MAHALLE KURGUSUDUR Ukde Kalan Sevda isminde kitappad`teki ilk kitaptır. "Bazı aşklar ukde kalır, sen bende ukde kaldın, kuğu..." Not: Yalnız kuş kitabımın yan kitabıdır.

"Abimin günahının cezasını neden ben çekiyorum!"

Aşk bazen mecburiyetle başlar, bazen de bir sığınma ile... Ama ne olursa olsun, kaderin yazdığı notalar asla susmaz. Behram Atasoy, yıllar sonra babasının mirasını devralmak için Mardin’e döner. Ailesinin karanlıkta tuttuğu bir berdel anlaşmasıyla Aydan Aksoy’la evlendirilmesi, hayatını altüst ederken; bu zoraki evlilik kısa sürede beklenmedik bir tutkuya dönüşür. Ancak Behram’ın geçmişten gelen ezeli düşmanı Ferzan Ateş’in Mardin’e dönmesiyle her şey yeniden tehdit altına girer. Bu topraklarda bir başka hikâye ise sessizlikle başlar… Dijvan Azamet. Yalnızlığı seçmiş, geçmişiyle duvarlar örmüş bir adam. Ve bir gece kapısı çalınır. Nur… Kaçarken yolunu kaybetmiş bir kadın. Sığınacak bir yer değil, içinde huzur bulacağı bir bakış arar. Dijvan ona sadece kapısını değil, zamanla yaralı kalbini de açar. Kelimeler az, sessizlik çoktur ama duygular gürültülüdür. Aşk, güvenin kıyısında usul usul yeşerir. Tam her şey yoluna girmeye başlamışken, hayat bir anda yön değiştirir. Çünkü geçmiş hiçbir zaman gerçekten geride kalmaz Ve tam kalpler birbirine yaklaşırken, Dijvan’ın gömülü sandığı geçmişi bir anda karşılarına çıkar. Hiç hesapta olmayan biri… Planları altüst eden bir sır… Ve bir aşkın geleceğini belirsizliğe sürükleyen bir dönüş. Çünkü bazen en büyük sınav, aşk henüz başlamışken gelir…

DOĞU`NUN ASİL KADINLARI SİZ SUSMAYACAKSINIZ ÇÜNKÜ İHRA NOVA SİZİN SESİNİZ OLACAK, SİZİN ELİNİZİ ASLA BIRAKMAYACAK!! Kader bir örümcek misali hırsla ilmek ilmek ağlarını örmekte.. İhra Nova Zadeoğlu & Mir Mirhanoğlu ......Alıntılar..... "Mehir olarak ne istiyorsun kızım?" "Sadece talak hakkı ve Mir Ağa`nın yanından ayırmadığı silahını istiyorum", diyerek İmamın sorusunu yanıtladım. Mir Mirhanoğlu "Düğünde takılan takılar, kilosunun 5 katı altın, Dubaideki şirketlerimin yüzde elli bir hissesi, Van`da ki, Urfa`da ki, Antep`te ki bağların yüzde elli bir hissesi ve son olarak İstanbul ve İzmir`deki villanın tapusu", diye kendi isteklerini sıraladı. "Babaların vedası en ağırıdır derdi dedem. Kız evlat babanın incisidir. O inciyi başka birine teslim etmek çok zordur kopamazsın öyle kolay kolay demişti. Şimdi hiç beklemediğimiz bir anda ayrılık acısı benim dağ gibi babamın omuzlarına bindirilmişti. İlk defa çaresizlikten omuzlarının düşüklüğünü, boynunun büküklüğünü ve ağladığını görmenin acısı da benim omuzlarıma yüklenmişti..." "Anne yüreği hissedermiş evladını. Hissetmişti benim annem yürek yangınımı ve elinden hiçbir şey gelmediği için ışıl ışıl gözlerini gölgeler sarmıştı. İki gözümden öpmüştü. Beni senden kopardılar, ayrılık getirdiler der gibi. Bir anneye beklenmeyen vedanın ağırlığı yüklenmişti. Yüreği kanatılmıştı..." "İlk defa bir kızın ağabeyinin koluna girmesi bu kadar zordu. İlk defa bir ağabeye kız kardeşine kolunu uzatması bu kadar zordu. Çünkü bu defa uzatılan kol sözsüz bir elvadaydı..." Bu kitap tüm kadınlara, kızlara, annelere ve kızlarına, sesi kesilenlere...

