2030 yılında suç oranları patlama noktasına ulaşınca devlet, ülkenin dört bir yanından suçluları toplayan devasa bir hapishane inşa etti. Resmî adıyla “Topluma Kazandırma Merkezi” olarak bilinen bu yer, halkın gözünde bir umut ışığıydı: suçluların disiplinle eğitildiği, pişmanlık duyarak yeniden hayata döndüğü bir yer… Ama gerçek bundan çok daha karanlıktı. Bu hapishanede mahkûmlar yavaş yavaş deliliğin eşiğine sürükleniyor, anılarını yitiriyor ve sessizce yok oluyordu. Psikolojik işkenceler, görünmez zincirler gibi her zihne tek tek işleniyordu. Çökenler ya intihar ediyordu ya da “kaza süsü” verilerek susturuluyordu. Ve kimse bilmiyordu. Ne halk, ne mahkûmlar, ne de dışarıdaki dünya. Ta ki Devrim Diren, Hale Demiral’ın “intihar”ına tanık olana kadar. O andan sonra Devrim için tek bir yol vardı: Gerçeği bulmak. Ama “Cehennem”de gerçeğin bedeli, aklını kaybetmekti.

Bir organ mafyası kızı olan Arya kendini kötülükten korumaya çalışırken babasının sağ koli Atlasa evlenmeye zorlanıyor.

Ortak bir amacımız vardı. Ortak duygular, ortak nefretler. Birbirine düşman olmuşların aksine biz taraf olmalıydık. Ama bunun bedelleri vardı. Acılar, kayıplar, gözyaşları, haykırışlar.. Bazıları bedelini ruhunda taşıyabilecek bir acıyla atlatır. Bazıları ise ruhunu tamamıyla kaybederek öderdi. Biz hangisi olacaktık? Ya da hangimiz olacaktı? Çünkü bu savaşın sonunda galip gelen tek bir taraf olmalıydı. Olacaktı. Bu baştan yazılmış bir kuraldı. Ama bu kuralı bozanlarda olmalıydı. Ve biz ortak amaçlar doğrultusunda çıktığımız bu yolda. Bu kuralı bozanlar olarak devam ettik. Çünkü bizim sadece amaçlarımız değil kalplerimiz de ortak olmuştu. Bizim kalplerimiz ortak, ruhlarımız bir olmuştu. Birimizin ruhuna gelen zarar ikimizi de yakan bir yangına dönüşüp çıkmıştı. Ve biz bu yangının ortasında kalmış, galip gelecek olan tarafı ve olacakları bekliyorduk

Ebrarın ailesinin volkanın ailesine borcu vardı ve ebrar 23 Volkan 25 yaşına geldiler volkan ailesi küçük oğulları volkana eş arıyordular ve….

Son defa saklan

Sessizlikle başlar, fısıltılarla büyür ve dedikoduya dönüşür." Hiçbir yüz, hiçbir isim... Bu hikaye, sırları gölgelerden izleyen Sır Ustası`nın sessiz tanıklığıyla şekillenir. Kampüs, sırların ağırlığı altında çatırdıyor. Ama kimse gerçekte neyin peşinde olduğunu bilmiyor. Dedikodular, birer yankı gibi yayılırken, olayların merkezinde kimlerin olduğunu merak etmek kaçınılmaz. Sır Ustası, sessiz bir köşede olan biteni izlerken ; ifşacı bir gölge gibi hareket ediyor, iz bırakmadan sırların birer sır olmaktan çıkmasını sağlıyor. Her dedikodu yayıldığında, maskeler düşüyor ve hikayenin gerçek yüzleri ortaya çıkıyor. Masumiyet bir yanılsama mı? Gerçekler her zaman fısıltılardan mı doğar? Bu hikayede sırların peşine düşen Sır Ustası`nın adımları, okuyucuyu karanlık bir dünyaya davet ediyor.

