" kiliş beni sevmiyomus ben çok mu çikinim " diyen ses ile hıçkırıklarla ağlamaya başlamıştı Kılıç`ın ters bakışıyla sadece susup bakıyordu ancak bir kaç dakkika sonra gelen ses ile sesler kesilmişti " Seviyorum seni Elfida Arin " Askeri aşiret karışık gel oku pişman olmayacaksın

"Bir kalbe iki aşk da sığıyormuş sevgilim; bir vatan bir sen..." Küçüklüğümden beri bir kalbe iki sevginin sığacağına hiç inanmazdım. Bir sevgi varsa bununla yetinmeliydik. Biri varsa diğeri eksik olmalıydı. Annem varsa babam,babam varsa annem olmayacaktı. Böyle de oldu. Hayatımın hiç küçümsenemeyecek kadar büyük bir bölümünü buna inanarak geçirdim. İki sevgiyi asla aynı anda hissetmedim. Bir kalbe iki sevgi sığmıyordu buna emin olmuştum. Sonra gerçek ailem geldi. Bana bir kalbe iki sevginin sığacağına inandıran annem ve babam vardı. Abilerim,hatta kardeşim bile vardı. Çok sevdiler, çok istediler. Anne,baba ve çocuktan oluşan o ailenin içine düşmek beni hiç olmadığı kadar afallattı. Ne yapacağımı asla bilemedim. Ailem vardı bu çok güzel bir şeydi. Abilerim benden nefret ediyordu bu çok kötü bir şeydi. İçine düştüğüm bu ehvenişer yani kötünün iyisi hâli kendi içimde çok uzun sürdü. Ne onlara kendimi açabildim ne de aramızdaki duvarları indirebildim. Beceriksizce kendi çapımda sevdim onları yalnızca. İçimde kimseye hissettirmediğimi sandığım savaşım hiç bitmedi ama ben hepsini çok sevdim. Zaman gerçekten her şeyin ilacıydı. Birdenbire kaldıramadığım o duvarlar kendiliğinden yıkılmaya başlayınca daha iyi anladım bunu. Bir şey istediğimiz anda olmuyorsa zorlamamak gerekiyordu. Daha güzel daha doğru bir anda bizi öyle veya böyle buluyordu. Ve bunlar olurken tüm savaşlarımın, gözyaşlarımın ve acılarımın şahidi ve mükâfatı olan adamlar benimleydi. Şahit abim, mükâfat sevgilim. Abimle kurduğumuz küçük dünyamıza inat,bizden bağımsız kurulan büyük dünyayı ben çok sevdim. 21/09/2021 💫 Kapak: @okyanus_grisi Bu bir KURGU`dur. Gerçek meslek, kişi ve kuruluşlarla alakası yoktur. Aile+aşk kurgusudur💙

Ben Nazlı. Denilenlere göre beni 12 günlükken çöp konteynırının kenarına bir kış gününde sadece bir zıbınla bırakıp terk eden anayla babanın kızı Nazlı. 22 yıllık hayatında özgürlüğün tadını hiç tatmamış, hayatı boyunca oradan oraya savrulmuş, hor görülmüş eziyet edilmiş Nazlı. Şimdi bu taşlı yollardan geçerken başımı cama yaslamış sakince yolu izliyordum. Bunca yıllık hayatımda hiç gün yüzü görmememe rağmen öğretmen olmayı başarmış, şimdi ise bir köy okuluna, küçücük kalplere dokunmaya gidiyordum. Teröristlerin yoğun olduğu bir bölgeymiş burası, öyle diyorlar. Çokta tehlikeliymiş. Bunların hiç biri benim umrumda değildi. Telefon rehberimde bile kayıtlı kimse yokken, çokta canımdan endişe ettiğim söylenemezdi, mezarımın bile kimsesizler mezarlığında olacağını biliyordum. Yanılmıştım. Tek bir adamın hayatım,kalbim olacağını, ailesinin ailem olacağını bende tahmin edememiştim.

15 yaşında annesini babasını ve abisini şehit vermiş. Bir kadın ve şuanda başkaları şehit olmasın çocukları arkasından yaş tutmasın diye çalışıyor.

