5 yıl önce yer altı mafyası ile tek gecelik ilişkide hamile kalan bir kadın ve bir çocuğu olduğunu öğrenen yer altının tehlikeli adamlarından biri olan Ares`in çocuğunu almak için Türkiye`ye gelir

Hayatını herkesin hayatını bitirmeye adayan David.. Ve o hayatın içinde karşılaştığı onca hayat ve o hayatta ki kadınlara duyduğu sevgiyi sonunda bir kadına verecek acaba o kadın kim olacak? Jessica mı? Emily mi? Yoksa Monica mı? "Ben onlara göre avcıydım onlar ise korkak birer avdı.." [Yorum ve voteleriniz benim için çok değerli..]

"Vesvâs: Son Yok" adlı kitabımdaki Zühre karakterinin hikayesidir. Herşey köyde, tek odalı bir evde o zamanlar bir çok yaşıtımın hayalini bile kurmaktan çekindiği üniversite hayatına atılımım ile başlamıştı... Fakat işler hiçte istediğim gibi gitmemişti. Okumak uğruna bir çok zorluktan geçtiğim, yıllardır hayalini kurduğum ve nihayetinde okumak için gittiğim o büyük şehirde, insan tacirlerinin eline düşeceğimi bilemezdim? Bu da yetmezmiş gibi dünyanın bir diğer tarafında, koca bir şehri esir almış eli kanlı çete üyelerinin bir taht uğruna yaptıkları güç yarışlarının içine düşeceğimi de bilemezdim? Brezilya... ` Çıkış Yok ` denilen labirenti andıran bu sokaklardan çıkmanın tek bir yolu vardı. En güçlüyü bulmak ve onu yönetmek... Söylendiği kadar kolay olmayacaktı. Bulduğum gizemli kitap ve beraberinde yaptığım büyü ile ödemem gereken bir bedel olduğunu geç farketmiştim. Başıma iyi şeyler gelmemişti. Bana hiç acımamışlardı. Kimseye acımamıştım... Öldürdüğüm insanlar ve uğruma öldürülenler... Ben Zühre... O kadının deyişiyle ansızın gökyüzünde belirip tüm dengeleri alt üst edecek; Kanlı Yıldız.

İmkânsız’a inanırdım ben ama imkânsız denilen her şey sadece küçük bir ihtimalmiş. İmkânsız diye bir şey yoktu; bunu bana o gösterdi, hem de en acı şekilde. Çığlık attım, ağladım, öldüm, yok oldum, paramparça oldum ve tüm bunları bana yaşatan tek bir isim vardı: Kaner Oktay Yaraslov. Bu isim kan gibiydi; dokunduğu her yerde iz bırakıyor, ruhu zehirliyor, insanı içten içe çürütüyordu. Bu isim ölümün ve ihanetin yankısıydı. Gitmişti. Ve arkasında bana yalnızca karanlığı, yalnızca yanık bir ruhun küllerini bırakmıştı. Gitmişti ve beni yokluğuyla cezalandırmıştı. Gitmişti ve bana sadece ızdırap bırakmıştı. Ama ben bir şeye inanırım: er ya da geç herkes bedel öder. Göze göz, dişe diş, cana karşılık can. Çünkü bazı yaralar kapanmaz; bazı acılar yalnızca intikamla susar. Bu, bir aşkın küllerinden doğan öfkenin, bir ihanetten doğan kararlılığın, bir kalbin yavaş yavaş karanlığa dönüşmesinin hikâyesidir. Bir kadının, her şeyini kaybetmesine rağmen ayağa kalkmasının ve kendi gölgesiyle bile savaşmasının hikâyesi. Bazı hikâyeler kanla yazılır, gözyaşıyla okunur. Ruhum öldü belki, ama intikam hâlâ yaşıyor. Karanlıkla beslenen bir kalp artık ışığa ihtiyaç duymaz. Aşk bazen yaşatmaz, sadece daha derin yaralar açar. Benim kaybım onların sonu olacak. Her ihanet, bir bedelin başlangıcıdır. Beni öldürmeyen şey, artık ben olmuştu. Küllerimden doğdum; şimdi sıra yanmakta. Ve unutma; bu dünyada en tehlikeli insan, kaybedecek hiçbir şeyi kalmamış olandır. _____________________________________________ Bu kitapta yer alan tüm karakterler, olaylar ve mekânlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum veya olaylarla benzerlik göstermesi yalnızca tesadüftür. Burada anlatılan sahneler, kurgusal bir dünyanın parçalarıdır ve yalnızca edebi bir anlatım amacı taşımaktadır. Eserde şiddet, ihanet, kayıp, psikolojik çöküş, ölüm ve intikam gibi hassas temalara yer verilmiştir. Bu temalar, okurun duygusal olarak zorlanmasına neden olabilir. Özellikle travmatik deneyimler yaşamış kişilerin okurken dikkatli olmaları önerilir. Hikâye boyunca geçen ifadeler, karakterlerin iç dünyalarını ve yaşadıkları çatışmaları yansıtmak için kullanılmıştır; hiçbir şekilde gerçek hayatta şiddeti, nefreti, intikamı ya da zararlı davranışları teşvik etmez. Bu bir kurgu eseridir. Amacı, insan ruhunun karanlık ve aydınlık taraflarını edebiyat aracılığıyla sorgulatmaktır. Okurken unutmayın: Gerçek hayat çok daha değerlidir ve hiçbir acı, hiçbir kayıp, yaşamın kendisinden kıymetli değildir. Yayınlanma tarihi: 24/08/2025 KARABASAN: LABİRENTTEN KAÇIŞ YOK

