Onlar, Karadeniz`in iki yakasından, aynı denizin farklı fırtınalarıydı. Ayça Aydoğan, Sahil Güvenlik Komutanı olarak, on sekiz yıldır babasının kayboluşunun gölgesinde yaşadı. Geri döndüğü Arsin`de, tek bir görevi vardı: Ailesi Aydoğanlar ile düşman olan Sezginlerin kirli sırlarını ortaya çıkarmak. ​Ama Ayça`nın nefret ve görev duvarı, karşısına Akif Sezgin çıktığında yıkılmaya yüz tuttu. Akif, düşmanı, babasının katili ve Ayça`nın on sekiz yıl önce kan yeminiyle mühürlediği ilk aşkıydı. ​Ayça`nın eline düşen, geçmişten gelen bir kanıt, sadece ticari bir yalanı değil, iki aile arasındaki düşmanlığın altında yatan karanlık bir sırrı açığa çıkarır. Bu sırrın peşinde koşan sadece Akif değil, aynı zamanda Ayça`ya saplantılı kuzeni Kerem de vardır. ​Sürmene Uşağı ve Arsin Kızı, artık sadece bir düşmanlık değil, bir hayat memat oyunu oynuyordu.

Bu dünyada bazı insanlar sakin ve huzurlu bir hayat yaşarken, bazıları için yaşam hep zor geçer. Kimi zaman bu zorluklar sessizce yaklaşır, kimi zaman ise aniden, kalbe saplanan bir acı gibi gelir. Bir zamanlar, birbirine sıkı sıkıya bağlı ama ayrı takılan üç farklı arkadaş grubu vardı. Hepsi aynı yetimhanede büyümeyr mahkum edilmiş, küçük yaşta yalnızlığın ve korkunun ne demek olduğunu öğrenmişti. Günün birinde gizemli bir adam onları evlat edindi, ama ne yazık ki aradıkları mutluluğu yine bulamadılar.Yanlızlığa ve sessizliğe mahkum edildiler. 20 yıl geçti, büyüdüler… Fakat kalplerinde hâlâ o küçük, sevgiye muhtaç çocuklar yaşardı. Tam da hayatlarının karanlıkla kaplandığını düşündükleri bir anda, Yaşam adında bir kız çıkageldi. Peki bu kız, onlara yeniden gülümsemeyi öğretecek bir umut ışığı mıydı? Yoksa kaderin yeni bir sınavı mı?..

Oysaki herkes bir gün evine dönerdi

Siyah ve beyaz... Beyaz masumiyeti temsil eder, siyah ise yolsuzluğu... Beyaz iyiliği temsil eder, siyah ise kötülüğü... Beyaz gündüzü temsil eder, siyah ise geceyi... Beyaz düzeni temsil eder, siyah ise dağınıklığı... Beyaz umudu temsil eder, siyah ise umutsuzluğu... Beyaz aydınlığı temsil eder, Siyah ise karanlığı... Hangisi olmalıydı peki siyahmı, beyazmı? Cevap her ne olursa olsun siyah ya da beyaz olmadan bu dünya olmazdı. Peki siyah ve beyazı beraber düşündüğümüzde? Siyah ve beyaz beraber olduklarında zıtlığı temsil ederlerdi, tıpkı Emir ve Can gibi... Emir siyahı temsil ediyordu, ya da siyah Emir`i temsil ediyordu... Can beyazı temsil ediyordu, ya da beyaz Can`ı temsil ediyordu... İkisi birbirlerinin tam tersiydi ama birbirleri olmadan yaşayamazlardı, onlar ikizlerdi; dışarıdan bakıldığında birbirlerinin tıpatıp aynılarıydı ama aslında bir o kadarda farklı... Tıpkı siyah ve beyaz gibi.

Aurora – Asila Yeraltının karanlık kalbinde, sadece seçilmişlerin bildiği bir kulüp vardır: Aurora. Dört grubun — Alpha, Beta, Sigma, Gamma — hüküm sürdüğü bu gizli dünyada, güç, sadakat ve ihanet birbirine karışmıştır. Her hafta ölümcül yarışlar düzenlenir, maskelerin ardında savaşan kimse gerçek yüzünü göstermez. Ama Aurora sadece bir dövüş arenası değildir… Kazanmak, hayatta kalmaktan fazlasını getirir: saygı, güç, sürgünden dönüş — ve belki de özgürlük. Kaybetmek ise bazen sadece ölmek anlamına gelmez… "Aurora", yeraltı dövüşlerinin, yasak ittifakların ve karanlık sırların arasında kimliğini kaybetmeden hayatta kalmaya çalışanların romanı. Her maske bir hikâye saklar — ve her hikâye kanla yazılır. Onlar maskelerinin ardına gizlenmiş savaşçılardı. Kim olduklarını unuttular, çünkü Aurora’da isimlerin değil, galibiyetlerin değeri vardı. Ama biri, kuralları yıkmaya cesaret etti. Ve o gün, Aurora’nın ışığı ilk kez karardı.

