Daha yeni doğmuş olan Büşra Şevval Mardin in en büyük aşiretinin hanım ağası olacağından habersizdi. Daha bebek yaşta verilmişti eline aile yüzüğü. Bilmiyorduki o yüzük yük olacaktı ona. ... Kanla yazılan kader ve yanında getirdiği kederdi benim üzerimdeki. Yanlızlığın eseriydi şimdiki halim... ... Benim için beyazlar artık zifiri karanlıktı... ... 19. Bölümden... Önümüze konulan seçenekler ve seçmek zorunda kaldığımız seçenekler kesinllikle aynı değildi. Zorunluluklar, hayata katılan zorluktu. Bunu tecrübe etmek ise başa gelinebilecek en kötü şeydi. Çünkü zorluklar hayata sürülen kara leke gibiydi. Bu leke ömrünüz boyunca üzerinizde leke olarak kalır, çıkmazdı. Bü ise size acı verirdi. Benim üzerimde ki kara lekeler say say bitmezdi. Benim kara lekem doğumumla başlamıştı. Benim doğmam hataydı. Önce dedem, sonra annem, sonra babam ve en son bütün sülalem. Bunlardan ayrı olarak ise ezeli düşmanlarımdı lekelerim. Şimdi ise hayatıma yeni birisi ekleniyordu. Şu an kara lekemi yoksa hayatıma giren ilk ak lekemi bilemiyordum ama ilerleyen zamanlarda belli olacaktı.

Onlar bir aile hatta daha ötesi olmuşken ayrı düşen savasçılardı. Hayat, bir kader kaderinden silinmemiş insan öyle yada böyle çıkarmış karşına çıkarmış "Kor" işte bu karşılaşmada...

Kulaklarıma gelen fısıltılarla harmanladığım gerçekler... Bir çocuğun gözünden, yeryüzünde insanım diyen vicdanlara...

Hayattan kopan Ediz karaca ve süpriz yumurta gibi hayatına giren Mavera sadece mavera kendi hakkında tek bildiği şey adı olan mavera... Sokaklarda büyümüş iki çocuğun hikayesi... Aralarındaki yaş farkı onlara engel olacak mı? Tüm dünya bize karşıydı bizde birbirimize karşıydık her türlü imkânsızdık...

Oyuncuğa yıllarca ara vermiş, özel hayatını medyadan sır gibi gizleyen bir oyuncu ile yapım şirketi sahibinin hayatı bir noktada kesişir...

“Geçmişin gölgesinde, aşk en yasak yerde filizlendi.” Ahsen Güneri, on yaşındayken annesiyle babasının boşanma davasında bir seçim yaptı: annesini değil, babasını seçti. Üç yıl sonra, annesine benzediği gerekçesiyle aynı baba tarafından evden kovuldu. O geceden sonra ortadan kayboldu. Ne bir iz ne bir ses… Sadece sustu. Ankara’da başlayan bu sessizlik, yıllar sonra İstanbul’un karanlık sokaklarına uzanacaktı. Polis olan babası Kenan Güneri, dört yıl boyunca onu aradı; görevden alındı. On yıl daha aradı; umudunu ve akıl sağlığını kaybetti. Dayanamadı, intihar edip yoğun bakıma kaldırıldı. Devlet, yıllar önce kapanan dosyayı yeniden açtı ve başına onu en iyi anlayacak kişiyi getirdi: Başkomiser Ecevit Karayel’i. Ecevit bu dosyayı kayıp bir kızı bulmak için değil, yıllar önce haksız yere kendisini hapse attıran Kenan’dan hesap sormak için aldı. Ama hesap başka, hayat bambaşkaydı. Soruşturma ilerledikçe kimliği belirsiz bir kadın ona yardım etmeye başladı. Onu doğru izlere yönlendirdi, geçmişin kapalı kapılarını araladı. Ecevit o kadına güvenmeye, onu düşünmeye, hatta ona kapılmaya başladı. Bilmediği tek şey vardı: O kadın, aradığı Ahsen’in ta kendisiydi. Ahsen, başka bir kimlikle Ecevit’in hemen yanı başındaydı. Ona geçmişiyle yüzleşmeyi öğretiyor, aynı anda kalbinin en derin yerlerine dokunuyordu. Aralarında doğan şey, geçmişle, sırlarla ve kan bağıyla yasaklanmış bir aşktı. Çünkü Ahsen, yalnızca kayıp bir kadın değil; Ecevit’in asla âşık olmaması gereken tek kişiydi. Bu bir kayıp vakası değil. Bu, bir kimliğin çöküşü, bir aşkın doğuşu, bir adamın kendi geçmişine karşı yürüttüğü psikolojik savaşın hikâyesi. Ankara’dan İstanbul’a uzanan bu yolculukta bazı sesler yalnızca kaybolmaz…

