Roblox hikayeleri olan bir kitap. Kesin okuyun!!

arkadaslar okuyun vallahi cok güzell

Mn istəyirəm ki, şəkil əlavə eləyəm. Bir cərvəl düşünün, onun bir tərəfi şəkil olacaq, bir tərəfi axı düzəlirəm. Mən axı tərəfi gələcəzlərim. Məsələn ki, mətinin ortasına şəkil qoya biləm və şəkilin kənarlarına mətin yaza biləm. Elə bırakmam lazımdır.

Geçmişin izleri ile şekillenen gelecek

Üstüne, acımasız günahlarını yıkarsa sevdiğin insan, sağ çıkamazsın. Kanatlarını kırarlar ve sonrasında senden uçmanı isterler. Kalbini sökerler ama yaşa derler. Burası dünya, yazgın buymuş meğer. Yazgı denen şey eğer ki gerçekse, ondan ne kadar nefret ettiğimi bilsin istiyorum; bana sunduğu bu hayattan nefret ettiğim kadar. Hatta belki daha fazla. Kendimden nefret ettiğim kadar. *** "Sen bir tek beni harcamadın. Aileni harcadın. Ama en kötüsü ne biliyor musun? Sen kendini harcadın." "Ailemi kazanabilirim." "Peki ya, diğerleri?" "Belki diğerleri benim için bir kayıp değildir? Bu ihtimali hiç düşündün mü?"

Ben dalıp gitmişken, karşı koridordan çıkan kadın bir anda tüm dikkatim üzerinde topladı. Mekânın ışıkları adeta ona yönelmiş gibiydi; her adımı, her hareketi sanki sahnenin ortasında olduğunu fısıldıyordu. Siyah elbisesiyle zarif ve asil bir duruş sergiliyordu; kumaşının akışı, her hareketiyle birlikte adeta yaşam buluyor, mekânın havasını değiştiriyordu. Elbisesi uzun olmasına rağmen, bacağındaki derin yırtmaç, elbisenin naifliğini gölgelemiyor; tam aksine, hem cesur hem de sofistike bir çekicilik katıyordu. Beyaz teni, elbisenin koyu rengiyle büyüleyici bir tezat oluşturuyor, gözleri ekrandan fırlamış gibi ona kilitleniyordu. Yırtmacın arasından görünen uzun ve pürüzsüz bacaklar, sanki her adımda bir hikâye anlatıyordu; baştan çıkarıcı ama aynı zamanda zarif, dikkatlice dengelenmiş bir estetik gibiydi. Gözlerim istemsizce ayak bileklerine kaydı. İncecik bileğinde asılı duran zarif halhal, sadece bir takı değil, onun duruşunu ve karakterini tamamlayan küçük ama etkili bir imza gibiydi. Işığın bile bileğiyle oyun oynaması, onun doğal bir ışıltıya sahip olduğunu gösteriyordu. Yukarı doğru baktığımda, dalgalı ve hacimli saçlarının omuzlarına salındığını fark ettim. Her bir teli, ensesinden kayıp omzuna dökülüyor, hareket ettikçe ışığı yansıtıyor ve onu daha da büyüleyici kılıyordu. Sanki saçlarının ritmi, adımlarının melodisiyle uyum içindeydi. Ve yüzüne baktığımda... işte asıl sarsıntıyı o an yaşadım. Güzel demek yetersiz kalırdı. Bu kadın, güzelliğin çok ötesinde bir aura taşıyordu; büyüleyici, unutulmaz, neredeyse dokunulmaz bir varlıktı. Kim olduğunu bilmiyordum ama kesin olan bir şey vardı: Daha önceki davetlerde hiç görmemiştim. Görmüş olsaydım, bu yüz belleğime kazınırddı, bir daha asla silinmezdi. Gözleri, dudakları, hatta hafif tebessümü bile aklımda bir iz bırakıyordu; sanki her detay, özenle tasarlanmış bir sanat eserinin parçasıydı. Onu gözlerimle takip ediyordum, ama o bir an bile başını kaldırıp bana bakmadı. Varlığımı hissetmiyor gibiydi, ya da belki de sadece kendi dünyasında yürüyordu. Ardından beklenmedik bir şey oldu: Kadın, doğruca Halil İbrahim Bey’in yanına yürüyüp oturdu. Salonda onlarca boş masa varken, neden yaşlı bir adamın yanına oturuyordu? Bu küçük ama gizemli tercih, merakımı katbekat artırdı. İçimde bir heyecan dalgası yükseliyor, adeta her detayı ezberlemeye çalışıyordum. Kimin olduğu, neden orada bulunduğu, her bir hareketiyle anlatmak istediği hikâye… bütün bunlar zihnimde yavaş yavaş şekilleniyordu.

“Ne sen benden kopabilirsin, nede ben senden ayrılabilirim. Biz birbirimize sarmaşık gibi sarıldık, kaderimiz bir.”