Geceden bile `Siyah` bir adamın gizemlerle dolu hayatını ve Gündüzden bile `Beyaz` bir kadının deli dolu hayatını konu alan bu kitaba bir şans vermeye ne dersiniz..? [Yorum ve voteleriniz benim için çok değerli..]

Gerçeklikle alakası yoktur.

Hayat, bazen gölgelerle örülür; kaçmak istediğiniz, ama bir türlü uzaklaşamadığınız gölgeler… Bu kitap, o gölgelerin tam ortasında geçen bir hikâyeyi anlatıyor. Dora ve Yekta… İkisi de farklı dünyalardan gelmiş, farklı acılar taşımış iki ruh. Birinin kalbinde korku, diğerinin ruhunda öfke var. Ama kader, onları birbirine bağlamış, aralarındaki bağ hem kurtuluş hem de tehlike olmuş. Bu hikâye, yalnızca bir aşk öyküsü değil; aynı zamanda cesaretin, sadakatin, ihanetin ve sırların bir araya geldiği karanlık bir yolculuk. Okurken kalbinizin hızlandığı, nefesinizi tutup karakterlerle birlikte tehlikeye adım attığınız anlar olacak. Belki de fark edeceksiniz ki, bazen en büyük tehlike, dışarıdan gelen kurşunlarda değil; kalbinizdeki korku ve arzuların içinde saklıdır.

Benim hikayem hiç karanlık olmadı, Aydınlığı yaratabilecek güce her zaman sahiptim. Ben masum değilim, sessiz hiç değilim. Ben kendi kaderini tayin etme gücünü söke söke almış Masayı bir tekmeyle dağıtmış ve bu uğurda her şeyi aleve vermiş biriyim. Size küllerin öyküsünü bıraktım, geri kalanlardan bir hatıra.

deli dolu bir kız düşünün. düşündünüzmü? şimdi birde o deli dolu kızın hayatına hiç ummadık bir şekilde giren bir üstteğmen düşünün. işte burda onların bu garip karşılaşmalarına ve hayatında yaşayacakları bir yandan eğlenceli bir yandan yürek burkan hikayelerine bakıcaz. herkese iyi okumalar dilerim kitabı düzenlemeye aldım bu yüzden yavaş yavaş bölümleri atıcam attıktan sonra eski bölümleri silicem çünkü nedense okunması az olan kitaplara kimse 1 şans vermiyor

