Birbiri ile düşman olan iki mafya çetesi ortak düşmanlarını yok etmek için birlik olurlar ve bu sırada aralarında kıvılcımlar oluşmaya başlar

tom marvolo riddle & lara maisie grindelwald

“𝐍𝐞𝐝𝐞𝐧 𝐬𝐨𝐫𝐮𝐲𝐨𝐫𝐬𝐮𝐧? 𝐍𝐞𝐫𝐞𝐲𝐞 𝐠𝐢𝐝𝐞𝐲𝐢𝐦? 𝐈̇𝐤𝐢 𝐲𝐨𝐥 𝐯𝐚𝐫, 𝐝𝐞𝐦𝐢𝐬̧𝐭𝐢𝐧. 𝐇𝐚𝐧𝐠𝐢𝐬𝐢𝐧𝐢 𝐬𝐞𝐜̧𝐞𝐲𝐢𝐦?“ “𝐊𝐨𝐫𝐤𝐦𝐚 𝐛𝐞𝐛𝐞𝐠̆𝐢𝐦, 𝐡𝐞𝐩𝐬𝐢𝐧𝐢𝐧 𝐬𝐨𝐧𝐮 𝐚𝐲𝐧𝛊...“ ᯾ Yağız G. Barskara, beni hayatta tutan isim. O benim kahramanımdı; ben ise onun hayatında sadece bir tesadüf. O beni hayatta tuttu, ama ben onsuz yaşamayı öğrenemedim.

Vera, adaletin soğuk yüzünü temsil eden bir savcıydı; ancak geceleri, şehrin karanlık sokaklarında, suikastçı olarak başka bir kimliğe bürünürdü. Emir ise, mafyanın acımasız dünyasında kendi krallığını kurmuş bir adamdı. İkisi de, birbirlerinin varlığından habersiz, şehrin iki yüzünü yönetiyordu. Bir gece, Vera`nın hedefi, Emir`in en güvendiği adamlardan biri oldu. Görevini tamamladıktan sonra, Vera`nın bıraktığı tek iz, kanlı bir ay ve kelebek figürüydü. Bu simge, şehrin alt dünyasında bir efsaneye dönüşmüştü. Emir, bu gizemli suikastçının peşine düştü, ancak her seferinde bir adım geride kalmıştı. Gündüzün aydınlığında, Vera ve Emir`in yolları kesişti. Emir, Vera`nın gözlerindeki o tanıdık parıltıyı fark etti. İkisi de birbirlerinin sırlarını keşfetmek üzereyken, şehirdeki bir dizi gizemli olay onları zoraki bir ittifaka zorladı. Bir yandan birbirlerine karşı derin bir güvensizlik beslerken, diğer yandan ortak düşmanlarına karşı birleşmek zorunda kaldılar. Zamanla, Vera ve Emir arasında beklenmedik bir bağ oluştu. Birlikte çalıştıkça, birbirlerinin dünyalarını anlamaya başladılar ve bu süreçte, şehrin karanlık yüzüne karşı bir aşk filizlendi. Ancak, her ikisinin de geçmişinden gelen gölgeler, bu tehlikeli ilişkinin üzerine düşmeye başladı. "Kırık Parçalar", Vera ve Emir`in hikayesini anlatıyor; adalet, ihanet, aşk ve intikamın iç içe geçtiği bir dünyada, kırık parçaları bir araya getirmeye çalışan iki insanın mücadelesini...

Yeraltı dünyasının iki düşman ailesi, Bayraktarlar ve Sancaktarlar, nesiller boyu süren nefretle yaşar. Geçmişte yasak bir aşk ile başlayan bu düşmanlık, yeni nesilde taht kavgalarıyla büyür. Fakat kader, en büyük barışı iki ailenin varislerinin aynı gün, aynı saatte doğan çocuklarıyla yazacaktır.

“Bazı zarflar kaderin mühürlenmiş halidir.” Sayra Demiralp, bir zamanlar ışıltılı salonların, kristal avizelerin ve baba korumasının içindeydi. Şimdi, kitapçı raflarında bir hayat arıyor; geçmişiyle geleceği arasında sıkışıp kalan yirmi yaşında bir kız… Annesi kayıp, babası ölü, hayalleri yarım. Ama kaderin rengi bazen vişne çürüğüne bürünür. Bir yağmur gününde eline tutuşturulan bir zarf, onu İstanbul’un en karanlık köşelerine, Karataş Malikanesi’ne götürecek. Ve orada onu bekleyen adam; Giray Karataş… Soğuk, sessiz, tehlikeli. Babasının mirası kadar keskin ve kanla çizilmiş bir geçmişin varisi. Giray ve Sayra… İki farklı karanlığın çocukları. Biri intikamı öğrenmiş, diğeri onu anlamaya çalışan. Aralarındaki bağ nefretle başlar, ama aşkla nereye varacaklarını ikisi de bilmez. “Vişne Çürüğü”, aşkın en derin tonuna boyanmış bir intikam ve hayatta kalma hikâyesi. Kanla yazılmış sırlar, geçmişten taşan acılar ve ölümle flört eden bir tutkunun romanı.