"Baba oluyorsun!" Ailesini karşısına alarak sevmediği bir adamla evlenmişti Gazel. Bir zamanlar kalbinin ilk defa çarptığı adamı unutmak için kurduğu o yuva, sevgiyle değil sabırla ayakta kalmaya çalıştı. Yıllar boyu sustu, katlandı, çabaladı… Ama evlilik yıldönümlerinde öğrendiği ihanet, içinde tuttuğu tüm sessizliği parçaladı. Aldatıldığını gözleriyle gördüğünde, kaçacak hiçbir yer kalmamıştı. Sığındığı en yakın otel odasında geçmişinden çıkan bir hayaletle göz göze geldi: Cihan Batur. İlk görüşte âşık olduğu, ama asla “olamayacak” dediği adam. Oysa Cihan da yıllar önce başka bir kadına kalbini açmış, karşılığında sadece parayla ölçülen bir yıkım almıştı. O günden beri aşk onun için bir hayal, güven ise bir tuzaktı. Ama o gece, karşısında duran kadın başka bir şeydi. Kırık ama güçlü, sessiz ama yakıcı… Tıpkı onun gibi. Ve işte o gece, hiçbir söz vermeden, sadece bir kural koyarak birbirlerine sığındılar: sadece bir gece, sadece unutmak için. Ne geçmişin acısı konuşulacaktı, ne geleceğin belirsizliği. Fakat hayat, insanların koyduğu kurallarla hareket etmezdi. Üç ay sonra Gazel yalnız değildi. Karnında taşıdığı sır, sadece onun değil, Cihan’ın da hayatını alt üst edecek bir başlangıcın habercisiydi. Bir zamanlar bir gecede birbirlerine ait olmayı seçen iki insan, şimdi aynı güneşi bekliyordu. Çünkü bazı hikâyeler, bir gecede başlar ama bir ömür sürer. Ve bazı insanlar… birbirinin gecesinde doğan tek güneştir.

Yıllar önce aslında severek ayrılan bir çift varmış. Kız, boşandıklarını hamileliğini söyleyeceği gün öğrenmiş ve telefonları açılmadığında istenmediğini düşünüp bebeği babasına söylemeden kendi başına büyütmeye karar vermiştir. Peki ya erkek başrolümüz gerçekten boşandı mı? Ya da ölesiye sevdiği sevdalandığı kadının telefonlarını bilerek mi açmadı? Yekta Atacan ve İpek Kırmacı çiftinin güzeller güzeli kızları Peri`yle birlikte yaşadıklarını yaşamış oldukları hayatları görmeye ve hissetmeye hazır mısınız?

Eskiden çok büyük maceraların içinde yüzen Nemo ve büyükbaba artık bir şehre taşınıyor fakat macera hala onları orada yalnız bırakmayacak!

Çok geç... Artık iş işten geçti ama sadece Leya içindi

"Bir Fırtına Ruhları Kitabı Olmaksızın, Hiçbir Kolye Savaşçı Evi, Tam Bir Kolye Savaşçı Evi Sayılmaz."

Bu şehir bombalanırken ölmedim ben. Ölmek istediğim, ölmek için yalvardığım gün, gömüldüm toprağa…

İstenmeyen bir bebeği olan kadının, insanlar tarafından yaşadığı zorbalıklar anlatılır. Sonuna kadar okuyunca pişman olmayacaksınız…

💨Yapay zeka destekli Çizgi film projeme destek vermek isteyenleri beklerim.🎋🖊📄 😊🍓Senaryosunu ben kaleme alacağım.🖊📄 🎬Bu projede kendi projemi çizgi film yapmayacağım yanı kâr amacım olmayacak kâr amacı gütmeden ve para kazanma yok ama tanınma ünlü olmak var isteyen yazabilir ekibe katılmak için.💭 🎁Amacım hayal gücü geniş insanlarla yeni 🇹🇷yerli ve milli proje🚀 yapmak.🎀 🎁Ama sponsor olmak isteyen olursa ekibe gelebilir bazı yapay zeka siteler ücretli ve kaliteli,az miktarda para istiyor fazla değil ben öğrenciyim kar amacı gütmedim için projedeyim zaten proje sıfırdan olacak karakterler,mekanlar vb.💫 😊Sende bu ekipte olmak istiyorsan yoruma yazabilirsin güzel insan.🍓

Aşk ve Vatan arasında tercih yapmak zorunda kalan bir bordobereli romanı

Annesinden kalan eski bir defter… Suskun bir geçmiş, saklı bir aşk, yarım kalmış hayaller ve karanlık bir sır... Mahinur, annesi Canan`ın defteriyle yüzleştiğinde sadece onun hikâyesini değil. Zorla susturulmuş bir genç kızın, özgürlüğü için verdiği mücadeleyi okuyacaksınız, kalbiniz bazen kırılacak bazen de umutla çarpacak. Aşk, suskunluk, terk ediliş ve direnmenin romanı. Geçmişin yankısı, bugünün çığlığı olabilir mi?

