“Bir Yanım Hep Eksik”, küçük bir kızın, asker babasının yokluğunda büyürken yaşadığı bekleyişin, sevginin ve özlemin hikayesi. Babasının görev çağrısıyla başlayan vedalar, Zeynep`in hem babasını bekleyişiyle örülü bir hayat. Aile bağları, vatan sevgisi ve genç bir kalbin kırılgan cesaretiyle dokunan bu roman, gerçek sevginin ve sabrın ne demek olduğunu gözler önüne seriyor...

Ben Alya... Alya Zorlu, kolay bir hayat yaşadığım söylenemez ama başarmak için çabaladım hayallerimi yaşamak için ve türkiye cumhuriyetine bağlı bir Aker oldum.

Yalnızlığın ağırlığını omuzlarında taşıyan bir adam... Kalbine saplanan ihanetin sesini sadece tetiği çekerken duydu. Bir adam... Bir kurşun... Ve arkasında kalan sessizlik...

"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerlerde sürünmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın." -Gazi Mustafa Kemal Atatürk Albeyaz Yeminler Ceylan Savaş, 28 yaşında bir terörle mücadele savcısı ve geçmişin acılarıyla şekillenen bir kadındır. 1998`de terkedilen küçük bir kız olarak, Türk konsolosluğunun yardımıyla ülkesine döner ve onu büyüten kişi, evlat edindiği babası Albay Kaan Savaş`tır. Albay Kaan, sevgiyle büyüttüğü kızının ülkesine adanmış bir kadına dönüşmesine tanıklık eder. Alpkan Aslan, 29 yaşında Özel Kuvvetler Kıdemli Üsteğmeni, küçük yaşta ailesini kaybetmiş ve devletin kollarında büyümüştür. Zorlu görevleriyle tanınan Alpkan, Cizre`deki "Savaşçı" timinin komutanıdır. 2018`de bir kaza sonucu tanışan Alpkan ve Ceylan, yıllar sonra, 2025`te Cizre`de tekrar karşılaşır. Ceylan, babasının komutanlık yaptığı timle çalışmak için Cizre`ye gelir ve burada Alpkan ile yolları kesişir. "Albeyaz Yeminler", bir aşk hikayesi değil, aynı zamanda bir kahramanlık destanıdır. Cesaret, kayıplar ve yeminlerle dolu bu yolculuk, onları yalnızca birbirlerine değil, ülkenin geleceğine ve büyük bir savaşa da sürükleyecektir. Eğer hoşunuza gitmişse kitabıma göz atmayı unutmayınn ❤️

Abisini şehit vermiş bir kız kendine yeni hayat kurmaya çalışırken, kader en çok korktuğu ve istemediği bir aşkı karşısına çıkarır. Ne olduğunu anlayamadan askerlerin arkasından daha uzun biri ortalarından çıkarak karşıma dikildi. Bu karşı komşum Fırat`ın ta kendisiydi öylece durmuş bana bakıyordu, sonradan fark ettiğim şey elindeki silahı ve kaskıydı. Ulan adam askerdi ve ben bunu yeni öğreniyordum şok içinde adama baktım, "ben Kıdemli Üsteğmen Fırat Ateşoğlu, Umay hanım konserinizi iptal etmek durumundayız. Bomba ihbarı var." Demesiyle olduğum şoktan çıktım.

ben kimseye aşık olmam dersin ya olursun ,bende dedim oldum hemde iki defa birinden hançer yersin paramparça olur etrafa dağılırsın ,biri gelir o parçalar eline batacağını bile bile ellerindeki kanlarla o parçaları toplar sarar hançer yarasını kapattırır vatan aşkının yanına bir de kendi aşkını ekler .Askeriz diye duygusuz değiliz aksine Askeriz diye daha duyguluyuz gidenin birdaha dönmeyeceğini bildiğimiz için...