Bazen yanlış bir numara, doğru bir hikayenin başlangıcı olur. (Kitaptaki numaralar randomdur.)

Afra Demirkan... Şehit anne babanın, Üsteğmen kızı. Ve birde Barlas Atasoy, aslında belkide bir Tozlukaya... Sırlarla dolu bir mafya ve askeri kurgu. Gölge Timin sırları, İngiltere`de açığa çıkacaktı. "Aşk ulaşılamayacak kadar kutsaldır..." *Kitap bana aittir, izinsiz kopyalamak yasaktır. Aksi takdirde gerekilen hukuki işlemler yapılacaktır bilginize...

Bu benim ilk kitabı. Lütfen hata olursa söyleyin ve affedin. Anlayışınız için teşekkürler. Ben Ayla. Ayla Demir. 15 sene önce karıştırıldım. Minik yasima ragmen çekmediğim şey kalmadı. Hayat beni yine ve yine unuttu. Umarım hatırlamaya başlamıştır.

Gecenin içindeki karanlık tarihinin en büyük utancını gizlerken ayaklarım bir idam ipinin üzerinde yürürcesine hafif ve düzensizdi. Kaderimi etkileyecek kararı ilk kez benim verdiğim o noktadaydık. Veyl noktasındaydık. İşin acıtan tarafı bu noktada yalnız değildim. Bir cambaz gibi yürüdüğüm bu ipte, elimde tuttuğum terazi kaderimi belirliyordu. Terazinin bir ucunda bir zamanlar aşkından kör olduğum o adam vardı. Birlikte nikâh masasına oturmaya hazırlandığım, her zaman güvendiğim o adam. Güvenimi parçalara ayırıp kırıklarını sırtıma saplayan o adam. Kenan Revan. Diğer ucunda ise her zaman görünüşüyle korktuğum, buna rağmen beni her zaman koruyan ve her daim destek veren o adam vardı. Beni ailesine dahil eden ve gerçekten sevildiğimi hissettiren adam. Hükümdar Dağlı. Terazinin kolları kalbimin iki tarafına uzanıyordu. Hangisini kendimle birlikte aşağı çekeceğim benim elimdeydi. Hangisini seçecektim? Beni nikah masasında terk eden sevdiğim adamı mı, yoksa beni koruyan ve bana aşık olduğunu söyleyen o adamımı? Hangisini seçecektim? Aklımı mı yoksa aşkımı mı? İşte burası veyl noktasıydı. Aklın ve mantığın çatıştığı o yerdeydik.

bilgisayar mühendisi okuyan yıldız arkadaşı sani´ nin abisiyle tanışıyor... BAKALIM NOLCAKKK...

Lise öğrencisi Eylül ve Asafın zorlu aşk macerası

Bir uçurum Bir ölüm Bir intihar Bir oyun Ve İki Yabancı... Geçmişin hataları, geleceğin seçimleri, Verilen kayıplar, solup giden hayatlar, Örülen kader ağları, birleşen yollar. Yaralı yürekler, Kırık kalpler, Dostlar ve aşklar, İhanetler, pişmanlıklar. Peki ya son? Son... Son, belki de bu hikâyede en baştan belliydi.

📕 Kırmızı Günah Bazı lekeler suyla çıkmaz… Kanla yazılan kaderler, sessizlikle aklanmaz. “Bir zamanlar ben kurtarıldım. Şimdi sıra bende.” On yaşındaydı. Sarhoş bir grubun kirli niyeti, küçük bir bedeni ve sessiz bir çığlığı vardı. Tam her şey bitecekken, bir adam çıktı karşılarına. Onu kurtardı. Ve sonra... evlat edindi. O günden sonra, artık yalnız değildi. Yıllar geçti. O kız büyüdü, doktor oldu, hayatı iyileştirmeye adadı. Ama bir gün babası öldü… Ve onunla birlikte gömülmeyen bir sır açığa çıktı. Babasının ardında bıraktığı karanlık işlerin tam ortasında, artık bir seçim yapmalıydı. Adı Ödün. Artık bir doktor değil. Karanlığın tam kalbinde, elini kirletmeden kimseyi temizleyemeyeceğini biliyor. Çünkü bazen birini kurtarmak için önce kendi içindeki kötülükle yüzleşmen gerekir. Ve Ödün şimdi, bir zamanlar kendi kurtulduğu karanlıktan çocukları ve kadınları çekip çıkarmaya kararlı. Bu, onun kendi günahıyla baş etme, adaletini kendi elleriyle yazma hikâyesi. Geçmişin suskunluğunda yankılanan bir çığlık… Adaletle yoğrulmuş, kırmızıya boyanmış bir hayat… Bu roman, yalnızca karanlığı anlatmıyor — onun içinden doğan gücü de hatırlatıyor.

