Bir kamp ateşinin etrafında 11 kız 11 erkek Doğruluk mu? Cesaret mi? Her dönen şişe bir sırrı açığa çıkarıyor, her sessizlik bir bakışta yankılanıyor

"Sızlarım sızıma nağmeler dostlarım var kışıma renk veren." "Hayatta bazı insanlar vardır..."

İstanbul`un manzaralı bir köşesinde çekirdek kola ikilisi yapan üç kişilik ekip Bataklık Kralının emriyle kaçırılır. İçlerinden biri kız olan ekip yanlış anlaşılmaya kurban gitmiştir. Onları bir fabrikaya getirdikten sonra Bataklık kralı tarafından yanlış kişiler olduğu anlaşılmıştır fakat misafirlerinin bir yere gitmeyeceği de aşikardir. İpek ve Bataklık Kralı Atakan`ın hikayesine hoşgeldiniz.

Bir bölüm okuyup kaçmayın pişman olursunuzzz Ha bide Savaş karakterini okuyup bayılmayın lütfen

Ünlü bir ailenin ikizlerinin doğum gününde garsonluk yapan Azra, aslında o ailenin kaçırılan kızıdır.

Kendi halinde takılan Bulut Kayalar lise son sınıf öğrencisi gittiği bir barda tehlikeli bir mafya lideri olan Aziz Ata Demir onu görür ve aşık olursa neler olur?

Normal bir hayat yaşayan Kronj ve etrafındakilerin, yazarın müdahalesiyle değişmeye başlayan hayatları...

Hazırlanmakta olan kitap Plix Production tarafından yapılmıştır. geçmişi ve geleceğiyle, yaşadıkları ve yaşayacaklarıyla, travmaları ve mutluluklarıyla kendi benliğini sorgulayan bir ana karakterin iç dünyasına odaklanmaktadır. Zihninde yaşanan çatışmaların giderek derinleşmesiyle birlikte karakter, varoluşunu ve kimliğini sorgulayan bir bunalımın içine sürüklenir. Roman, bu içsel yolculuğu ve ruhsal çözülmeyi çarpıcı bir şekilde ele almaktadır.

Yaralı bir kızın, yaralı bir çocuğa koruyucu aile etmesini konu alıyor

"Accidit in puncto quod non contingit in anno.” (Bir yılda olmayan, bir anda olur) Gerçekten öyle miydi? Balkonumda otururken karşımdaki karargâha bakıyordum. Önünde duran dört tankı gördüğümde sırtımı dikleştirip merakla onları izlemeye başladım. Hepsi tek tek indiğinde, ip gibi dizilmişlerdi. Albay olduğunu tahmin ettiğim kişi önce herkesi inceledi ve sert, itiraz istenmeyen tonla "Yüzbaşı Bintuğ Liva." diye seslendi. Bu isim, tüm orduyu sırtlayacak kadar güçlü, kuvvetliydi. Onunla karşılaşabilecek miydik? "Bir gün seninle ikinci kez karşılaşacağız, işte o zaman doğru olanı yapacağız."

Kaderin seni seçtiğinde, kaçacak yerin kalmaz. Sırlar ve düşmanlarla dolu bu dünyada, Kaira gerçekte kim olduğunu keşfetmek zorunda. Ama bunun için önce hayatta kalmalı… Ve belki de kalbini düşmanına kaptırmamalı. Bu kitap ismi ve kapak fotoğrafı sadece bu kitaba aittir.

Ben Asena bozkurt. Sadece terk edilmiş bir liseye gidip 1 gece kalacağım. En fazla ne olabilir ki?

Motor öğrenmeye çalışırken bir çocuğa çarptım. Şaka değil, fiziksel olarak. Kask kafamda, utanç içimde… Ama sorun şu: Kalbim daha fena kaydı. Şimdi ya kalbini çalacağım... ya da o bir daha üstüme yürümeden duramayacak. Merhaba, ben Ecrin. Hatalı sollamalarımla gönüllere çarpmaya geldim. Frenim tutmaz, iç sesim susmaz. Bu da benim kazalı ama komik aşk hikâyem. Kemerlerinizi bağlayın, çünkü ben yokuş aşağı gidiyorum.

Adada geçen yaz tatilleri... Güneşin her yıl aynı köşeden battığı, çocuk kahkahalarının rüzgâra karıştığı o tanıdık mevsim. Yıllardır adaya uğramayan Berkin, bu yaz ailesinin ısrarıyla geri döner. Sadece bir ay kalacaktır ama bu defa bir aydan fazlasını isteyen biri vardır: Yaz. Yaz, adanın mavisinde saklı kalan hatıraları, birlikte büyüdükleri çocukluğu ve belki de kalbine gömdüğü duyguları gün yüzüne çıkarmaya hazırdır. Berkin için sıradan bir tatil, Yaz için yıllardır beklenen bir başlangıca dönüşür. Bazı aşklar, sadece bir yaz sürer. Bazılarıysa bir adada, sessizce büyür...

Nasılsa hep orada diye değeri bilinmeyen her şey bir gün yok olur.

