Yaman... Soğukkanlı,kural tanımayan,karanlığın içinden çıkan bir stratejist. Geçmişi kanla yazılmış,geleceği bilinmezlikle örülü. Bir zamanlar babasının yanında yer alan Celal`le olan hesap,şimdi tüm şehirde yankılanan bir savaşa dönüşüyor. Nisra... Güçlü,zeki ve asla ikinci plana düşmeyen bir kadın. Kendi kurduğu düzenin kraliçesi. Ama gözlerinin önünde annesini alan adamla,yıllar sonra tekrar karşılaşır. Aynı düşmanın peşinde, Yaman`la karşı karşıya. İstanbul`un karanlık sokaklarında, birbirinden habersiz kurulan planlar... Zorunlu bir ittifak, bastırılan duygular,sinsice yaklaşan bir ihanet. Yaman ve Nisra,ilk karşılaştıklarında düşmandılar. Ama düşmanlarının gölgeleri, onları aynı savaşta aynı cepheye sürükledi. Ve şimdi... İkisinin de geçmişi, birbirine gömülü. İkisinin de geleceği, aynı kurşunla yazılacak

İnsan bazen sevdiğini bilmeden yaşar...

Faden ailsenin zoru ile bir Mardinli ile evlenir ve babası ise bu Mardinli ile ortak olurlar düşmanları vardır urfalılar ve bir iş görüşmesinde urfalı fadeni görür görmez aşık olur ve olaylar iyice karışır Kitaptan bir parça( ilk konuşmaları) 😌 İş görüşmezi bitmişti , ben de oturduğum sandalyeden kalktım.lavaobo aramaya başladım. O sırada arkamda, iki çift ayak sesi duydum. Arka mı dönüp baktığımda, iş görüşmesinde olan, urfalı yani Uras asilkan vardı.bana yaklaştı , ve gülümseyerek" merhaba benim dikkatimi çektiniz. Bu akşam baraber, yemek yiyebilir miyiz? diye sorucaktım" dedi.Bende dudaklarımı aralayıp,cevap verdim." Olmaz evliyim ben" dedim.Gülümseyen yüzü düşmüştü, kendini toparlayıp, dudaklarını araladı" kiminle peki" dedi.Neden soruyordu, anlamaya çalışır, bir hali var gibiydi." Neden sordunuz" dedim.Elini ensesine götürdü,ardından dudaklarını araladı" Merak ettim.O yüzden sormuştum" dedi.Bir şeyler den şüphelenmiştim, daha fazla bekletmeden, hemen cevabı mı verdim. " İsmail eyüpoğlu" dedim.Yüzü kıpkırmızı olmuştu, nedeni ni anlayamadım" yani düşmanım ,ile evlisin doğru mu?" dedi. Düşmanımı nasıl ya, bu adam ismalin düşmanımıydı, peki neden " evet düşmanın ile evliyim" dedim. Sertçe yutkunduğunu gördüm, anlayamamıştım ben bu adamı Bu kitap tamamen kurgudur +18 olabilir kötü söz küfür olabilir yazım yanlışlarım anlam bozukluğu olabilir kitabıma oy verip yorum yaparsanız sevinirim sizce yeni kurgum nasıl olucak inşallah beğenirsiniz keyifli okumalar dilerim🌸☘️

Ben Afet Lâl`dim. Kendi doğal afeti olan o kızdım. Yıllarca acı çeken o kızdım. Bazenleri dili lâl olan bir kızdım. 💘 "Bugün beni hastaneden aradılar... Afet doğumda karışmış olabilir yarın DNA testi yapmaya gidiyoruz" dediğinde benim için zaman durdu. "Ne? Nasıl... Doğumda mı karışmışım? "

Bir yanda on beş yaşında ailesi tarafından zorla evlendirilip yıllarca bir odada hapsedilen kız ve doğduğu toprakları sevse de törelerini sevmeyen bir adam... Evlendiği adam tarafından tam sekiz sene evin içindeki bir odaya hapsedilen kız, bir gün kocasının ölmesiyle özgür kalır ve tekrar onu zorlayan ailesine dönmemek için hiç tanımadığı bir adamdan yardım ister... Diğer yanda görücü usulüyle olsa da sevip sevildiğini düşünen bir kadın, kocasının kuma getirmesi üzerine onu boşar ve hayatta kalmak uğruna Ağaların Ağası olarak görülen bir adama sığınıp kendine yeni bir hayat kurmak isterse neler olur sizce? Hadi gelin, birlikte Sedef ve Asmin`in hikâyesine bakalım. Birbirini hiç tanımayan bu insanlar neler yapacak?