Yunan mitolojisinde menekşe, Persephone ile ilişkilendirilir. Persephone, yeraltı tanrısı Hades tarafından kaçırılmadan önce çayırlarda menekşe topladığı için menekşe onun masumiyetini ve kaybolan gençliği simgeler. Bu nedenle menekşe yumuşak bir hüzün taşır. Başka bir Yunan hikayesinde, güneş tanrısı Apollo, çok sevdiği bir periyi kavurucu ışıltısından koruyabilmek için onu menekşeye dönüştürür. Bu efsane, menekşeyi “korunmuş aşk”ın çiçeği yapar. Ama bence böyle değil. Aşka hiç bir zaman inanmam, Berat hayatımda öyle bir etki bırakmıştı ki bir daha ne aşık olabilmiştim ne de aşka inanabilmiştim. Umarım bana yaşattıklarının kat ve kat fazlasını yaşar.

On yıl önce, şehrin en büyük mafya çatışmasında bir bina yerle bir olmuştu. Yüzlerce kişi öldü — ama bir kız ölmedi, gizlendi. O kız şimdi “ölü” sayılıyor. Gerçekte ise, yeraltı dünyasında sadece bir isimle biliniyor: Sable. Sable, kimliğini gizleyerek bir suikast ağı kurmuş, kendi yöntemleriyle adalet dağıtan bir kadın. Kimin yaşayacağına, kimin öleceğine karar veren biri. Fakat kimse onun neden başladığını bilmiyor — oysa her kurşun, geçmişindeki bir ihanetin yankısı. Yıllar sonra şehirde yeni bir güç doğar: Kağan Arıkan — genç, soğukkanlı, eski bir asker. Sable’nin geçmişteki yangından sorumlu olan aileyle bağlantısı olduğu düşünülüyor. Sable onu öldürmek için yaklaşır. Ama Kağan sandığı gibi biri değildir. O da aynı yangında her şeyini kaybetmiş, geçmişini unutarak yaşamaktadır. İkisi birbirlerinin hedefidir, ama aynı geçmişin kurbanıdır. İntikam mı, aşk mı? Gerçeğe yaklaştıkça fark ederler ki — o geceki yangını çıkaran kişi ne Kağan’dır… ne de Sable’nin sandığı düşmandır. Gerçek düşman, hâlâ gölgelerin arkasında yaşamaktadır.

Yaşamak bir insana zor gelebilir miydi? Bana çok zor geliyordu. Özgür olmak peki? Ben daha özgür olmayı bilr becerememiştim. Kadınlar neden hep susuyordu? Hayır. Susmamalılar. Hiç bir kadın susmamalı,karşı çıkmalı ama hayat o kadar acımasız ki, karşı, çıksan da çıkmasan da ölüyorsun. Peki ya ben bu hikayede ölecek miydim? Yoksa hayatta kalabilcek miydim?

☆☆☆☆ Lise son sınıf öğrencisi genç bir kız ve bir aşiret ağası. Birbirlerinden habersiz yüreklerinde yeşerttikleri sevdaları... Şanlıurfa topraklarında yaşanan masalımsı bir aşk hikayesi. Yakıp yıksa bile bir adamın sevdası bu kadar güzel ve özel olabilir miydi?... Yaşanan onca zorluklara rağmen bir sevda böylesine güzel yaşanabilir miydi? Ey benim yürek sızım, cananım, sevdam Şanlıurfa toprakları şahidim olsun ki seni yüreğime sultan eyledim... Ben Boran Mertoğlu yüreğinde küçücük bir kadına kocaman sevda besleyen bir aşiret ağası, ruhuma sevdasıyla deva olacak küçük, masum bir kadına tutuldum... Küçük bir kadının aşkı ne kadar yakıcı olabilirdi? Sevdiği adama imkansız gözüyle bakarken ve onu imkansızım diye severken, kader onlara nasıl bir sürpriz hazırlıyordu? Ben Menekşe yüreği çölde kalmış bir yolcu, sonbahar da hoyrat rüzgarda kuru bir yaprak, solmuş bir çiçek gibiydim takii o gece karası gözleri görene kadar işte o gün ben yeşerip bir çiçek oldum ve o benim can suyum oldu...

