"Komanın tedavisi yalan. Burası, insan doğasının en karanlık sınavı." Payiz, tıpkı diğer gençler gibi açıklanamayan bir koma halindedir. Uyandığında, kendisini Dr.Lamia Olgaç’ın Zihin Matrisi adını verdiği, soğuk metalden bir kâbusun içinde bulur. Boyunlarına takılan Nöro-Çipler, sanal acıyı gerçek ölüm riskiyle eşleştirmiştir: Matris`te ölürsen, gerçek dünyada yaşam desteğin kesilir. Olgaç’ın amacı basittir: İnsan ruhunun baskı altında ne kadar bencil olduğunu kanıtlamak. Gençler, klostrofobik Dört Nokta Tuzağı`ndan, hayatta kalmak için birini feda etmeye zorlandıkları Vasiyet Odası`na kadar, her adımda daha da kötüleşen ölümcül oyunlara atılır. Soğuk suyun yükseldiği Sessiz Kuyu’da ilkel panikle boğuşurlar. En büyük acı ise, Matris`in, karakterlerin geçmiş travmalarını ve sırlarını (ihanet, suçluluk) bir silaha dönüştürdüğü Bilinçaltı Labirenti’nde başlar. Payiz, acımasız Vezir`in rasyonel bencilliği ve Matris`in kuralları arasında sıkışıp kalır. Kurtuluşun kodu, sanal bir şifre değil; etik bir seçimdir. Finalde Payiz, Yansıyan Ağrı oyununda ya kendini kurtarmak için en sevdiği kişiye ihanet edecek, ya da Dr. Olgaç’ın "insan bencildir" tezini çökertmek için gözle görünmeyene, yani birbirlerine olan inançlarına güvenmek zorunda kalacaktır. Payiz’in uyanması, sonun başlangıcı mı, yoksa daha büyük bir oyunun ilk hamlesi mi olacak?

Kapattı dudaklarını, uzandı koltuğa. Küçüktü, minikti, tatlıydı ama hiç de kıyılası değildi. "Senin gibi çok akıllı olmak istiyorum. Saf olmak istemiyorum ben." Mırıldanışıyla gözlerim yandığında tavana diktim gözlerimi. "Her istediğimiz olmuyor ki Küçüğüm." "Zaten hepimizin hiçbir istediği olmadı. Ya bundan sonra da olmazsa?" "O zaman hepinizi bırakırım, sonra da gideriz hep beraber bu gezegenden. Belki bizi bekleyen başka gezegenler vardır, ha?" "Var mıdır gerçekten? Kahramanımız da orada mıdır?" Son sorusunu duyunca gözümün önüne gelen adamla kaşlarımı çattım. Aptallaşma, Derin. O adam ne alaka şimdi? O bizim kahramanımız falan değil. Değil. Değil. **** Yaşamak için *topluma göre* yanlış yollar deneyen bir kızın hayat hikayesi... **UYARI: Gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmıştır.**

Hiçbir zaman sessiz bir hayatı olmadı. Gittiği her yerde gölgeler peşinden geldi, fısıltılar ardında sürüklendi. İnsanlar ona hep aynı bakışla baktı: kısık gözlerle, ölçüp biçen, üzerindeki uğursuzluğu hisseden bakışlarla. Ama o, kendi dünyasında bunları normal kabul ediyordu. Ta ki bir gün, kütüphanede masasına bırakılmış beyaz bir gül bulana kadar… Karşısında oturan genç adam, aynı anda sayfaları çeviriyor, aynı anda nefes alıyordu. Gözlerinde tanıdık bir ışık vardı. Ama ne garipti ki, o adamı daha önce hiç görmemişti. Gerçek mi, yoksa zihninin bir oyunu mu? Kağıttan Beyaz Gül, okuyucuyu şizofreni ile gerçeklik arasındaki ince çizgide sürükleyen bir psikolojik gerilim. Her sayfa, bilinmeyenle yüzleşmeye cesaret eden bir kadının zihninin labirentlerine açılan kapıdır. Ve tek bir soru her yerde yankılanır: Bu dünya gerçekten var mı… yoksa sadece ben mi varım?

