"Ben bu hayatı istemedim.." "Üzgünüm malysh, seni ben yanımda istedim.." "Sen katilsin.." "Bir tek senin olmayacağım.." "Senden nefret ediyorum!" "Seni sonsuz bir aşkla seviyorum lyubov moya!" OKUNULMASI GEREK! NOT1: Hikayenin isminin anlamını geçtiğimiz bölümlerde öğreneceksiniz, daha da ilginç olsun diye önceden bilgi vermek istemiyorum..) NOT2: Bu hikaye Rus mafyasıyla ilgili olduğu için bazı rus kelimeleriyle karşılaşacaksınız. Ama bölümün hemen sonunda kullanılmış kelimelerin anlamları verilecekdir..) NOT3: Başrol kadın Azerbaycanlı olduğu için bazı azeri kelimeleriyle de karşılaşacaksınızdır. Onların da anlamını bölüm sonunda vereceğim..) NOT4: Hikaye 18+ ve yaş aralığı, küfür ve şiddet içerir. Bunları göz önünde bulundurarak hikayeye başlarsanız daha iyi olur..) NOT`ları okuduğunuz için teşekkürler.. İyi eğlenceler arkadaşlar..) Başlama tarihi : 01.03.2024 Bitme tarihi :

Bir mafyanın cocuklarıyla arasındaki ilişki kritik günleri anlatan hikaye

“Kaçtığı karanlıkla yüzleşmeden, huzuru bulamayacaktı…” Mihriban, henüz 22 yaşında, göğsünde acıların izini taşıyan genç bir anne… Kızını kucağına alıp cehennemden kaçtığında, sığınacak tek yer, dağların ardında sert ve suskun bir adamın eviydi: Yüzbaşı Yiğit. Ancak Yiğit sadece bir asker değildi. Onun da geçmişi karanlıktı; babası bir zamanlar yeraltı dünyasının en kudretli isimlerinden biriydi. Şimdi ise Yiğit, hem babasının günahlarıyla hem de devlete sızmış tehlikeli bir mafya ağıyla yüzleşmek zorunda. Bir yanda yaraları sarmaya çalışan Mihriban, diğer yanda görevi gereği duvarlar ören Yiğit… Bu evde çatışan yalnızca iki yürek değil; geçmişin ağırlığı, ihanetin sessizliği ve adaletin ateşi de bu mücadelede yerini alıyor. Aşkın, direnişin ve yeniden doğuşun hikâyesi… Ruh-u Revan, karanlığa karşı verilen en sessiz ama en güçlü savaşın adıdır. “Yiğit nâm salar diyarı titretirmiş. Yiğidi bir ceylan gözlü yâr uslandırırmış.” Narin kitabımdan Yiğit`in hikayesidir. İki kitap birbirinden bağımsız bir şekilde okunabilir. -------------🤍-----------🤍----------- Yeni bölüm her Cumartesi saat 14.00`da🤍

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

İlk kitabım o yüzden kötü yazdıysam kusura bakmayın şimdiden

Sevgi🍯🌼❄️🫀 Okulda yaşadığın ve evde yaşadığın sıkıntılardan sonra aşkına kavuşan Arya;

Genç kız arkasına bakmadan koşuyordu biliyordu eğer bu seferde yakalanırsa hem kedi canından hemde karnındaki bebeğinden olacaktı genç kız arkasına baktında arkasından gelen adamları görünce daha hızlı koşmaya başladı O kadar hızlı koştu ki Ana yola geldiğinin farkında bile değildi bunu ona gösteren son hızla Üzerine gelen ve korna çalan araba oldu ama genç kız olayın şokundan donmuş ve hiçbir tepki veremiyordu İşte o gün başladı kömür çiçeğinin hikayesi O ormanda o sesin geldiği Tam da o yolun üstünde bir çiçek solmuştu ama onun yerine o çiçekten kalan enkazdan kömür çiçeği doğmuştu...

🎬 Çatlak Kalp`te Aşk "Kırılan her kalp, biraz daha sessiz sever..." Derin Karaca... Sessiz, içine kapanık, gözleri hep yere bakan bir lise son sınıf öğrencisi. Herkes onun sıradan, silik bir kız olduğunu sanıyor. Kimse bilmiyor babasından gördüğü şiddeti, geceleri yastığına akıttığı gözyaşlarını... Ve kimse bilmiyor, onun içindeki çığlığı bir günlüğe hapsettiğini. Atlas Ayaz Gürsoy... Zenginliğin gölgesinde büyümüş, isyankâr ve alaycı. Lisenin "sorunlu çocuğu" olarak bilinse de, kimse onun da annesi tarafından terk edildiğini, babasının varlığıyla yokluğu arasında sıkışıp kaldığını bilmiyor. Atlas, her şeyi var ama içi bomboş bir dünyanın içinde sıkışmış. Bazen bir kalbin çatlaması, iki kalbin birleşmesine neden olur. Bazen aşk, en karanlık yerlerde filizlenir. Ve bazen... iyileşmek için önce tamamen kırılmak gerekir. Bir motosikletin arkasında başlayan yolculuk, onları hem birbirlerine hem de kendilerine götürüyor. Gözyaşlarıyla ıslanan gecelerde, fısıltıyla söylenen cümlelerde ve çatlak kalplerin tam ortasında bir aşk büyüyor...

