📣HİKAYEDE TETİKLEYİCİ UNSURLAR BULUNMAKTADIR. YETİŞKİN OKUYUCULAR İÇİNDİR. Mete farkında değildi. Belkide bilerek görmezden gelmek istemişti ama o depodan çıkarken içeride bıraktığı kadın Damla iken kurtarmaya gideceği kadın Efsun olacaktı. Mete bunu bilmese bile Efsun bir daha kimseye Damla olmayacak hatta belkide intikam için prensiplerini ve sevdiği herkesi hiçe sayacaktı. O kadın o depoda son kez sevgisinin nasıl parçaladığını ve onu nasıl kestiğini görmüştü. Son kezdi. Her şey o gün son kez olmuş ve sonsuza dek bitmişti. Gözlerim yaklaştığımız eve benzer yere döndü. O kendine dayanacak bir sırt bulmuştu. Ben babama yaslanmak istesem ikimizde yıkılır kalırdık. O kendine sıcak bir ev bulmuştu. Ben o buz gibi evde bazen babamın ağlayıp sızlamalarını etrafı dağıtmasını duymamak için soğuk sokağa kaçıp sığınırdım. O geçmişi bırakıp gitmişti. Ben geçmişin yaralarını hala taşıyor ve almaya devam ediyordum. 📣Eğlence amaçlı yazılmış bir kurgudur. Tamamiyle hayal ürünüdür. Konu eksikleri, yazım yanlışları olabilir. 📣Kurgu tamamiyle şahsıma aittir. Çalınma, taklit edilme durumunda yasal yollara başvurulacaktır.

Sadece gizli bir görev için kılık değiştirip gittiğim yerde tuzağa düşeceğimi bilmiyordum.

Hiçbir şeyi düzeltemeyeceğini bildiğim hâlde, gözlerinin içine bakarak “Seni seviyorum.” dedim. Gözlerini yumdu, başını iki yana salladı. Pürüzlü bir sesle, “Yalan.” dedi. Ona doğru adım atacakken, sayamayacağım kadar kısa bir zamanda etrafımız silahlı adamlarla sarılmıştı. Silahımı çıkarmak için uzandım, yerinde değildi. Altay… Sesimi ben bile duyamıyordum. Ruhsuz gözlerle beni izliyordu. Hayal kırıklığıyla adımlarım geriledi. Oyunuş. Bizi kandırdı. Hayır… Seni kandırdı. Haklıydı. Beni kandırdı. Boğazımı bir ip ile sıkıyorlarmış gibi hissettim. Parmaklarımla hayali ipi gevşetmeye çalıştım. Silahını bana doğrulttu. “Yolun sonuna geldin.” Olmayan gözyaşlarımı silerek acımı biraz olsun hafifletmek istedim. Benim yasım ancak bu kadar olurdu. Başımı kaldırarak, namluyu tuttum, alnıma koydum. “Oyun bitmedi ki, sevgilim.”

16 yıl bunca şey boşamıydı üzüntü...acı...hüsran ne içindi bi hiç uğrunamı üzülmelimiydim sevinmelimi napmalıydım veya ne yapmamalıydım sadece 1 fikrim vardı herkese Deva kim göstermek...

Kızımız yıllar sonra ailesini bulur

Herkes baksında

Ufuk, ailesinin davasından dolayı yurt dışına gitmiş belli bir zamandan sonra ülkesine dönmüştür . kaçak bir yolcunun ülkesine girmesi ile olaylar başlar.....

İhanet en çok , kardeş gibi güvendiklerinden gelir. Kurşun gibi girer , sessizlik gibi yok eder.

– Gerçek Hayattan Esinlenilmiştir > “Sevilmek istedim. Ama onun için sadece bir ‘ödeme’ydim.” “Kalbim zaten zayıftı. O ise ellerini boğazıma değil, ruhuma doladı.” İki güçlü mafya ailesi arasında kan durmayınca, bir kız kardeş "barışın kefareti" olarak verilir. Abisinin en yakın ortağına... Ama bu bir evlilik değil, bu bir sus payıdır. Bu bir sevda değil, bu bir hapis cezasıdır. O kız – kırılgan kalbiyle, hayatı boyunca duvarlar arasında yaşamıştı. Ailesinin "adı"nı taşıyordu ama kendine ait hiç sesi olmamıştı. Tek suçu, abisinin ortağına kalbini kaptırmaktı. Onun gölgesinde sevgiyi bekledi. Ve o adam, bir gün onu hayatındaki başka bir kadınla yakaladı. Ona koşarken kaza oldu. Adam bu kazayı onun ihaneti sandı. O gün, kız için hem bedenin hem ruhun işkencesi başladı. Her gecesi, bir mahkûm gibi geçti. Her sabah, hayatta kalmanın yollarını sayarak uyandı. O adam ona “benimsin” dedi – ama onun olmak, bir ölüm şekliydi. Bu kitap, gerçekte yaşanmış bir hayatın kanlı, karanlık, tutkulu ve kırık öyküsüdür. Aşkın ne zaman işkenceye dönüştüğünü, bir kadının nasıl susturulduğunu ve kalbin en karanlık köşelerinde bile nasıl ışık arandığını anlatır. --- ⚠️ Uyarı: Bu kitap içeriğe sahiptir. Psikolojik şiddet, cinsellik, baskı ve travma temaları içerir. Hassas okuyucular için uygun değildir.

Bir adam varmış yaşarmış 😎 Alın sizen değişik hikaye 🗿

Mafya ve avukatın savaşı..

