Kimsenin birbirinin arkasından konuşmadığı , herkesin birbirini kolladığı , birlikte eğlendiği, birlikte üzüldüğü , komşuluğun ölmediği, çocukların sabahtan akşama kadar sokakta oynadığı bir mahalle düşünün. Yakamoz Mahallesi .İşte bu güzel mahallenin birde güzel ruhlu bir tarih öğretmeni var : Ahu Yaman. Bu hikaye Ahu`nun hikayesi. Bize katılın, Ahu`nun hikayesini birlikte okuyalım. ____________________________________________________________________________________________________________ ``Bize gelen belgeye göre, Ahu hocanız farklı bir okula tayin edilecektir. Daha fazla karmaşa çıkarmanızı, kargaşa koparmanızı istemiyorum. Lütfen sakin olun ve derslerinizi dinlemeye devam edin. `` Burcu hocanın yaptığı açıklamadan sonra başımı önüme eğmiştim. Sınıfta ilk birkaç dakika süren sessizlik sonrasında Batuhan`ın gür sesi sınıfı doldurdu. ``Başka bir okula tayin edilecek öyle mi ? Ben zaten `` böyle bir hocayı bize nasıl verdiler? `` diye şaşırmıştım. Çünkü biz size göre iyi olan hiç bir şeyi hak etmiyoruz, değil mi? Biz kendilerinden hiç bir şey beklenmeyen çocuklarken o , bize istediğimiz her şey olabileceğini gösteren tek öğretmendi. Bizim için uğraştı. Siz ` liseyi bile bitiremeyecekler , nasılsa bunlardan bir şey olmaz. ` diye tüm kapıları kapatıp çıktığınızda , o bize ışığı gösterdi. `` Sizden de olur dedi. Şimdi bu öğretmeni bizden alacaklarını söylüyorsunuz ve diyorsunuz ki kargaşa çıkrtmayın, sakin kalın ; size inanan tek öğretmeni elinizden alıyoruz ama siz sessizce oturun diyorsunuz, öyle mi ? Öyle yağma YOK! Batuhan`ın tüm sınıfı inleten sesiyle gözümden bir damla yaş aktı. Okulda kalayım ya da gideyim, fark etmezdi artık. Ben başarmıştım , ben bu çocuklara kendi yüreğimdeki umutla yol göstermiştim. Benim çocuklarım başarmıştı artık vazgeçmeyeceklerdi ; kendileri için çabalayacaklardı...

Bir uçurum Bir ölüm Bir intihar Bir oyun Ve İki Yabancı... Geçmişin hataları, geleceğin seçimleri, Verilen kayıplar, solup giden hayatlar, Örülen kader ağları, birleşen yollar. Yaralı yürekler, Kırık kalpler, Dostlar ve aşklar, İhanetler, pişmanlıklar. Peki ya son? Son... Son, belki de bu hikâyede en baştan belliydi.

Bade adındaki genç kızın yaşadığı mahallede ailesi ve aşkı arasında sıkışıp kalması ve gerçek aşkı bulması...

Tüm belalar başınıza 3 dakika 46 saniyede gelse ne olurdu? Ya da bunu önceden biri size haber verseydi... merakların son bulduğu noktaya hoşgeldiniz

Yalnızca bir bilet… Her şeyin başlangıcıydı. Selin, kariyer basamaklarını emin adımlarla tırmanan, planlı ve kontrolü elden bırakmayan bir iş kadınıdır. Ancak İstanbul’a yapacağı önemli bir iş seyahatinde, bir anlık dalgınlıkla yanlış uçağa binmesi, onu İzmir’e ve bambaşka bir hayatın içine sürükler. Tanımadığı bir şehirde, plansızlığın tam ortasında başına gelen komik tesadüfler, ilginç karşılaşmalar ve en önemlisi; kendine benzemez bir adam olan Tolga… Başlarda çekişmeyle başlayan bu tanışıklık, zamanla Selin’in hem kahkahalarla dolu hem de yüreğine dokunan bir yolculuğa çıkmasına neden olur. İstanbul’un kaosundan İzmir’in huzuruna, beklenmedik bir aşkın filizlenmesine ve en önemlisi kendi kalbinin sesini duymaya hazır mısınız? Yanlış bir bilet, doğru bir hayatın anahtarı olabilir mi?