Baba olmak için illa kan bağı mı lâzımdı? Hayır.

Sessiz karanlığın gölgesinde ki yansıma

Yayıncı bir kız ve yayıncı bir adam, aslında kader ağlarını onlar için yayınlara başladıkları ilk zamanlar örmüştü... Aden ve Barlas`ın hikayesine ortak olmak ister misiniz?

Kitabım kısacası yaşadığı bütün zorluklara rağmen ülkesini berbat halinden kurtarmaya çalışan bir kızımızın bu yolculuğunda aşk dahil olmak üzere bir sürü duyguyu tattığı tatlı bir hikayedir<33

Melodi’nin rüyası artık kabusuydu.

... ölü ruhların arkasındaki gizemli perde

Bedenleri her ne kadar yeni tanışıyor olsa da, ruhları evvelden tanışıktı.

Geriye dönüp bakılduğında hiç birşey aynı değildi. Anka kuşu misali küllerimden yeniden doğdum. Şimdi sıra bende benim hakkım olan yalnızca benimdir. Hoşçakal

İki genç yayıncının ünlü bir yayıncı tarafından tanıştırılmaları ile ikili arasındaki ilişki devre atlar.

Ailesi için Kaan Soysalan ile evlenen Deniz AK`ı neler bekliyordu? ``Bize ne denir böyle,Kaan?`` ``İmkansız denir.``

Eliz Karan içinde yanıp kavrulan bir öfke ateşinin peşinde kendi de dahil her şeyi yakmaya hazırdı. Hazar Avcı, puslu zihni ve talihsiz bir kader ağı onu bir av haline getirmişti. Av olduğundan habersiz, celladını koruyabilir miydi? Ateşin Yağmurla İmtihanı kimi ortadan kaldıracaktı?

"Bana ne yaptın!" diyerek elindeki DNA testini masaya doğru fırlattı. "Bu ne demek!" diye devam ederken nefes nefeseydi. Neredeyse kalbi yerinden çıkacaktı. Karşısındaki adam masanın üzerindeki kağıdı eline alıp okuduktan sonra gözlerini ona çevirdi. "Benim fikrim değildi." dedi. Duru kaşlarını daha da çatarken "Bebeğimin babası sensin! Bu nasıl senin fikrin değil." dedi. Hâlâ bu olanlara inanamıyordu. Her şey kötü bir kâbus olmalıydı. Bebeği kocasının ikizindendi. Turan dürüst bir şekilde "Doğru, bebek benim. Sana her şeyi anlatacağım." diyerek ayağa kalktı. İçinde oldukları bu duruma nasıl geldiklerini anlatmaya başladı. "... Sonra Tufan aile kurmak istediğini ancak bebeğiniz olmadığı için ailesinin dağılacağını söyledi. Küçükken geçirdiği bir kazadan ötürü çocuğunun olmadığını ve senin de bir bebeğiniz olmazsa ondan ayrılacağını söyledi. Benden yardım istedi. Bunu senin de istediğini söyledi. Ben ve o farklı hayatlarda büyümüştük. Tufan`ın zor bir hayatı olduğu için bunu ona borç bildim. Benim için de büyük bir karardı. Karar verdim ve spermimi vererek size aile olmanız için yardım ettim. Bu benim bildiğim kısımdı tabi. Bebek aşılamada tuttuktan sonra yurtdışına geri döndüm. Fakat bu sefer kendi ailemi araştırmaya başladığımda senin ailenin ailemle olan düşmanlığı karşıma çıktı. O an fark ettim, her şey iğrenç bir oyundu. Tufan benim çocuğumu kullanarak senin ailenden intikam alacaktı. O an bebeği aldırtmak zalimce geldi. Sen her şeyden habersizdin, çoktan bebekle bir bağ kurmuştun. Yapabileceğim tek şey uzaktan da olsa elimin bebeğimin üzerinde olmasıydı." diye bitirdi sözünü. Duru duyduklarıyla kalakalmıştı. Aşılamayla gebe kalmıştı. Ama... Ama hepsi bu değildi. İçindeki o şüphe o kadar doğruydu ki... "Uzaktan?" diye sordu. "He-hep uzaktan mı?" Turan "Birkaç kez geldim." dedi. Duru yutkunamıyordu. Şirketin büyük camının önüne gitti. Dışarıya bakarken nefes almaya çalıştı. Gözleri açıldıktan sonra ortaya çıkan bu adamı gördüğünden beri darmadağınıktı.

Aşkın içinde aşk olmalı mıdır sizce?

Bu hikayede yaşananların yarısı gerçek hayatan esinlenmiştir.

Bir ailenin dramatik hikayesi Afganistan`daki ailelerden sadece birinin dramatik yaşamı

BİR HAYAL HİKAYESİ

Açıklama jwjsjjwd wkdkwkd

Hastanede karşılaştığımı ögrendim