İlk kitap düzenlenecek ona göre okuyun:) "Hazar olmaz.." Beni kendine çekip "Benimsin kızım ...bırakmam seni"dedi ve sol gözünde acıyla eşlik eden göz yaşı düşüp saçlarıma karıştı. Ben ne yapmıştım da bu kadar sevdalanmıştı bu adam bana Bir adam ,bir kadını bu kadar sevebilirmiydi. Bir kadın, bir adam için her şeyin vazgeçebilir miydi . Bunun sonu nereye varacaktı. Hazar bey benden vazgeçmiyordu. Peki ben vazgeçebilir miydimbu kadar severken. Ne yapacağım ben beni deli gibi seven adamı bırakacak mıyım ,yada onun için savaşacak mıyım Arafta kaldım bir yanım cennet diğer yanım cehennem... Bey KARISI isimli tek kitaptır isim çalıntısı olmasın lütfen !!

İki çete lideri arkalarında iz bırakmadan ortadan kaybolur. Bu iki çete birbirine karşı düşmanlığı 10 yıl sürmüştür ama bu düşmanlık iki çete liderinin ortadan kaybolmasıyla ortada düşmanlık kalmamıştır ve bunun sonucunda ise bu iki çetenin yeni liderleri bu iki güçlü çeteyi birleştirmişlerdir.

Yıllar önce geçmişini arkasında bırakıp, özgürlüğü için kaçan bir kız. Yıllar sonra aldığı bir telefonla bütün hayatı alt üst olurken kardeşi için bütün hayatını değiştirebilir miydi? Kardeşinin sevdası yüzünden hayatı bir anda kararan bir adam. Kardeşi yaşasın diye kendi hayatını hiçe sayabilecek bir abi. Demir ile Nülifer`in yakınlığı aşka mı dönüşecek yoksa hayatları zindan mı olacak?

Eyşan ile Mahir... bir bilinmezliğin buluşması. yara iken derman olmak, kara iken ak...

Bazı acılar dile gelmez, bazı suçlar yalnızca kalpte işlenir. ‘Kalbim Şahit Ellerim Suçlu,’ bir çocuğun suskunluğundan büyüyen çığlıkların, karanlıkta kalan anıların ve affedilmesi en zor kişinin kendin olduğunu anlatan sarsıcı bir hikaye.

Sınıf öğretmeni Akis Selvina Altuğ, Başkomiser Oğuz Aksaç... Oğuz, yeğeni Elay`ı okula yazdıracaktı. Echer`in olduğu okulu istiyordu ve öğretmeninin de Echer olmasını istiyordu. Ama bilmiyordu ki fikri değişecekti. Öğretmenler odasına girdiğinde gördüğü, açık kumral dalgalı saçları ve yeşil gözleriyle büyüleyen birinin olacağını bilmeden "Echer olacak" diyordu. !TELİF HAKLARI SAKLIDIR! !GERÇEK HAYATTAN HİÇBİR ŞEY ALINMAMIŞTIR, TAMAMEN KURGUDUR!

Bu hikaye bir kahkaha ile başlamıştı; bir anın içinde saklı kalan sonsuzluk... Payiz Karaca, elleriyle şekillendirdiği taşlara hayat verirken, kendi bedeninin yavaş yavaş sessizliğe gömüldüğünü fark edemiyordu. İlker Demirkan, onu izlerken zamanın akışını unuttu; çünkü onun için zaman, Payiz`in gözlerindeki umut ve saklı hüzünle duruyordu. Bu hikaye, aşkın en narin halini anlatıyor; suskunluğun, fedakarlığın ve kayıpların iç içe geçtiği bir zamanda, iki ruhun bir arada kalma mücadelesini... "Zamanın İçinde Donmak" zamanın acımasızca durduğu anlarda bile sevmenin ve yaşamanın mümkün olduğunu fısıldayan, kalbe dokunan bir yolculuk.

Hikaye Mardin de başlıyor. Kara ailesi birbirine düşman. Geçmişte yaşanan aşk büyüklerin yüzünden birbiriyle düşman oluyorlar. Sonra evlatları oluyor hikaye o zaman başlıyor. Birbirine aşık olan gençler düşman olduklarını bilmiyorlar düşman olduklarını öğrendiklerinde onlara ne olacak aşklarını etkileyecek mi? Aileler evlatları için düşmanlıklarından vazgeçecekler mi? Bartu ne gibi süpriz bekliyordu. Bartu alaz ın abisi olabilir mi? Öyle alaz ne yapacak. Bu durum alaz la efsunu nasıl etkileyecek Efsunla alaz kavuşabilcekler mi yoksa yarım mı kalacak Hayatlarına başkalarıyla mı devam edecek.