Siz:çikolatalı sütüm olur musun? A:Ne!?

Aren kendi içine kapanık piyano ve gitar dersleri veren bi kızdı ve birde haytının anlamı olan sevgilisi dora var

Asel Korkmaz, köklü ve zengin bir Türk ailesinin tek kızıdır. Babası güçlü bir iş adamı olsa da, Asel babasının gölgesinde kalmadan kendi hayatını kurmayı seçmiş ve psikolog olmuştur. Kibar, zarif ama bir o kadar da kendi ayakları üzerinde durmayı bilen genç kadın, annesinin küçük yaşta onları terk edişinden sonra tek dayanağını babasında ve çocukluk arkadaşı Aleyna’da bulmuştur. Fakat hayatı, babasının iş ortağının oğlu Okan’ın saplantılı ilgisiyle altüst olur. Asel’in istemediği bir nişan, tehditler ve hatta Paris’te yaşadığı korkunç bir olay, genç kadını artık hiçbir yerde güvende hissetmez hale getirir. Adnan Bey, kızını korumak için son çareyi İtalya’daki ortağında bulur. Leonardo Moretti… Yarı Türk, yarı İtalyan; güçlü, karizmatik ve yeraltı dünyasının en korkulan isimlerinden biri. Babasının intikamı için mafya dünyasına giren Leo, yıllar önce bir kez gördüğü Asel’i unutamamış, hayatına başka hiçbir kadını sokmamıştır. Onu korumak için gelen teklif, aynı zamanda yıllardır kalbinde sakladığı kadına kavuşma fırsatıdır. Artık Asel, Leo’nun dünyasının tam ortasında bulacaktır kendini. Bir yanda acımasız mafya savaşları, diğer yanda saplantılı bir düşman… Ve kalbini zorlayan tehlikeli bir yakınlık. Asel’in güvenliğini sağlamak kolaydır belki, ama kalbini korumak imkânsızdır. Çünkü bazı aşklar, en büyük savaşların bile gölgesinde filizlenir.

Bazı aşklar vardır... Suskunlukla başlar. Ne bir kelimeyle, ne de bir bakışla… Sadece kalbin bilip de dilin söyleyemediği duygularla… Boran, gözlerini her kapattığında bir hayali yaşarken, Peri; her şeyden habersiz kendi hayatının peşinde koşuyordu. Biri geçmişin suskunluğunda, diğeri geleceğin hayalini kurarken… Kader, onları Mardin’in kadim taş sokaklarında yeniden yazmaya karar verdi. Bu; bir aşiretin yükünü sırtında taşıyan bir adamla, Hiç bilmediği topraklara dönen özgür bir kızın hikayesi… Göz göze geldiklerinde, bütün düşmanlıkların anlamını yitirdiği, Kalplerin adını koyamadığı bir sevdanın başlangıcı… Bu hikâye, suskun bir adamın ve farkında bile olmadan kalbini çalan bir kadının “Peri” masalı… Okurken yüreğinize dokunacak, bir bakışın nelere sebep olabileceğini gösterecek bir aşk… Hazırsanız, kelimelerin arasından Mardin’e, Peri’ye ve Boran’a yolculuk başlıyor.

elisa, dilara ve defnenin başına gelen bin bir çeşit olay

“Adalet mi önce gelir, aşk mı? Ya kalp ikisine de dayanmazsa?” Komiser Varkan Eren Erel, disiplinli, zeki ve görevine sadık bir polis. Onun için hiçbir dosya kişisel değildir — ta ki Beliz Türkmen’in adı bir suçun ortasında geçene dek… Beliz, kalp rahatsızlığıyla yaşamaya çalışan genç bir kadın. Sessizdir ama içine attığı çığlıklar büyüktür. Tek bir yanlış adım, onun sadece özgürlüğünü değil, canını da alabilir. Ve o adım, bir sabah sorgu odasında atılır. Yasa dışı örgütlere para aktarımıyla suçlanan Beliz, aslında masumdur. Ama gerçek ortaya çıkmadan kalbi durmak üzeredir. Varkan Eren için artık her şey değişmiştir. Bu bir görev değil; bir kurtarma savaşıdır.