Kızımız 17 yıl sonra gerçek ailesini buluyor (İlk kitabım umarım beğenirsinizz) Yazım hatası olabilir

"Unutma! eğer birgün bana aşık olursan seni öldürürüm" " Eğer sen bana aşık olursan seni bir kafesin içine hapsederim" Belki o bana kızacaktı ama ben ona aşık olmuştum. "Beni kapatabilirsin kafesim demirmi?,altınmı? " " Bir kuşa göre isteğin çok fazla ama kafes değil. ben seni kendime hapsediyorum kafes kuşu. "

Leyal: Güçlü, cesur ve inatçı… Zengin bir ailenin aykırı kızı olmasına rağmen, rahat bir hayatı değil, adaleti seçti. Zorbalıklarla dolu geçmişine ve ailesine duyduğu mesafeye rağmen, vatanı ve çocukları için yüreğini ortaya koydu. "Demir Savcı" lakabıyla ün salan Leyal, Elazığ’da teröristlerin hedefi haline geldi. Tehditlere aldırmadan savaştı ama tehlike her geçen gün daha da yaklaştı... Devran: İlk aşkı vatan olan, disiplinli ve sert mizacıyla tanınan bir komutan… Hayatını, geride gözü yaşlı bir eş bırakmayacak şekilde kurdu. Şehit mektubunu bile yazacak kadar kadere meydan okuyan Devran, ailesi dışında kimseyi üzmek istemedi. Fakat hesaba katmadığı biri vardı… İmkânsız gibi görünen bu aşkın sonu ne olacaktı? Yakışıklı ve sert mizacıyla bilinen Devran, içindeki neşeli ve aşık ruhu açığa çıkarabilecek mi? Gözü kara savcı Leyal, kalıplaşmış güzellik algısının aslında gerçek güzellik olmadığını Devran sayesinde fark edecek mi? Ve en önemlisi, tüm zorluklara rağmen bu aşk mutlu sonla bitecek mi? Bu hikâye, aşk, adalet ve fedakârlık arasında sıkışmış iki güçlü ruhun, birbirlerini bulma ve tamamlama mücadelesini anlatıyor… "Kanun kalemle, savaş kurşunla yazılır… Ya aşk?"

Talya`nın gözleri hep Yeksan`daydı ama Yeksan onu hiç görmedi."

Tam o sırada içeriden yükselen bir kadın çığlığıyla irkildim. "Bırak beni!" diye haykırıyordu bir ses. Adımlarımı hızlandırdım, kalbim göğsüme çarpıyordu artık. "Barış, lütfen... bırak diyorum sana!" "Yürü!" diye tersledi adamın sesi. Köşeyi döner dönmez gözüm İklim`e ilişti. Direniyordu. Gözleri korku ve öfkeyle doluydu. Duraksamadan bağırdım: "Bırak kızı!" Sesim duvarlarda yankılanırken, parmağım tetikteydi. Adam bir anlığına irkildi sesimle. İklim’in kolunu tuttuğu gibi kendine doğru çekmişti, ama benim yaklaşmam onu tedirgin etmişti belli ki. Göz göze geldik. Gözlerinde hem panik hem öfke vardı. "Silahını indir!" diye bağırdım. Tetikteki parmağım milim oynamıyordu. “Yapma!” dedi İklim, sesi neredeyse yalvarır gibiydi ama gözleri yardım istiyordu. Ne aşirete ne de uyduruktan bor töreye kurban gitmesine izin vermeyecektim.

Watpadd düzenlene kadar buradan yayınlayacağım. Asker kurgusu olarak yazdığım ilk kurgudur.İlk başları klişe olsa da ilerleyen bölümlerinde aslında öyle olmadığını fark etmenizi sağlayacak bir kurgu. Ve şunda belirtmek istiyorum kitabımda daha çok ruhları yaralı olan insanların birbirlerine nasıl şifa olup iyileştirdiğini okuyacaksınız.Kitabıma şans vermeniz beni mutlu eder. TANITIM Babaannesinin ölümüyle doğuya tayinini isteyen hemşire Ayperi. Orada görev yapan demir timiyle tanışır.Gerçek aşkı ve aileyi olmayı gittiği yerde bulan hemşirenin hikayesi... Yağız Ege ❤️ Ayperi Buraya kadar gelip kitabıma bir şans verdiyseniz keyifli okumalar... 🤗🤗