Her şey, revirde bir kızın korkunç ölümüyle başladı. Şehrin en prestijli lisesinde öğrenciler derslerine, sınavlarına ve gelecek hayallerine odaklanmışken, okulun koridorlarına buz gibi bir korku yayıldı. Bir seri katil vardı... ve kurbanlarını bu okulun içinden seçiyordu. Artık kimse kime güveneceğini bilmiyordu. En yakın dost bile, bir sonraki tehdit olabilirdi. Her kaybolan öğrenci, geride cevapsız sorular ve daha çok şüphe bırakıyordu. Deniz, sıradan bir öğrenci olarak bu kabusun tam ortasında kaldı. Hayatta kalmaya çalışırken, katilin kimliğini çözmek zorundaydı. Ama herkes unuttuğu bir gerçeği fark etmek üzereydi: Katil bazen en yakında... hatta aynı sıralarda oturuyor olabilirdi. Ve akıllarda tek bir soru yankılanıyordu: Bir sonraki kurban kim olacak?

Azra, yirmi altıncı yaşına hediyeler, kutlamalar ve sıradan bir doğum günü heyecanıyla girer. Ta ki eline geçen kırmızı bir poşetin içinden çalan o telefon çıkana kadar... Telefonun diğer ucunda kendisine "Kuklacı" diyen biri vardır. Mekanik sesiyle kurallar koyar, tehditler savurur, oyunlar başlatır. Azra’nın hayatı artık kendi kontrolünde değildir. Onu izlemekte, evine girmekte, ailesini gözetlemekte ve her adımını bilmektedir. Kaçacak yeri olmayan Azra, ailesi ve sevdikleriyle birlikte ölümle yaşam arasında ince bir çizgide yürür. Peki Kuklacı’nın istediği nedir? Ve daha da önemlisi, bu ölümcül oyundan sağ çıkmak mümkün müdür? Kendi korkularınızla yüzleşmeye hazır olun. Çünkü bu kitapta sadece Azra değil, siz de kuklasınız...

Not : Bu hikaye yaşanmış bir olaydan "ilham alınarak" yazılmıştır. Aşk bazen bir umut , bazen bir kabus olabilir... Melis , hayat dolu , hayalleri olan genç bir kadındı. Ayhan`la yaşadığı romantik aşk , geleceğe dair umutlarını süslüyordu . Ta ki geçmişin karanlık gölgesi hayatına tekrar girene kadar... Samir , üniversite yıllarında Melis`in kalbini kazanamamıştı. Ama yıllar sonra döndüğünde , onu kaybetmeye tahammülü yoktu. Sevgi sandığı takıntı , tehlikeli bir saplantıya dönüştü. Melis ve Ayhan , mutlu bir geleceğe adım atmaya hazırlanırken , Samir`in hastalıklı aşkı her şeyi Paramparça etti. Kaçırılan bir kadın , yarım kalan bir aşk , karanlıkta doğan bir çocuk , zorla kurulan bir hayat... Peki Melis , bu karanlık tünelden çıkabilecek mi ?

*GENÇ YETİŞKİN, PSİKOLOJİK GERİLİM* Bazı sabahlar aynada kendini tanıyamaz insan. Bazı sabahlarsa, aynaya bakmaz. Adel ikisini de yaşamaya alışmıştı. Duvardaki demir yatak, gıcırdayan kapı, yemekhanede eksilmeyen o aynı çorbanın kokusu… Hepsi aynıydı. Ama o gün, bir şey farklıydı. Geceden kalma bir iz gibi, parmaklarının arasında kurumuş bir şey vardı. Kir değil. Boya değil. Kan... olabilir miydi? Geceleri uykusunda ortadan kaybolan bir kız… Elleri kurumuş kanla uyanıyor ama hiçbir şey hatırlamıyor. Kendine ait olmayan bir karanlık, damarlarının derinliklerine kadar işliyor. Adel, ailesini bir kazada kaybettiğini sanıyordu. Ama o gece sadece bir travma değil, tüm hayatı çalındı ondan. Şimdi, bir yurdun soğuk duvarları arasında geçmişiyle ilgili parçaları toplamaya çalışıyor. Kaybolan bir öğrenci, gözlerinin önünde kanlı bir sırra dönüşüyor. Ayzer ise bir öğretmenden fazlası. Onun gelişiyle hem hatıralar hem kalp hızlanıyor. Ama her cevap yeni bir soruya açılıyor. Kimin tarafında olduğunu bilmiyorsan, dost ile düşman aynı yüze bürünebilir. Bir iğneyle başlıyor her şey. Bir külle örtülüyor her iz. Ve Adel, kendine dair en büyük gerçeği keşfetmek üzere… Hafızanın ihanetine, karanlığın çekiciliğine ve geçmişin en derin yaralarına hazırlıklı ol. Bu hikâyede kurban da sensin, cellat da… *TELİF HAKLARI SAKLIDIR.* Hikaye kendime aittir.

