Acı feryatları birer birer yutan şehirler, sesimiz çıkmasın diye boynumuza urganı geçiren canlılar varken ne kadar insan kalabilirdik ki? Gelecek harap olmuş bir şekilde önüme sunulmadan önce birisinin benim için hazırladığı bu ince çizgide hokkabazlık yapıyordum, düşen delirir, itilen delirir insanlığını yitirir.

“Hasiktir, Logan! Hani çocuk ölmüştü?” Az önce evde Türkçe konuşan adam şu an ona bağırıyordu. Uzaktaydı fakat yakalanamayacak kadar bir uzaklık değildi bu. Umay adamların elindeki silahları görünce cadde boyunca koşmaya başladı. Adamların hepsi Umay’a bakıyordu. “Bu küçük bize sorun çıkarır mı?” “Sanmam Yegor. O sadece küçük bir kız, bunları unutacaktır.” dedi Logan arkasına bile bakmadan koşan Umay’a bakarken. Logan yanılıyordu. Umay’ın yeni tanıştığı bir duygu vardı. O da intikam duygusuydu. Umay bir ara sokağa girdiğinde dinlenmek için duraksadı. Gözyaşları koşarken akmaya başlamıştı bile. Elini cebine attı. Yarısı yanmış mendili çıkardığında o an içinde bir öfke belirdi. Burnuna götürdü mendili ve kokusunu içine çekti. Biraz olsun babasının kokusunu alıyordu. “Bugün size yaşatılanları unutmayacağım baba.” dedi boğuk çıkan sesiyle. Ailesinin intikamını alacaktı.

Asena yanlış numaraya yazdığında hayatının değişeceğini tahmin edemezdi (Her hafta yeni bölümler sizlerle) kitabın eski adı yanlış numara bazı sebeplerden değiştirildi.

Rus topraklarından türk topraklarina gelen kız ordaki bir askere aşık olur

Talya, pastane işleten bir kızdır. Bir gün büyük absürt komiklikte bir pasta yapması gerekir. Talya sipariş için günlerini harcar ve sonunda sipariş biter. Fakat siparişi almaya kimse gelmez. Elinde kalan pastayla ne yapacağını şaşırır ve sinirle numaraya mesaj atar ancak attığı numara Rusya`nın ünlü bir mafyasıdır. Talya: Ulan it! Talya: Madem gelip almayacaktın neden ben bu pastaya tüm varlığımı adadım lan köpek! 7****: Я не понимаю?

Uzun zaman sonra Rusya’dan Türkiye’ye gelen Aysu annesinin akrabaları ile tatsız bir tanışma yaşar. Mardin ‘deki herhangi bir otelde konaklayan Aysu bir ağanın dikkatini çeker…

Okuyunnn çok sariyorr Eğlence amaci yazilmistir

Numara sallayan Asena`nın dünyaca tanınan polislerin bile adını anmaya korktuğu Rus mafyaya denk gelmesi.

Gözlerimi karanlığa alıştırmaya çalışarak açtım. Ellerimi ve ayaklarımı halattan kurtarmayı artık denemiyor, ağzıma bağlanmış bez parçasıyla ruhsuzca oturuyordum. Yanımda oturan Alper hâlâ kurtulmak için debeleniyordu. İçeri ne zaman girdiklerini bilmediğim Tuğrul ve Kerem vardı. Gözlerim heyecanla parladı. Gelmişti işte Tuğrul beni, bizi kurtarmaya gelmişti. Kerem Şahin yüzündeki iğrenç sırıtışla Tuğrula döndü. Tuğrul bir bana bir Alpere bakıyordu. "Tuğrul Karahan şimdi senden bir seçim yapmanı bekliyorum. Sevdiğin kadın mı yoksa kardeşim dediğin adam mı? Ala mı Alperen mi? Hangisini daha çok seviyorsun? Seçimini yapman için on saniyen var." Hayır. Hayır. Böyle bir şey isteyemezdi değil mi? Zaten istese bile Tuğrul beni seçerdi. O verdiği sözleri asla unutmaz ve tutardı. Ama Alper ne olacaktı? "10, 9, 8" Tuğrul neden benim ismimi söylemiyordu? Neyi düşünüyordu böyle? "7, 6, 5" Hâlâ susan Tuğrula baktım. Bana bakmıyordu. "4" Sevdiğim adama son bir umutla baktım bir çare. "3" Gözlerimde artık hayal kırıklığından başka bir şey yoktu. "2" Güvenim kırıldı. "1" Kalbim kırıldı. "Alperen. Alpereni seçiyorum." Dedi Tuğrul. Gözlerimde hazır bekleyen yaşlar akmaya başladı. Neye ağlıyordum? Sevdiğim adamın ihanetine mi? Sevdiğim adamın beni, bana takıntılı düşmanına bırakmasına mı? Kimsenin ilk tercihi olmadığıma mı? Kırılan şey hayal, hayal kırıklığıydı. Birinin iki dudağının arasından çıktı, Birinin kalbini bin parça yaptı. Ala Kurt & Ali Tuğrul Karahan

Aleda Karael ve Ivan Mikhail Ramonov`un karşılaşması, kaderin elleriyle şekillenen bir oyunun ilk hamlesiydi. Aleda, her adımında ölümle burun buruna gelmiş, geçmişin acılarıyla yoğrulmuş bir Boksördür. Ivan Mikhail Romanov ise, Rusya`nın derin karanlıklarında adı duyulmamış bir gücün sahibi, bir mafya lideridir. İkisi de birbirinden farklı, ama bir o kadar birbirine çekilen. Bir anlaşma, sırlarla dolu bir müttefiklik, onları yavaşça birbirine yaklaştırırken, aralarındaki gerilim her geçen saniye daha da büyüyordu. Ve ne zaman iki karanlık ruh bir araya gelirse, aralarındaki ateş, her şeyi yakıp kül ederdi. Kaderin ince ipiyle bağlı, yasaklı bir aşkın ve karanlığın derinliklerine doğru yapılan bir yolculuk. Her karar, her adım, her dokunuş... Hepsi birbirini takip eden, yıkıcı bir sırrın peşinden sürükleyecek. Beni okumaya devam et, çünkü bu hikaye... Yeni başlıyor.

*Mafya kurgusudur.* Yalanların bir yokuş olduğu bir çukurda yılanlarla baş başa kalan insanlar yılanları öldürdüğü için azap çekeceği sanılırdı. Sezin de tıpkı o çukura düşen insanlar gibi düştüğü çukurdan çıkmak için bazı şeylere kıyması gerekmişti... Rus mafyasının kızı olan Sezin, yıllardır Nyslavların son varisi olduğundan habersiz büyümüştür. Normal ve sıradan bir hayatı olan Sezin, arkadaşının yönlendirmesiyle yıllardır plotonik olduğu yüzbaşına mesaj atar. Fakat babasının düşmanı olduğundan habersiz olduğu adam ile bir yola girdiğinden habersizdir. Babasını bitirmek için aldığı görev sonucu Sezin bir Nyslav olduğunu öğrenir, şimdi sırada tek birşey kalır babasının düşmanını ortadan kaldırmak. * Çalınıp kopyalanaması dahilinde gerekli tüm işlemler yapılacaktır, telif hakkı saklıdır.

Uyarı: Yaş farkı bulunmaktadır. Mat siyah kapaklı kitabın üzerinde kocaman, bordo harflerle tek bir kelime yazıyordu: “BAKİR.” Bu kitap, mafya ve çete dünyasında gizlice el değiştiren, genç kızları hedef alan karanlık bir rotaydı. Sayfaları arasında yalnızca seçilmiş olanların fotoğrafları vardı — yaşları 17 ile 20 arasında değişen kızlar... Her fotoğrafın üstü kırmızı bir çarpı işaretiyle çizilmişti. Onlar artık sadece birer isim değil, birer hedefti. Kitabın dördüncü sayfasında, üçüncü fotoğrafa gelindiğinde sayfa daha da kararıyordu. O fotoğraftaki kız: Eliz. Simsiyah, dümdüz saçları alnını kaplayan bir kakülle son buluyordu. Teninin solgunluğu, gözlerinin buz gibi keskinliğiyle daha da belirginleşiyordu. Ona bakan biri yalnızca bir yüz görmezdi; onun bakışlarında bir soğukluk, bir boşluk, bir tehdit gizliydi. Ve işte tam da bu yüzden, o karanlık dünyanın en gözü dönmüş adamları bile gözlerini onun fotoğrafından alamamıştı. Kitaba henüz yeni girmişti… Ailesi tarafından reddedilmiş, yalnızlığa terk edilmişti. Ve şimdi, karanlıkta pusuda bekleyen herkesin hedefiydi.

beni sevmedi beni seviyormuş gibi yaptı bu mühim bu önemli bu tuhaf bu kabullenilemez ve katlanılamaz bunun ağrısı dinmez bunun kırgınlığı unutulmaz sevilmiyor olmanın çaresizliğinden sağ çıkar da herkes, sevildim sanmanın düşüşünden kurtulamaz.