Bunca yıl sonra sadece bir günde hayatımın bu kadar değişeceğini hiç düşünmemiştim.

Deniz acaba Umay`ı tekrar hayata döndürebilecek mi

Uyarı bu kitap işkence, kan, ölüm ve +18 sahneler içerir. "Yıllarca gölgede kaldım ben Gül...Gölgelerden korktum şimdi bırak onlar Gölge`den korksunlar." Distopya hikayesi. Kurgudur gerçeklik payı yoktur.

Gitmem diyenler veda bile etmediler…

"Adını söylemedin." dedi. Güldüm. "Bir daha karşılaşacakmışız ya. O zaman söylerim." O da güldü. "O zamana ben öğrenirim zaten." "O halde kendine iyi bak Tunga." Bana sadece Yiğit adını söylemişti. Ben Tunga deyince bakışları merakla bana döndü. "Benim kim olduğumu biliyormuşsun!" Arabadan geri çekilip el salladım. O bana şaşkın şaşkın bakarken Sıtkı amca eski arabasıyla köy yoluna çıktı.

Xia adında güzeller güzeli bir kız, büyüleyici gözleri ve acımasızlığıyla tanınan bir seri katil... Xia, daha henüz küçükken babasını bir yangın sebebiyle kaybetmiştir. Bu durum onu bir ömür boyu unutmamasına neden olsa da asıl onu sarsan geçmişinde sadece bunu hatırlamasıdır. Günümüzde; annesinin baskıcı, kızını bir prenses gibi, kurallarla büyütmesinden zorla gönderildiği buz pateni kursunda beklenmedik bir mesaj alır. Mesaj, bir seri katildendir. "Yarın son gününün keyfini çıkar, güneşin parıltısı. İntikamım acı olacak." Peki ya bu intikamın sebebi neydi? Xia`nın büyüleyici gözleri ardında saklanan geçmişin yangını, şimdi bir katilin soğuk nefesinde yeniden alevleniyordu.

Mardine yeni taşınan bekar bir anne Gülperi Saraç. Mardinin korkulu kabusu Baran Harzemşah. Severek evlendiği kocasının onu en yakın arkadaşı ile aldattığını öğrenen Gülperi 3 yaşındaki kızı ile tek ailesi olan teyzesinin yanına, Mardine gider. Teyzesi Harzemşah konağında hizmetçi olarak çalıştığı için ablasının emanetini yanından ayırmak istemez bu yüzden Harzemşah konağında çalışmasını teklif eder. Gülperinin gidecek yeri olmadığı için kabul eder fakat hesaba katmadığı bir şey vardır. Harzemşah aşiretinin tek varisi Baran Harzemşah ona ilk görüşte aşık olacaktır. bu hikayede Gülperi ve Baranın aşkına engel olanlar mı kazanacaktı yoksa onların masum ve güçlü aşkı mı? Bu bir wattpad kitabıdır. Kopyala yapıştır yapılmıştır.

Maya annesi onu babasının zalim kollarına bıraktıktan sonra küçük maya`nın hayatı başlamıştı. Babasından şiddet gören maya bir gün evden babası peşinde iken bir araba çarpması sonucu hayatının kaderi olan sarp la tanışır. Ve maya için yeni bir hayatın 2. Başlangıcı olur. Kitap her hangi bir kitaptan çalıntı benzeri olmamıştır kendi hür iradem ile düşünüp yazılmıştır. Kitap argo küfür cinselik şiddet içermektedir. Ona göre okuyalım Bu hikâye bir kişinin değil yaralı olan ~maya♡ayaz`ın hikayesi

Ailesinin ölümüyle hayatının dönüm noktasını yaşayan Bala ,şimdi Mardin`in en büyük aşiretlerinden biri olan Aslabeylerden Miran ile tanışarak ikinci dönüm noktasını yaşayacak keyifli okumalar . En parlak yıldızlara ✨