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

Herkesin bir hayali vardır. Çoğumuz da gerçekleşmesi için çabalarız. Bazen çabalarımız meyve verir, bazense bir hiç uğruna çabalamış oluruz. Önümüze binbir türlü engel çıkabilir. Bazen bu çevremiz olur. Mesela karşı komşumuz veyahut herhangi bir tanıdığımız. Bazen ailemiz olur. Ki bence en zor geçilmesi engel ailedir. Aile herşeydir. Dünya üzerindeki kan bağınızın olduğu sayılı insan topluluğudur. Bu yüzden bazı şeylere onlar istediği için boyun eğmek zorunda kalabiliriz. Ama bu demek değil ki onlar için hayatımızdan hayallerimizden vazgeçelim. İstediği şeyi kafasına koyan birinin önüne kimse çıkamaz. Bu onu büyüten anne-babası olsa bile. Annemin `Asker olursan benim senin gibi kızım olmaz` diyen sesi kulaklarımda çınlarken yazmıştım tercih formuna o okulu. Yine annemin sesi çınlarken açmıştım sonuçların açıklandığı internet sitesini. Anneme o okulu kazandığımı söylerkende aynı ses çınlıyordu kulaklarımda. 3-4 yaşlarında polis olmaya karar vermiş; 10-11 yaşlarında da asker olamaya karar vermiş ve tonlarca yemin etmiştim olacağıma dair. İlk başlarda daha yaşım küçük olduğu için ailem çok ciddiye almamıştı. Ama zaman geçtikçe fikrimin değişmediğini görüp vazgeçrimek için çabalamışlardı. Ama ben ailemin bütün çabalarına rağmen o okula gitmiştim. Her şey o kadar yolundaydı ki anca bir rüya bu kadar yolunda giderdi herhalde... Ama sonrasında başıma gelenler... *Kitap tamamen bana aittir! Herhangi bir telif hakkı ihlali sonucunda yasal işlem başlatılacaktır! Lütfen emeğe saygı gösterelim!* Anlaşıyınız için teşekkür ederim. Keyifli okumalar dilerim...

Mine vatan aşkı ile yanıp tutuşan genç bir kızdır. Babası ve ağabeyi gibi asker olmayı istemiş fakat bazı şartlar imkan vermemiştir. Ağabeyinin arkadaşı olan, Yekta Erman ile başı dertte olan Mine Er yıllar sonra Van`a atandığında uzun zamandır görmediği Yekta ile yaralı askeri kurtarmaya çalışırken karşılaşırlar. Aynı yerde görev yapmaları tesadüf mü? Yoksa bu kaderin onlar için hazırladığı sürpriz miydi? Mine ve Yekta`nın hikayesine ortak olmak ister misiniz?

Minicik bedenlerinde sevgiyi nereye kadar götürebilirler.... "taa ki 15 yıl sonra o kara günde karşılaşıncaya dek..." -Gülce şahin -Doğu Kılıç Aslan

Olayların gerçekte oluş şekliyle pek alakası yoktur. Annesi hakim babası albay olan asem annesinin vatana ihaneti sonrası değişen hayatını. Yeni kararlar ve yeni ailesi...

TUZ KADAR SEVMEK

"Vatan toprağının sessiz bekçileri, sınır çizgisinde yazılan isimsiz kahramanlıklar…" O bir asker… Sessiz, sert ve duygularını bastırmakta usta. Vatanı korumak için ant içmiş, kalbini susturmuş bir adam. O bir öğretmen… Yüreğinde umut taşıyan, inadından ve iyiliğinden vazgeçmeyen bir kadın. Tehlikeye rağmen gitmeyen, gitmekten korkmayan biri. "Ona git" dedi Çünkü kalırsa ya ona bir şey olursa diye değil ya ben bir şey hissedersem diye korktu. Her karşılaşmaları biraz daha yaklaştırdı onları. Her veda, biraz daha geç kalınmış bir itirafa dönüştü. Kurşunların gölgesinde filizlenen, suskunlukla büyüyen, bakışlarla anlatılan bir aşk bu. Kimi zaman bir görev kadar ağır, kimi zaman bir veda kadar sessiz… Ve her satırında yüreğe işleyen bir hikâye. Karaca, sevmekten korkan bir adamla, korkuların üzerine yürüyen bir kadının kader yolculuğu…

Asena küçük yaşta önce abisini sonra da hem annesini hem de babasını kaybetti. Asena abisinin yolundan giderken asker oldu peki asker olduktan sonra her şey düzene girdi mi Tabiki de hayır. Siz de isterseniz Asena`nın bu yolculuğuna beraberlik devam edin. İlk kitabım umarım kapak için beğenirsiniz @eyosiste ye kapak için teşekkür ederim

" Bu vatan toprağın kara bağrında Sıradağlar gibi duranlarındır " 🇹🇷 Bir öğretmen, bir asker, bir vatan... Bu hikaye, kalbinde kurşun yarası olanların hikayesidir; Bir vatan uğruna şehit düşenlerin ve geride bıraktıklarının hikayesidir.

Bensu, babası ile birlikte bomba patlamasında şehit düşerek Güneş tekrardan öksüz kalmıştı. Koruyucu babası ve kardeşi ile tek kalan Güneş, Bensu`nun iki emanetini sahip çıkarak büyür. Kız kardeşi ve mesleği. Güneş büyüdükten sonra Bensu`nun mesleğine ele alarak Hakkari`ye atanır. Hakkari`ye atanmasından 5 hafta sonra teröristler tarafından kaçırılır. Hakkari`de görev yapan Ateş timi ise, Güneş`i kurtarmak görevini alır. Güneş`in öğrencisi olan Alphan`ın babası, Ateş timin komutanı ve yüzbaşı Pars Erdinç ise, Güneş`i kurtarır. Pars, oğlunun öğretmeni ile tekrardan karşılaşınca hikayeleri sonsuz olacak derecede kaderde yazılmıştı. Aslında hikaye, iki yetimhane çocuğu bir hayat üzerinde olan bir hikayeydi...

Bir adam ve bir kadın, bir kız çocuğu ve bir oğlan çocuğu. İkisi de herşey mükemmelken bir anda onları mahvedebilecek bir olay karşısında ayrı düşer. İkisi de yokluklarında ölümü tadar. Biri diğeri için saçlarından, diğeri ise onun için herşeyden vazgeçer. Yıllar sonra tekrardan bir araya gelen Rüzgar ve Güz, kendilerini bir çıkmaz sokakta bulur. Ya geçmişi silip aşklarına odaklanacak ya da kendi elleriyle o çıkmaz sokağın duvarlarını yıkacaklardır. "Aşkımızı bile engelleyecek kadar neyden korkuyorsun bu kadar?! " "Ölmenden! "

BU HİKAYEDE GEÇEN KURUM, KURULUŞ VE OLAYLARIN GERÇEK HAYATLA BAĞLANTISI YOKTUR! Çalınmış bir çocukluk… Bilinmeyen bir geçmiş… Ve her şafağı yeni bir savaşa dönüşen bir hayat. Varelda Selinay Bozkurt. Mardin`in acımasız coğrafyasında, görevine adanmış, çelik bakışlı bir komutan. O, bilinen adıyla Miraz. Rüzgarla dans eden kumralın en zarif tonuyla sarının asi parıltılarını harmanlayan saçlarının ve Mardin semalarında nadiren görülen en berrak gökyüzünün yansıması gibi mavi gözlerinin ardında, derin bir yalnızlık ve geçmişin karanlık gölgeleri saklı. Hayat, ona henüz çocukken sırt çevirdi. Ailesi bildiği insanların elinde şiddetle yoğruldu, kurtarıldığı o çiftlik evinin hatırası ve ardından gelen yetimhanenin soğuk duvarları dışında hiçbir şey hatırlamadan büyüdü. Ta ki yedi yaşındaki Batın Alp ile yolları kesişene kadar. Kimsesizliğin ortasında yeşeren bu masum bağ, onlara Arif Albay ve eşi Perihan Hanım`ın şefkatli kanatları altında yeni bir yuva, yeni bir aile kurma umudu verdi. Ancak Miraz`ın kaderi, masumiyetin bedeliyle, adalet arayışıyla ve kendi kimliğini bulma mücadelesiyle mühürlendi. Miraz, bu zorlu yolda yalnızlığını yoldaşı yapabilecek midir? Geçmişinin bilinmeyen sırları onu sonsuz bir karanlığa mı sürükleyecek, yoksa gerçek gücünü keşfetmesini mi sağlayacak? "Yalnızlık Emri," sert aksiyonun, ruhu sarsan dramın ve sürükleyici bir kimlik arayışının kalbinize dokunacak destansı bir hikayesi.

Askeri kurgu Aylin şaşkınca eline bırakılan mermiye baktı çünkü bunun anlamını çok iyi biliyordu. Ya öleceğim ya da sonsuza dek seninim demekti.

"Yeni Teğmen mi?" Arka tarafımdan gelen ses ile önümdeki tim oraya doğru bakmaya başladı. Albay biraz yana döndü ve bende tam arkamı döndüğüm sırada "Evet, yeni Teğmen." dedi. Döndüğümde ise gördüğüm zifir kara gözlerle durdum. Sadece durdum. İkimizin de gözleri birbirine kenetlenmişti. Olduğum yerde nefesim kesilmişti. Etraf üstüme üstüme geliyormuş gibiydi. Aynı rüyalarımda olduğu gibi. Hayalden bir el boğazımı sıkmaya başladığında kendimi zorladım ve esas duruş aldım. "Teğmen Güz Altan, Adana. Emredin komutanım!" "Üsteğmen Pars Kurter Karamanlı. Karal Timi`ne hoş geldin Teğmen!" Hoş mu gelmiştim bilmiyorum. Ne olacağını da bilmiyordum. Tek bildiğim şey bir daha asla eskisi gibi olmayacaktı. Şimdi önümde komutanım olarak duran kişi, benim lise yıllarımdı. Benim mutluluğum, sevincim, mutsuzluğum, hayal kırıklığımdı. Eskiden her şeyini bildiğim, her anımda yanımda olan kişiydi. Uzun zamandır ise birbirimize karşı sadece birer yabancıydık. 🦋

Gece karanlıktı ama kalpleri aydınlık. Genç bir öğretmen, hayalini gerçekleştirmek için Hakkari`ye gelir. Tam da her şeyin zorlaştığı anda, karşısına vatanı koruyan bir asker çıkar. Bu tanışma, kaderin ilk adımıdır. Biri kalemle, diğeri silahla ülkesine hizmet ederken; aynı bayrağın altında yazılmış bir aşk başlar. ✨Bu kurgu tamamen şahsıma aittir ✨

Doğduğundan beri Vatanını kendisine görev bellemiş; adını, ruhunu, hissini, benliğini ve kendisini Cumhuriyete adamış Özel Kuvvetler personeli Üsteğmen Parla Sönmez, çocukluğundan beri Vatan aşkı ile tutuşmuş; Korku adı ile anılan, düşmanın aldığı nefesteki nefret, içtiği sudaki hissizlik olmuştur. Fakat tek bir karar, o hissizliği yok edip yeniden duygularını çıkabilecek midir? KURGU, TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEKLİKLE HERHANGİ BİR ALAKASI YOKTUR, BİRÇOK HATA VE YANLIŞLIK BULUNABİLİR

İki tim, tek hedef! Biri kurt gibi sarıp düşmanı çökerten Kurt Timi, diğeri mantığıyla şah mat eden Turan Timi. Şimdi, tarihlerinin en büyük tehdidine karşı birleşmek zorundalar. Bir terör örgütü, geçmişte küçük yerlerdeki okul ve hastaneleri patlattı. Ama artık daha büyük bir hedefleri var: Geleceğin mühendislerini yok etmek ve İstanbul’la başlayıp Türkiye `yi ele geçirerek dünyaya korku salmak hatta ele geçirmek! Onları durduracak tek güç: Bu timler ve onların sarsılmaz bağı! ✅ Askeri ve diğer olaylarda gerçeklik payı olmayıp tamamen HAYAL ürünüdür! ✅ Bahsedilen örgüt hiçbir kuruluşla veya kurumla bağlantılı değildir. TAMAMEN KURGUSALDIR!

Dalgalandığın yerde Ne korku, ne keder... Gölgende bana da, Bana da yer ver. Sabah olmasın, Günler doğmasın ne çıkar: Yurda ay yıldızının ışığı yeter. Arif Nihat ASYA Bu kurgu gerçek olay ve karakterlerle hiçbir alakası olmadığı gibi, tamamen hayal ürünüdür.

İki kız kardeşin hayatlarının dönüm noktası...