Bu zamana kadar okuduğum kitaplarda ya da izlediğim filmlerde anlaşmalı evlilik sürdüren çiftlerin arasındaki ilişki gerçeğe dönerdi. Her zaman bunlara şahit olmuştum ama sanırım gerçek hayatta bu pek de mümkün değil. Öyle olsaydı birden bire evlendiğim, yalnızca altı ay evli kaldığım ama ona sırılsıklam aşık olduğum kocamdan boşanmazdım.

Konserdeki Çıtır: İlk olarak kimsin ve neden bardağımın altına numaranı yazdın? Konserdeki Kız: Ayy sana da merhaba aşkısıı Kız karakterimiz !biraz! hiperaktif heheheh ©️ Tüm Hakları Saklıdır

`Can parçamı bulabilmek için sevdiğim kadından vazgeçtim ben.` Okan Paşalı `Sevdiğim kadının başkasına sevdalı olduğunu bilmeme rağmen ondan hiç vazgeçmedim. Ömür boyu beklemem gerekse bile.` Azad Yamaner `Ölmek istedim çünkü bu acıya yalnızca sonsuz bir ölüm yakışırdı.` Berfin Beylice

Tehlike dolu hayatı ölümlerle doluydu. Belinden silah hiç inmez, uykuları bile huzur vermezdi. Bir gün dilini bile anlamadığı, adını bile bilmediği sadece birsaat aynı odada kaldığı üstelik başını belaya sokan bir kadının çocuksu hareketleri onun hayatına bir anlık da olsa anlam katmıştı. Kendine dil çıkaran çirkef kadına öfkesi bir anda kaybolmuştu. Büyük gözleri kalbini görüyormuşcasına bakmıştı kendisine. Kalbi sanki hakkıymış gibi o kadını istiyordu. Onu tanımak, onunla yaşamak ve onunla yaşlanmak... ama mümkün değildi. Bir hareketine vurulduğu kadın başkasına aitti. Ruhunuda kalbinide bir başkasına çoktan vermişti. Yanında yaşlanmak istediği adamı çoktan seçmişti. Yine de kendine engel olamamış uzaktan uzağa onu izlemişti. Arasındaki binlerce kilometreye rağmen sevdiği kadını korumak istemişti. En azından bunu yapması onu rahat uyutur hayatının bir anlamı olmasını sağlayabilirdi. Bir gün eline bir fırsat gelmiş, sevdiği kadın için en azından bir seçenek haline gelmişti. Artık yapması gereken kadının kendisini seçmesini beklemekti. ... Kim böyle bir insan müsveddesiyle uğraşacak kadar şansızdı? Tabi ki ben! Şansızlığım arada bir beni yoklar güzel bir çelme takardı bana. Her zaman benim için önemli bir günde bu çelmeyi takması ise beni çileden çıkartıyordu. Ya ben çok önem verdiğim için tüm aksilikler beni ilgi çeciki buluyordu ya da cidden şansızlığım benimle uğraşmayı seviyordu. "Beyfendi bakın ne ben ne de burdaki biri sizi anlamıyor! Beni anlıyor musunuz!?" Bağırarak sorduğum sorular karşımdaki adamı sadece kızdırıyordu. Oda beni anlamıyordu ve bizim ciddi sorunlarımız vardı. Başkomiser " hanımefendi bakın bir sürü protokol var. Lütfen şikayetinizden vaz geçin de bu iş uzamdan bitsin, rica ediyorum." Polisin bıkkınlıkla söyledikleriyle gözümü devirdim. "Bakın komiserim. Ben de keyfimden burda durmuyorum. Çok önemli işlerim var ama bu HANZO beni cidden sinirlendirdi. Kusura bakmayın çekmicem şikayetimi." ... Avukat bey karşımdaki hanzoyla Rusça konuşarak durumu tekrar izah etti. Kendi aralarında küçük bir tartışma sonucu karşımdaki hanzo bey sinirle bana baktı ve ağzının içinden birşeyler geveledi. Avukat bey bana bakıp hevelse "özür diliyor" dedi. Peki ben inandım mı? Kesinlike hayır. Küfür de etmiş olabilirdi Avukat bey sadece iş bitsin diye yalan söyliyor olabilirdi. Bana hevesle bakan Komiser beye başımla red cevabı verdim. "Kabul etmiyorum. Google çeviri çalışırken tekrar söylesin. Bakışları küfür ettiğini gayet net bir şekilde söylüyor" Kendimden emin bir şekilde karşımdaki hanzoya bakmış ve avukatın ona söylediklerimi tercüme etmesini dinlemiştik. Komiser bey olsada bitse hesabı adama bakarken, adam duyduklarıyla daha da hırslanmış bir öfkeyle bana baktı. Alay edercesine rusça birşeyler mırıldandı ama elbette anlamadım. "В это нелегко поверить, леди. " (Kolay da inanmıyor hanımefendi) Telefonunu uzatan komiser beyin telefonuna yaklaştı ve gözlerimin içine baka baka söyledi. Gözlerinde öfkeyle harmanlanmış bariz bir alay vardı,  zedelenen gururun onu ele geçirmesine izin vermemek için verdiği savaşın emaresini taşıyordu "Мне жаль" (Özür dilerim.) Tam ağzımı açıp itiraz edecektim ki komiser bey elini masaya vurarak kakltı. Basit bir işle uğraşmak zorunda kalmış ve bu nerdeyse bir saat sürmüştü. Sonunda kurtulabilirdi ve bu fırsatı elbette kaçırmadı. Başkomiser " evet, özür diledi bu iş de kapandı." Dudaklarımız büzüp başımı salladım laflarımı ağzıma tıkıyan komiser beye. Gözlerim karşımdaki hanzoyu bulduğunda istediğimi almış olmanın verdiği şımarıklıkla dil çıkartıp yeniden komiser beye döndüm. Dudaklarının bariz bir şekilde genişlemesini yandan attığım bakışlarımla yakalamıştım. Elimi komiser beye uzattıp tebessüm ettim. "İyi günler komiser bey." Elimi sıkıp başını salladı ardından oda "iyi günler" diyerek beni yolculuğuma uğurladı. Ben ardımı dönüp odadan çıkmak üzereyken hanzo beyde yerinden kalkmıştı. Onları umursamadan önce odadan sonrada karakoldan çıktım. Yoldan geöen bir taksiyi durdurup evimin adresini söyledim. Taksi harekete geçerken hanzo beyin karakoldan çıktığını gördüm. Gözleri önce etrafına bakındı ardından taksihe ve nihayetinde benim gözlerimde durdu. Taksi karakolun önünden giderken bakışlarının arkamda olduğunu his etmiştim.