Daha yeni doğmuş olan Büşra Şevval Mardin in en büyük aşiretinin hanım ağası olacağından habersizdi. Daha bebek yaşta verilmişti eline aile yüzüğü. Bilmiyorduki o yüzük yük olacaktı ona. ... Kanla yazılan kader ve yanında getirdiği kederdi benim üzerimdeki. Yanlızlığın eseriydi şimdiki halim... ... Benim için beyazlar artık zifiri karanlıktı... ... 19. Bölümden... Önümüze konulan seçenekler ve seçmek zorunda kaldığımız seçenekler kesinllikle aynı değildi. Zorunluluklar, hayata katılan zorluktu. Bunu tecrübe etmek ise başa gelinebilecek en kötü şeydi. Çünkü zorluklar hayata sürülen kara leke gibiydi. Bu leke ömrünüz boyunca üzerinizde leke olarak kalır, çıkmazdı. Bü ise size acı verirdi. Benim üzerimde ki kara lekeler say say bitmezdi. Benim kara lekem doğumumla başlamıştı. Benim doğmam hataydı. Önce dedem, sonra annem, sonra babam ve en son bütün sülalem. Bunlardan ayrı olarak ise ezeli düşmanlarımdı lekelerim. Şimdi ise hayatıma yeni birisi ekleniyordu. Şu an kara lekemi yoksa hayatıma giren ilk ak lekemi bilemiyordum ama ilerleyen zamanlarda belli olacaktı.

"SENDEN NEFRET EDİYORUM, DUYDUN MU BENİ! SENİN GİBİ BİR ADAMLA DA ASLA EVLENMEYECEĞİM AS-LA" dedim, bağırarak. Üstüme üstüme geliyordu. "Sen" dedi ve bir adım daha attı, "Benden kurtulamayacaksın, bunu unut. Sev ya da sevme. Ama o evlilik olacak. Eğer ailenden her birinin gözlerinin önünde ölmesini istemiyorsan, bunu yapmak zorundasın asi kız. Zira biz kan dökersek, kaçanları öldürmekle kalmayız. Töre denildi, kadın susturulmaya çalışıldı. Bu yalnızca bir aşk hikâyesi değil, susturulmak istenen bir kadının başkaldırışı. Bazı kadınlar susmaz, susturulur.

Hırçın denizlerin karalığına tutulup ailem için aşkından vazgeçen bir kadın oldum. Buradayım ve hep olacağım, ben Defne Karabekiroğlu asi denizlerde savaşan ama kaybetmeyi bilmeyen o kadınım. Bilemezdim ki kızımın babasına yeniden aşık olup imkansız olacağımızı. Miran Demirhan Mardin’in en güçlü aşiretinin veliahtı. Ben ise Trabzon’un en köklü ve en düşman sahibi Defne Karabekiroğlu bu ise bizim hikayemiz.

İlk bakışta hissettik birbirimizi. Bu hikaye nereye varacak bilmeden, Tekrar karşılaşır mıyız bilmeden, Birbirimize ne kadar iyi geliriz bilmeden.

Bir damla kan uğruna birleşen iki hayata intikam yemini dahil olursa. *** Düşman aşiretin kızıyla bir dama kan uğruna evlendiği için kızın konağa geldiği gün Mardini terk eden adam.. Düşman aşiretin oğluyla bir damla kan uğruna evlendiği gün evlendiği adam tarafından terk edildiği için intikam yemini eden kadın.. *** Başlama tarihi; 09.04.2025

Yıllardır öldü bilinen ağa& hizmetçi kız Miran karagül,yıllarca öldü bilinen bir çocuktur.yıllar önce bazı aşiret dışı düşmalar tarafından çalındı ama ailesi öldü biliyordu.şimdi ise artık ailesinin yanına gitme vakti gelmişti ve giderken (kısmen)aynı kaderi taşıdığı kadınla berdel yoluyla evleneceğini bilmiyordu. Defne kandemir,yıllarca babası yüzünden üvey anne ve babasıyla kalıyordu ama bundan habersizdi.annesini çok seviyordu ama babası onu sürekli taciz etmeye çalışıyordu.ailesini geçindirmek için bir ailede hizmetçilik yapacaktı.fakat daha ilk günden neler olacağından habersizdi.

⸻ Namazımı bitirdikten sonra yavaşça namazlığımın üzerine uzandım. “Allah’ım, o çok güzel seviyor. Ben onun sevgisine karşılık nasıl davranacağımı bilmiyorum. Onu gönlüme sevdir, yüreğimizi birbirine bağdaştır. Bizim için en hayırlısını sen bilirsin. Onu sevmek istiyorum. O bana ‘canım’ derken karşılıksız kalmak canımı acıtıyor. Ben onu sevmeye çalışacağım, sen de bana doğru yolu göster Allah’ım. Onunla çıktığım bu yolda bana rehberlik et.” diye dua ettim gözyaşlarım akarken. O gece, bana hediye ettiği namazlığın üzerinde saatlerce ağladım. O namazlığın üstünde, Rahman ve Rahim olan Allah’a yalvardım; onu yüreğime yazması, bana doğru yolu göstermesi için dua ettim. Ben, onu sevmek için çabalayacaktım ve biliyordum ki hiçbir emeği karşılıksız bırakmayan Yüce Allah, benim bu çabamı da görecek ve karşılıksız bırakmayacaktı. Sana yalvarıyorum Allah’ım… Onu gönlüme sevdir, çünkü o çok güzel seviyor.

🗡️🩺🗡️ “Bilmiyorum Delfin. İyi miyim kötü müyüm bilmiyorum. Ama bildiğim tek bir şey var o da…” beklentiyle bakıyordum yüzüne. O da gözlerimden bir umut ışığı görmek için bakıyordu bana. Ama korkusuzca baksa anlayacaktı benim içimdekini de. Acı bir şekilde tebessüm etti “O da seni çok sevdiğim. “ ben olduğum yerde mıhlanmış dururken o bir adım attı bana. “Ben senin her şeyini çok sevdim, Delfin. Rüzgarda uçuşan kumral saçlarını; sevindiğinde, üzüldüğünde, kızdığında koyulaşan yeşil gözlerini; kendinden çok sevdiklerin için atan o kalbini… Ben senin, sana ait olan her zerreni çok sevdim doktor. Senden hiçbir karşılık beklemeden, uzaktan ve acıtmadan sevdim. “ Gözlerim dolu dolu yüzümde tebessümle dinledim her bir kelimesini. Yüreği naif olsa da dışarıya göstermeyen o adam şimdi benim için yüreğini önüme sermişti. Belki de bu; hayatımda aldığım en güzel itiraf olarak kalacaktı benimle. 🗡️🩺🗡️ Annesinin ölümü ile hayatı değişin bir kadın:Delfin. Ve onunla aynı kaderi yaşayan bir adam:Safir. İlmek ilmek işleyen aşk ve verilen mücadeleler…

Trabzon`dan Mardin`e uzanan bir hikaye Elimden tutan adam beni hiç bilmediğim bir şehre, bilmediğim bir eve ve tanımadığım insanların içine getirdi."Oğlum elinden tuttuğun kız kimdir?" Diye soran pala bıyıklı, aklar düşmüş, hafif kilolu bir ağa gibi duran yaşlı adam "Nişanlım sevdiğim kadın." Diyen elinden tuttuğum adama baka kaldım. Daha ben onu tanıyalı bir hafta olmuştu. Benim gibi şok olan karşımdaki kişiler "Ne nişanlısı? Sen zaten Evin`le nişanlısın."Diyen yaşlı kadın. Bu annesi olsa gerek. Duyduklarımla bir kez daha şok yaşadım. Ne demek başkasıyla nişanlı? Kendi kendime sorduğum soruyu yanıtlayan elimden tutan Nişanlım olduğunu söyleyen Siyam oldu. "Onunla hiç bir zaman nişanlı olmadım. Size onu sevmediğimi söyledim. Onu kardeşim gibi gördüğümü söyledim. Ama siz kendi kafanıza göre oynamaya devam ettiniz." Dedi ve bana döndü. "İster kabul edin ister etmeyin. Ben Açela`ýı seviyorum onunla evleneceğim. Ha yine de yok diyorsanız bundan sonra ne adımı duyar, nede beni görürsünüz." Dedi elimden tuttuğu gibi beni merdivenlere doğru yukarı çıkardı. Arkamızda şaşkın bakışlar bırakarak çıktık.

Bazı aşklar vardır... Suskunlukla başlar. Ne bir kelimeyle, ne de bir bakışla… Sadece kalbin bilip de dilin söyleyemediği duygularla… Boran, gözlerini her kapattığında bir hayali yaşarken, Peri; her şeyden habersiz kendi hayatının peşinde koşuyordu. Biri geçmişin suskunluğunda, diğeri geleceğin hayalini kurarken… Kader, onları Mardin’in kadim taş sokaklarında yeniden yazmaya karar verdi. Bu; bir aşiretin yükünü sırtında taşıyan bir adamla, Hiç bilmediği topraklara dönen özgür bir kızın hikayesi… Göz göze geldiklerinde, bütün düşmanlıkların anlamını yitirdiği, Kalplerin adını koyamadığı bir sevdanın başlangıcı… Bu hikâye, suskun bir adamın ve farkında bile olmadan kalbini çalan bir kadının “Peri” masalı… Okurken yüreğinize dokunacak, bir bakışın nelere sebep olabileceğini gösterecek bir aşk… Hazırsanız, kelimelerin arasından Mardin’e, Peri’ye ve Boran’a yolculuk başlıyor.

Berfin Bozan, abisinin aşiret kurallarını yıkan aşkının bedelini, Midyat’ın korkulan ağası Aras Karahanlı ile berdel evliliğiyle öder. Aşk mı ağır basacak, kader mi? yetişkinlerin okuması önerilir

Yıllarca sevilmediğimi sanarak yaşadım babamın bana olan nefreti benim Mardin`e olan nefretim....

Mardin`di burası aşkların yarım kaldığı Şehir.. Azad ile Dilan töreye kurban gitmişti, Azad sevdiği kadın ile evlenirken Dilan acı çekeceğini sanıyordu.. DİLAN KOZAN,Mardin`de güzelliği ile tanınmış Dilan KOZAN, diğer lakabı ile ŞEHRAZAT, Şehrazat özgürlüğüne düşkün demekti peki Dilan bu özgürlüğe ne zaman kavuşacaktı,evleneceği adam ailesinin veremediği sevgiyi de özgürlüğüde verebilecekmiydi.. Mardinin en ün sanmış Ağası AZAD ŞAHİN bu özgürlüğü sevdiği kadına verebilecekmiydi yada bu şehrin yarım kalan aşklarına mı dönüştürecekti aşkını.. "Dilan`ım çek vur beni ama bu herif ile gitme, eğerki gidersen ben o zaman ölürüm"... Gelin beraber Mardin töresi yüzünden evlenen bu iki gencin aşkını okuyalımm. Bence kitabımı beğeneceksiniz bi şans vermeyi unutmayınn😊

"Yıllarca seni bu odada hayal ettim; sabahlara kadar onun yerine seni becerdim, onun inlemelerini senin saydım. Söylesene, bu çaresizlik değil de ne?" "Utanıyorum," dedi kadın, sesi titrek, gözleri yerde. "Neden?" dedi adam, bedenindeki şehvetle. "Bizden olmaz," dedi kadın, arzulya karışık bir çaresizlikle. Adam bir kez daha sordu, bu defa kırılmış bir yürekle: "Neden?" "Ben senin yengenim çünkü" dedi içindeki kırılmışlıkla kadın Bir an sustular. Odada yankılanan tek şey, kalplerinin çarpışıydı. Birbiri için yanıp kavrulan iki kalp, yılların hasretiyle ağırdı. Kavuşmak bir umut değil, imkânsızın ta kendisiydi. Çünkü bazı sevdalar vardır; törenin gölgesinde yasakla yazılır. Bir bakış yangın olur, bir dokunuş kanunlara çarpar. Onlar da biliyordu: Kavuşurlarsa ölürler, ayrılırlarsa yaşamak sayılmaz. Yanındakıyla yaşar, aklındakiy­le ölürdü sevdalılar; imkânsızın eşliğinde, yasakla yazılan aşkın en keskin cezası. Birbiri için yanıp kavrulan bu iki kalp, imkânsızlığın en keskin cezasına mahkûmdu. Ve bazı sevdalar vardır ki; kavuştuğunda biter, kavuşamadığında efsanele­şir.