“Anıl!” dedim ama beni duymamıştı. Bu çocuk neden böyle yaptı şimdi? Sabır çeke çeke, önümde kırılan bardaklara basmamaya çalışarak yanına vardım. Arkadaşları kolundan çekse de Anıl’ın çocuğu bırakmaya niyeti yoktu. “Anıl!” diye yüksek sesle bağırdım bu sefer. Hem ben hemde karşı taraf nefesler içinde kalmıştı. Anıl`ı kolundan tutup çocuktan uzaklaştırdım. “Sen ne yapıyorsun Anıl delirdin mi?” Kafede çalışan garsonlar diğer kavgaları ayırmaya çalışıyordu. Kısa bir an garip bir sessizlik oluştu. “Nerede kaldın abla? Biz de sevgilinle tanışıyorduk!” dedi iğneleyici şekilde. “Anıl.. Anıl.. sana inanmıyorum!” Dişimi sıkmaktan kırılacak gibi hissettim. Aptal bu çocuk, kafamı yana yatırıp sabır dilendim. Kafede sorun çıkaranlar bir bir dışarı çıkarılıyordu. Ben ne yapacaktım şimdi? İçeride herkes birbirine girmişti ve bunu duyan dışarıdaki kalabalık kafenin önünde dizilmiş içeride neler olup bittiğini anlamaya çalışıyorlardı. Kardeşimin kavga ettiği kişiye döndüm, bakmaya ancak fırsatım olmuştu. Anıl da hasar olmasa da karşımdaki adam için öyle diyemeyeceğim çünkü üstü başı dağılmıştı. “Ben çok özür dilerim,” dedim adama mahcubiyetten bakamıyordum bile. “Ne özür diliyorsun abla ya?” dedi. Hala konuşabiliyordu ya yani gerçekten sabrım azalıyordu. Sabır! “Kes şu sesini!” Ceren soluk soluğa ancak gelmişti. “Ne olmuş burada?” dedi hayretle lakin ben karşımda neredeyse tariflerime birebir uyan çocuğa- pardon adama bakıyordum. Anın heyecanıyla artık nasıl koştuysam o bana yetişememişti. Adama baktım, yüzünde küçük küçük sıyrıklar vardı. “Kusura bakmayın ne olur, kardeşim Anıl…normalde yapmaz böyle şeyler çok akıllıdır,” dönüp Anıl`a baktım. “Ne olduğunu anlamadık!” dedim. Kaşları konuşmaya başladığımdan beridir çatıktı. “Avukatıma anlatın derdinizi.” deyip cebinden telefonunu çıkarıp bir numara tuşladı. Bir yandan da yürüyerek kafenin çıkışına ilerledi. Olamaz…

Hafızamı hatırlamak için günlerdir çırpınıyordum. Kimdim ben, neredeydim? Neden bu eve hapistim ve neden ölüm kokan bu adam her günümü mahvedeceğine ant içmiş bir şekilde bana zarar vermekten çekinmiyordu? Ben ne yapmış olabilirdim? Ne yaşatmış olabilirdim? Kim olduğumu bile bilmiyordum. Neyin günahını ödüyorsun Vera? Sen gerçekten Vera mısın? Sen bu insanlara ne yapmış olabilirsin? Her gün acımadan bana eziyet çektiriyordu. Beni merak eden bir ailem olduğuna emindim ve de bir o kadar da güzel bir çevrem. Hepsi neredeydi? Neden hiçbiri bana ulaşamıyordu. Söylesene, sen nasıl bir adamsın? Karşımda duran ve öfke dolu bakışlarla beni iğrenircesine izleyen bu adam, arkamda duran aynaya bakışlarını çevirerek nefretini iliklerime kadar hissettirecek şekilde fısıldadı. "Bak şu aynaya, iğrenç ötesi haline tükürmek için her gün fırsat sunuyorum sana. Biliyorsun ki bu güce sahibim, daha doğrusu öğreneceksin. Sana acıyla öğreteceğim her şeyi. Söz veriyorum lağım faresi, ölümün benim kollarım arasında olacak. Ama önce bana yaşattığın her şeyin bedelini teker teker ödeyeceksin!"

