Psikolojik sorunları olan bir asker ve askeri psikoloğun ölümsüz aşkı.

🎬 Çatlak Kalp`te Aşk "Kırılan her kalp, biraz daha sessiz sever..." Derin Karaca... Sessiz, içine kapanık, gözleri hep yere bakan bir lise son sınıf öğrencisi. Herkes onun sıradan, silik bir kız olduğunu sanıyor. Kimse bilmiyor babasından gördüğü şiddeti, geceleri yastığına akıttığı gözyaşlarını... Ve kimse bilmiyor, onun içindeki çığlığı bir günlüğe hapsettiğini. Atlas Ayaz Gürsoy... Zenginliğin gölgesinde büyümüş, isyankâr ve alaycı. Lisenin "sorunlu çocuğu" olarak bilinse de, kimse onun da annesi tarafından terk edildiğini, babasının varlığıyla yokluğu arasında sıkışıp kaldığını bilmiyor. Atlas, her şeyi var ama içi bomboş bir dünyanın içinde sıkışmış. Bazen bir kalbin çatlaması, iki kalbin birleşmesine neden olur. Bazen aşk, en karanlık yerlerde filizlenir. Ve bazen... iyileşmek için önce tamamen kırılmak gerekir. Bir motosikletin arkasında başlayan yolculuk, onları hem birbirlerine hem de kendilerine götürüyor. Gözyaşlarıyla ıslanan gecelerde, fısıltıyla söylenen cümlelerde ve çatlak kalplerin tam ortasında bir aşk büyüyor...

Işılay, Ilgaz ve Ilgın... 17 yıl önce anneleri tarafından üçüzler ayrılmıştı. Işılay ve Ilgaz`ı yetimhaneye bırakan anneleri Ilgın ile Şanlıurfa`dan kaçıp İstanbul`a yerleşmişti. Işılay ve Ilgaz birbirine aile olurken Ilgın tek başına , annesinden sevgi göremeden büyümüştü. Kader üçüzleri 17 yıl sonra bir araya getirdi. Bundan sonra ne olacaktı ? Üçüzler birbirine alışacak mı? Kardeşleri, abileri ve babası ile mutlu olacaklar mı ? Yıllardır yalnız olan üçüzler bir anda kendilerini kocaman bir ailede bulurlar. Üçüzlerin yeni hayatına davetlisiniz.

"Aşkın unutuşa, geçmişin ihanete yenik düştüğü bir hikâyede; gerçekle yalan, kalple akıl arasında kalan bir aşkın savaşı..." Unutulmaya mahkum bırakılan bir aşk… Saklanan bir hayat… Ve yeniden atan bir kalp… "Biz birbirimizin sıfır noktasıydık" Deva Alkım Erendiz & Ferman Erendiz

Her şey çok büyüktü... Ben küçücüktüm. Kalbim bir çocuğun kalbiydi, ama acılar büyüklere aitti. Kimse bana nasıl sevilir, nasıl unutulur, nasıl affedilir öğretmedi. Ben sadece sustum... Ve büyüdüm. Bu kitap, suskun kalmış bir kalbin sesi. Kırılmışlıkların, yarım kalmış cümlelerin, çocukluğun masumiyetine sıkışıp kalmış anıların bir günlüğü... "Ben Daha Çocuktum", her satırında bir çocuğun gözünden hayata bakıyor; büyümek zorunda kalanlara, erken büyüyenlere ve çocukluğunu kalbine gömenlere yazılmış bir mektup. Sen de bir zamanlar çocuktun... Belki hâlâ öylesin.

Yıllardır yakalanamayan, her cinayetinde bir siyah gül, bir tarih ve bir sayı bırakan gizemli bir seri katil, "Kayıp Gölge" adıyla tüm ülkenin kabusu hâline gelir. Soruşturmanın başına getirilen Başkomiser Murat, katilin peşine düşerken bir yandan da kendi geçmişine dair karanlık sırlarla yüzleşmeye başlar. Bu zorlu davada ona, yeni tanıştığı ve işine fazlasıyla bağlı olan Amir Hazan eşlik eder. Aralarındaki görüş farkları ve gerginlik, iş birliğini zorlaştırırken; katilin zekice kurduğu psikolojik oyunlar ikisini de bir kumar masasına sürükler. Her ipucu bir seçimdir. Her seçim bir bedel. Kayıp Gölge, birbirine yabancı iki polisin, cinayetlerin ardındaki karanlık sırları çözmeye çalışırken hem birbirleriyle hem kendi geçmişleriyle verdiği mücadeleyi anlatan çarpıcı bir psikolojik olarak ilerlerler.