Geçmişten koparılan kanlı gözyaşı kendini unutturduğunda geriye sadece beden kalırdı. Bir bebek doğdu. Koparıldı o gün annesinin kucağından ve o gün bir anne boş kundağa döktü şeffaf kanla bezenmiş ilk gözyaşını. Acısını o kundağa yaslanarak, sarılarak yaşadı. Bir baba ilk kez bu kadar zayıf olduğuna isyan etti, kızından kalan bir adet kıyafet parçasına döktü isyan dolu gözyaşlarını. O yaşları silecek bir kızı yoktu artık, hiç var olmamış gibiydi. Bir abi yaşadı ilk kez kaybetmeyi. Kalbine saplanan hançer ruhunu akıttı ve geriye bir beden kaldı. Kardeş sancısını yaşadığı yaşları son nefesleri oldu. Ve o gün, kundağa düşen gözyaşı kururken, başka bir yerde, başka bir karanlıkta gözlerini açtı bir bebek. Aylarca duyduğu annesinin sesiyle değil, düzenli bir şekilde ses çıkaran makinanın sesiyle açtı gözlerini karanlığa O artık bir kız çocuğu, insan veya bebek değildi. O artık 107 numaralı bir deneydi. Adı yoktu. Kimliği yoktu. Ailesi yoktu. Ama içinde, çok derinlerde bir yerde, hâlâ ağlıyordu. Annesinin şefkatli kollarına sarılarak geleceğini umduğu Dünya, gözlerini açar açmaz ona ilk kazığını vurmuştu.

Güçlü, bağımsız ve yetenekli bir kadın... Ahu Kontante, moda dünyasında fırtınalar estiren bir tasarımcı olarak kendi ayakları üzerinde durmayı başarmış bir kadın. Onun için hayat, mücadele etmek ve her zorluktan daha güçlü çıkmak demek. Ancak kaderin onun için başka planları vardır… Aslan Aslanzade, büyük şirketlerin sahibi, karizmatik, otoriter ve acı dolu geçmişiyle duygularını derinlere gömmüş bir adam. İlk evliliğinden olan kızına duyduğu derin sevgi, onun kalbini kırılgan ama bir o kadar da güçlü kılmıştır. Ve şimdi, Ahu ile yolları kesiştiğinde, unuttuğu duygular birer birer gün yüzüne çıkmaya başlar. Ahu’nun özgürlüğüne düşkün ruhu ile Aslan’ın güçlü ve koruyucu yapısı arasında kıvılcımlar çakarken, ikisi de hayata yeniden tutunmayı öğrenecek mi? Geçmişin gölgeleri, bu büyük aşkın üzerine düşmeden önce, birbirlerine gerçekten güvenebilecekler mi? Aşkın, tutkunun ve ikinci şansların hikayesi "Altın Soyun Mirası", kalbinize dokunacak!

" Ayliz..." Diyen adamı duymazdan geldim. Vaktinde onun beni duymazdan geldiği gibi... " Mehpare`m." Dediğinde, öfkeyle ona döndüm. " Sakın bana bir daha öyle seslenme!" Diyerek bağırdığımda, yüreğimde büyük bir sancı vardı. Sevdiğimi zannettiğim adamın, bana, bizim parçamıza yaptıklarına inanamıyordum. " Dinle." Diyerek bana yaklaşmaya çalıştığında, gözümden düşen bir damla ile birlikte elimi kaldırdım durması için. " Sakın!" Dedim boğazımdaki yumruyla birlikte yutkunurken. " Sakın Mazhar." Bir damla daha gözlerimden düştüğünde, diğer elim istemsizce karnıma gitti. " Bir adım daha yaklaşma bana!" Dediğimde, aklımda olan tek şey bana, bize yaptığı ihanetti. " Yapma böyle Ayliz." Dediğinde öfkeyle üzerine yürüdüm ve onu göğsünden ittirdim. " Ne yapmayayım, ne!" Diyerek onu göğsünden ittirmeye devam ettiğimde, yüzüne tokadımı bastım. Onun kafası sola doğru kayarken, benim elim usulca yanıma düştü. Diğer elim tekrar karnımı bulduğunda, " Bebeğimi aldın benden." Dudaklarımın arasından bir hıçkırık koyverdiğinde, gözyaşlarımı durdurmadım. " Anneliğimi aldın benden!" Diyerek bağırdığımda, yüreğimde bir daha anne olamayacağımın sancısı vardı. Sevdiğim adam benden hem bebeğimi, hem de anneliğimi almıştı. Ben bir daha anne olamayacaktım... *** Yeni Kurgum Mehpare`ye şans vermeniz dileğiyle...