Annesi ve babasının vefatından dolayı mental çöküş yaşamış olan Asi İnci karşı komşusuyla arasında bağ oluşturup kendini toparlamaya çalışır…)

Anora Mina geçirdiği kaza sebebiyle çoğu şeyi hatırlamaz.Ailesini bile.Büyük bir malikanede yaşar.Çoook eskiden aşık olduğu kişiye soğuk davranır.Ve onu kendisine karşı intikam olarak görür fakat eskiden hoşlandığı çocukla geçirdiği anılar ona yardımcı olur ve pisa kulesinin yanında vakit geçiren Woon onun tavırlarına dayanamaz ve o da Mina yı intikam olarak görür.Fakat aralarındaki aşkın sana edemediğini karar verecek olurlar ki.....

Kumarbaz bir doktor ve ona takıntılı bir suikastçi

15 yıl tamı tamına ablam öleli 15 yıl olmuştu ve hala katilleri bulunamamıştı. Korkmaz şirketi bu delilleri saklıyordu bunu biliyordum ve onların sakladıkları delil ve belgelere ulaşacaktım ablam için bunu yapıcaktım ablamın katilleri cezasız kalmamalıydı........

İntihar etmeye giden kız karanlıkta bir cinayete şahit olur.Kız ordan bıkmış bir şekilde yürürken arkasından adamlar gelir ve onu tutarlar.Kız umursamadan ağzını bile açmamış.Fakat mafya olduğunu bilmediği adamların patronu kızın ölmemesini ister...

Olacak Eda ister kabul et ister etme benimle olmayı istemiyorsan bile alışacaksın... sen bana aitsin! Yıllardır anne babasız kız,sadece abisi ve abi bildiği biri ile aynı evde yaşıyor...peki ya o kızı kardeşi olarak görmezse ne olur...?? Bana abi deme! Bu kitap romantik içerikli bir kitaptır.

Her yüzyılda bir ay gökyüzünde kırmızılaştığında,ilk cemre düştüğünde ve toprak suya muhtaç bırakıldığında Afel Sanrısı için dünyaya gelir Ve sanrısıyla tamamlanana kadar geri dönemez. Zaman geçtiğinde günler ayları çağırdığında eğer Afel bir yıl içinde sanrısıyla tamamlanamazsa bu onun sonu olur ve Afel sonsuza kadar cehennemde mahsur kalır. Afel`in sanrısı Ahu`dan.. "Ben hiç kaybetmedim Ahu,ve senin benim cennetimden gidip kendi cehenneminde kaybolmana izin vermem...

Gördügüm rüyadan esinlendim arkadaslar. iyi okumalar💜

Bu hikaye kurgudur

Asmin 17 yaşında annesini kaybetmiştir annesini kaybettikten sonra babası kendisi ve abisi Mardin`e taşınmaya karar vermiştir tam 2 yıldır mardin`delerdir bir gün abisi ( murat) sarnuf aşiretinin küçük kızı leyla`yı kaçırmasıyla başlar işte o zaman işler birazcık değişir..

Naramisara`nın lanetinin Ravenna kasabasına tekrardan gelmesiyle birlikte bir çöküşün başlangıcı...

Savcı olan Asel Mina Bulut bir gün mafya varisliği yapan Turan Efe Aydın ile tanışır;

Adam yok olmayı, kadın ise kaybolmayı seçti adamın bilmediği fakat kadının bildiği bir şey vardı Yok olduğunda herşey biterdi ama kaybolduğunda çıkışı bulma ihtimalin vardı Kadın adamın yok olmasına izin vermeyecekti sonunda kendisi yok olsa bile

Ben seninle evlenmeyeceğim senin karın olmayacağım...