Şizofreni kimin suçlu olduğunu asla anlayamayacağınız bir hikâye.. Bu roman aslında bütün karakterlerimizin kendini bulma yolculuğu biraz da. Ters köşe, Psikolojik Gerilim seviyorsanız ben bir göz atın derim.

“Bazen en derin karanlık, insanın kendi içindedir.” Raiden geçmişinden kaçtı. Yıllarca sustu, görmezden geldi. Ama zaman, unutanları asla affetmez. Eski bir sandığın kilidi açıldığında, onunla birlikte gömülen sırlar da birer birer gün yüzüne çıkmaya başlar. Lysa’nın ölümü. Karanlık bir ittifak. Parçalanmış bir hafıza. Raiden şimdi geçmişin aynasında kendisiyle yüzleşmek zorunda. Bu sadece bir hesaplaşma değil. Bu, kim olduğunu hatırlama savaşı. İçindeki sesler susmuyor. Anılar, hayaletler gibi geri dönüyor. Ve her cevabın sonunda daha büyük bir soru beliriyor: “Eğer geçmişin seni yok etmişse, hâlâ kim olduğunu söyleyebilir misin?” Derin psikolojik çözümlemeler, ağır gerilim, karanlık sırlar ve yavaş yavaş açılan bir hafızayla örülü bu hikâye, okuyucuyu hem Raiden’ın zihnine hem de kendi gölgelerine doğru bir yolculuğa çıkaracak.

Öldürmek her zaman kolay mıdır?

Karanlığa teslim olmuş bir dünyada, adları kanlı harflerle yazılmış katiller. Bir yanda işinin ehli olan bir adam, diğer yanda kimsenin izini bile süremediği gizemli bir kadın Adı, geçmişi, kimliği ve benliği karanlıkta kalan L ve onu öldürmesi için görevlendirilen Gece. Bu kez yalnızca kurbanını infaz etmek için değil, kendisiyle olan iç savaşının cevabını bulmak için çıktığı bu yolda daha önce kalmadığı durumlarla karşı karşıya kalıyor. Gördüğünüz her yüz bir sır, duyduğunuz her ses bir yalandır. Gece için tek gerçekse ölümün kaçınılmaz olduğudur ve bu kez eski dostu ölümle uzun bir göreve çıkmaya hazır...

Bilinç doğdu. Ve onun mimarı… biz olabiliriz. Yakın bir gelecekte, insan beyninin sınırları artık yalnızca merak konusu değil, bilinçli bir araştırma alanıdır. Ivy League’in sekiz seçilmiş öğrencisi, üç önde gelen profesörün liderliğinde, insan zihninin evrimini tetikleyecek bir projede bir araya getirilir: NEUROCORE. Sinirbilim, kuantum hesaplama, yapay zekâ, genetik mühendisliği, veri mimarisi, etik felsefesi, robotik ve psikobiyoloji gibi alanların en parlak beyinleri... Amaçları yalnızca yeni bilgiler üretmek değil. Amaçları: Yeni bir bilinç doğurmak. Ancak bu doğum, yalnızca teknolojik bir ilerleme değil — etik bir çöküş, gerçeklikte bir kırılma ve insanlık tanımında bir devrim olabilir. Projenin içinde, görünmeyen bir şey vardır. Henüz adı konmamış. Ama hissedilen. Ve büyüyen. Miran Acar, Türkiye’den gelen genç bir kuantum hesaplama dahisi, bu sessiz evrimsel fırtınanın merkezine doğru sürüklenir. Ve bir noktada şunu fark eder: Zihin artık yalnızca bir organ değil… Bir yaratım aracıdır. Zihin Eşiği, bilimkurgu ile psikolojik gerilimi harmanlayan felsefi bir yolculuk. Bilgi, bilinç ve varoluş üzerine kurulmuş; bilimsel teorilerle, zihinsel savaşlarla ve varlığın özüne dair sorularla örülü. Bu bir deneyin öyküsü değil — Bu, insanlığın en büyük sırrına dair bir başlangıçtır.