Acı feryatları birer birer yutan şehirler, sesimiz çıkmasın diye boynumuza urganı geçiren canlılar varken ne kadar insan kalabilirdik ki? Gelecek harap olmuş bir şekilde önüme sunulmadan önce birisinin benim için hazırladığı bu ince çizgide hokkabazlık yapıyordum, düşen delirir, itilen delirir insanlığını yitirir.

Gerçek ailem kurgusudur kafamı dağıtmak için yazıyorum o yüzden yazım hatası olabilir şimdiden özür dilerim iyi okumalar❤️

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Bazı aşklar vardır kavuşması mahşere kalan belki de yapılan dualar kabul olur da bu Dünya `da kavuşmak nasip olur....

Mafya dünyasının acımasız kuralları ve gaddar liderleri arasında, sıradan bir çalışan hayatını sürerken, bir kadın onun karanlık dünyasında beklenmedik bir ışık olur. Kendisini acımasız ve korkulan bir figür olarak tanıtan adam, sadece ona karşı farklıdır. Zayıflık yerine, kadına duyduğu sevgi, onu tehlikeli bir oyunun içine sürüklerken, kalbinin derinliklerinde çözülmesi zor bir çatışma yaratır. Gücün, şiddetin ve tutkunun iç içe geçtiği bu dünyada, aşkla imtihan edilmek hiç bu kadar tehlikeli olmamıştır.

Hayatı boyunca ailesinden hep şiddet gören ve yalanlarla büyüyen Derin namı diğer Arya bir gün hayatının da yalan olduğunu ve yaşadığı onca acının boşa olduğunu öğrenir. O tıpkı bir eşya gibi 16 yıl önce anne ve baba dediği aileye satılmıştır. Gerçek ailesi ise onu ölü olarak biliyordur. Bir yandan geçmişini gerçek ailesinden saklamaya çalışırken diğer yandan onlara alışmaya çalışır ancak biri ya da birileri onun mutlu olmasına izin vermeyecektir.

İnsanlar bazen hak ettikleri yerde kalmamalılardı, ama asla yarı yolda bırakmamıştım. Bazen sormuştum kendime hep, sevenin var mı Günce? Sana sahip çıkan bir abi, yada her daim arkanda duracak bir sevgili? Bir baba, bir anne? Peki hiç cevabımı alabildim mi? Hayır.. Herkes aynı geceyi yaşar ama, herkesin karanlığı farklı. Benim karanlığım ailem. Bazen de işte karanlıkta büyümek zorunda kaldığında elinden bir şey gelmez. Ben Günce. Hayatının bir anlamı olmayan, hala içinde bir yerde küçücük bir kız çocuğu taşıyan o kız. 17 yılımın yalandan ibaret olduğunu öğrenirsem ne mi değişir? Her şey... --- İçerde neler olacağını ben bile tahmin edemiyorum (: Hikaye ve karakterler tamamiyle kurgudur! Tamamiyle bana aittir! Bir şans verirseniz sevinirim, İyi Okumalar!.

Ailesinin şiddetine maruz kalan 7 yaşındaki Kardelen ailesinin zoru ile 10 yaşındayken işe başlamıştır.Babası Kardelen`nin parasını alıp harcamaktadır.Kardelen`nin bir abisi ve ablası vardır ama onlara kardelene davranıldığı gibi davranılmamıştır.

GERÇEK AİLEM kitabıdır Yazdığım ilk kitabım olacak umarım beğenirsiniz.(Bölümlerde düzenlemeler yapılmıştır.) Bazı insanlar geçmişinin derinliklerinde kaybolurlar ama aniden hayatına giren yeni insanlar ona geleceğin gölgesinin geçmişin üzerinden geçmediğini öğretir. Alin Balsu Uz 17 yıl sonra gerçek ailesine alışabilecek mi veya yeni aile üyeleri Balsunun yaralarını sarabilecek mi?

Hayatta bazen işler istediğiniz gibi gitmez. Ama benim hayatım hiç bir zaman umduğum gibi olmadı... Belki de benim doğmam bile hataydı. Çünkü bu kadar işkencenin başka türlü mümkün olması olacak iş değil.