Bir ajan. Bir asker. İki ayrı kimlik. Umay Gaye Keskin’in hayatı bir yalandan ibaret. Rusya`nın en elit casuslarından biri olarak yetiştirilen Umay, kendi geçmişinden bihaber bir şekilde Türk topraklarında tehlikeli bir göreve gönderilir. Türk özel kuvvetlerine katılarak hem kahraman bir asker hem de gizli bir casus kimliği taşır. Ancak kalbinin derinliklerinde, kime ait olduğunu sorgulamaya başlar. Büyük sırlar, ihanet ve kimlik arayışının gölgesinde geçen bu hikâye, sizi nefes kesen bir yolculuğa çıkaracak. Gerçeğin ve yalanın arasındaki çizgi giderek silinirken, Umay geçmişiyle yüzleşmeye ve kendi kaderini çizmeye cesaret edebilecek mi? Gizemin içinde kaybolmaya hazır mısınız? Umay’ın karanlık dünyasına adım atın!" "Bazı çiçekler sadece karanlıkta büyür."

Acemi bir kurgudur! Bedeninden kayıp giden hayat bedenin sahibine bambaşa bir hayat sundu. Tanrı ona ikinci bir şansı bahşetti. Onun sabrını ve dualarını kabul etti. Tanrı bu iki hayatı kaybedilen hayatla birleştirip ortak ve kutsanmış bir hayat verdi. Unutmayın arkadaşlar sevgi iyileştirir. Seven insan; her halde, her türlü ve zaman sever. Sevgi engeller , orluklar veya acılar tanımaz. Sevgi hayat verir. Hatırlatmak istedim :)

Benim ismim Efşan Aleda! Soyadımın hiçbir önemi yok Faradiz,Lyadov,Yaroslav… Her ne olursa olsun kimse beni bir soyadın gölgesine alamaz zira almaya çalışan olursa unutmasın,ateş gölge bırakmaz. 🖤Q

`Kendinizi en çaresiz hissettiğiniz an neresiydi? Kim içindi veya kim yüzündendi? Bu yüzdendi. Benimki, bu yüzden. Her hatanın bir sonucu vardır, her doğrunun bir ödülü olduğu gibi. Zaaflarımı yoldan geçen birinin bile anlayabileceği kadar kötü saklamıştım aslında, sadece sayılı kişiden değil herkesten gizlemeliydim belkide.` Mafya+Gerçek ailem+Aşiret paket kurgusudur... Gerçeklikten çıkılmamaya çalışılsada ironisine yazılmıştır... İyi okumalar... Devam ediyor🎈 GRİ SERİSİ BİRİNCİ KİTAP

iki farklı dünyanın iki farklı başarılı ismi. Geçmişleri beraberdi ancak gelecekleri için durum aynı olamamıştı. yapılan bir kaç hata ve kazılan kuyular kaderin silesini bir çırpıda silmişti. Ancak ipin iki ucu hala sımsıkı tutuluyor ve ümitle besleniyordu. Gelecek pek uzak değildi veya da çoktan yaşanmıştı.

Hastanede kalan bir kız numara sallar ve yarı Rus bir doktora denk gelir.

Nicolas Russo, sana takık olan rus mafya. Buz mavisi gözleri, uzun boylu, iri yapılı ve vücudunun bir çok yerinde bulunan dövmeleriyle ben tehlikeliyim diye bağırıyordu. Bir gece kız arkadaşlarınla gittin bardan hafif sarhoş olarak tek başına geri dönüyordun. Kendini huzursuz hissederek evinin önüne geldin ve anahtarını çantanda aramaya başladın ama yoktu. Anahtarını ararken buz mavisi gözleriyle sana bakan adamı gördün, elinde de anahtarın vardı.

Hayatın zorlukları ile mücadele etmek istemiyorum ben ölmek istiyorum... 04,10,2024

Rus mafyası & arkeolog Hayatının en büyük keşfini yapmıştı. Bütün dünyanın gözü kendisinin üstündeydi. Her şey hayallerindeki gibi oluyordu ta ki yıllarca çalıştığı profesörün onu hiç beklemediği bir durumun içine sokana kadar.

Efsar çok büyük bir Rus Mafyasının tek kızıydı. Babası oğullarının hayatını tehlikeye atmamak için Efsar`ı varisi yapmış, Rus imparatorluğunun başına geçeceğini söylemişti. Lakin Efsar`ın isteği bu değildi. Apar topar Rusya`dan kaçıp annesinin memleketi olan Türkiye`ye geldiğinde aklında sadece kafa dinlemek vardı. Tek istediği huzur ve mutluluktu. Bu istek ta ki bir mahalle arasında karşılaştığı boş dairenin sahibiyle tanışana kadar sürdü. İlk başlarsa hiçbir şey hissetmeyen Hisar ev sahibini tanıdıkça ona başka duygular besledi. Ama bilmediği bir şey vardı. Onların hikâyesi mutlu bitemezdi. (Şiddet, argo, cinayet, ölüm içerir)