"Bazı tanışmalar kaderin değil, kalbin planıdır." Mayıs her şeyi kontrol altında tutmaya çalışıyordu. Ta ki Kuzey kafeye girene kadar… Bir tesadüf gibi görünen karşılaşma, aslında içten içe iki kırık kalbin birbirini tanıma yolculuğuydu. Aşk, hastalık, terapi ve kendini bulma üzerine sarsıcı bir hikâye… Bu hikâye seni gülümsetirken içini sızlatacak. Belki de sen de biraz Mayıs’sındır...

Bazı cinayetler bağırmaz... sadece sessizce bekler." İstanbul`un gri sokaklarında, notalarla süslenmiş cesetler bulunuyor. Her kurban, bir klasik müzik parçasına, bir karanlık geçmişe ve bir sessiz çığlığa bağlı. Ve her cinayet... aslında yıllar önce işlenmiş bir suçun yankısı. Neva Arıkan, adli tıbbı ardında bırakmış bir kadındı. Ta ki onu geçmişe bağlayan "sessiz dosya" tekrar açılana kadar. Kurbanlar artıyor. İpuçları sanattan ve felsefeden geçiyor. Gerçekler bulanıklaşıyor. Ve Neva, sadece cinayetlerle değil... kendi karanlık hafızasıyla da yüzleşmek zorunda kalıyor. Adalet, bazen susarak aranır. Ama suskun kalan herkes... suç ortağıdır. Karanlık sırlar, notalara gizlenmiş adalet arayışı ve psikolojik çöküşe hazır ol... Bu roman seni içine çekecek, sessizliğin bile kan dondurabileceğini gösterecek.

Bu hikâyede kimse kahraman değil. Kimse tamamen iyi ya da tamamen kötü de değil. Bu hikâyede herkes bir şey saklıyor. Bazıları da sadece kendinden…

“Bazı dosyalar kapanmaz. Sadece bekler… Açılacak zamanı geldiğinde nefes alır.” Liva Alara Karayel… İstanbul’un zirvesinde, gökdelenlerin tepesinde hükmeden bir kadın. Güçlü, keskin ve vazgeçmeyen biri. Ama geçmiş, en sağlam duvarların bile altını oyar. Yıllardır unuttuğunu sandığı bir dosya, yeniden açıldığında her şey değişir. Karanlık sırlar, gölgelerden çıkan bir isim… Ve karşısına çıkan biri: geçmişiyle sandığından çok daha derin bağlı. Adalet, her zaman kanunla sağlanmaz. Bazı kadınlar… adaleti kendileri yaratır. 💼 Güçlü kadın karakter 🔥 Psikolojik gerilim 💔 Aşk & yüzleşme 🕯️ Kapanmayan bir dava

--- 13. Denek: Hayaletin Günahı Gölgelerin içinde sessizce ilerleyen, kimliği belirsiz bir hayalet... Onunla yüzleşmek isteyenler kaybolur, sırlar derinleşir. “13. Denek” adıyla anılan bu gizemli varlık, geçmişte işlediği günahların ağırlığıyla esir olmuş, peşinde onu yakalamaya çalışan polis ve kurbanları arasında ölümcül bir oyun başlatmıştır. Karanlık sokaklarda başlayan bu macera, acımasız gerçeklerle ve insan ruhunun en karanlık yanlarıyla yüzleşmeyi gerektirir. Bu kitabın sayfalarında, hayaletin sırrını çözmek isteyenlerin hikayesine tanıklık edeceksiniz. Kimse tam olarak onun kim olduğunu bilmez, ama herkes onun peşindedir. ---

