Texting kurgusudur💛🍌

Ben Lena, Lena Işıl Jonanovic. Türk Ajanlar Birliğinde çok genç olmama rağmen birliğin en önemli ajanlarından biriyim. Beni gündelik hayatta pek çok kez görebilirsiniz belki bir hizmetçi belki çok ünlü bir kişi… Hayatımda her şey çok iyi giderken beni hiçbir şey üzemez! Sanıyordum… Hayatımın en önemli zamanında hatta çok önemli bir görev benim sayemde çözülmüşken benim adıma bir karar verildi. Hayatımı tamamen değiştirecek bir karar… Ancak bilemedikleri bir şey vardı. O da bu hayatta kimsenin benim yerime karar veremezdi. Sadece verdiğini zannederdi. Peki eğer kaderinde büyük bir değişiklik varsa, kendi seçimlerin hayatını değiştirir mi? Bunun cevabını bende bilmiyorum ancak ne olursa olsun ben yenilmeyeceğim! Öyleyse: ”Serçeden okurlara, Serçeden okurlara benim macerama dahil olmaya hazır mısınız?

Geceleri aklımda tonlarca şiir yazıyorum ama hiç bir yere atmaya cesaretim yoktu. Duygularım ve yazıya ilgim ile hayallerimin peşinden gitmeme yardim edermisiniz?🎀

“Yanisi şu demek oluyor İlhami Bey," dedi hemen karşımda sonuçlara bakan doktor. Elimdeki telefonu sıkı sıkıya tutarken nefes dahi almadan dinliyordum karşımdaki adamı. Elindeki kağıtlardan başını kaldırıp sıkıntıyla iç çekti. "Her şey tahmin ettiğiniz gibi. Afitap sizin biyolojik kızınız değil." Beklediğim kelimeler doktorun dudaklarından tek tek dökülürken yutkundum. Başka ne yapabilirdim ki o an? Ne bir gözyaşı aktı gözlerimden ne de şok dolu bir nida çıktı dudaklarımdan; dediği gibi, her şey tahmin edilebilirdi. Başımı eğebildim sadece. Sanki yanlış bir şey yapmışım gibi tekrar tekrar yutkundum. Bu yaşadıklarım hangi günahımın cezasıydı? Ya da ne tür bir günah, tüm hayatımı bir anda hiç edebilirdi? Yüzüm yanıyor, başım çatlıyordu. O an çok şey istiyordum ama listenin başını yok olmak çekiyordu. Evet, o an sadece yok olmak, kimse tarafından tanınıp bilinmemek istiyordum. Şu koca evrende hiçbir önemi olmayan küçücük bir nokta bile olsam bir an bu evrene bile fazla gelmiştim sanki. Birileri bağırıyor, ağlıyor hatta feryatlar ediyordu. Kimi mutlulukla haykırıyor, kimi bunca yılın hesabını kime soracağını bilememiş gibi Allah`a yakarıyordu. Bana sesleniyorlar, adımı söylüyorlar hatta bana dokunuyorlardı. Garip olansa o an hiçbir şey hissetmiyor oluşumdu. Ne hissetmeliydim ki? Sonuçlar açıklandığından beri hiç başımı kaldırmadan elimdeki telefona bakıyordum. Bana sesleniyorlardı, başımı kaldırıp onlara bakmıyordum. Dakikalar önce titreyen telefonuma gelen bildirimlere baktım nemli gözlerle. Whatsapp`tan 2 bildirim. ilgi kaşarları ve mutlu yaşamları ✨💖 ballikiz: YANİ ŞİMDİ SEN BANA DOĞUMDA KARIŞTIĞINI VE ASLINDA İSHALMİ AMCANIN ÖZ KIZI OLMADIĞINI MI SÖYLÜYORSUN? ballikiz: OH! MY! ALLAH!