Hikayede yaş farkı ve olumsuz ögeler vardır. Hikaye töre kurgusudur. Behzat Karaaslan, Mardin`de sözü geçen bir ağadır. Mardin halkı tarafından merhameti ve cesaretiyle bilinir. Hayatta en değer verdiği kişi biricik kızı, Zehra`dır. Eşini kaybettikten sonra hayata karşı daha da kinlenmiştir. Nazlı Yasmin, doğuştan bahtsızdı. Öyle ki artık çabalamıyor, kaderinin onu sürüklemesine kayıtsız kalıyordu.Tanımadığı bi` adamla evlenmek durumunda kalmıştı. Ve bu adam fazlasıyla ketumdu...

Yetim öksüz iki çocuğun sokaklarda mendil satarak geçimini sağlıyorlardı.Bir gün tam sokaklarına girecekken bir sürü köpeğin istilasına uğrarlar...

Bazı duygular ölmez, sadece derinlere gömülür. Nisan, iç sesini susturmuş, hayatla arasına görünmez bir perde çekmiş bir genç kadındır. Hissetmekten çok düşünmeye, yaşamaktan çok izlemeye alışmıştır. Ta ki bir gün, kütüphanede tanıştığı küçük bir çocuk, kelimelerin arasından uzanıp onun sessizliğini çatlattığında... ‘Belki’ kelimesi, Nisan için sadece bir ihtimal değil; suya düşmüş bir umut, karanlıkta parlayan bir kıvılcım, kalbin en kuytusundaki yaşam belirtisi olur. Bu hikâye, yavaşça açılan kalplerin, geçmişin yükünden sıyrılarak geleceğe akanların ve en çok da ‘belki’lere şans vermeyi seçenlerin romanıdır.

Elinde yerden kopardığı minik bir papatyayla ona masumca "sen benim annemsin "Diyen minik bir erkek çocuğu Ve o erkek çocuğunu ilk defa gören kız.

Hayatın koşuşturmacası içinde bazen durup etrafımıza bakmayı unutuyoruz. Oysa ki, doğanın bize sunduğu güzellikler ve içinde barındırdığı canlılar, aslında bize her an bir şeyler anlatmaya çalışıyor. Bu hikâyede, bir çocuğun gözünden doğanın sesine kulak veriyoruz. Ormanın huzur dolu atmosferi, sonbaharın renk cümbüşü ve masum bir kedinin gözlerinde saklı olan derin hikâye, bizi hem duygulandırıyor hem de düşündürüyor. Bu hikâye, sadece bir piknik macerası değil, aynı zamanda doğayla, hayvanlarla ve insanlıkla kurduğumuz bağın ne kadar kıymetli olduğunu hatırlatan bir yolculuk. Kedinin gözlerinde gördüğümüz o masum bakış, bize sessiz kalmış tüm canlıların sesi olmamız gerektiğini fısıldıyor. Belki de onların dilini anlamak için büyük bir mucizeye ihtiyacımız yok; sadece biraz merhamet, biraz duyarlılık ve biraz da çaba yeterli. Bu hikâyeyi okurken, belki siz de kendi çocukluğunuza dönecek, doğayla iç içe geçen anılarınızı hatırlayacaksınız. Ya da belki, bir kedinin, bir kuşun ya da bir karıncanın bile aslında ne kadar önemli olduğunu bir kez daha fark edeceksiniz. Çünkü her bir canlı, bu dünyadaki dengenin bir parçası ve onların sesine kulak vermek, hepimizin sorumluluğu. Umarım bu hikâye, sizde de doğaya ve hayvanlara karşı daha derin bir sevgi ve merhamet duygusu uyandırır. Kediciğin isteğini yerine getirip, onların sesi olmaya var mısınız? - "Doğa, bize değil, biz doğaya aitiz. Onu korumak ve sevmek, insanlığın en büyük görevidir."

Annesini Ve Babasını kaybetmiş Nemo adında bir çocuğun Mati adlı arkadaşıyla yaşadıkları maceraya dalmaya hazır mısınız? (Kitap Bölüm Bölüm yayımlanacaktır.)