Marion sıradan bir hayat sürerken, bir gece iş çıkışı iki adamın saldırısına uğrar. Gizemli bir yabancı onu kurtarır,ama Marion kaçar. Sol perçemi doğuştan beyazdır, bu farklılık onun bilinmeyen bir sırrını parçası olduğunu gösterir. Günler sonra kaçırılan Marion, hem kendi geçmişiyle hem de onu izleyen karanlık güçlerle yüzleşmek zorunda kalır.

Maysa hiçbir zaman kalbini ön planda tutmadı. Ta ki Ayaz’la karşılaşana kadar. Bazı duygular zamanla büyür, bazılarıysa bir anda içini yakar. Bu hikâye ikincisi. Aşkın, kırgınlıkların ve yeniden başlamanın hikâyesine hoş geldin. Belki de bazı insanlar, gerçekten sonsuza kadar kalır... 🩷🌸🎀 Yazarın notu: Kitaptaki herşey hayal ürünüdür, gerçeklikle hiçbir bağlantısı yoktur. Karakterlerin modellerini ve detaylarını öğrenmek için "Sonsuza Kadar Biz" panosuna bakabilirsiniz. Ayrıyetten kitabımın çalınması veya kopyalanması durumunda adli işlem başlatmaktan çekinmem. İyi okumalar dilerimm🩷

"Gülüşü öyle güzeldi ki benim siyahlarımın içinde kalmış bir beyaz gibiydi..." Ünlü bir iş adamının (aynı zamanda mafya) katıldığı davette bir kadınla tanışır. İkisi birbirlerine ilk görüşte aşık olur. Kadın küçük yaşta anne ve babasını kaybettiği için amcasının evinde kalır. Evde yengesi ve kuzeninden şiddet gördüğü için duygusal bir boşluktadır. Adam kadına numarasını verir ve görüşmeye başlarlar. Gelin hep beraber bu hikayede neler olduğunu okuyalım.

hayatlarını zor koşullar içinde şekillendiren iki gencin beklenmedik şekilde yollarının kesiştiği bir hikâye. 27 yaşındaki başarılı CEO, hayatının en büyük kararını almak zorunda kalırken, 20 yaşındaki genç kız, annesine olan sorumluluğunun gölgesinde yaşamını sürdürmeye çalışmaktadır. Birbirinden çok farklı dünyalardan gelen bu iki insan, ortak bir yolda ilerlerken, kalplerindeki duvarları aşmayı ve birbirlerine güvenmeyi öğrenirler. Bu hikâye, hayatta karşılaşılan zorluklar, aşkın ne kadar beklenmedik bir biçimde doğabileceği ve insanların birbirine nasıl güç verebileceği üzerine derin bir yolculuğa davet ediyor.

Selin normal sıradan bir kızdır,Ailesiyle beraber yaşar.En büyük hayali Aşçı olmaktır.Gittiği okulun müdiresi`nin yeğeni ve Çalışacağı Otelin CEO`su çıkana dek Bakalım neler olacak?

Sessizlikten daha çok şey anlatan bir duvar… Başarılı bir adam, güçlü bir kadın ve aralarında asla adı konmamış bir çekim. Cam Duvar, gerilimle harmanlanmış, duyguların gölgesinde şekillenen bir aşk hikayesi. Her kelime ipucu, her suskunluk bir sır.

Hayatı boyunca koca bir yalan ile yaşadı. Gerçekler yüzüne bir tokat gibi çarptığında ise herşey için çok geçti. İnanmak istemiyordu, nefretin ardında yatan gerçek çok acımasızcaydı. Geçirdiği kazada ise işitme yetisini kaybederek hayallerine veda etti. O artık eski Ezel değildi, yeni hayatına alışmak zorunda bırakılarak tüm hayalleri elinden alınan bir kızdı. Ezel Akar, 18 yaşında geçirdiği kaza sonrası işitme yetisini kaybederek gitarist olma hayaline veda etmek zorunda kalan genç bir kız. Evren grup üyelerini tekrar bir araya getirmek için açmış olduğu CODA MÜZİK COMPANY`in CEO`su Karan Demir. Babasının sahne aldığı konserde gördüğü küçük kız ile seneler sonra yolları tekrar kesişir. Ezel hayalleri için yepyeni bir sayfa açmaya hazırdır Karan ise o hayalleri gerçekleştirecek kişidir. ################### "SEN HAYALİN İÇİN ÇIKTIN BU YOLA, BENDE SENİN İÇİN..."