1992-1993 Hakkâri, Kuzey Irak "Hiçbir acı, beklemek kadar acı değildir. Kurt yalnızlığına düştüğün zaman bil ki artık kendinde de değilsindir..." ~ Yüzbaşı Selçuk Acar Gerçekler acıdır. Lakin bu hikâyenin gerçeği nedir? Gerçeğin ne olduğunu bilmeden acıyı nasıl tadabilirsin ki? O zaman gel benimle! O zamanın yalnızlığını gel benim içimde gör ve hisset! Ana yok, baba yok, kardeş yok! Yalnızca sen ve kurtarılmayı bekleyen ruhlar var. Boş bedenlerin arasına sıkıştırılmış ve onca insanın arasında yalnızlığa mahkûm edilmiş ruhları gör! Ölüme bir nefes kadar yakın, yaşamaya ise ulaşılamayacak kadar uzak bedenlerin içine hapsolmuş ruhlarla tanışmaya hazır mısın? O zaman acılara dayanmaya hazır ol. Bu bilindik bir acı olmayacak. Çaresiz ve yapayalnız bırakılanların acısı... İsimsizlerin... Yapayalnız bir karakol, yapayalnız bir sürü çaresizce yardım bekleyen insan, çaresiz bir komutan, çaresiz bir sürü çocuk... Çığlık sesleri, imdat çağrıları, bir askerin silah arkadaşı için feryatları, ilk görevinde şehit olan bir asker ve tahmininden daha fazlası... Onların bir adı ya da sıfatı yok. Sadece şu cümle ile anlatılır bu hikâye: Hakkâri, yolun sonu...

Hakan, alnını usulca kadının alnına yaslamıştı. Gözleri yavaşça kapanırken, teninde onun nefesini hissediyordu. İçinde tarifsiz bir huzur vardı; savaş bitmiş, yorgun asker yuvasına dönmüştü sanki. Kadın da gözlerini kapadı, Hakan’ın kokusunu içine çekerken yüzüne yayılan o buruk tebessüm kalbinin derinliklerinden süzülüp gelen bir umut gibi duruyordu dudaklarında. Belki de yıllardır beklediği o kavuşmanın en saf halini yaşıyordu. Acılar siliniyor, gözyaşları duruluyordu. Bir eli Hakan’ın koluna sarılmıştı sıkıca, sanki kaybetmekten korkarcasına… Diğer eliyse, sevdiği adamın yanağındaydı. Parmak uçlarıyla yüzünü hissediyor, gerçekten orada olduğuna inanmak istercesine dokunuyordu ona. Ellerinin titrekliğinde bile dört yılın hasreti vardı. Suskun bir dua gibi dokunuyordu sevdiğine; ne bir kelime, ne bir açıklama… Sadece varlık yeterliydi artık. “Bir daha gitmek yok…” diye fısıldadı Hakan, sesi neredeyse bir rüzgâr kadar hafifti ama kadının kulaklarında yankılandı, yüreğine kazındı bu cümle. Gözleri hala kapalıydı ama gözkapaklarının ardında bir damla yaş süzülüyordu, usulca, sessizce. Başını iki yana salladı kadın. Gitmesini istemiyordu, bir daha ayrılığı taşımak istemiyordu yüreğinde. Dudakları aralandı, ve aynı sözcükler döküldü sessizce: “Bir daha gitmek yok…” Bu cümlede öyle derin bir anlam vardı ki… Sadece bir söz değil, adeta bir yemin, bir bağlılık, bir teslimiyetti. Onlar artık birbirlerine yeniden kavuşmuş değil, birbirlerine yeniden ait olmuşlardı. Dört yıl… Dile kolay. Dört yıl boyunca suskun gecelerde isimlerini fısıldayan rüzgâra, göğe yazılan dualara, yalnız geçirilen doğum günlerine, sessiz kutlamalara, eksik kahkahalara tanıklık etmişti zaman. Ama artık zaman bile onların yanında durmuş gibiydi. Sanki dünya biraz daha yavaş dönüyordu şimdi. Sanki gökyüzü bile daha bir maviydi. Hasret yerini sevdaya bırakmıştı. Ayrılık, usulca geriye çekilmişti. Artık sadece onlar vardı; gözlerinde umut, ellerinde sevda, kalplerinde ise bir daha hiç ayrılmama yemini. Azra ile Hakan`ın aşk hikayesiydi..

Asher 4 yaşındayken ailesinin düşmanları tarafından kaçırılır ve onu İngiltere`ye göttürürler asher onu kaçıranların ellerinden kaçarak bir yalının önünde durur ve o yalı sahipleri tarafından bulunur. Ve sahiplenilir Aile asheri kanından canından olarak bilerek onu kendi soylarına alırlar herkes çok mutludur taki o güne kadar

6 Şubat Kahramanmaraş depremine özel...