Asya Saygıner, hayatını cerrahlığa adamış bir kadındır. Ancak Mardin’de arkadaşının düğününde, sevdiği adamın aslında evli ve çocuklu olduğunu öğrenir. Tam bu sırada, Mardin’in acımasız ağalarından Alparslan Bozan’ın kalbini fetheden bakışlarıyla tanışır. Tutku, sırlar ve tehlike arasında, Asya kalbini mi yoksa gerçekleri mi seçecektir? Kitabım YETİŞKİN KİSİLERE UYGUN BUNU DİKKATE ALARAK OKUYUN

Uzun zamandır çocuk sahibi olmanın hayaliyle yanıp tutuşuyorlardı. Yıllar boyu türlü tedavilere, türlü doktorlara gitmişlerdi; umutla başlayan her yolculuk, hüsranla bitmişti. Her başarısızlığın ardından kadının içindeki umut biraz daha sönüyor, yerini derin bir acıya bırakıyordu. O gece de konağın büyük salonunda dizlerinin üzerine çökmüş, hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Gözyaşları yanaklarından süzülüp ellerine damlıyordu. Kalbi sanki göğsünden çıkacakmış gibi atıyordu. Titreyen sesiyle, gözlerinden yaşlar boşalırken haykırdı: "Olmuyor Berdan, olmuyor! Ben artık dayanamıyorum... Beni boşa! Böyle olmaz. Üzerime kuma gelmesin, ben o acıyı kaldıramam. Boşa beni..." Hıçkırıkları konağın taş duvarlarında yankılandı. Bir kuş gibi çaresiz, bir çocuk gibi yaralıydı. Berdan donup kalmıştı. Yüreği karısının acısıyla paramparça olmuştu. Başını ağır ağır iki yana salladı, gözlerindeki kararlılığı bozmadan onun yanına diz çöktü. Yüzünü avuçlarının arasına aldı, titreyen dudaklarını alnına bastırdı. "Asla... Seni duydun mu? Asla boşamam. Sen benim nefesimsin. Çaresini bulacağız, mutlaka bulacağız. Bizim umudumuz tükenmez." Kadın gözyaşlarının arasından eşinin gözlerine baktığında, orada sarsılmaz bir inanç gördü. Umut, küllerin altından yeniden kıvılcım gibi parladı.

Açelya arkadaşı ile gece clubüne gider. Ama içkiyi fazla kaçırır ve sarhoş olur sabah ise hiç tanımadığı bir adamla yattığını fark eder, işte açelyanın hayatı o günden sonra tepetaklak olur.

İki köyün nefretinde filizlenen bir aşk, ateşle sınanacak.”

Kader İpiyle Bağlı Kalpler: Beşik Kertmesi Zelal ve Baran

Bir kadın sevdiği adamı kaç yıl bekleye bilir? Kalbinin ona ait olmadığını bildiği halde onu hala severmisin? Bir Törenin Bedelini ödemeye hazırmısın? Kader iki insanın hayatını belirlemişti. İki çocuk büyüklerinin yaptığı hata yüzünden ikisinin ödediği bedel vardı. Mardin iki çocuk daha feda etmişti berdel töresine. Herkes bu saatten sonra ümit ederek yaşayacaklardı tek dilekleri iki masum çocuğun reşit olduklarında bu evliliği kabul etmeleriydi. Yana yana bitmiş ve artık küle dönüşmüş aşktır, amandır, bitmesindir. Sönmemiştir, sadece küllenmiştir. Gülfem ve Sinan aşkları daha alev olup yükselmemişti. Yıllar sonra belki o aşk yanmadan kül olurdu amma iki kalp tekrar bir araya geldiğinde; her şeyi tekrar alevlendirebilir... küllerinden tekrar doğabilecek olan Aşk’ı tüm Mardin duyacaktı.

Kız çok küçükken kazada ailesini kaybediyor kız yetiştime yurduna verildiğinde henüz 3 aylık bir mardinli ailede hiç kız çocukları olmuyor diye bir kız çocuğu ediniyorlar ....