Shopify şirketinin CEO’su Akşın Namelix şirketinin CEO’su ve Bulut aşiretinin ağası Aras’ın ilişkisi

Mafya varisinin gözünden yeraltı dünyası. İki büyük yeraltı mafyası, aynı aile, büyük bir savaş ve kaçınılmaz ölümler. Varis olmak için dünyaya gelen masum bir kız çocuğu; Deniz Kaya “Merhametin mantığına ağır basarsa varis, beni yormadan sık kafana” Güç uğruna babasının kanına bulanmış masanın lideri Semih Kaya, insanların göz göze gelmeye çekindiği bir adam. “Beni karşına almaya cesaretin var mı ihtiyar?” Diğer masanın genç zekası, Ömer Arslan Kaya, kıvrak zekası ve elindeki güçle elde edemeyeceği kimse yok. “Üzgünüm abi ama eğer ki bir daha beni tehdit edersen şirketi havaya uçururum” Çıkış yok, affedersen ölürsün. “Ben Deniz Kaya, buraya babamın kızı olarak değil, babamın merhametini kaybetmiş hali olarak geldim Yıldırım”

Bir imparatorluk camdan inşa edilebilir mi? Peki ya kanatlar, sadece umuttan yapılabilir mi? Alparslan Kayacan için hayat; kontrol edilebilen rakamlardan, üzerine mükemmel oturan takım elbiselerden ve etrafına ördüğü aşılmaz duvarlardan ibaretti. Kayacan Holding`in Veliahtı, duyguları bir zafiyet, insanları ise birer yatırım aracı olarak gören, soğuk ve mesafeli bir adamdı. Devrim Soysal içinse hayat; kardeşinin içten bir gülümsemesi, eski bir bilgisayarın fan sesi ve imkansızlıklara karşı verilen inatçı bir savaştı. Zekası en büyük silahı, ailesi ise en hassas noktasıydı. Kayacan Holding`in düzenlediği bir proje yarışması, bu iki zıt kutbu aynı yörüngeye soktuğunda, büyük çarpışma kaçınılmazdı. Biri için sadece bir yatırım ve yetenek avı olan şey, diğeri için bir umuttu. Biri için sistemdeki bir hata, diğeri için hayatının şansıydı. Peki, camdan yapılmış kanatlar, çelikten bir kalenin duvarlarını aşabilir miydi? Aşk, en büyük sistem hatası olabilir miydi? Camdan Kanatlar; bir aşk, fedakarlık ve imkansızı deneme hikayesi.

Kitap konusu: Derin Alpınar, yeni aldığı arabayla işe geç kalmamak için acele ederken lüks bir spor arabaya çarpar. Araba, başarılı ve soğuk görünümlü bir CEO olan Deniz Ulusoy’a aittir. Olay yerinde Deniz polis çağırmak ister, fakat Derin’in endişeli ve çaresiz hali onu başka bir çözüm sunmaya iter: “Borcunu şirketimde asistanım olarak çalışarak ödeyebilirsin.” Derin mecburen kabul eder ve Deniz’in yanında çalışmaya başlar. Başta ikisi de birbirinden rahatsız olsa da, zamanla aralarında tuhaf bir çekim oluşur. Ancak Deniz, arabayı servise verdiğini Derin’e söylemez; Derin hâlâ borcu var sanarak şirkette çalışmaya devam eder. Bu gerçeği ise Deniz’in düşmanı ortaya çıkarır. Derin, kendisini kandırılmış hisseder ve Deniz’le büyük bir tartışma yaşayarak şirketten ayrılır. Deniz, Derin’e gerçekten âşık olduğunu fark ettiğinde ise onu kaybetmemek için her şeyi göze alır. Bu aşk; karşılıklı inat, tutku, güven ve büyük yüzleşmelerle dolu bir sınavdan geçecektir…

“Bazı aşklar ne söylenir, ne yaşanır… sadece Allah’a anlatılır.” Ben Maral. Henüz on beş yaşındaydım. Aşka inanan ama aşkı haram sayılan bir kültürde doğmuştum. Ve bir gün… kalbimin kapısını açan adamla göz göze geldim. Adı Polat Ali Çakır’dı. Abimin en yakın arkadaşıydı. Benden yedi yaş büyük… ama kalbime en yakın adam. Ona aşkımı söyleyemezdim. Söylesem... töre vardı, din vardı, aile vardı. Ben sadece sustum. Boynumdaki kilitli kolyeye sarıldım. Ve her gece Allah’a dua ettim... Çünkü bazı sevdalar dilde değil, secdede saklıydı. Yıllar geçti. Onu unutamadım. Ve bir gün… o beni fark etti. Ama beni tanımadan... Bir başka isimle. Bu, gizli bir aşkın, sabrın, imanın ve suskunluğun hikâyesi. Bir kızın kalbinde sakladığı bir adamın... Gecelere fısıldanan duası. Kalbimde bir anahtar vardı… Adıyla açılan. Ama onun hiçbir zaman haberi olmadı. Kitap boyunca geçen her söz, doğrudan kalpten geldi. Plan-lanmadı, süslenmedi. Çünkü gerçek hayat da öyle değil midir? Oturup kendinize sorun: “Ben ne yaparsam gerçekten mutlu oluyorum?” Cevap çoğunlukla şu olacak: “Başkalarını mutlu ettiğimde.” Çünkü insan tek başına yaşayamaz. Hep birileri için yaşarız. Doğduğumuzdan beri bu değişmeyen bir hakikat. Zaman geçtikçe çevremiz, sevdiklerimiz, kayıplarımız derken farkında olmadan değişiyoruz. Ve çoğu zaman kendimizi ger-çekten tanımıyoruz. Kadınlar... belki de daha kırılganız. Ama daha da güçlüyüz. İçimizdeki acıyı saklamayı öyle iyi öğreniyoruz ki, dünya bi-zim iyi olduğumuza inanıyor. Ama her tebessümün ardında bir fırtına var. Erkekler de susar. Ama onların sessizliği daha fark-lı. Onlar hissetmemeyi öğreniyor. Biz kadınlar ise hissetmeyi. Bu kitap bir yolculuk. Kendini bulmak isteyen herkese ait. Kalbine dokunan cümlelerde biraz kendini bulan her yüreğe… Bu sadece bir roman değil. Bu, içimizde susturduğumuz her şeyin sesi.

~Serra her akşam olduğu gibi bu akşam da yayında. Eğlenceli bir sohbet var. Yarın ilk kez şirkete gidecek, fotoğraf çekimi ve marka anlaşmaları için. Kaya’nın adını duymuş ama hiç tanışmamış. Chat’teki yorumlardan da biraz onu merak ediyor olabilir~

tuana artık herkesten bıkmıştı, herkesin yüzüne gülmekten bıkmıştı. Ama artık Ilgaz olma vaktiydi 🔥 Tuana biraz geriye çekilebilirdi, ve işte o an gelmişti. Ilgaz sonunda ortaya çıkabilmişti. Ve bunu başaran da patronu Egemen Yankı Oktay olmuştu 🔥

Bazı yollar, kalbin değil kaderin çizgisiyle kesişir… Azra Nayel, hayatını inancı, ailesi ve kendi kuralları etrafında kurmuş genç bir kadındır. Sessizdir ama güçlüdür. Görünmeyen sınırları vardır; kimseye zarar vermez ama kimsenin de ona zarar vermesine izin vermez. Uraz Sancaktar… Soğuk, mesafeli, dediğim dedik bir adam. Ailesinin dev mirası omuzlarında, kalbi geçmişte bir yerde saklı. Onun için evlilik bir duygu değil, bir zorunluluktur. Ve sonra... kaderin adı bir imzaya dönüşür. Birbirine zıt iki dünya. Aynı çatı, aynı sır, aynı oyun. Ama hiç hesapta yokken, oyun gerçeğe dönüşür. “Ne Sen Ne Ben”, sadece bir evlilik hikâyesi değil; teslimiyetin, dönüşümün ve kalpteki kırılganlığın içten bir anlatımıdır. İki yabancı, bir sırrın gölgesinde yakınlaşırken, asıl sınav duygularla başlar.

Bu teklifi kabul etmek zorunda değilim biliyorsunuz değil mi ?.. peki beni buna nasıl ikna edeceksiniz ? Zorunda olduğunuzu söylemedim ama sizin de bana ihtiyacınız olduğunu biliyorum .... bu yüzden siz beni kullanın ben de sizi kullanayım ... Ben sizi kullanırken sizden susup yerinizde oturmanızı istersem peki ne derdiniz ? O zaman sizin susup yerinizde oturmanızı önerirdim çünkü burda patron benim.. Tamam şimdilik patronculuk oynamanız izin verecem ama zamanı geldiğinde gerçek patron kim görecez Maysa Alkan. O zamana kadar sizi yeterince kullanıp attığımdan emin olacağım Çağkan Barlas

Mimarlık öğrencisi Erva, yolda bulduğu bir cüzdanın hayatını değiştireceğinden habersizdi. Peki cüzdanı düşüren kişi gerçekten nasıl biriydi? Merak ettiyseniz gelin beraber öğrenelim.

Tanıtım “Demek seni sadece para olarak görmemi istemiyorsun?” dedim masanın etrafını geçerek. Oturduğu yerden bana dönerek kafasını kaldırdı. Bu adamla parası için evlenmiştim ama kabul etmeliyim ki kocam dehşet yakışıklıydı. Hani böyle girdiği her yerde devleşen insanlar vardır ya, onları hemen fark edersiniz çünkü diğer herkes onların yanında küçücük kalıverirdi. İşte benim kocam tam öyle biriydi. Zaten onunla birazda bu yüzden evlenmedim mi? Kanatlarının altına saklanabileceğim kadar büyük olduğu için. Ama yine de… Ona böyle üsten baktığım anlarda müthiş güçlü hissediyordum. Sanki bir aslanı önümde diz çöktürmüşüm gibi. Oturduğu yerden bana öyle bir öz güvenle bakıyordu ki bu beni ona meydan okumaya itiyordu. “Demek çok sevgili kocam artık daha fazlasını istiyor?” dedim yaklaşmaya devam ederek. Önünde durduğumda omuzlarına tutunup sandalyeye yaslanmasını sağladım ve kucağına oturdum. O kadar yavaştım ki bunun bir meydan okuma olduğunu anlayan kocam oyunumu hiç bozmuyordu. Çünkü biliyordum ki en sevdiği yanım buydu. Herkesin bırak meydan okumayı konuşmaya bile çekindiği bir adama yarısı kadar bir kadın her fırsatta karşı koyuyordu. Bunun ona komik gelmesi gerekmez mi? Çünkü bence bu çok komikti ama bir şekilde bunun kocama çok ateşli geldiğine eminim. Kucağına yerleştikten sonra kollarımı boynuna doladım ve “O zaman sende bana fazlasını ver.” Dedim. Söylediğim şeyle kaşlarını çattı. Hoşuna gitmeyeceğini biliyordum. Çünkü o herkesin ona istediği her şeyi vermesine alışkındı. Koşulsuz bir şekilde. Şimdi ben ondan istediğini alması için bir şey istiyordum ve söylemeliyim ki bende istediğim her şeyi almaya alışkındım. Yüzünde alaycı bir gülüş belirdi. “Daha fazla çanta, elbise ya da araba işini görür mü karıcığım?” derken elleri kalçalarımı sarmıştı bile. Şimdi oda bana meydan okumaya başlamıştı. Kanmamalıydım çünkü bu onun silahıydı. Aklımı bulandırarak hile yapıyordu. Yani gerçi bende onun kucağına oturmuştum ama benimki sayılmazdı. Benim onu yenmem için biraz hile yapmaya hakkım vardı. Çünkü söyledim ya kocamın yanında herkes küçücük hissederdi ve biraz özgüven için gözlerinde beni arzuladığını görmem gerekliydi. Bu yüzden ona birazcık sürtündüm ve ellerimden birini göğsüne indirdim. Anında bakışları kararırken ben oyunuma devam ettim. “Gördün mü? Bana her seferinde daha fazla çanta ya da daha fazla para vermeye çalışan bir adamı nasıl bunlardan daha fazlası görebilirim ki?” dedim. Beni dinlediğine emin değildim çünkü kararmış bakışlarıyla doğrudan dudaklarıma bakıyordu ve elleri kalçalarımı okşarken bana her an saldırabilecek gibi duruyordu ama biliyordum ki şovumu yarıda kesmeyecek ve her anının tadını çıkartacaktı. Kocamı şu an pusuya yatmış vahşi bir hayvana benzetmem tuhaf olur mu? Elleri kalçalarımı okşuyorken dikkatimi vermem zaten oldukça zordu ve bana biraz daha bu şekilde bakmaya devam ederse kesinlikle ben ona saldıracaktım. Bu yüzden göğsünde dolaşan elimi tekrar boynuna çıkardım ve kulağına yaklaştım. Ben yaklaşırken elleri kalçalarımı daha sıkı kavradı. Belki birazcık da sürtünmüş olabilirdim ama söyledim ya hile yapmaya hakkım vardı. Acaba oda beni pusuya yatmış bir hayvana benzetiyor muydu? “Eğer seni daha fazlası olarak görmemi istiyorsan kocacığım bana her fırsatta pahalı çantalar ya da arabalar almayı bırak. Ben buradayım o kadar istiyorsan biraz erkek olursun ve gelip alırsın.” Dedim ve boynuyla kulağı arasına bir öpücük kondurdum. Şu an aşırı seksiydim ve eteğimin altına giren ellere bakılırsa doğru yoldaydım ama son bir vuruş yapmam lazımdı. Birkaç gün önce bana söylediği şeyin aynısını söyleyerek o günün rövanşını alacaktım. Sonra biraz keyfime bakabilirdim. Çünkü çıplak kalçamda ve bacaklarımda dolaşan ellerle benim de aklım uçmaya başlamıştı. Bir de şu küçük hilelerden etkilenen sadece bu dev adam değildi. Öpücükten sonra geri çekildim simsiyah olmuş gözlerine bakarak son vuruşu yaptım ve şovumu bitirdim. “Tabi götün yiyorsa!” Sonra mı? Sonra biraz keyfime baktım işte!

Bir çocuğu acının içerisinde yetiştirerek onun güçlü yetiştiğini sanmak büyük bir aptallıktı. O aptallığın kurbanı ise minik bir çocuktu. ........ Bedeni büyük bir kan gölünün içinde yatıyordu. Son nefesini verdi ve ardından göz kapakları ağır ağır kapandı. Beni ise bu korkunç gerçek ile baş başa bıraktı. Artık hayatta değildi.

Sevgili rolü konulu bir kitaptır. Siz: Egoya bak be Siz: Egolu herif Arda Özdemir: Ne zırvalıyor bu yine? -gönderilmedi Arda Özdemir: Emin olmadan konuşma bence ;) 14.12.24 21.03.25

Küçüklüğünden bu yana annesiz büyüyen Talia babası yüzünden Şirket Ceo`suyle zorla evlendikten sonra annesi bir gün çıkıp gelir ve olanları hep beraber okuyacağız.

Ece üniversiteden yeni mezun olmuştur ancak bir türlü iş bulamaz tam tüm umutları tükenmişken gelen iş teklifi ile yeniden iş dünyasına atılır. Yavuz ise dedesinin ani vefatının ardından tekrar Türkiye ye gelir ve şirketin yeni genel müdürü olur. Hayat dolu bir kız ve kalpsiz adamın hikayesi... "çünkü sevilmeye değer ne varsa sen de toplanmış gibi"

Ahhh !!! Bu sorduğu soru muydu ? Tabii ki de ona sarılmak isterdim. Onun kollarında kaybolmak bir daha bulunmamak isterdim. Onunla bu yatakta, bu şekilde sonsuza kadar uyumak isterdim. 🌙

İnsan güvendiği insan tarafından vurulup yeniden onu sevebilirmiş

Küçükken düşünür müydük büyüyünce kalbimizin parçalara ayrılacağını? Asıl sorun bizdik. Kalplerimiz değil.