Kuğu, ölüm kuğusuydu. Bu dünyada sadece ölmek için vardı. Kuğu, hep intihara kalkışmış ama yapamamıştı. Kuğu, ölmeyi çok istiyordu. O artık çektiği acılara dayanamıyordu. Fakat bir gün bir şey oldu. Tam isteğine, ölüme kavuşacağı sırada o geldi.. Umudu. Umudu onu iyileştirmek için bu dünyaya gelmişti. Kuğu, ölüm kelimesini bırakacaktı. Umudu sayesinde yaşayacaktı. Umudu onu iyileştirebilirse, her şey düzelecekti. Fakat umudu onun en kötü zamanlarında geldi. Tanışmaları çok olmamıştı. Kuğu`nun hastalığı, her şeyi mahvetti. Kuğu zamanla ölecekti. Pamir kabullenmedi, oysa Kuğu çoktan kabullenmişti. Kuğu, artık gerçekten bir ölüydü...

“Bazen kendi ışığımızı ve karanlığımızı üretiriz. Bu karanlıksa parlak bir yıldızın ışığını bile söndürebilir." •───•☽⊹✩⊹☾•───• YILDIZINI KORU, geçmişin gölgelerinden kaçamayan cesur bir genç kadının, karanlık geçmiş ve tehlikeli sırlarla dolu yolculuğunu anlatıyor. Helin Yıldız, yalnızca bugünle değil, geçmişinde de taşıdığı ağır yüklerle de yüzleşmek zorundadır. Bir yangın vakasıyla başlayan olaylar, hem onu hem de okuru, düğüm düğüm olmuş bir geçmişe çekiyor. Her adımda yeni bir gerçek ortaya çıkıyor. Bir yangınla başlayan hikâye, derinlere gömülü acıların ve hiç kimsenin bilmediği gerçeklerin ortaya çıkışına uzanıyor. Peki, geçmişin gölgesi, en parlak yıldızın ışığını bile söndürebilir mi? Özellikle suç ve psikolojik gerilim unsurları içeriyor. Bu nedenle 13-14 yaş altındaki okurlar için uygun olmayabilir. Gizem, dram ve gerilim unsurlarını bir arada barındırıyor. Okuyucu hem merak içinde kalacak hem de karakterlerin duygusal yükünü hissedecek. Her yara bir güce,her karanlık bir ışığa dönüşebilir. “Per Aspera Ad Astra” (Zorluklar içinden yıldızlara) Not: Yazılanların hepsi kurgudur. Herhangi bir gerçek yanı yoktur.

"Tek bir yasak var ölemezsiniz! O zaman başlıyoruz .Görev 1..." ---- Hızlı hızlı adımlarken kulağımda onun sesini duydum. Ölümcül bir saklambaçtı bu. O saydı ben nefes nefese tamamladım. Bir Ruhum kir İki Kayboldu seninki Üç Onu bulmak güç Dört Bütün günahları ört. Beş Seçtin onu eş Altı Gözlerimi kapattı Yedi Bekledi Sekiz Geçmişten eskiz Dokuz Artık sıkılmaya başlıyoruz On Son Bağlantı kesildi. Bu sefer gelen ses arkadaşımındı. "Sana tek başına gitmemeni söyledim. Budalalık bu!" "Çok geç!" Hızlı adımlarım karşımdaki kişiyi görmemle durdu. "Onu buldum!" Şaşkınlıkla dudaklarımdan firar eden kelimeler boğazımda düğümlenmişti. "Ne!" Birkaç saniyelik sessizlikten sonra endişeli bir ses tekrar kulağımı tırmaladı. "O burada..." "...çıkın ikinizde hemen oradan çıkın çabuk!" Sırılsıklam olmuş halimi umursamadım. Kulağımda bana bağıran arkadaşımın sesi artık çok uzaktan geliyordu. Yavaş yavaş ona yürürken ayaklarım beni zar zor tutuyordu. O da bana benimkinden daha hızlı adımlarla yaklaşmaya başladı. Aramızdaki sadece bir mesafe değildi yıllardı acıydı... Tam ortada buluşup göz göze geldiğimizde dudaklarından bir kelime döküldü lakin tam o sırada kaderin cilvesi olsa gerek büyük bir şimşek çaktı. Kelimesi fısıltıya dönüştü. Dudaklarını okuyamadım. Yağmur sesimizi bastıracak derecede yağıyordu. Ona ne dediğini soracakken gözlerimin önünde bir perde belirmişti. Başım döndü, dengemi sağlayamadım. Görüş alanım bulanıklaşmıştı. Bana neler olduğunu anlayamıyordum. Onun bakışları mı değişti? Çok bulanıktı ayırt edemiyorum fakat bu gördüğüm korku mu? Sırtımda bir sızı hissediyorum bedenim beni tutmuyordu yere düşerken beni tutan parmakları hissettim. Birlikte mi düştük? Sanırım bilincimi kaybediyorum. Ona sormam gerek ne demişti?