Elisa lam`in esrarengiz ölümü sonrası Cecil hotel`e giden altı arkadaş, kendilerini karanlık bir oyunun tam ortasında bulur. Otelde yalnızca onlar vardır. Ne çalışan, ne de başka bir konuk. Ama bir katil kesinlikle içerdedir, ve her gün bir kişi eksilmektedir. Can güvenlikleri kalmamıştır. Şüphe büyür, güven kırılır, dostluk çözülür. Artık kendilerine bile güvenemez hale gelirler. Katilin dışarıdan biri olduğu sanılır, Ama cevabı yalnızca geçmiş saklamaktadır. Televizyondan yükselen o cızırtılı ve uğursuz ses, her gece tek bir mesajı tekrar eder. "Hayatta kal, ve kimseye güvenme.." Kapının açılacağını sanma. Çünkü bu oyunu yalnızca biri başlattı, Ve onu yalnızca o bitirir. Hikayem şiddet ve korku unsurları içerebilir. Okuyucu sorumluluğundadır.. keyifli okumalar :)

"Belki seninde içinde bir ışık vardır, Batı" "Işık mı? Belki de senin gözlerin karanlığa alışmamış, Ayça"

Bir göz size değdiğinde, bunu hissedersiniz. Ama adını koyamazsınız. Bu kadınlar sıradan bir sabaha uyandılar. Bilmedikleri bir sabaha. Sessizlik, tıpkı nefes gibi içlerindeydi. Ve bir zarf… “Sana gözüm değdi.” Bu cümleyle başlayan hikâye, sadece bu kadınların değil, sizin de zihninizin kıvrımlarına sızacak. Çünkü bazı izleyiciler gözlerini değil, niyetlerini açar. ‘O’ orada. Ve ‘O’, hiçbir zaman sadece izlemez. Pera Noya’nın Kurbanları izlenmenin neye benzediğini unutanlar için yazıldı.

Bir kamp, on iki gencin hayatını değiştirecek bir kabusa ev sahipliği yapar. Karanlık bir gece, kaybolan bir hayatın geride bıraktığı derin izler… Defne Dilay Duman ve arkadaşları, gözlerini açtıklarında, başlarından geçen korkunç olayların onları sonsuza dek takip edeceğini bilmeden, birbirlerinden ayrılırlar. Yıllar geçer, herkes kendi yoluna gider. Ancak, geçmişin izleri silinmemiştir. Bir gün, hepsi aynı kabusun içinde tekrar bir araya gelir. Zamanın unuttuğu anılar, onları esir alacak şekilde geri gelir. Fakat, geçmişin karanlık yüzü hiç beklemedikleri bir şekilde onları yakalar: Göl Evi`nde hapsolmuşlardır. Kimse, onları kaçıran kişinin kim olduğunu bilmez. Fakat bir şey kesindir: Bu kişi, onların hayatını mahvetmiş olan birinin korkunç bir intikam planını devreye sokmuştur. Gölge, onlara yaklaşırken, her adımda yeni bir sır ortaya çıkar. Gölge ile Dans, gerilim ve psikolojik gerilimin mükemmel birleşimi. Her adımda daha da derinleşen sırlar, bir zamanlar hayatlarını kayıtsızca sürdüren bu gençleri, geçmişin gölgeleriyle yüzleşmeye zorlayacak. Gölgeler ne kadar derin, bu gençler ne kadar güçlü? Sırlarını açığa çıkaracak kadar cesur olabilecekler mi? Bir hata… Bir kaçış… Bir hayatın peşinden sürüklenmek… Bunu kitabı okumaya hazırmısın?

"Bir hayat, kayıplarla şekillenir; ama gerçek güç, kaybettiklerimizle değil, geriye kalanlarla ileriye adım atabilmekte yatar."