Deniz’in Yazlıktaki Aşkı

Kendini boşlukta bulmuştu gece,o günden sonra kendini toplayamamıştı Taaakii o gelene kadar. Korkularla yüzleşmeye cesaret bulabilecek kadar cesur muydu,yoksa onlara bi şemsiye tutacak kadar korkak mıydı? Gece karataş’ın hayatına hoşgeldiniz iyi seyirler dilerim…

"Damla, küçüklüğünden beridir hayali olan msü`yü kazanmış ve okulunu birincilikle bitirerek teğmen olmuştu. Vatani görevini yerine getirirken hayatını değiştirecek olan o kişi ile tanışacağından bi haberdi. Mert Oğuz Karahan, onunda küçüklüğünden beridir hayali olan askerlik hayalini gerçekleştirmesi ve Damla adında vatan aşığı, görevi için yanıp tutuşan bu kızla tanışıp o kıza hayatını adayacağından habersizdi." Bu hikaye Damla ve Mert adına sonsuza dek mühürlenmiştir.

Dershaneye yeni gelen tarih öğretmeni Sarp Dereli, öğrencisine karşı bir şeyler hissetmeye başlar. Öğrencisinin de boş olduğu söylenemez...

Aradan 1 gün geçmişti ve annem hala gelmemişti. Acaba bizi bırakmış mıydı. Sanmam. O asla bizi bırakmazdı. Acaba bir yere gitmişti de başına bir şey mi gelmişti?  "Abla ben acıktım"  Bakışlarımı Ege `ye çevirdim. Aslında sabah babam bir şeyler almıştı. Onları verebilirdim.  "Bekle hemen getiriyorum"  Beni kafasıyla onayladığında hemen ayaklandım. O sırada kapı açılma sesi gelmesiyle birlikte annem gelmesi umuduyla kapıya doğru ilerledim  "Anne nerde-"  Sesimi bölen şey babamın suratını görmemdi. İçime bir huzursuzluk kapladı. O biliyor muydu annemin yerini? Sorsam ne olurdu?  O hızlı adımlarla içeriye doğru ilerlerken ben de onun adımlarını takip ettim. Beni fark etmiş gibi arkasına döndü ve tek kaşını kaldırdı.  "Baba. Annem nerede?"  O sırada dudaklarından duymaktan korktuğum kelimeler döküldü.  "Gitti." 

hayat benim için ailemin gerçek ailem olmadıgını ögrendigim andan itibaren artık tozpembe degil kendi hayatımı yalanlarla dolu bir dünya çeviren benim anneme arkadaşalarıma en başta kendime yalan söyleyerek saçma şeylere kendimi inandırma çalıştım gerçek şeyleri yok sayıp ailemin gerçek ailem olmadıgını annemden ailemdem saklayıp kim bilir kaç kişini hayatını yani gelecegini yok saydım bu gerçegi ben söylemedigim sürece kimsenin ögrenmeyecegini düşünmüştüm megerse hayat kendi içinde bana oyunlarını oynama devam ediyormuş bu bir karışan çocuk hikayesi dışında bir genç kızın yalanlardan arınıp hayattaki mücadelesinin anlatıldıgı bir hikaye olacak bu yolculukta benimle beraber olursanız çok sevinirim unutmayın hayat biz planlar yaparken başımıza gelenlerdir peki siz bir gün tesadüfen ailenizin gerçek aileniz olmadıgını ögrenirseniz ve bunu bilen tek kişi sizseniz eger bunu kime söylemek isterdiniz ben bir yalan söyleyerek hayatımı devam ettirmeye çalıştım peki siz ne yapardınız ilk kitap yazma sürecim benimle bu yolculuga katılırsanız süper olur iyi okumlarrrrrrrrrrrr