Bazen hayatın altı üstünden daha iyi olabiliyormuş. Güneş bazen doğmak istemez ama görevi budur ve görevini gerçekleştirmezse bir daha asla yaşam olmaz. Yaşam olmazsa da onun varlığının bir anlamı kalmaz. Bizlerin var olmasının bir nedeni vardır. Belki savaş belki intikam belki de sadece başka birinin var olması için var olan bir piyon.

Babasının yasıyla boğuşan Alin, karşısına çıkan mavi bir kitapla kendisini daha bebekken vefat ettiği bir evrende bulacaktır.

"Ne tuhaf değil mi?... İnsanoğlu kaderinden kaçtığını zannederken oysa kaderine koşarmış süveyda." ➖️ "Öldürdün beni Vera. Bir gecede bin defa öldürdün." Ölse canı bu denli yanmazdı adamın lâkin Vera canından öteydi. Şimdi nerede ne halde olduğunu bilmediği canı. Cânanı... ➖️ ➖️ ➖️ Ölümü bekleyen bir kadın. Kadını ölümün pençesinden almak isteyen bir adam. Ölüm kan ve silahların gölgesinde filizlenen umutsuz bir sevda. Ve can kırıklarıyla dolu bir hayat. Peki ya aşk, yaşamın tek gayesi miydi? Merhamet hayatın neresindeydi? Kader geçmişin düğümlerini birer birer çözdüğünde umutsuz bir aşktan geriye ne kalırdı? 🥀 🥀 🥀 ❗️Uyarı. Okuyacakların dikkatine! Kitabım kesinlikle ve kesinlikle belirli bir yaş üstü içerikler barındırmamaktadır! Ancak bazı kısımlarında şiddet unsurlarına yer verilmiştir.❗️

Hayat`ın sakin ve asayol hayatı sadece müzik ve kitaplardan ibaretti. Ta ki `Napıyonuz Lan` adlı gruba alınıp başka biriymiş gibi davranmaya başlayana kadar. Orada yaşadığı arkadaşlıklar hayatına nasıl etki edecekti.

Kitabımız, Demir Kanun’un hüküm sürdüğü, duyguların yasaklandığı bir çağda geçiyor. “Aşk”, “Sevgi”, “Özlem”, “Umut” gibi kelimelerin yasaklandığı, hatta bu duyguları hissetmenin bile yasaklandığı bir çağda Aysan adında genç bir kız, bu kelimelerin yazdığı bir deftere sahiptir. Peki ya bu defter Anıl`ın eline geçerse?

Ailesinin gölgesinde sıkışan Nare ve Ayperi, Maraz ve Barış’ın dünyalarına girmesiyle kendilerini bir umut ışığında bulacaklarını sandılar. Ama her sayfa, gerçeklerin sandıklarından daha karanlık olduğunu gösterecek.

"Hayatım onunla değişmişti. Bir bataklığın içinden elimi yavaşça tutarak çıkarmıştı ve yine düşsem sıkılmadan çıkarırdı." Babasına yapılanlardan sonra başına büyük sıkıntı ve olaylar gelen Lara Akay bir gün onu takip eden adamları yakalamak için operasyon kuran örgüt ve güvenlik lideri olan Giray Dinçer ile tanışır. Ve başına gelen olumlu ya da olumsuz olaylarla birlikte başa çıkmaya çalışır. "Her göz yaşın benim kalp ağrım."