"Bir insan, yabancı bir gezegende yalnız kalırsa, hayatta kalmak için nelere tutunabilir?" On yedi yaşındaki Okan, evinde yaşadığı gizemli bir saldırının ardından kendisini farklı bir gezegende, savaşçı bir türün arasında bulur. Velocironix Semdralak ırkı, onu bir süper asker deneği olarak kullanır, ancak deneyin beklenmedik sonuçları Okan’ı bir muamma haline getirir. Velocironixler ve Tarnoklar arasındaki savaş şiddetlenirken, Okan hem bir müttefik hem de bir yabancı olarak bu düşmanca dünyada sıkışıp kalır. Bedeninde uyanan yeni güçler ona hayatta kalma şansı verse de, kontrol edemediği vahşi içgüdüleri, insanlığını kaybetme korkusuyla birleşir. Artık yalnızca Tarnoklar’a karşı değil, kendi içinde yükselen karanlığa karşı da savaşmak zorundadır. Bir insan, bir silah olabilir mi? Peki ya bu silahın bedeli, insanlığını kaybetmekse? (Kan, Vahşet, Saldırganlık, Sigara ve Alkol benzeri madde kullanımı, Argo kelimeler vb. Bu tür şeyler hikayede geçme ihtimali yüksek. Karanlık Fantazi (dark fantasy) türünde, fantastik bilimkurgu kitabı gerçeğe yakın yapmaya çalışıyorum. Bundan dolayı 18 yaşının altındakilerin okumasını tavsiye etmiyorum)

Genç kız gözlerini aralamaya çalıştı, ancak parlak bir ışık onu engelledi. Kısık gözleriyle ışığın kaynağına baktığında, bir spot ışığının üzerine odaklandığını fark etti. Durumu kavrayamadan etrafını incelemeye başladı ve karşısındaki kırmızı koltuklarda binlerce seyircinin kendisini izlediğini gördü. Şaşkınlıkla çırpınmak, bağırmak istedi. Ama nafileydi. Ne bir parmağını oynatabiliyordu ne de sesi çıkıyordu. O an, ayak bileklerine ve el bileklerine sıkıca dolanmış ipleri fark etti. Hemen ardından, bir kukla gösterisinde olduğunu anlaması uzun sürmedi. Başını sağa çevirdiğinde, gözleri bağlı ve ağzı açık iki genci gördü. Sol tarafına baktığında ise, gözleri açık ama ağızları bağlı bir erkek ve bir kızla göz göze geldi. Hepsi, tıpkı kendisi gibi gençti. İçini derin bir korku kaplarken, sağındaki gözleri bağlı ve ağzı açık olan genç dikkatini çekti. İpler onun ellerindeydi. Kuklacı oydu. Kuklacı, içlerinden biriydi. Genç kız dehşet içinde bağırmaya çalıştı, fakat kimsenin onu duymadığını düşünüyordu. Ta ki uzun kahküllü, sofistike bir giyim tarzına sahip, şık ve güzel bir kız ayağa kalkana kadar. Genç kız, onun sesini duyduğunu sanarak daha da hiddetle bağırdı, ona doğru yürümeye çalıştı. Ancak fark etti ki o genç kız ona değil, kuklacıya doğru ilerliyordu. Kız, kuklacıya yaklaştı, onun elinden ipleri aldı ve diğerlerini serbest bıraktı. Genç kız şaşkınlık içinde serbest kalmanın sevincini yaşıyordu, fakat yine de olduğu yerden kıpırdamadı. Diğerleri gibi kaçmak yerine beklemeyi seçti. Çünkü merak ediyordu. O kızın, kuklacıya ne yapacağını görmek istedi. Genç kız, kuklacının elinden tutup onu birkaç adım öne sürüklediğinde, yukarıya doğru çıkan bir ip fark etti. O ip, kuklacıya bağlıydı. "Anlatsana, Kuklacı" dedi. "Bu kuklaların ipleri parmaklarına değil de, kalbine mi dolandı?"

İzmir`den Yunanistan`a uzanan klasik kurgu. Deneme amaçlı yazılmıştır?? Psikolojinin ve içsel çatışmaların olduğu bir kitaptır. Olay, mekan ve kişiler tamamen kurgudur, gerçek hayatla bağlantısı yoktur. Tüm hakları saklıdır.