"Kendimi hiçbir yere ait hissetmediğim bu dünyada ki savaşım, bitti." Rozerin Sarya Taşkın`ın hayatı, bir gecede yerle bir oldu. Abisi Serhat`ın başına gelen talihsiz bir olay, tüm aileyi darmadağın etti. Serhat hapse girerken, babaları kalbine yenik düştü. Kasabanın büyükleri, yaşananları affetmedi ve Taşkın ailesini Şanlıurfa`dan sürgün etti. Hiç bilmedikleri, kimselerine güvenemedikleri İstanbul sokaklarında, Rozerin hem annesine hem kardeşlerine kol kanat germeye mecbur kaldı. Annesi tekerlekli sandalyeye mahkûmdu, kardeşleri hâlâ çocuktu. Oysa Rozerin, daha kendi çocukluğunu bile yaşayamamıştı. Mücadeleyle geçen dokuz yılın ardından, hapisteki abisinin genel af sonucu çıkması hayatındaki tüm dengeleri alt üst edicekti. Trabzon`lu köklü bir ailenin kızıyla evlenmek istediğinde, karşılığında bekar oğulları için kardeşlerinden birini şart koşarlar. Rozerin, ailesi için hiç düşünmeden kabul etti. Bunu bir vefa borcu, bir kefaret gibi gördü. Ama kader, her zaman bir adım önde yürür. Büyük gün geldiğinde, Rozerin kendini bambaşka bir adamla evli buldu. Evleneceği kişinin yerini son anda biri almıştı - o kişi, aslında berdel olacağı adamın baş düşmanıydı. Artık sadece bir evlilik değil; İki düşman ailenin ortasında, geçmişle geleceğin gölgesinde filizlenen bir savaşın içindeydi. Ve bu savaş, yalnızca intikam değil... Kalbinin ritmini bile değiştirecek kadar derin bir aşka da kapı aralayacaktı. Bazen sürgün edildiğimiz yer değil, kalbimizin kendisi olur.

"Ben seni sevmek için tek bir nedene tutundum o kadar imkansızlığın içinde," dedi gözlerime bakarken. Gözleri acıyla bakıyordu. "Sen beni sevmek için bir neden bile bulamadın mı?" dedi eliyle bir işareti yaparak. Kalbim acıyla kasıldı. Nefesim kesildi. "Seni sevmek için tek bir nedenim bile yoktu," dedim buz gibi bir sesle. "Sen seni sevdiğime inanmak istedin sadece. Ben de bozmadım." Yüzü acıyla kasıldı. Benim aksime acısını dışa vuruyordu. "Anladım," dedi kısık bir sesle. Bir kaç saniye kendini toplamak için gözlerini kapattı. Geri açtığında artık bana bakan gözlerinde hiç bir ifade yoktu. "Sana tek bir soru soracağım. Yaptın mı? Yattın mı o adamla?" "Evet," dedim acımasızca, duraksamadan.

Yıllar önce bir kalbe kıskançlık tohumu düşmüştü. Geçen her bir sene o tohumun daha da büyümesine neden olmuş, düştüğü kalbin sahibini esir almıştı. Kalbin sahibi yıllar sonra iki masum çocuğu kötü emellerine alet etti ve onları ayırdı. Biri ailesinden çok uzağa, farklı bir ailenin yanına gitti. Diğeri ise evlerinin alt katındaki karanlık bodrumda zincirlenip on yedi yıl boyunca orada tutuldu. On yedi yıl sonra oradan kaçmayı kaçırabilen Elfida, ailesinden çok uzakta büyüyen diğer yarısını bulmak ve intikam almak için karanlık ve korkunç bodrumdan kaçtı. İntikamını almak için karanlık yollardan geçip karanlık oyunlar oynayacaktı. Fakat bu yolda ona aşk ışığının düşeceğinden bir haberdi. Bu kitap içinde şiddet, işkence, kan, çatışma gibi tetikleyici unsurlurlar vardır. Bu yüzden 16 yaş ve üzerinin okuması daha uygundur.