Salona girdiğimde tüm yüzler bana döndü.Bazıları şaşkın hareleri ile bu kadar önemli bir toplantıyı neden bozduğumu düşünüyor,bazıları ise zaten böyle birşeyin olacağından haberdar oldukları için sessizce yapacağım hamleleri bekliyordu.Kimse ses çıkarmaya cüret etmiyordu. Masada oturan yüzlere teker teker bakarken bir yandan da baş köşesinde oturmuş ve arkası bana dönük Genel Başkan Vekil Hazarden`e doğru yürümeye başladım.Arkasını dönüp bir kere bile bakmamıştı.Aramızdaki mesafe sıfırlandığında,yavaşca eğilerek kulağına fısıldadım. "Ops, sei stato beccato!"İ İrkilmiş,bir kaç saniye yakalanma`nın verdiği korkuyu tatmış, yavaş yavaş titrmeye başlamıştı.Bunu ben hariç kimse göremiyor ve hissedemiyordu.İnsanların üzerinde bıraktığım etkiyi görmek oldukça hoşuma gidiyordu.Kuyumu kazmak ne demek birazdan öğrenecekti.Dudaklarım bu görüntü karşısında yavaşça iki yana kıvrıldı. Dudağımdaki sırıtış ile birlikte irislerimi diğer baş köşede oturmuş beni izleyen boş harlere çevirdim. Baransel Ferhunzade,kaşları belli belirsiz çatılmıştı.Kemikli yüzü kasılmıştı.Koyu kahverengi gözleri ne kadar boş bakıyor olsa da bu yaptıklarım onu bir hayli şaşırtmıştı.Gözleri önce kırmızı ruj ile boyanmış dudaklarıma kaydı,yüzümün her zerresini dikkatle izledi.Bakışlarımı ifadesiz,boş bakan harelerden çekip,gözlerimi titreyen bedene çevirdim.Kimse`den çıt çıkmıyordu.Ölüm sessizliği bu olsa gerekti.Parmaklarım yavaşça önümdeki korkak bedenin şah damarına dokundu.Orada akan kanı hissetti,bu his çok hoştu.Hamlem karşısında elimin altında ki beden transa girmiş gibi dondu kaldı.Alt dudağımı dişlerimin arasına aldım ve uzun manikürlü tırnaklarımı titreyen damara bastırdım.Ve bombanın pimini çekmiş bulundum. Kurgu bana aittir.Herhangi bir kopyalama durumunda yasal işleme başvurulacaktır.

"Leyla..." Dedi boğuk bir sesle. "Çok sensedim." Dediğinde yutkundum. "Herşeyini. Fazla özlemek bu ama." Dedi çocuk gibi bir sesle. "Fazla özleyince kötü oluyor." Gözlerini kaçırdı birazsa olsa. Ağlamamak için dişlerimi sıktım. "Ö- önemi yok." Zar zor konuşarak elimde ki işbirliği kağıdını katladım ve yırtmaya başladım. "Gidecek misin?" "Evet." "Unutacak mısın?" "Evet." "Herşeyi mi?" Dediğinde attığım kağıtlar havada uçuştu. Aniden yüzüne doğru yaklaştım ve gözlerimi kıstım. "Hayır." Kaşlarımı çattım. "İhaneti unutmam."

Ecrin, Onur, Nida ve Akif en yakın dört arkadaştır. Bu arkadaşlar gezmek isterler ve gezmek için bindikleri otobüste olaylar olur.

Dönüş, hiçbir şey bilmediği bır dünyaya gelmişti. Herkes yabancıydı. Ama bir o kadar da tanıdık...

Bir savcı. Hayatını işine adamış adalet pahasına gözü kör olmuş bir kadın. Ünlü bir iş insanı gibi görünen ancak tam tersi acımasız bir mafya. Aynı zamanda Kor aşiretinin lideri. Savcı Alin Karan Cihangir Karan denen bu en tehlikeli kara toprak denecek mafyanın kızıydı. Alin bu sefer işindeki bütün hırsıyla bir dosyaya takmıştı. Bu dosyadaki adam azılı bir mafyaydı. Cihangir Karan`a bile kafa tutabilecek kadar Deli bir adam: ALİ ASAF KOR Ali Asaf yerdeki toprağı sarsabilecek kadar herkesin korkulu rüyasıyken hesaba katmadığı birşey vardı. Artık Cihangir Karan onun karşısındaydı. Dahası... Savcı Alin Karan bu adamı bitirmeye yemin etmişti ancak bilmediği birşey vardı. Ateş ile barut yan yana olursa ne olurdu? ... "Beni yakmaya kalkarsan kendinden yanarsın, Deli Savcı. Ben normal bir adam değilim."