Bunca hayatı bi karıştırılma yüzünden yaşanmamıştı

"Yakışmıyor," neydi bana yakışmayan? "Dudaklarına."dedi. "Bir dal sigara yakışmıyor." dudaklarım arasına koyduğu sarı lale varken. Her zaman aynı kalır mıydı sevdiğimiz?Ya da yanımızda olur muydu? Her insan sevmemeliydi,anne olmamalıydı.Her adam da baba olamazdı. Efsun girdiği yeni aileye alışmaya başlamıştır lakin bazı şeyler patlak verir.O aileye gelmesi bir dönüm noktasıdır hayatında..Ve yıllar sonra acısını tamamlayan biriyle denk düşer...

Sevginin sahtesi olur muydu ? Şimdi bana güleceksiniz hiç öyle bir şey olur mu diye ? Ama oluyormuş. Ben bunu bir hastane odasında böbrek için donör olmasını istediğim kocamdan acı bir şekilde öğrenmiştim. Bana böbreğini bir şartla vereceğini söylediğinde nutkum tutulmuş vaziyette sessiz bir şekilde konuşmasını bekliyordum. Derin bir nefes alıp gözlerimin tam içine baktı. Ve bana ancak böbreğini para karşılığında verebileceğini söyledi. O an sanki başımdan aşağı kaynar sular dökülmüş gibi bir hissiyatla, o an ki durumumuzun bir şakadan ibaret olduğunu anımsayarak gülmeye başlamıştım. Ama eşim ifadesiz bir surat ve ciddiyetle bana bakıyordu. Gülmem onun ciddiyeti ile yavaş yavaş solarken , yaşadığım hayâl kırıklığının tarifini anlatacak kelimem dahi yoktu. 20.yıl birlikte olduğum adam , canımdan çok sevdiğim eşim, o an bana sevgi dolu gözleriyle değil büyük bir nefretle bakıyordu. Bunu koyu kahve gözlerinde görebiliyordum. "20 yıldır sevdiğim adamın sevgisinin sahte olduğunu öğrendiğim en zor anımda ne hissetmeliydim? Onun sahte sevgisi benim gözlerimi göremeyecek kadar kör ettiği için kendimi affedemiyordum. Bu yaşadıklarıma bir isim bulamıyordum. Ama içimde ki ses bana eşimin bana olan sahte sevgisinin bir çıkarının olduğunu haykırmaktaydı. -Tanıtım Bülteninden -

Karanlığın tam ortasında, bir çığlık yankılandı… Evin duvarları, çaresiz kadının feryatlarını içine hapsederken, onun için kaçış neredeyse imkânsızdı. Öfkeden gözü dönmüş bir adam, karşısındakini paramparça etmeye hazırdı. Ama o sadece kendisini değil, karnındaki masum hayatı da korumak zorundaydı. Tam her şeyin bittiği an sanılırken, kapı büyük bir gürültüyle kırıldı. İçeri giren adam, savaşın tam ortasından çıkıp gelmişti. O, sadece bir asker değildi. O, hayat kurtarmaya yeminli bir adamdı. Fakat karşısında durduğu tehlike, cephede karşılaştığı düşmanlardan bile acımasızdı. Zaman daralıyor, hayatlar tükeniyordu. Bu gece yalnızca bir kurtuluş hikâyesi değil, hayatta kalmak için verilen bir savaş yazılacaktı. Peki Kanla sulanan bir gül nasıl iyileşirdi ?

Gerçek olaylardan esinlenerek yazılmış bir kitaptır..

Acılarıma Peri ismi ile yazılan ilk kitaptır

Etrafınızı kan ve barut kokusu saracak. Mideniz bulanacak, ama ayakta durmaya çalışacaksınız. Beyniniz uyuşacak, mantığınız susacak. Yalnızca acıyla yanacaksınız. Ölüm gölgesi gibi üzerinize çökerken siz, inatla yaşama tutunmaya çalışacaksınız. Korkusuz olmaya çabalarken içinizdeki çocuk sessizce ağlayacak. Pişman olacaksınız, ama aynı zamanda kendinizle de gurur duyacaksınız. Hayatınız yanarken tek yapabileceğiniz şey, nefes almak için kendinizi zorlamak olacak. Aldığınız her nefes ciğerlerinizi yakacak. Sanki her solukta iç organlarınız alev alacak. Ölümün pençesindeyken, hayatın kollarına atılmak isteyeceksiniz. Ama susarsanız suçlu, konuşursanız gamsız sayılacaksınız. Hayatın acı gerçekleri sizi cehenneme sürüklerken, bu dünyada bir cennet aramaya mahkûm olacaksınız. Gizli görevde olan bir askerin hikayesi... Gerçek hayat hikayelerinden esinlenilmiştir. Bu kitabı elinizden bırakmak istemeyeceksiniz! Pişman olmayacaksınız.