Zorla sevda olmaz derler peki öyle mi ?

Halâ yaklaşmaya devam ediyordu. Gözlerimi kapattım. Gür bir kahkaha sesi duydum o an. "Sana dokunacağımı düşünmedin herhalde." Cevap vermedim. "Ben sana asla dokunmayacağımda,sevmeyeceğimde. Böyle şeyler aklının ucundan dahi geçmesin." Küçük bir tebessüm ettim. "Şunu unutma Azad ağa, insanlar asla yapmam dedikleri şeyleri elbet bir gün yaparlar."

Alisa, babasıyla ettiği büyük bir kavgadan sonra bir inat uğruna şatafat dolu hayatını bir kenara bırakarak okuluna en yakın mahallede ev tutar. Fakat mahalleye ayak bastığı ilk andan itibaren ne mahalleyle ne de mahallenin abisiyle yıldızları uyuşur. |Mahalle kurgusudur|

Gerçek ailem kurgusu ama her bölümünde yok artık dedirticek cinsten. Sempatik arkadaş grubu,sevimli aile ve sırlarla saklı hayatlar sizi bekliyor.

`Tohum sabırla beklerse kayaları aşıp filizlenir. İnsan tevekkül ederse en olmazlar oluverir.` Bir mahalle hikayesi.

Siz: Demet sana bişey demem gerek Çiçek Demetim: soyle yavrum Siz: ben senin kardeşinden fena halde hoşlanıyorum Çiçek Demetim: ananı skm Siz: oha Demet sen küfür eder miydin ya Siz: LAN Siz: Demet asla küfür etmez ananı avradini Siz: kimsin lan sen Çiçek Demetim: Demet in kardeşi ;) ⋆ ִֶָ ๋𓂃⋆ Kendinden bir yaş küçük erkeğe ya da kendinden bir yaş büyük kıza aşık olan herkese ithaf edilmiştir 💔

Açıklama yok.💙

Dört ayrı Kadın... Hepsinin birbirinden farklı kişilikleri olsa da, kalpleri bir, hayatları birdi. Çünkü onlar artık candan öte olmuşlardı. Sanalda başlayan arkadaşlıklar, artık sanal değil aynı hayat, aynı yaşam olmuştu. Çünkü onlar artık ayrılmaz dört Kadın olmuştu... Bu kitapta, sadece arkadaşlık değil sadıklık, sevgi, herşeyi okuyacağız. Birbirinden farklı, dört Kadın`ın aynı evde yaşadığı hayatı okumaya ne dersin?