"Bir Mısra Kadar Sen"... Ne tam bir dize olabildin içimde, ne de tamamlanmış bir hikâye. Biraz eksik, biraz suskun… ama hep orada, bir kalp atımı kadar yakın. Bu kitap; söylenemeyen cümlelerin, yarım kalan duyguların ve içe gömülen gözyaşlarının sayfalara sığdırılmış hâlidir. Kimseye anlatamadıklarını belki sen de bu dizelerde bulursun. Çünkü bazı insanlar şiir yazmaz… Sadece yaşar ve susar.

Daha önce birçok kayıp vakası çıkmıştır karşınıza.Fakat bir de uluslararası bir vakanın olduğunun düşünüj.Dü ya`nın beş ülkesinde,aynı anda onlarca kadın kayboluyor.Onları bulma görevi de her ülkeden birer temsilci kadın olan Sneakyangles grubunun... (Kapak düzenlenecek!)

Korku en büyük silahtır ve herkes bu silahı bir gün kendine sıkmak zorundadır. Çünkü ilkler her zaman korkuyu,korku acıyı acı ise hüsranlar çıkarır ortaya. "İlk darbe herzaman ilke atılır." "Zamanla ise o ilk hep çürük kalır" "Arkadaki ise sadece izleyici kalır" Normal bir hayatı olan Eliz Erber bir gün ansızın çiçek ve not alması ile hayatının düzeni yavaş yavaş değişmeye başlar ve ortaya yeni sırlar çıkmaya başlar ama çıkan sırlar,yaşanılan olaylar bazı duygulara engel olamaz . "Güneş yıldızlar görünsün diye batar. Karanlık ışığın olsun yolun hep aydınlık olsun yıldız çiçeği"

Yonca Lina Gümüş ve Petek Işıl Gümüş ikizler Abileri Toprak Doruk ve Atlas Ali Bir yaşında annelerini kaybeden kız ikizler birbirlerine baglanirlar. İki yaşında Lina kacirilir. 5 yaşında işe bulunur. Bulunduktan sonra canından çok sevdiği kardeşi onu kıskanmaya başlar. 3 yıllık eziyetin üstüne 5 yıl kardeşinin kıskançlığını çeker fakat sonra kardeşi pişman olur ama iş işten geçmiştir. Lina kız kardeşinin onu sevdiğine bir türlü inanamaz fakat kardeşi onu herşey den çok seviyordur 17 yaşlarında Lina in uçurumdan atlayıp intahar ettiğini öğrenirler fakat ortada ceset yoktu. Yani cesedi göstermezler. Işıl kardeşinin olduğunu kabullenmez bir yıl boyunca her gün kardeşinin mezarına gider ve bir yılın sonunda Lina ile ortak arkadaşlarıni toplayip birlikte kardeşini aramaya baslarlar

Her şey bir gecede değişti. Sessizliğin içinde saklanan gerçekler zamanla yankılanacak çığlıklara dönüştü. Bazı anlar varya ne kadar küçük görünsede her şeyi değiştirir. Bu hikaye bir kızın sessiz dünyasını ve kendini yeniden bulma hikayesini anlatıyor.

Çocukları birisi tarafından alınıp kaybolan bir ailenin kayboluş hikayesi

Hafızasını kaybetmiş bir kadın gözlerini ormanda açar. Yabancı bir adamın özel mülkünün sınırları içerisindedir. Onu buraya getiren kaybettiği zihni midir yoksa yabancı adam aslında yabancı değil midir? "Her insan, onu tanıdığın zamandaki senden ibarettir."

“Geçmişin gölgesinde, aşk en yasak yerde filizlendi.” Ahsen Güneri, on yaşındayken annesiyle babasının boşanma davasında bir seçim yaptı: annesini değil, babasını seçti. Üç yıl sonra, annesine benzediği gerekçesiyle aynı baba tarafından evden kovuldu. O geceden sonra ortadan kayboldu. Ne bir iz ne bir ses… Sadece sustu. Ankara’da başlayan bu sessizlik, yıllar sonra İstanbul’un karanlık sokaklarına uzanacaktı. Polis olan babası Kenan Güneri, dört yıl boyunca onu aradı; görevden alındı. On yıl daha aradı; umudunu ve akıl sağlığını kaybetti. Dayanamadı, intihar edip yoğun bakıma kaldırıldı. Devlet, yıllar önce kapanan dosyayı yeniden açtı ve başına onu en iyi anlayacak kişiyi getirdi: Başkomiser Ecevit Karayel’i. Ecevit bu dosyayı kayıp bir kızı bulmak için değil, yıllar önce haksız yere kendisini hapse attıran Kenan’dan hesap sormak için aldı. Ama hesap başka, hayat bambaşkaydı. Soruşturma ilerledikçe kimliği belirsiz bir kadın ona yardım etmeye başladı. Onu doğru izlere yönlendirdi, geçmişin kapalı kapılarını araladı. Ecevit o kadına güvenmeye, onu düşünmeye, hatta ona kapılmaya başladı. Bilmediği tek şey vardı: O kadın, aradığı Ahsen’in ta kendisiydi. Ahsen, başka bir kimlikle Ecevit’in hemen yanı başındaydı. Ona geçmişiyle yüzleşmeyi öğretiyor, aynı anda kalbinin en derin yerlerine dokunuyordu. Aralarında doğan şey, geçmişle, sırlarla ve kan bağıyla yasaklanmış bir aşktı. Çünkü Ahsen, yalnızca kayıp bir kadın değil; Ecevit’in asla âşık olmaması gereken tek kişiydi. Bu bir kayıp vakası değil. Bu, bir kimliğin çöküşü, bir aşkın doğuşu, bir adamın kendi geçmişine karşı yürüttüğü psikolojik savaşın hikâyesi. Ankara’dan İstanbul’a uzanan bu yolculukta bazı sesler yalnızca kaybolmaz…