Hepmizin bildiği ve en az bir kere oynadığı oyun: katil köylü. Ama bu kitapta okuyacağınız oyun sizin bildiğinizden biraz daha farklı. Daha kanlı, daha gerçek. Ama önemli olan bunlar değil, önemli olan: Siz bu oyunu kazanabilir misiniz? Oyunun tek bir kural var: Hayatta kal!

"Gece, gölgelerin dilini fısıldadığında; her adım bir hatıra bırakır geride ve kül gibi dağılan geçmiş, yalnızca sessizce dans eden bir vals olarak kalır hafızada."

Çocukluktan beri travma yaşayıp daha sonra yeraltı dünyasına yerleşmiş bir çocuk sahte kimlipe sahip olup ihanete uğrayarak hapse arılan ve avukatı 22 yıldır aşık olupu kadın çıkması ile başlayan bir hikaye

Alara’nın yeni ailesi ile tanışma hikayesi

Esir. Çoğu yerde toksixlik olacaktır Koştum, yaşamak için belkide yaşatmak için. Bir intikam uğruna hiç olmamak için ne fayda beni yakaladığı yerde tüketti. "Kalbim çürüyor,yardım et!" "Kalbini çürüten benim, ölüm çiçeği."

🩸 “Kan ve Taht” İstanbul’un acımasız yeraltı dünyasında genç bir kadın, ihaneti ve ihanete uğramayı göze alarak kanlı bir imparatorluğun zirvesine tırmanır; ama her adımda hem düşmanlarını hem de kendi karanlığını karşısında bulur.

İstanbul’daki 4 büyük mafya ailesi şehri 4 bölgeye ayırmıştır. Her bölgenin kendi kuralları, para akışı ve dokunulmazları vardır. Derinşah ailesi Batı. Kasırgaç ailesi Doğu. Sancak ailesi Güney. Altun ailesi ise Kuzey`in sahibidir. Zehir, küçük yaşta bu düzenin içinde büyümüştür ama hiç liderlik düşünmemiştir. Ta ki babası öldürülüp yerine geçmek zorunda kalana kadar. Ancak babasının ölümünün bir dış saldırı değil, içeriden gelen bir ihanet olduğunu zamanla öğrenir. Zehir olarak doğdun, İsyan olarak büyüdün. HANÇER olarak tarihe geçeceksin. Ya Hançerlen. Ya da Hançerle. Çünkü sen Hançersin.

Bir uçak düşer. Sadece beş kişi hayatta kalır. Ama bu bir kaza değildir. Bu, geçmişin hesabıdır. Onlar sadece bedenleriyle hayattadır, ruhları yıllar önce ölmüştür. Sessizliğin içinde çalınan bir telefon, açılan bir kapı… Her bir mesaj, çözülmeyi bekleyen bir sır, bir suç, bir ihanet. Zaman hızla tükenirken, güvenin adı yok olur. Birbirlerine bakışlarında saklı binbir yalan, binbir pişmanlık… Bu sadece hayatta kalma savaşı değil. Bu, kendinle, geçmişinle ve karanlığınla hesaplaşma oyunu. “Kara Kutu” Korkunun, acının ve gerçeğin gökyüzünden düşüşü. Hazır mısın? Çünkü bu, ruhunun sınandığı bir yolculuk.

Sessiz olan insandan korkman gerek ,ama ne bilebilirdik ezik bir kızın katil olucagini ...