Yüzbaşı Kuzey BAYROVA. Namı diğer Fırtına. Korkusuz komutan. Vatanı için her şeyi göze alırken bir çift yeşil gözün her şeyi darmaduman edip ilk önceliği olması ise kaderin cilvesiydi. İSİMSİZ KAHRAMANLAR bütün acısı, vahşeti, göz yaşı ve aşkı ile burada. Sizde onların hayatına eşlik etmeye ne dersiniz? Çünkü ölmek gibi bir şeyde bile o, fazlasıyla güzeldi. İsimsiz Kahramanlar

"Hepimizin acılarını hapsettiği bir gözyaşı hapishanesi vardır bu hayatta. Bazıları ne kadar ağlasa da sığdıramaz. Gözyaşlarına sığdıramadıkları karanlık olup hapseder sizi ve gün geçtikçe kaybeder yok eder ruhunuzu ta ki bir ışık elinizi tutana kadar." Bu kitapta farkında olmadığınız karanlıklarınıza bile ışık bulmanız ve her karalığın sonunda ışık olduğunu unutmamanız dileğiyle...

Genç kızın kalbi ile imtihanı..

Geçmişte bir çok olay yaşamış, acılarının olduğu şehre geri dönen doktor Şevval ve çocuklarının hayatını, onların acılarını, bilinmeyen gerçekleri öğreneceğiz...

"Medusa`nın sadece saçlarında yılanlar yok. Kalbinde de zehirli yılanlar yuva yapmış. İçeriye girecek olanı zehirleyerek, ruhunu kemirip sömürmeden bırakmaz. Beni Anlıyorsun değil mi?.."

Unutulmaktan korkan bir ruhun, bilinmezliklerle boğuşurken kendi prangalarından kurtulma çabası... Tükenmişliğin ve umudun arasında gidip gelen bir içsel haykırış.

Arya, 24 yaşına bastığında ortak oldukları şirketin ikiz oğullarından Kerem ile uzun süredir yaşadıkları ilişkiyi evlilik ile taçlandırmak istediklerini açıklarlar. Uzun süredir birbirlerine sadece aşk ve tutku ile bağlı olan masal gibi aşkları, masal gibi bir düğün ile taçlanır ama güzel olan her şey bir bedel ister sonsuz mutluluğa erişmek için bazen eşle sınanır insan, bazen evlatla, bazen ise hiç olmasını istemediği bir hastalıkla peki ya üçü ile birden sınansa kaldirabilir mi insan? Omuzlarında taşıdığı yükler içinde bir umut sığındığı aşkının üzerine dağ gibi yıkılıp ezerse ne kalır geriye? En güvendiği, en sevdiği, huzuru, yuvayı hissettiği adam nefretle baksa suçsuz yüzüne kalbi ne hisseder, nasıl aynı anda bin parçaya bölünürken hala ritmini koruyarak atmaya devam eder? Merak mı? Gel kitabıma ve hepsini öğren!

Alışılmış şiirlerinden farklı bir üslup ve kuralsızlıklar ile oluşturulmuştur. Kitabım wattpadde de yayındadır. Şiirler bana aittir. Alıntı değil.

Schlimazel,şanssızlığı kronikleşmiş, sürekli olarak şanssız olan ya da kısaca "doğuştan kaybedenlere" denir.

Bu Kitabın gerçek kişi veya kurumlarla bir ilgisi yoktur. Tamamen hayal ürünüdür. Ben Dilvan... Dilvan TİMURAĞAOĞLU. Mardin Kızıl Tepede, Kikan aşireti adı altında yaşamaya çalışıyorum, Babamsız... Annem Meral TİMURAĞAOĞLU. Ankara`da doğup büyümüş babamla İstanbul`da tanışmışlar ve severek evlenmişler... Bu şehirde büyük bir sevgiyle yaşamışlar ve evliliklerinden 2 sene sonra abim Berzan TİMURAĞAOĞLU dünyaya gelmiş... Abimden 2 sene sonra da ben... Mardin`i çok seviyorum ama buralarda yaşayamam. Başıma ne geldiyse bu topraklarda geldi. Gitmek istedim hem de bir çok kez, ama ya dedem saçlarımdan sürüye sürüye geri getirdi ya da başıma bela ettikleri Erbani aşiretinden Aram MİRANOĞLU geri getirdi... Ben 10 yaşındayken dedelerimiz söz vermişler aşirete ve birbirlerine ben ve Aramı evlendireceklerine dair... Ben bunu ancak 18 yaşımda öğrendim...