Onların hikayesi bir düğün ile başladı ama Kanlı bir düğün 🔥🔪 sen benim cehennemimsin ve ben sadece sana mahkûmum

MADEM BU CEHENNEMDE YANACAĞIM O ZAMAN GÜNAHKÂRI DEĞİL ZEBANİSİ OLURUM!!! Aşık olmak suç mu? Suçmuş... Hemde suçların en büyüğü. Bir aşk uğruna adaletin aydınlık tarafından karanlık tarafına geçtiğim gün anladım bunu. Sevdiği kadının attığı cehennemde masumiyetini kaybeden Selim Egeli... Sevdiği adamı öldü diye bildiği için deliren Sena Eroğlu... Seneler sonra masum Selim Egeli, acımasızlığı ile nam salmış mafya babası ARAS YIĞITSOY`a dönüşmüşken Sena ise korkusuz bir avukat oldu... Ve hayat bu sefer farklı şartlarda yollarını kesiştirdi...

Bir cinayete tanık olan Gaye Aksu nereden bilebilirdi ki hayatının değişebileceğini

"ya size kimsiniz diyorum" "Sana sus dedik" "Ve gözlerimi neden bağladınız? Yüzünüzü görmemi istemiyor musunuz?" "Ya o çeneni kapa ya da ben kaptmasını bilirim" "Tamam her şeyi geçtim ama beni neden kaçırdınız?" Şakağımda soğuk bir metal hissettim. "Pe-peki tamam sustum. Sakin olun" Şu an her ne kadar cesur ayaklarına yatsam da korkudan geberiyorum. Korkumu belli etmemek için yarım saattir bir şeyler saçmalıyorum. "Son bir şey daha sorabilir miyim?" "HAYIR!" mübarek bu nasıl bir ses, kulağımı deldi. "Tamam ya" Bir kaç dakika sonra başımdaki adamlardan birinin telefonu çaldı. "Buyrun efendim" "..." "Evet efendim hallettik" "..." "Tamam efendim hemen getiriyoruz" Adam telefonu kapattı ardından ayaklarımdaki ipin çözüldüğünü hissettim. "Ne oluyor?" "Senden kurtuluyoruz" "Peki ben sizden kurtuluyor muyum? "Tch, hayır "

Kızı olduğunu öğrenen adam, annesi tarafından terk edilen 3 yaşındaki kız

( Zühre karakterinin hayat hikayesini anlatan ikinci kitabım "Mâran: Çıkış Yok" ) İki eli cebinde bana doğru yavaş yavaş adımlarken,kısık gözlerini bir an bile benden ayırmıyordu. "Ne yaptın bana?" dedi. Sorduğu sorunun verdiği panikle derin bir nefes verdim buz gibi havaya.Eli kolu bu kadar uzun olamazdı değil mi? Birisi birşey mi söylemişti ? Kendimi silkeleyip, kaçırdığım gözlerimi ona diktim.Hoşuna gitmiş olacak ki yüzünde bir sırıtış peyda oldu. Kesinlikle eğleniyordu. "Benim bu işle hiçbir alakam yok, herşey Semanın halt yemesi, bu deli saçması işe bulasmayalım dedim ama dinlemedi beni ve-" sözümü kesen adımlaması , önümde son bulurken bedenini benim ile aramda bir mesafe kalmaksızın bana yaklaştırdı ardında eğilip yüzünü yüzümle hizaladı. O anda gidip gelen otoyıkamanın ışığı pes edercesine hepten kesildi. Üzerimize yağan küçük cam parcaları ile kesilmekten ziyade patladığını anlamam zaman almadı. ` Hıh ` korkudan ağzımdan dökülen nidayla istemsiz olarak Doğana doğru çekildim.Aradaki mesafe tamamen kapanmış ve bedenlerimiz birbirine değer vaziyetteydi.Ben etrafımdaki olağanüstü durumlara bakınırken ne yaptığımın farkında bile değildim. Panik dalgası içimde dahada büyürken, karanlığın içindeki o bir çift göz, istifini hiç bozmadan geç kalmış konuşmayı yaptı. " Ne yaptıysan" düzeltmek adına tekrarlayıp " Ne yaptıysanız, işe yaradı. Sözünde durdun. O gün istemediğim herşeyin bugün kölesiyim küçük Vesvâs!"

“Nerden bilebilirdim bir merak uğruna hayatım bir gecede değişeceğini “

Hayatınız altı üstünden daha güzel olabiliyormuş. Yıkıldıkça daha da sağlam zeminlerde kurulan bir hayat. Yaşamamak için bazen öldürmek gerekirdi. Öldürmek için ise ölmek gerekir. Şimdi anlıyorum, bir yanımda bencilce sevdiğim adam bir yanımda canımdan çok sevdiğim miniğim uyurken her şey anlam kazanıyor. Bu gece ölen tek şey benim içimde ki o umutsuzluk olucaktı. Taa ki camda gördüğüm o yüze kadar öyle olucak sanmıştım. Şimdi ise bir silah sevdiğim adamla miniğim arasındaydı. Seçim yap der gibiydi. Yine seçim yap!

Berdel`in kurbanı olan bir gelin. Bir Berdel ile kaç Zulme katlanırsın? Bir konakta kaç kişiyle Savaşa bilirsin? Berdel kaç kişinin canına kast edilmesine sebep olur? İki insanın ağıtı yakılmıştı Hazar kardeşinin yaptığı hata yüzünden berdel ile evleneceğini öğrenirken. Sahra ise abisinin yaptığı hata ile berdel ile evlendirileceğinden haberi bile yoktur.

Kim bir cinayeti çözmek ister? Üstelik bu sefer üç kurban, aynı gece, aynı yöntemle öldürüldü. Zamanla yarışan bir soru var ortada: Bu karanlık düğümü önce kim çözecek? Soğukkanlı eski amir Pamir Ramin Savran mı? Yoksa bu işe yeni atanan, sert ama zeki Liva Sare Barçinel mi? "Ne zaman gidersin?" diye sordu bir anda. "Sanırım hevesin bitince?" Alaycı bir tebessümle... Omuzlarımı dikleştirdim. "Tahminimce, sen bu duruma alıştığında." Bu bir yarış değil. Ama biri pes edecek. Biri kazanacak. Ve geriye sadece kan, gölge ve gerçek kalacak. ___ Cinayetin ortasında beliren bir aşk....

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. `İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.` Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.

Adana’nın sert ve sadık Karakaya Mahallesi, yasa dışı işlerle tanınan Demirciler Mahallesi ile karşı karşıya. Ramo Karakaya, güçlü, zeki ve soğukkanlı bir lider olarak mahalleyi korumakta kararlıdır. Başlangıçta hedefi sadece Adana’yı yasa dışı maddelerden korumaktır. Ancak Demirciler’in lideri Kara, Ramo’nun kız kardeşi Belinay’ı kandırarak kaçırır ve babasını öldürür. Bu ihanet, Ramo’nun içindeki öfkeyi ateşler. Yanında çocukluk arkadaşları Matrix (zeki hacker) ve Baran (öfkeyle hareket eden savaşçı) ile birlikte Ramo, mahalleyi ve sevdiklerini korumak için acımasız bir intikam yoluna girer. Kara ve kuzeni Agit’in planlarına karşı hem strateji hem de güç kullanarak mücadele eder. Belinay’ın masumiyeti ve Boran’ın ikizi olarak değişimi, hikâyeye duygusal derinlik katar. Karakaya Mahallesi halkı Ramo’ya sadık, Demirciler ise acımasız ve para hırsıyla hareket etmektedir. Hikâye, ihanet, intikam, aile bağları ve büyük çatışmalarla dolu bir aksiyon-gerilim serüvenine dönüşür

Atlas herkes tarafından tanınana ve her yerde saygı duyulan bir gençtir ailesini gözdesi olan atlas ın hayatı 2022 yılının şubat ayının 6 günü nı değiştirecek bir olay olur bu olay bağzıları için yıkım ama bağzı kişiler için sevinçti