr. İdil Güneş. Gelecek vaat eden, prensipli bir cerrah. Hayatı kurtarmaya yemin etmiş biri. Bir kurşun yarası onları beklenmedik bir şekilde, ameliyat masasında karşı karşıya getirir. İkisi de birbirini tanımıyor sansa da, yüzlerindeki tanıdık gölgeler, zihinlerinin derinliklerinden gelen bir anıyı fısıldar: Onlar, bir zamanlar aynı salıncakta "Ebedi Dostluk" yemini eden iki çocuktu. Yıllar sonra, biri neşter tutarken, diğeri tetiği çekiyor. Unutulmuş bir yemin, İdil`i Turan`ın tehlikeli dünyasına çekmeye başlar. Aşk ve şiddetin kesiştiği bu noktada, geçmişin sırları ortaya çıktıkça kimin kimi kurtaracağı belirsizleşecektir. Beyaz önlük ve kara gölge arasındaki bu hikayede, aşk hayatta kalabilecek mi? Doktor mu mafya liderini, yoksa mafya lideri mi doktorun kalbini?

Babası tarafından zorla evlendirilmeye Çalışan bir genç kızın bilmeden hayatının aşkını bulması ...........

Her şeyini kaybetmişti. Ailesi tarafından reddedilmiş, sevdiği adam tarafından ihanete uğramış, karnında taşıdığı bebekle sokaklarda kalmıştı. Ama o yıkılmadı. Çisem`in hayatta kalma mücadelesi, yalnızca kendisi için değil, doğmamış çocuğu ve bu dünyanın hor gördüğü tüm "istenmeyenler" içindi. Bir ara sokakta başlayan tesadüf, onu sadece geçmişiyle değil, geleceğiyle de yüzleştirecekti. Bu bir kurtuluş hikâyesi değil. Bu, küllerinden doğmaya yemin etmiş bir kadının yeniden var olma hikâyesi.