Geçmişinden kaçmak için adına kadar her şeyini değiştiren bir kadın ve acımasız bir baş savcı... Yolları kesiştiğinde her şey bir tesadüfen ibaretti fakat sonra her şey değişti, birbirlerine mahkumdular ama hesaba katmadıkları bir seri katil onların yörüngesinde dolaşırken neler olabilirdi ki? SENİN İHANETİN KALBİMDEKİ ESARETİMDEN DAHA AĞIRDI...

Bir saldırı oldu... ve bir aile yok oldu. Vatanı için gözünü kırpmadan savaşan bir babanın son nefesi, ardında sessiz çığlıklar bıraktı. Geriye kalan ise bir mektup, karanlıkta büyüyen bir çocuk ve cevapsız kalan sorular oldu. Asya, küçük yaşta hayatın en soğuk yüzüyle tanıştı. Babasının adı kahramanlıkla anılırken, onun hikâyesi fısıltılarla konuşuluyordu. Zaman geçtikçe büyüyen sessizlik, yerini meraka ve sonra da gerçeğin acımasız izlerini takip eden bir yolculuğa bıraktı. Bazı yaralar görünmezdir, bazı gerçekler ise asla anlatılmaz. Asya, babasının hatırasının izinden giderken, ailesini yıkan gecenin ardında kalanları öğrenmeye başladığında, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını fark etti. Bir gece, bir kayıp, bir sır... Kimi sevdiklerini toprağa gömer, kimi geçmişini.

İşgal altındaki bir krallıkta hayatı boyunca soyu belli olmayanlara takılan aşağılayıcı `Sahipsiz` lakabıyla anılmış olan bir kız düşünün. Şimdi de o kızın aslında yıllar önce meydana gelen işgal sırasında abisinin saraydan kaçırarak kurtardığı bir prenses olduğunu düşünün...

!Bu kitabın bütün hakları gizlidir! !İçerisinde geçen kisi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür! 𝘏𝘪𝘤𝘣𝘪𝘳 𝘥𝘶𝘨𝘶𝘮 𝘬𝘦𝘯𝘥𝘪 𝘬𝘦𝘯𝘥𝘪𝘯𝘦 𝘤𝘰𝘻𝘶𝘭𝘮𝘦𝘻.. Izmir`in sakin mahallelerinden birinde Annesi Aygül ve kardeşi Mete ile yaşayan Ruhefza dokuz eylül üniversitesinde edebiyat fakültesi öğrencisidir. Ruhefza`nın bu sade ve sakin hayatı kardeşi Mete`nin ansızın trajik bir şekilde kaybolmasıyla darmadağın olur. Bu dağınıklıkta hayatına giren başkomiser Ömer Çakıroğlu ise hayatına cevaplardan çok sorular getirir. Silinen karakol kayıtları.. Kağıt köşelerine sıkışmış itiraflar.. Ve uğraşması zor bir çete.. Giriftar ansızın gelen, yakalayan demektir. Ömer`in aşkıda böyleydi. Ansızın geldi bir Ruhefza`ya müptela etti.. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "𝐇𝐚𝐲𝐚𝐭ı𝐦𝐝𝐚 𝐬𝐚𝐧𝐚 𝐲𝐞𝐫 𝐲𝐨𝐤 𝐛𝐚𝐬𝐤𝐨𝐦𝐢𝐬𝐞𝐫! " "𝐏𝐞𝐤𝐢 𝐲𝐚 𝐡𝐚𝐲𝐚𝐭ı𝐧 𝐛𝐞𝐧 𝐨𝐥𝐮𝐫𝐬𝐚𝐦 𝐑𝐮𝐡𝐞𝐟𝐳𝐚? "

Savaş zamanında doğan bir aşk... Biri asker diğeri köylü bir kız İkisininde yüreği yangın yeri... Benim adım Elfida feda edilen demek, gözden çıkarılan ama diğer anlamı veda etmek. İşte o benim için hiç kolay olmadı. Herkes benden bir fedakarlık bekledi, herkes benden bir vedayı yüreğime sığdırmamı bekledi ama kimse Elfidanın mutluluğuyla ilgilenmedi. Taki o gelene kadar... Nefretin kalbi hiç bir zaman yenemediği, her daim sevginin galip geldiği bir hikaye...

Eski zamanda geçen güçlü bir kadın ve ölü bir korsan hikayesi fantastik kurgu ve macera arası bir kitap olucaktır. İçeride kötü örnek oluşturabilicek bir çok sahne mevcuttur. Derin bir nefes aldı Coralline, "Ah, sevgilim, burada olman gerekirdi." Tekrar dolan gözleri, ne kadar özlediğine dair kanıt niteliğindeydi. Coralline, hüzün yüzünden sürekli uyumaya çalışan bedenine karşı geldi. Ayağa dikildi ve hem ailesini hem de mürettebatını alan suya doğru adım atmaya başladı. Artık bitmişti, onlarla buluşmak için adımlıyordu. ··· İlerideki sandığı fark etmesiyle yanına koştu. Muhtemelen içi çoktan boşalmıştır düşüncesiyle kapağını kaldırdı. "Ah hayır, Tanrım! Kafayı yemiş olmalıyım. Bu... bu bir oyunsa hiç komik değil!" Sandığın içi altın sikkelerle doluydu. Şans bir kez daha onunlaydı ya da başka bir lütuf... Dolan gözlerine yine engel olamamıştı; lakin bu seferki mutluluktandı. "Teşekkürler Tanrım!" Arkasından gelen ses ile irkildi: "Rica ederim." Arkasını döndüğünde, yüzünde derince bir çizik olan genç bir oğlanla karşılaştı. "Sen de kimsin? Boşuna umutlanma, ilk ben gördüysem benimdir!" kızgınlıkla söyledi cümlelere bir kahkaha ile cevap almıştı. "Sakin ol bir kaç altın için senimi kırıcam ufaklık" Ağır adımlar ile genç adama doğru yaklaştı. "Derhâl kendine gel ki  ufaklık dediğin kız canını almasın!" — Senin teşekürler dilin bu mu? Derin bir nefes alıp devam etti genç adam. — eğer ben olmasaydım yedi kat suyun altında köpek balıkları için ön atıştırmalık olmuştun. — dalgamı geçiyorsun? Eğer beni kurtarmadaydın bu benim yararıma olurdu aptal herif. Öfkeden deliye dönen genç Carollinenin üzerine doğru adımladı. — kendine gel derhal! Sana iyilik yapmayı denedim yerden bitme ne kadar inkâr dahi etsen hayatını kurtardım. Şirince kıkırdadı Coralline. — güldürme beni aptal balık! Genç adamın yüzünde ki sinir belirgin bir şekil almıştı.

Yolunu kaybeden yaprak, elbet birgün evini bulur... Rüzgar dindiğinde.

"Bazı sessizlikler haykırmaktan daha gürültülüdür." Kardeşini kaybeden bir gazeteci, adaletin peşinde bir kadın, geçmişin izinde saklı bir hikâye… Mira’nın dünyasında kelimeler silah, sessizlik ise bir çığlıktır. "LEVLA " Bir travmanın, bir sırrın ve bir kadının iç yolculuğu. Şimdi okuyun. Çünkü bazı hikâyeler, geç kalındığında acıtır.

"Bazen bir günlük susar, ama içindeki çığlıklar asla..." “Gerçek, bazen sustuğun yerde başlar...”

Bazen hayatın altı üstünden daha iyi olabiliyormuş. Güneş bazen doğmak istemez ama görevi budur ve görevini gerçekleştirmezse bir daha asla yaşam olmaz. Yaşam olmazsa da onun varlığının bir anlamı kalmaz. Bizlerin var olmasının bir nedeni vardır. Belki savaş belki intikam belki de sadece başka birinin var olması için var olan bir piyon.

Ayşegül, günlerdir takip edildiğini hissediyor ama kendini paranoya yapıyormuş gibi düşünüyor. Ancak bir gece, Emine`ye attığı son mesajın ardından ortadan kayboluyor. Telefonu masada, kapısı açık... ve ondan geriye kalan tek şey, gönderilememiş bir mesaj. En yakın arkadaşı Emine ve Alp, Ayşegül`ü bulmaya çalışırken giderek daha karanlık bir gerçeğin içine sürüklendiklerini fark ederler. Bu bir kaçırılma mı, yoksa daha büyük bir oyunun parçası mı?