Bir çift kara göze vurgun

İki kız kardeşin acılarla dolu hayatı. Onların hayatlarını mahveden iki erkek kardeş. Bu mahkumiyet ne zaman bitecek? İki kız kardeş ne zaman özgürlüklerine kavuşacak? Ve bu kaçış nerede son bulacak? İki Türkmen kız kardeş olan Hümeyra ve Hazel`in zorluklarla dolu kaçış macerasına hepinizi davet ediyorum. Biri gidecek diğeri kalacaktı. En kötüsü de ikisi de acı çekmeye devam edecekti. Bu Hümeyra ve Hazel`in zorluklarla dolu hikayesiydi. Oy ve bol bol yorum atmayı unutmayın lütfen. 😊🔥 🌸🌸🌸

Bir asker kurgusudur. Asker– Doktur. Abi– Kardeş. Ilk askeri kurgum`dur destek olursanız sevinirim

Korktuğun alevdir, çakacağın kibritin ise senin kendi ellerindir. Ve unutma, korktukların her zaman için senin efendindir. Seversen zaaf edinirsin, sevmezsen de duygularını yitirirsin. Şimdi sen seç, hangisi daha çok tüketir seni? Sustukların mı yoksa, vazgeçtiklerin mi? ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ♡ﮩ٨ـﮩﮩ٨ـ 🕯️: Yutkundum; ona yalan söylemek zorundaydım. "Evet," dedim kararlı bir sesle. "Evet, o her zaman için senden daha iyiydi." Geriye doğru bir adım attım. "O, her zaman birinciydi. Sen... Sen hiçbir şeydin işte, adın bile yoktu bende." Yalan söylüyordum... Kendimi inandırmaya çalışıyordum... İstifini hiç bozmadı. "O hâlde," dedi, ilk defa bana karşı yorgun bir şekilde, "getir onu buraya, Göksu. Bir kez. Sadece bir kez kendi gözlerimle senin onunla gerçekten mutlu olduğunu görürsem inanacağım sana, söz. Bırakacağım bu işin peşini. Adımı dahi duymayacaksın bir daha."

“Beni duyduğunda ağlayacaksan, bir daha adımı bile anma.” Ayağa kalktı, sert bir adım attı geri. “Korkuyorsan, doğru yerdesin.” Dipnot: Okurken, "Burası çok saçma," diyeceğiniz yerler olabilir. Bu kitap, kafa dağıtmak, gülmek ve aynı zamanda cringelik tavan yapsın diye yazılmıştır. Yani ciddiye alıpta, kimseyi linçlemeyin. Teşekkürler...

Yitip, giden canlar. Akıp, Albayrağı süsleyen kanlar... Yıllar önce aileleriyle beraber şehadet şerbetini içen bir tim. Göktürk timi. Çevirdik sayfaları. Geldik bugüne. Tim Göktürk. Abilerini, ablalarının izinde. Onların savaştıkları ile savaşmak için kuruldu. Operasyon adı: Bozkurt. Kurtuluşun destanı. Bu sefer masal değil kanla yazılacak olan bir gerçek. Bir operasyon hangi gerçekleri ortaya çıkarabilirdi? Tim Göktürk`ün ilk baskını kafalarında ki soru işaretlerini arttırmıştı. Gizem DALKILIÇ. Göz renginin huzurlu yeşili vardı. Vardı ama gözlerinde huzur yoktu. Güneşin parlak sarı rengini taşıyordu saçlarının her bir tutamında. Ama hayatında ışık namına bir şey yoktu. İstediği tek şey ölmekti. Çünkü kendi masumiyetinin yükü omuzlarına ağır geliyordu. Bu tamamıyla timin görevini anlatan bir yazım değil. Bir kız çocuğunun kurtuluşunu yazacak bir destan.