İzel savaşın getirdiği sancıdan bir haber, kendine güvenen bir kız olarak yetişmiştir. Tanrılar ve şamanlarla yapılan savaşın sonucu yıkımdı. Bunu en çok avcılar güruhu hissetmişti. İzel ya kaderini kendi yazacak ya da kehanete teslim olup avcıların sonunu getirecektir. Okuyup yorumlarsanız çok sevinirim :) Fantastik bir kitap olup tüm yazım aşamaları bana aittir. Telif hakkı saklıdır!

Taş gibi adam Taş gibi adamdı az konuşandı Çok enteresandı yandı, yandı... sonunda kafayı sıyırmıştım gülerek şiiri söylemeye devam ettiğimde karşımdaki adamın sabrını sınıyordum resmen - güzelim sakinleşmeye çalışıyorum ama sen sürekli sınırlarımda dolaşıyorsun - işaret parmağımla kendimi göstererek ben mi dedim - evet sen güzelim sinirlenmiştim bir tek senin sınırların mı var korkusavar benim de sınırlarım , kırmızı çizgilerim var sen onları ihlal edebiliyorsun ben artık sınırlarında olmak istemiyorum senin kalbinde olma... cümlenin devamını getirmeye cesaretim yoktu her neyse saçmaladım işte. yüzümde saklayamdığım kırgınlıkla baktım gözlerine keşke ikimizinde ortak sınırları olsa kesişim kümesi gibi.. korkut yüzüme uzun uzun bakıp iç geçirdi yanıma yaklaştı kulağıma fısıldadığı cümleler yüzünden vücudum sanki yaşam fonkiyonlarını yitirmişti - sınırlarımı yavaş yavaş yok ettiğinin farkında bile değilsin beni kendi sınırlarının içine aldın kardelen çiçeğim. belki de sana sınırsızım . not - -

"Olmak zorunda kaldığı ve olduğu arasında ince bir çizginin üzerinde süzülüyordu adeta. Arafta kalmak böyle olsa gerekti.." Bir beden de bütünleşmiş aynı ruhu taşıyan farklı görünümlere sahip iki yabancının aşk öyküsüne merhaba deyin.

14 yaşında olan Can, liseye geçeceği için çok heyecanlıdır. Yeni arkadaşlar, ergenlik, aşk... Her birine henüz liseli olmadan sahip olmuş olabilir ama her zaman yeniye ve daha fazlasına yer vardır!!!

Adam bana doğru yaklaştı önümde diz çöktü eliyle yanağımda kurumaya dönmüş yaşı sildi ve “prensesler ağlamaz bilmiyor musun yoksa?” Dedi. Şaşırmıştım, ilk defa biri bana prenses demişti. Oysa babamda annemde prenses diye bir şey yok demişti bana. Tekrar prenseslerden bahsedersem ceza verirlerdi. Durdum hiç tanımadığım adama bakarken bakışlarım anneme kaydı ve “prenses diye bir şey yoktur.” Dedim. Afallamış gibi bakmıştı. Şaşırmıştı galiba. Ama neden şaşırmıştı ki? bu durumlar bana artık normal gelmeye başlamıştı.

Uzaklardan bir ses duydu ve irkildi. Bu bir insan sesiydi ona sesleniyor ve ona ulaşmasını istiyordu `gel, lütfen! geç olmadan gel...`" ve ardından kaya sesleri duydu. Arkasını döndüğünde geldiği yolun kayalarla kaplandığını gördü.

Alisa Efser Adal Abisi ile kendisi ailesi tarafından istememiş iki kardeş... Birgün bir çocukla tanışır Herşey hocanın kapı çaldığında gir demesi ile başladı...

Birce Sağlam, Diyarbakır`da görev yapan bir Türk askeridir. Kendisine gelen telefonla, ``Pençe`` isimli özel bir time alındığını öğrenir. Görev için gittiği Hakkari`de hayatının aşkını bulacak, aynı zamanda geçmişten gelen bir gölgeyle savaşacaktır. "Bir ülkü uğruna geçen bunca sene, bir ülke uğruna çekilen bunca çile. Sen asker, bu bayrağın alltında nefes aldığın sürece, değişemezsin şu Türklüğünü hiçbir şeye."

Arven - Sayılar hiç bir zaman ifadesiz olmaz. 8~🐍 Niva - Ben geç gelirim ama yerinde dokunurum.

"7 Aralık 2007 Yazgı dünyaya geldi ve sen tüm mektupları yaktın." Kadın "Mektuplar..." diye fısıldadı. Adam onu duydu "Sen o mektupları yaktın." Adam ağır adamlarla uzaklaşırken kadın tek birşey söyledi. "Ben o mektupları yakmadım. Asla yakmayacağım" Adam hiçbirşey duymadı. Son kez gördüğü kadına arkasına dönüp bir daha bakmadı. Kadın gözden kaybolasıya kadar onu izledi. Adam gözden kayboldu. Kadın arkasını döndü ve ayağına karların çarptığı yolda yürümeye başladı. İçinden o ana dair tek dediği " 7 Aralık 2007 ben o mektupları yakmadım." oldu. İkiside birdaha o günü hatırlamadı. Bu hikayede geçen olay, kişi, yer ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür.