Abimin arkadaşına aşık olmak....

Her şey abisini askeriyeye görmeye gitmesi ile başladı çocukluğunda sıkı bir eğitimden geçen Züleyha yıllar sonra savcı olup yolu abisinin askeriyesine düşer bu yol Altay ZORLUDAĞ ile yolları ilk kesişip bağlandığı yerdir...

Abisinin arkadaşına aşık olan bir kız ve onu kardeşi gören adam

🌹✨ “Bazen kalbin atışı, tarihin sesinden daha güçlüdür.” ✨🌹 ⏳ Zamanı yarıp gelen bir aşkın hikâyesi bu... 🌸 Kendi çağında kaybolmuş bir kadın, geçmişin sisinde saklı bir adam. Onlar sadece birbirlerini değil, iki farklı kaderi de taşıyorlar omuzlarında... ⚔️ Tuğrul her an savaşın eşiğinde, 💔 Gülüm ise her saniye kalbinin sesini bastırmaya çalışıyor. Ve kader… Bir gün, yalnızca bir bakışta onları buluşturuyor. > “Gitme,” dedi adam. Ama bazen gitmek, bir zorunluluktur. Bazen de... 🌙 bir dönüşün başlangıcı. 📖 ‘Gül Zamanı’, kırık zamanların içinde yeşeren bir sevdanın, fedakârlığın, ve yeniden doğuşun romanı.

Arkadaşının `Emir` ismiyle açtığı fake hesaba istek attığını sanan Mahperi, yanlış kişiyle konuştuğunu anlar ancak çok geçtir.

`Sen benim kış güneşimsin Hazal`...

Mahalle kurgusu* Karganın kanat çırpışlarının ardından kulaklara Manolyanın masalı uğuldadı...

• ÇOCUKLUK AŞKI •YAŞ FARKI •POLİS/HUKUKÇU •ABİMİN ARKADAŞI •YAŞ FARKI (6) Ana karakterlerimiz olan Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşıdır. Aynı zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Erkek karakterimiz olan Mirza’nın babası polistir. Ve bir gün tayini çıktığından dolayı, yaşadıkları yer olan Hakkari’den Ankara’ya göçmek durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden tam 15 yıl geçer. Ve artık çocuklar büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olur. Gülfem ise Ankara’da, yani çocukluk arkadaşı olan Mirza’nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesini kazanır. Gülfem aile büyüklerinin vasıtası ve ısrarları üzerine, Mirza ve onun ailesi ile yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi?

Bir yazlık kasabasında başlayan eski dostluklar ve düşmanlıklar yıllar içinde yerini unutulmaz duygulara bırakır. Herkesin içinde sakladığı duyguları bu yaz dalga gibi kıyıya vuracak. Asya ve Barış, çocukluklarından beri her yaz sahilde karşılaşan iki isim. Ancak bu yaz her şey farklı olacak… Küçük bir mesaj, büyük bir itirafa dönüşebilir mi? Saklı kalan hisler, dalgalar gibi kıyıya vurduğunda her şey değişir mi? Yazlıkta dostluk, aşk, eğlence ve sürprizlerle dolu bir hikâye onları bekliyordu. Birileri aşkı keşfedecek. Birileri geçmişle yüzleşecek. Birileri ihanete uğrayacak. Birileri bu hikâyede çok zorlanacak. Birileri dostluklarını sorgulayacak. Birileri affetmeye çalışacak... Ve herkes, Barış`a sahilde gelen o mesajı konuşacak. Bu mesaj kimi için bir bahane, Kimi için cesaret, Kimi için itiraf, Kimi için başlangıç, Kimi içinse herşeyin değiştiği an olacak. Bazen en güzel hikâyeler, sahilde bulunan bir mesajla başlar...

Bir birimize çok yakındık ama bir o kadar da uzak… Başlama tarihi; 20/06/2025 Bitiş; ?

Birbirine aşık olan ama abi engeline takılan bir çiftin, sıcacık aile ilişkilerinin olduğu mahallede geçen hikayesidir. Avukat oğlumuz ve Psikolog kızımızın hikayesidir.🌸 bütün haklar bana aittir çalınması veya kopyalanması dahilinde gerekenler yapılır.

Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı. --- Tehlikenin ve Tutkunun Dansı Abisinin arkadaşına dört senedir aşık olan Ahu. Küçükken verdikleri sözü unutmayan on üç senedir Akasya altında bekleyen Baran. Kendisinden nefret ettiğini düşündüğü için Baran`a anonim olarak yazan Ahu karşılığını alacabilecek mi? Arkadaşının, kardeşine aşık olan Baran, Ahu`dan kaçtıkça ya daha çok yakınlaşırsa? (Kurgu tamamen bana aittir.)

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Yanlış zaman. Yanlış adam. Yanlış duygular. Selin’in hayâli belliydi: Üniversite son sınıfı sorunsuz atlatmak ve başarılı bir psikolog olmak. Ama kaderin başka planları vardı. Abisi yurtdışına gidiyordu ve ev arkadaşlığı görevini… en yakın arkadaşı Atlas’a devretmişti. Atlas: Yakışıklı. Sinir bozucu derecede özgüvenli. Ve asla karışılmaması gereken türden bir adam. Çünkü o, Selin’in abisiyle büyümüş, adeta bir aile üyesi gibiydi. Ama şimdi aynı evdeydiler. Tartışmalar. Laf sokmalar. Elektrikli bakışmalar. Ve kalbinin atmasını istemediği ama engel olamadığı o anlar… Bu sadece bir ev arkadaşlığı hikayesi değil. Bu, yasaklara meydan okuyan, tutkuyla örülmüş, nefretle başlayan ama kalbe saplanan bir yanlış hikâye. “Belki de en doğru duygular, yanlış kişilerde gizlidir.”

Elzem yıllardır görmediği Armanç karanı görür ve maceraları başlar...

Mahallede herkesin bildiği biri vardı abimin arkadaşlarından, her zaman `mahalle abisi` denilen o çocuk. Asil. Küçük Lara` nın gözlerinde o sadece bir arkadaş hatta biraz da kahramandı. Ama kim bilir belki o da bana gizlice farklı bakmaya başlamıştı. Yıllar sonra sıcacık bir yaz gününde, tekrar o mahalleye taşındığımızda ve tesadüfen karşılaştığımızda anladım ki, o küçük çocuk büyümüştü. Ve belkide artık benimle tamamen başka bir hikayenin baş kahramanı olacaktı.

23 yasında olan Mehir, babasının onu 7 yaşında hayatı yaşamak amacıyla terk edişi sonucu abi ve annesiyle büyümüştür. Mehir artık yaşamıyor, yaşamayı hissetmek istiyor ancak 16 yıl sonra babasi gelince Mehir`in hayati oldukca değişmeye başlıyor. Hayatındaki herkes uzak bir yerde hatirada kaliyor. Ve Mehir sevgilisinden ayrılmak zorunda kalıyor. Yeni hayatındaysa onu hukuk okuyan askerden yeni gelmiş bir beyefendi bekliyordur.

Bu mahalleden gitmek istiyordum! Tek çarem universiteye tek yönlü bir biletti. Bu şehirde okumayacaktım ve gidecek tek başıma, daha doğrusu o söylediği sözlerden sonra arkama dahi bakmadan gidecektim. Yıllarca beni yiyip bitiren bu aşka son vermenin vakti gelmişti...

Herkesin küçüklüğe dair hatırladığı güzel anılar eminim ki vardır. Fakat benim küçüklüğüme dair hatırladığım anılar yalnızlıkla ve de eksik parçamı arayarak geçti. Küçüklüğüme dair hatırladığım en güzel anım evden kaçıp lunaparka gitmekti...

Bir şeyi kesin olarak biliyorum: Emir Özen`den nefret ediyorum. Ondan nefret ediyorum. Yıllar önce kalbimi kıran o çocuk oydu. Bir daha asla görmek istemeyeceğim tek kişi. Ama o, erkek kardeşimin en yakın arkadaşı. Ve kardeşim onu bu yaz bizimle birlikte İspanya’ya davet etti. Bir yaz… onu sevmemeyi bırakmam için yeterli olabilir mi? Sanmıyorum. Olmaz değil mi? ❁❁❁❁❁❁❁❁❁ EMİR Kendimi bildim bileli sadece bir kez âşık oldum. Ona. Zehra Karaca’ya. Eski kız arkadaşıma. En iyi arkadaşımın kız kardeşine. Onu kaybettim, biliyorum. Bırakmamalıydım. Ama bu yaz, çok yakın… Onu yeniden kazanmak için bir şansım var. Zehra benden nefret ediyor. Benden tamamen kurtulmak istiyor. Ona, onu ne kadar sevdiğimi anlatabilir miyim?

Götlü:Götlü müsün? 💐 KağanÇevik:Ne? Götlü:Bildiğin Götlü müsün? KağanÇevik:Herkesin götü var süper zeka Çalınması/kopyalanması halinde yasal yollara başvuracağımı belirtmek isterim İyi okumalar 🦍😽

"Bazı kurallar sadece çiğnenmek içindir... Özellikle kalbin söz konusuysa." Defne, abisinin gölgesinde büyümüş, kurallarla çevrili bir hayat yaşamıştır. Üniversiteye başlamasıyla özgürlüğün hayalini kurarken, karşısına çıkan kişi tüm dengeleri alt üst eder: Toprak. Sessiz, gizemli ve tehlikeli bakışlarıyla abisinin en yakın arkadaşı. Birbirlerinden uzak durmaları gerekiyordu. Öyle yazılmıştı kurallar. Ama kalbin kural tanıdığı nerede görülmüş? Yasak bir yakınlık, gizlenen duygular ve saklanan sırlar... Defne ile Toprak`ın hikâyesi, aşkın en yasak haline şahitlik ederken seni de kalbinden vuracak.

"Ya ne abarttınız küçücük bir haber. Ayrıca işim bu benim yapmak zorundayım. O oyuncu olmasaydı"

Yastığımın altındaki küçük el fenerini tek elime alıp diğer elimle kitabımın sayfalarını araladım. Sesler odaklanmamı zorlaştırsa da sorun değildi. Hayatımın fon müziği onların kavgalarıydı sonuçta. Bir süre sonra beklediğim olmuş ev sessizliğe gömülmüştü. Mırıldandığım çocuk ninnisiyle kitabı kapatıp kafamı yorganın dışına çıkardım. Sırtımı yatağımın başlığına yaslayıp bakışlarımı hala ellerimde tuttuğum kitaba indirdim. Koparmaktan kanayan tırnak etlerimin kanı, kitabın kapağını kirletmişti.

 Ağlamaya başladım. Kitabımın kapağı kirlendiği için...


Onun bir gülüşü, yıllardır öğrendiğim tüm emirleri unutturdu bana. Savaşı biliyordum, kaybetmeyi de… Ama ilk kez kalbim teslim oldu, hem de düşmana değil — bir kadına. Bu aşk, cephane kadar tehlikeli. Ve ben namlunun ucundayım. ***** Savaş alanındaki kurşunlardan hiçbir an korkmamıştım ama onun bir ‘git’ deyişinde darmadağın oldum. Üniformamı çıkarabiliyordum ama kalbimden onu üniforma gibi çıkaramıyordum. Kalbimden albayın kızını sökemiyordum.