Başarılı bir savcı ve babası suça karışmış masum kadın. Hayat bazen bizi yanlış seçimlere yönlendirir.... Dur bir dakika, hayat mı yönlendirir yoksa biz mi seçeriz?

Ateş timi ~{Yüzbaşı Mert Tunga }~ ~{Savcı Alara Bozkurt}~

"Ya gerçekten gömmediyse?” dedi usulca. “Ya hâlâ kalbinin en derininde bir yerlerde Hamza varsa, ne olacak?” Sessiz kaldım. Kalbim sustu. Sadece gözlerim konuşuyordu şimdi. Çalıntı, kopyalanma ve kurgunun başka şahıslar tarafından yazılması hâlinde gerekli işlemler yapılacaktır.

"Buradayım, aklım başıma yeni geldi Ayperi`m.Açmaz mısın bana tekrar kalbinin kapılarını? bize bir şans vermez misin?" diyince kafamı sağa sola salladım yavaşça. "Artık karşında eski Ayperi yok,senin için kendini bile düşünmeyen o kadın değilim artık." diyince yıkılışına şahit oldum ama artık çok geçti,biz diye bir şey olamazdı. "Benim sana gözüm kör, kulağım sağırdı Kürşat.Ne yaparsan yap,bir şekilde unutuyordum sana olan sevgimden ama artık yok.Sen gittin benim içimdeki duyguları da yıktın geçtin." diyerek bir adım geriledim. "Yine de gerçeği gördüm ya çok mutluyum o yüzden.Şimdi git ve karının yanında kal,çünkü bundan sonra birbirimizin hayatında yerimiz yok..."

Gerçek ailem ve Asker kurgusudur. "Hazal Sevdiği adama çevirdi bakışlarını "Altay artık dayanamıyorum lütfen bir şey yap! Altay bir adım geriye gitti. Verdiği bütün sözleri yok saydı "Anneme saygısızlık etme ! Hazal saygısızlık etmemesine rağmen duyduğu hkaretlere daha fazla dayanamayıp karşılık verince yüzüne yapışan tokadın acısını ölünceye dek unutmayacaktı.

Civan: EFNAN ÇILDIRTMA BENİ! Siz: Bağırma bana! Civan: Ne işin vardı o herifin arabasında senin? Civan: Ben sana uzak dur dedikçe tersini yapıyorsun! Civan: Üç gün ulan! Civan: Üç gün yoktum! Civan: Ben arkamı döner dönmez ona mı gittin? Siz: CİVAN ÇILDIRTMA BENİ! Civan: Bağırma bana! Siz: Ne ima ettiğinin farkında mısın sen Siz: Bence bu konuşmayı burda bitirelim Siz: Birbirimizin kalbini kıracağız yoksa Civan: Bitirelim bencede. Civan: Biz bu konuşmayı sonsuza dek bitirelim. Civan: Ben anladım sen asker yolu beklemezsin. Civan çevrimdışı. Gözlerim bir süre son mesajında takılı kaldı. Yüzümde buruk bir tebessüm oluşurken kırılan kalbimle ekranı kapattım. Babam askerdi. Bilmiyordu. Abim askerdi. Bilmiyordu. Civan Mert Türkoğlu benim doğduğumdan beri asker yolu beklediğimi bilmiyordu.

bir tim ve bir kız bebek bir gece vakti askeriyenin lojman kapısına bırakılan bir bebek ve görevden yeni dönmüş 4 kişilik bir tim. Ay timi.

Bu bir oyun kazan yada kaybet bu kadar basit ama bu oyun bir çok kişinin hayatından bir şeyler aldıysa anne baba abi kardeş gibi intikam hem onların hem de onların için uğraşanlar içinse duygusal boşluklardan doğan aşklar yılladır kavuşmayanların aşkı yılladır aşkın dibini görenler yılladır aşkı için değişimler yapanlar burası yön ve bizim yönümüz: intikam aşk özlem aile mutluluk

Onlar iki yabancıydı… Biri vatan nöbetinde bir asker, Diğeri sabrın en sessiz hâliyle sınanan bir öğretmen. Dualar bir yerde birleşti. Kalpler bir ayetin gölgesinde buluştu. Ve aşk, en derin yerden filiz verdi.