Herkes aynı bakıyordu tek bi farkla ben sana , sen ona Mihri.

Tenime değen iğneler bir bir verdiğim sözleri göğsüme kazırken, içimde tarifsiz bir burukluk vardı. Aklımdan hiç çıkmayan sorular zihnimin içinde bir zehir gibi yayılıyordu.Uzun kirpiklerin, gül dudakların.. Dudaklarının hemen sol üstüne yerleşmiş küçük ben, Ölmek istediğim mezarlık, nabzının attığı yer. Saçlarının arasına karışmış deniz dalgaları.. İki gözüm, göğsüme kazıdım seni. Yaşanmamışları unutmamak için çizdim bütün zerreni. Yasla başını göğsüme, saç tellerin dağılsın kalbimin üzerine. Nabzın nabzıma değsin.

"Nilüferleri bilir misin? Hiçbir yere kök salamazlar." Ahu eşinden boşanıp çocuğuyla birlikte mahallesine döndüğünde geçmişinde bıraktığı kişiler ve duyguları yeniden karşısına çıkar. Zorunlu yaşanan ayrılıkların sebebi ortaya çıkmaya başlar yavaş yavaş. Avukatlık mesleğinin getirdiklerini yaparken bir yandan da onun kurallarıyla ve yasaklarıyla yaşamayı beceremediği savcı Arhan`la sürekli bir gel git içindedir. İlişkileri karmakarışık ve zordur. Bu yolun sonunda mahallesindeki ilk aşkıyla yaşayabilecek miydi? Onun kurallarına rağmen yanında kalmayı başarabilecek miydi?

17 yıl boyunca gerçek ailesinden ayrı kalan inci gerçekleri öğrendiğinde annesi ve babası onu istemez ve gerçek ailesinin yanına gitmek zorundadır.(klasik aile kurgusu)

Gitmek mi zordur, kalmak mı?

Hayal kurmanın eksi ve artı yönleri nelerdir? Nelere hazırlar bizi? Ya da nelere savunmasız bırakır? 23 yaşına kadar hayatım boyunca idealist, korkusuz, kendi doğrularından vazgeçmeyen bir insan olduğumu sanıyordum, yada olmaya çalıştığımı. Ta ki bu babamın emrivaki ile evlenmemi istediğini söyleyene kadardı. Asıp kesip evlenmeyeceğim, diyebilirdim ya da sizin doğrularınız ile benim doğrularım aynı doğrultuda değil, diyip aile büyüklerimin kesinlikle beyninde yer etmeyecek onca kelime de sarf edebilirdim belki. Tamam, kabul ediyorum. Kuzu kuzu gidip evleneceğim demedim; ilk önce inkâr, sonra kabullenememe gibi yollardan geçtim. Allah aşkına 23 yaşında bir birey olarak Türkiye Cumhuriyeti’nin bana 18 yaşımda verdiği hak hukuklara sanki sahip değilmişim gibi üzerimde hak kurmalarına nasıl izin verebilmiştim? Kolay olmadı tabi ki de ama sanırım onlar için kolay olmuştu çünkü şuan bir evlendirme dairesinde kendisi ile ilgili sayılı bilgiler bildiğim kişi ile nikah masasında oturuyordum. Tamam, hadi ben bir şekilde nikâh masasına oturtulmuştum ama sen nasıl oturdun be adam! Sanırım bunun için en başa dönmek gerekiyor. Olayların başladığı o güne…

Helen 23 yaşında genç, güzel ve alımlı bir kadındır.Karşısına çıkan zengin ve evli bir adam, Helen`in kalbinde yasak bir kapı aralar.İçinde bulunduğu dünya, ne kadar tehlikeli ve yıpratıcı olsa da, hissettiği duygularından ve tutkularından vazgeçmez.