hafif bir hikaye(!)

Dedektif Luna nın Çözemiyeceği dosya yok

"...Acaba varoluşu tamamen acı sırlarla mı doluydu? Çözülmesi gereken bir sır mıydı yoksa açılmaması gereken bir günlük müydü?..."

Konusu Lara Yılmaz, dışarıdan bakıldığında sıradan bir hayatı içinde kaybolmuş bir lise öğrencisi. Sevgisiz bir anne, işkolik bir baba ve sıradan arkadaşlıklar... Her şey normal gibi görünse de, Laranın bile farkında olmadığı karanlık bir gerçek onun içinde sessizce büyüyor. Geçmişin acı izler , zihninde gizlenen sırlarla birleştiğinde, Lara kendini bir labirentin tam ortasında bulur. Peki bu labirentten çıkış var mı Yoksa çıkış dediği şey, bambaşka bir sona mı açılacak

Sare, ailesinin ölümüne inanarak yaşarken, gelen gizemli bir mesaj her şeyi değiştirir. Karanlık sırları ve unutulmuş bağları keşfettiği bu yolculukta, gerçek sandığından çok daha karmaşıktır.

Sahte bedenler ardında maskelenmiş ruhların hikayesi… Bazen ruh, matemini bedenden gizleyebilirdi. Veyahut güzel bir beden, ruhun çirkinliğini maskeleyebilirdi. Çok güzel ya da çok yakışıklı görünen bir insanın; katil bir ruha sahip olabileceği aklıma gelmeyeceği gibi, kötü veya çirkin görünen bir insanında zarif bir ruha sahip olabileceği aklıma gelmezdi. Ya da tam tersiydi. Çünkü hiçbir şey göründüğü gibi değildi. Hiç kimse kendisi değildi. Her şey, birbiriyle bağlantılıydı ama hiçbir şey birbirine bağlı değildi. Aynı zamanda, zıtlık içindeydi. Ve benim elimde olan koca bir hiçlikten ibaretti.

Gerçeklerden saklandım ve saklanmaya devam edicem. Sonuçta gerçekler acı vermez miydi? Bende daha fazla acı istemiyordum.

Bir yazlık ev. İki yabancı. Aynı doğum tarihi. Aynı gözler. Ama birbirinden çalınmış iki hayat.** Gizem, annesinin ölümünün ardından sessiz bir yazlık kaçamağı planlarken geçmişin en karanlık sırrıyla yüzleşeceğinden habersizdir. Ege ise, babasının izlerini sürerken bir yabancının aynı evde hak iddia etmesiyle karşılaşır. **Ailelerinin gizlediği gerçekler, karanlık bir örgütle; bilinçaltının sessiz çığlıkları, ölümcül bir gerçekle kesişiyor.** Hiç tanımadığın biri, aslında senin kanından olabilir. Ve bazen... aynaya baktığında gördüğün kişi bile sen olmayabilirsin

Adaya tatil yapmaya giden bir grup arkadaş kendilerini bir oyunun içerisinde bulurlar.

Bir gün ormana yürüyüş yapmak için giden kız bir defter bulur...

Herşey o gölge yüzünden başladı...

Sevgilisinden yeni ayrılmış bir kız kendisine teselli bulmak için bir tane oglanla takılmaya başlar.Zaten kendisine bela arayan kız, oğlanda bir gariplik sezince onun peşinden gider.

Bazı geceler vardır, hayatın yönünü sonsuza dek değiştirir. Sessiz bir sokakta, sıradan bir akşam… Ve ardından gelen sessizliği delen bir çığlık, bir alev, bir eksiklik. Arel, geçmişin izlerini bugünün küllerinde ararken; sadece bir yangının değil, hayatın yakıcı yüzüyle de yüzleşmek zorunda kalır. Gerçek bazen gözle görülmez. Ama hissettirdiği acı, külün bile tarif edemeyeceği kadar derindir. “Alev Alev: Geriye Kalan”, insan ruhunun derinliklerine inen, kaybın, sevginin ve gerçeğin peşinden sürükleyen çarpıcı bir roman. Hazır mısın? Çünkü bu hikâye, sadece dışarıda değil… içeride de yanıyor.