Babası tarafından zorla evlendirilen ve bu kızın korku dolu anlarını anlatıyor ancak bir gün geçmiş yüzlerine bir tokat gibi çarpıyor...

Adımı Kimse Bilmedi “Kim olduğunu bilmediğin bir dünyada hayatta kalmaya çalışmak… Sessiz bir çığlıkla başlayan, karanlık sokaklarda umut arayan bir kızın hikayesi. Zeynep’in hayatı, ailesinin gölgesinde kaybolmuş, şiddetin ve sırların içinde şekillenmiş. Ama içindeki güç, onu hiç bilmediği gerçeklere sürükleyecek. Geçmişin kapılarını aralamaya cesaret edenler için; bir kaçış, bir mücadele, bir aşk ve gerçek aile... ‘Adımı Kimse Bilmedi’, sırlarla dolu, kalbinize dokunacak, soluksuz okuyacağınız bir yolculuk. Her sayfasında gerilim, umut ve değişim var. Zeynep’in sessiz isyanını duyacak, onunla birlikte hayata yeniden tutunacaksınız. Hazır mısınız? Çünkü bu hikayede, hiç kimse göründüğü gibi değil… --- Arkadaşlar bu benim ilk kitabım yanlışım olursa uyarmayı yada tafsiye vermeyi unutmayın ben yorum beğeni derdinde değilim sadece yıllardır yazmayı çok istiyordum şimdi kısmet oldu ve kapak resmi bizzat benim tarafımdan yapılmıştır çalmayınız (Lütfen çalmayın alıntı yapmayın yapan olursa yasal süreç başlatırım )

Babam elini saçıma uzatınca çekeceğini anladım ama sesimi çıkarmadım şuan beni dövmesine bile razıydım yeter ki evlendirmesin. "O elin karımın saçına değerse parmaklarını tek tek kırarım"dedi Ayaz. Bakışlarım ona döndü. Karım derken ne kadar da sahipleniciydi.

°Ölüm diyarının ahırında başlayan cezam, şeytanın sesiyle bitti. Artık ben onun dünyadaki gölgesiyim. Gücüm ateş, yüküm lanet. Adım Jesica... Ve ben, Şeytanın Bekçisi’yim.

İnsan neyle yaşar? Ya da ne için yaşar? Kendisi için mi, yoksa etrafındakiler için mi? Yaşamak istediği için mi, yaşamak zorunda olduğu için mi? Ya da yaşamak zorunda mıydı ki? Peki ben ne için yaşayacağım? Hayattan zevk alan var mıydı? Hayattan nasıl zevk alınırdı? Hayattan zevk almak isteyen kimdi ki zaten?... Herşeye rağmen ben olabilirdim belki... ~ O her yerde, hep yanımda yada hiçbir yerde ve ben yalnızım. Ya da öyle olduğumu sanıyorum. Beni istiyor, yanına gitmemi istiyor... Bedeninimin kontrolünü eline almak istiyor... ~ "Korkmuyorum karanlığınla yüzleşmeye."dedi genç kadın. "Bunu sen istiyorsun!" Dedi genç adam, duvara yasladığı kadının kulağına doğru eğildi ve fısıldadı; "Ve ben sana istediğini vermeyeceğim. Seninle birlikte bu dünyada benim cehennemimi yaşamayacağız." Kadın adamın ondan çekilmesine izin vermeden tıpkı onun gibi fısıldadı; "Seninle birlikte bu dünyadaki cennetimi yaşamak için uğraşacağım." ~ Bizde zaman darmaduman, biz darmadumanız. ~ 22 yaşında, etrafındaki kalabalığın içerisinde yapayalnız, hayatında kararları kendi başına alamayan genç bir kadın. 25 yaşında, kafasındaki sesleri susturma yolunda çabalayan genç bir adam. İkisi de darmaduman... İki darmaduman beden birbirini bulduğunda ne olacaktı? Birbirlerinin enkazlarının altında mı ezilecekler? Yoksa birlikte mi yükselecekler? Başlangıç: 10.06.2024 Bitiş:

Yetimhaneden kurtuldun diye sevinirken hiç bilmediğin bir ortama düştün.

Hayatında kendi küçük zevklerinden başka hiç bir şeyi olmayan bir kadın, bir gün kalbinin sesini dinler fakat bir yıl sonra hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığını anlar. İki yılın sonunda artık kendi ruhunun varlığı bile silinmiş bir kadına dönüşmüştür. Hayatında tek hedefinin daha çok güç olan ve ruhunu güç için satmış bir adam. Bu hikaye hareket eden bir kabuğa dönüşmüş küçük kadının ve hırslı bir uzun adamın hikayesidir. "Kim demiş öldürmeyen acı güçlendirir diye uzun adam, ben ölüyor gibi hissediyorum çünkü, sence de bu işte bir terslik yok mu?"