"Beyaz gelinciğim..." Sinirle doktora baktım. Buna izin vermemiştim. Neden bunu yapmıştı? "Beyaz gelinciğin için iyi olman gerek, biliyorsun değil mi, Mir Ali? İlaçlarını her gün içmelisin," dedi doktor. Mir Ali başını salladı. Doktor elindeki resmi alınca oğlum kaşlarını çattı. "Benim beyaz gelinciğim..." "Beyaz gelinciğini istiyorsan ilaçlarını düzenli almalısın. Onları kusmamalısın, tamam mı?" Oğlum başını usulca salladı. Gözlerimi kapattım. O kızın resmini tekrar görebilmek için ilaçlarını içmeyi kabul ediyordu... O kız yüzünden buradaydı ama yine onun için iyileşmek istiyordu... ............... Doktora baktım. Oğlum kendini bile hatırlamıyorken, nasıl oluyordu da o lanet kızın adını doğumgününü yüzünü hatırlıyor? "Bu nasıl oluyor doktor? Nasıl oluyor da benim oğlum kendini bile hatırlayamazken o kıza dair her şeyi hatırlıyor?" Doktor iç çekip bana o kızın resmini gösterdi. Resimdeki oğlumun kanları vardı. Bütün bunlara sebep olan kızın resminde... "Mir Ali, büyük olasılıkla aşkı bir varoluş nedeni olarak konumlandırmış. Beyaz onun için yalnızca sevdiği biri değil, kimliğinin bir parçası olmuş. Onun kaybı ya da ondan uzak kalmak, benliğini yitirmesiyle eşdeğer. Bu nedenle zihni gerçekliği inkâr ediyor, kendini değil Beyaz`ı hatırlamayı tercih ediyor." Oğlum için o kız varoluş nedeni miydi? gözlerimden bir damla yaş aktı. Defne hiçkıra hıçkıra ağlaymaya başlayınca ona sarıp sarmaladım. Saçlarını öptüm. "Parmak uçlarıyla yazdığı isim, dış dünyaya haykıramadığı acısını görünür kılma çabası. Terapötik süreçte Mir Ali`nin hem travmasıyla yüzleşmesi hem de benliğini Beyaz`tan bağımsız şekilde yeniden inşa etmesi gerekir. Ancak şu an, bu duygusal bağ onun tek yaşama nedeni gibi. Öncelikli hedef, onu yaşama tutundurmak ve gerçeklikle bağlarını onarmaktır."

Elif Eylül 17 yılının yalan olduğunu öğrenir ve yeni ailesinin yanına gider acaba onlarla anlaşabilecek mi

Hayat domino taşlarına benzer. Nasıl taşlar birbirlerini iterek ve birbirlerini tetikleyerek yoluna devam ederlerse seni de bazı şeyler tetikler. İstemediğin bir hayatın baş karakteri oluverirsin. İstemediğin bir yerde, istemediğin kişilerle yaşamaya mahkûm eder seni hayat. Yolda ya da çevrende görüp de olmaz dediklerini daha inadına sende yaşarsın. Kaçmaya çalıştığın geçmişin aynen karşına geçmese de soğuk nefesini ensende hissedersin. Gölgesi bir adım ilerinde, gerçeği de bir adım gerinde yer alır. O Derin Yade SARAÇ`tı. İstemediği bir hayatın baş kahramanı, geçmişinden kaçmaya çalışsa da kaçamayan yaralı bir kız çocuğu... --------- Bu hayatta en çok ailenize güvenebilirdiniz değil mi? Ama o en büyük darbeyi ailesinden yedi. Daha hayatı yeni öğrenirken, hayatı bembeyaz bir yaprakken birdenbire siyaha boyandı onun yaprağı. Öyle koyuydu ki o siyah ton kimse silemedi. O ay ışına bakmaya doyamayan değil miydi? Şimdi ise o ay ışığından tiksinecek raddedeydi. Bu hayatta güvenebileceği kişi sayısı bir elin parmağını bile geçemezdi. O Emre KARAHAN`dı. Herkese güvenemeyen, ihanete uğramış, onu büyütmeyi başaracak olan kişiyi bekleyen bir çocuk...

Ona söylenenlere göre normal bir ailede büyüyen , daha yeni sevgilisinden ayrılan kendi halinde yaşayan bi kızdı .Yıllar sonra 24 yaşına bastığında dünyanın karanlık yüzüne anbean şahit oldu . Yerin altına girdi insanlar onu kraliçe diye tanıdı kendi bile adını yeni öğrendi, herkese karşı donuktu hayatını son bulduğunu düşündü sonsuz arkadaşlıkları bir surat asmasıyla son buldu bi tek onun yanında kendi oldu diğerlerinin dürüstlüğüne inanmadı babasından kalan mirası taşımak zorunda kaldı. Şeytan ...o vardı yanında, gerçek adını şu zamana kadar kimse bilmedi birde yer altını diğer bir yüzü vardı daha vahşi daha kötü bi yerdi orası orayı Barış`ın babası yönetiyordu sıradaki varis oğluyken o her seferinde başka bi kızı üzdü ve en son bi daha görmek bile isteyemeyeceği o kızla karşılaştı onuda ta ilk baştan üzmeye kararlıydı düşündüğü şeyi yaptıda ama sonuçları çok ağır oldu