“Ölmekten korkma. Asıl korkman gereken şey, burada yaşamaya mecbur kalmak.” Gözlerini açtığında kendini soğuk, metalik duvarlarla çevrili bir odada buluyorsun. Kaçırıldın. Bir deneyin parçasısın. Burada herkesin bir kod adı var. Senin adın Z. Ve artık hayatta kalmak tamamen şansa ve zihin gücüne bağlı. Dondurulmuş insanların bilinçaltına girip bilinçaltı olaylarını yönetmek zorundasın. Ama unutma—burada ölen, gerçekte de ölür. Korkular canlanır, rüyalar kabusa dönüşür, her an bir ölüm tuzağına dönüşebilir. Kaçmak mı? Sistemin derinlerine indikçe bunun imkansız olduğunu göreceksin. İntikam mı? Belki de tek çıkış yolu budur. Ama bir şey kesin: Burası hayallerini öldürmeden sen oradan çıkamayacaksın. “Gerçeklik mi daha acımasız, yoksa rüyalar mı?”

|SERİ KATİL KURGUSU| Yükselen ay kendini sana verince karanlığın ışık kaynaklı olmadığını anlayacaksın. Erdem, ailesine bakabilmek için üniversitesini dondurmuş bir kızdır. Hayatını kazanmak için, bir marketin gece vardiyasında çalışmaya başlar. Ancak her şey, devamlı müşterilerinden birisinin alışverişlerine kayıtsız kalmasıyla, farklı bir yönde ilerler.

İnşallah beğenirsiniz😊

Bir katil düşünün… Kurbanlarını özenle seçiyor, adaletin dokunamadığı karanlık ruhları kendi yöntemleriyle cezalandırıyor. Onun için her şey bir plana, her şey bir sessizliğe bağlı. Ama ya bir gün… kendi kurbanını bile ondan önce öldürmüş bir yabancıyla karşılaşırsa? Geceyi parçalayan sessizlik, çimenlere düşmüş kan lekeleri ve gölgelerin arasında kaybolan bilinmeyen bir siluet… Avcı bir anda av haline geldiğinde, oyun yeniden yazılır. Kimin eli kimin kanına bulaşmış, kim kimin kaderini tesadüfen çizmişti? Ve en önemlisi: sıradaki kimdi? “Kanla Yazılmış Tesadüf”, adalet ile intikam arasındaki ince çizgide, karanlığın gölgesinde nefes alan sürükleyici bir psikolojik gerilim…

Sahura kalkmayanların sonu geldi

İklim ve kuzeni Baran, kötü geçen sınavları sonrasında ailelerinden azar yememek için sınav kağıtlarını değiştirmeye karar verirler. Öbür yandan üst sınıflardan Utku ve Aras da aynı şey için bir araya gelmişlerdir. Ama olaylar sarpa sarar ve hiç beklemedikleri olaylar yaşanır. Nerden çıktığı belli olmayan notlarla karşılaşırlar. Bilinmeyen 3 numarayla birlikte kurulan bir grubun içine düşerler. Mesaj tek ve açıktır. Senin yaptığını biliyoruz. Not: Kitap kapağı: yazmayı seven kız

Ailesini trajik bir kazada kaybeden Yaren, karanlık geçmişin izlerini silmeye çalışırken hayatını kökten değiştirecek bir gerçekle yüzleşir: Okuduğu okul, eski bir vampir mezarlığının üzerine kuruludur. Burada yolları gizemli ve soğuk Ayaz’la kesişir. Ayaz ona sadece aşkı değil, yeni bir hayatın kapılarını da aralar. Fakat Yaren’in en büyük korkusu (sevdiklerini kaybetmek)Doruk’un karanlık gölgesinde yeniden karşısına çıkar. Ayaz ve Doruk arasında sıkışan Yaren, kalbiyle aklı arasında seçim yapmak zorundadır. Gölgelerin hüküm sürdüğü bu dünyada aşk, yalnızca ruhunu değil, kefenini de belirleyecektir. Ruhumu bir kefene koyma vakti gelmişti benimde sonsuz yaşamım yaklaşıyordu. -Yaren Su Yutar

Bu bitti… ama kalbimdeki savaş hiç bitmeyecek.

“Beni öldürmeyen şey, beni karanlığa karşı daha güçlü kıldı.”

"Burada kurallara uymak tercih meselesi değildi çünkü bizi hayatta tutan Bu kurallardı"