Kayra, bir gün çıkmaz sokağa girer kendisini tek zanneder fakat o zihninin oyunudur

Ben bir kuğuydum. Dış görünüşüyle herkesi cezbeden ama aslında özünde çok farklı olan

4 Lise arkadaşları yalan yanlış haberler dolayısıyla küserler. Ama Lisa arkadaşlarının ölümü sebebiyle katilindr onlara not göndermesi ile tekrar birleşirler. Peki ya katili bulabilecekler miydi?

Kırmızı ışık`kaybolmuşluğun gölgesinde, iki çocukluktan tanışmiş kişiler farklı olaylardan dolayı meydana gelen suikastta karşılasirlar. Sonrasında ise anonim olan bir kimsenin ülkeye açtığı kaosu çözmek için uğraşırlar, ama hain suikasti hazırlayan kimdeydi.

Karel bir çete tarafından kaçırılır ve bu hayatının dönüm noktası oldu.

İlk kitabım okunmak için akıcıdır keyifli okumalar dilerim

Aksa tozlu kalender hesbında ilk bölümler var Telif hakkı Aksa tozlu kalendere aitir

"Her buzun altında ateş vardır.."

sene her zaman ki gibi uçuşa arkadaşlarıyla gitmiş ama garip olaylar dönüyordu bunlarla nasıl başa çıkacaklar yada hayatta kalabilecekler mi?

Kalbimdeki sızı geçmek yerine daha da artarken kafamı kaldırıp ona baktım. Kesik kesik aldığım nefeslerle konuşmak adına ağzımı araladım. “Ricardo, tek bir şey soracağım.” konuşmakta zorluk çekiyordum. Gözümden akmak için bekleyen yaşları tutmakta zorlanıyorken dolu gözlerimle ona baktım. “Benden ne istiyorsun?” Endişeli bakan gözleriyle üzerime doğru yürürken ellerimi kaldırıp ona uzattım. “Yaklaşma!” Bu halime bir anlam vermeye çalışıyordu. “Alya, ne oldu?” Olduğu yerde durmuş dediğimi yapıp bana yaklaşmıyordu. “Anlat hadi, ne oldu? Biri bir şey mi yaptı?” “Her şeyi gördüm!” Kelimelerim bir bir ağzımdan dökülürken yüzündeki acı dolu ifade yutkunmamı zorluyordu. “Şimdi söyle, benden ne istiyorsun?” Cevabını içten içe bilirken beklentiyle ona baktım. Arada oluşan kısa bir sessizlikten sonra dudaklarını aralayıp konuştu. “Seni istiyorum.”

"Burada duracaksın Tamay. Yamacımdan ayrılmayacaksın. Bunu aklına yaz." "Sizden nefret ediyorum. Ne istiyorsunuz benden? Bunca yıl sonra niye?" Köşk korumalarına onu içeri götürmelerini işaret ettim. Nefretini duymak canımı yakıyordu. Alışacaktı, alışmak zorundaydı. Brocha çok uzun süre ayakta kalamazdı ve onu ancak bu şekilde koruyabilirdim. O benim çocukluğumdan kalan tek şeydi. Onu götürmek için hareketlenen korumalardan kurtulurken bağırdı. "Bırak. Dokunmayın bana, yürüyorum. Bırakın." Sesi titriyor yine de omuzlarını dimdik tutuyordu. Korumalar onay almak için bana baktığında gözlerimi hafifçe kapatıp açtım. Tamay çoktan odasının yolunu tutmuştu. Öfkeli adımları yeri döverek, hışımla uzaklaştı. Arkasından bakarken derin bir nefes aldım. Yüzüne karşı veremediğim cevabımı söyledim. "Çünkü karşımda sen dururken bu savaşın parçası olamam."

Geçmiş, geleceğinin başlangıcıydı. Karanlık bir sır, kaçılmaz bir kader... Kaçırılan iki kız adım adım deponun derinliklerine sürüklenirken, kendilerini genetik deneylerin ve acımasız görevlerin gölgesinde bulurlar. Depo, yalnızca ilaçların üretildiği bir yer değil, aynı zamanda annelerin çocukları için yazdığı karanlık bir geleceğin sahnesidir. Ailelerinin korumak için sakladığı gerçekler şimdi silahların, ihanetin ve sarsıcı yüzleşmelerin ortasında gün yüzüne çıkıyor. Her adımda güven sorgulanacak, her adımda özgürlük yeniden tanımlanacak. Simurg`un kanatları kurtuluşun mu yoksa sonsuz esaretin mi habercisi olacak? Kızlar geçmişin gölgesinden sıyrılıp kendi kaderlerini yazabilecekler mi? Gerçekler bazen en karanlık yerlerde saklanır... Geçmiş, geleceğinin başlangıcıydı.

Eğer aşkın yalnızca gülümsemelerle, bahar esintileriyle, mutlu sonlarla dolu olduğunu düşünüyorsanız, bu kitabı kapatın. Çünkü bu hikâye, ilk satırından itibaren yara izleriyle yazıldı. Ve şimdi, kaldığı yerden, daha derin acılarla, daha büyük fedakârlıklarla devam ediyor. İlk kitapta sevda, fırtınaların içinde sınandı. Kan, ihanet ve kayıplarla şekillendi. Ama her şeye rağmen kalpler atmaya, yollar kesişmeye devam etti. Şimdi ise aşk, yalnızca duygularla değil, verilen sözlerle, taşınan yüklerle ve imtihanlarla sınanacak. Bu, yarım kalan bir hikâyenin devamı. Eğer ilk kitabın acılarına dayanabildiyseniz, burada sizi daha büyük yangınlar bekliyor. Çünkü burada aşk, küllerin arasından doğacak... Ve belki de sonsuza kadar yanacak...

Korel`in 15. doğum günü partisinde yaşanan olaylardan dolayı bir alfa kurt Koreli ısırdı. Bu yüzden Korel genç yaşta büyük acılar yaşadı.