Uzaktandı aşkı, sadece uzaktan bakabildiği sevdasıydı. Bir mucize gerçekleşecek ve Siren adamın aşkına ev sahipliği yapacaktı, yalnız kaderin ne yaşatacağını kim bilirdi ? “Her nefes aldığında şükür eden adamın kalbinin atmasını sağlayan,gözlerini her kırptığında açılıp kapanan kirpiklerinde son nefesini verecek adama umut olan , yeşili sevdiren kadındı o . Kardelen. Kürşad’ ın kar tanesi ,Kardelen’ i "

Yüzünde bir telaş vardı ve bu biraz tedirgin olmamı sağlıyordu. “Şey abi” tam cümlesini tamamlıyordu ki kapının açılması ile bizim ve odadaki herkesin gözleri kapıya döndü. Buradaydı 3 yıl sonra. Tam kapının önünde duruyordu ve direkt bana bakıyordu.

Arkadaşıma gittiğim bir gün abisi ile tanıştım ama ...

Sally ve Johnny , New York’un hareketli şehir hayatında, aynı evde birlikte büyümüş iki üvey kardeştir. Çocukluklarından beri birbirlerine en yakın arkadaş olan bu ikili, yıllar geçtikçe kardeşlik bağlarının ötesinde, gizli ve derin bir aşka dönüşen duygular beslemeye başlar.Ancak aile yapısı, toplumun baskıları ve kendi içlerindeki vicdan hesaplaşmaları, bu aşkın önündeki en büyük engellerdir. Aralarındaki bağ ne kadar güçlü olsa da, sırlarla ve yasaklarla örülü bir ilişkiyi kabul etmek kolay değildir.Hikaye, Sally ve Johnny’nin birbirlerine duydukları aşkı keşfetme, kabullenme ve gizli baharlarını açığa çıkarma sürecini, aynı zamanda New York’un büyülü ve zorluklarla dolu atmosferinde geçirdiği hayatlarını anlatır. Zorlu çatışmalar, ayrılıklar ve yeniden kavuşmalar arasında, en sonunda aşklarıyla cesurca yüzleşir, evlenir ve iki kızları Emma ile Jessica’nın mutluluğunda hayatlarını kurarlar.

Lara ve Toprak...

Lisenin en güzel zamanlarını düşünün. Sınav kaygısı yok, gelecek kaygısı yok…Sadece gençlik, eğlence ve aşk var! İşte tam o yıllarda iki kişi giriyor kızımızın hayatına. Biri hiç tanımadığı sadece aynı okulda olduğu bir anonim, diğeri ise dünya yakışıklısı üst komşusu. Bu kızımız kimi seçer, ne olur bilmem ama aşkın kazanacağından eminim.

Bade:keşke sarışın olsam Turan:ne gerek var gülüm..ruhun sarışın

Yağmur’un sıradan hayatını geride bırakıp aşkı tattığı hikayeyi kaleme alıyorum. Keyifli okumalar. :)

Ailem Aşiret mi :)

Gamze Dinç, çocukluk aşkı Caner Miran ile yıllar sonra ansızın karşılaşır. Üstelik bu karşılaşma, onları birlikte çıkacakları bir aylık tatile sürükler. Gamze için bu, kuzenleriyle gittiği sıradan bir tatil olmaktan çok uzaktır. Caner`in varlığı her şeyi değiştirirken, asıl kırılma noktası 1974 tarihli aşk mektupları olur. Mektuplarda anlatılan Bergüzar ve Halit`in aşkı Gamze`nin yüreğine işler. O da bu hikayeyi kendi hayatına uyarlayarak hem geçmişteki aşkı tekrar yaşatmak hem de Caner ile yarım kalan hikayesini yeniden yazmak ister. Ancak Gamze çok geçmeden fark eder ki... Bazen bir hikayeyi yaşamak değil, ona teslim olmak gerekir. Ve bazı aşkların kaderi nesiller boyu devam eder...

Siz hiç eve girerken acaba bugün kavga olcakmı diye düşündünüzmü...