Dünyanın en büyük şehri Japonya`da şeytanlar ortaya çıkmaya başlıyor ve bir yandanda dışı değil içi şeytan olanlar... Yarı insan yarı şeytan olan Komiser Makado hem onları durdurmaya hemde yüreğinde yeşeren yeni duygulara şans tanımaya çalışıyor. Peki Makado`nun şeytan tarafı buna izin verecek mi?

Karşı komşum... Onu pek tanımıyordum ama karşı koyamadığım ve de tam bilemedigim hisler vardı. Ve platonik olduğumuda düşünmüyorum. Cinayetler... Sık sık artıyor o katili bulmam gerek...

Nasılsa hep orada diye değeri bilinmeyen her şey bir gün yok olur.

Birazdan açıklama yazicam

Zihnimde akmakta olan bir kum saatinin sesini duyuyordum. İnce, dar kısımdan geçen tanecikler üzerime doğru akıyordu. Bedenime yapışmış kum tanelerinin ağırlığı, ruhumdaki ağırlığa eşitti. Sanki geçmiş, üzerime çöküyordu. Andromeda. Beni geçmişimle yüzleştiren oyunun adı buydu. "Ben bir yazarın, hiç yazmak istemediği karakterim. Ruhumun saklandığı ruhun, kaybolan siluetiyim. Karanlığın, şimdi en aydınlık yerindeyim. Dilimden düşmeyen ölümün, en silinmez sahnesindeyim." *** dokuz kasım pazartesi ∣ 2020 BANA GÖRE `Andromeda` isimli ilk kitaptır! TÜM HAKLARI SAKLIDIR © HERHANGİ BİR ÇALINTI, KOPYALAMA VE BENZERİ ŞEYLER SÖZ KONUSU OLDUĞUNDA, GEREKLİ HUKUKİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR.

Osmanlı sarayının gölgeleri sessizdir. Ama en tehlikeli sırlar, tam da sessizlikte saklanır. Zühre, annesinin kayboluşunun ardından kendini çok daha derin bir oyunun ortasında bulur. Sarayın içinde yetiştirilmiş, zekası ve soğukkanlılığıyla donatılmış bir casustur. Sarayda kim dost, kim düşman? Sadakat sandığın biri ihanet planlıyor olabilir. Ve aşk…. Bazen en ustaca yerleştirilmiş tuzaktır. Zühre Hat, zeka savaşlarıyla örülmüş bir casusluk hikayesi. Aynalara, mektuplara , mühürlere ve sessizliğe saklanmış gerçekler…. Bu romanı okurken satır aralarında kaybolacaksınız.

Baş karakter Zeynep ufak çaplı bir macera yaşıyor

Kim ailesini canice öldürür? Neden baskasi öldürülsün?

*KAYIP İZLER* Neva, geçmişin gölgeleriyle küçük bir kasabada sessizce büyüdü. Kendi hayatına ait olduğunu sandığı izlerin aslında başkasına ait olduğunu öğrendiğinde, bütün dünya yerinden oynadı. Baran ise büyük şehirden gelen, kendi yaralarını gizlemeye çalışan gizemli bir yabancıydı. Birbirlerini bulduklarında, sırlar çözülmeye; kayıp izler birleşmeye başladı. Neva’nın gerçek ailesi, Baran’ın geçmişi ve onları bekleyen sürpriz bir gelecek... Bu, kendini bulmanın, sevmeyi yeniden öğrenmenin ve geçmişin zincirlerinden kurtulmanın hikâyesi. *Bazen bir kayboluş, en doğru yolu bulmanın ilk adımıdır*

Bir tımarhane düşün acı ve kötülükle dolu peki burada neler yaşanabilirki

Bazı acılar fısıltı değildir, çığlıktır. Ve bazı insanlar, o çığlığı sanat eserine dönüştürür. Grayhaven… Geceleri müzik sesleriyle, gündüzleri sahte gülüşlerle dolu bir şehir. Bu şehir, bir ailenin kanını akıttı. Şimdi sıra, o kanla yazılmış bir sanat eserinde. Onlar onun her şeyini aldılar. O da onların her şeyini yok etmeye geldi. Ama intikam, sadece bir silahtan ibaret değildir. Bazen en keskin bıçak; kelimelerdir, planlardır, sabırla örülmüş bir sanat eseridir. Ve bu eser, kızıl renkte olacak. "Kızıl Sanat", karanlık bir zekânın, paramparça olmuş bir kalbin ve sessizce yaklaşan bir vahşetin hikâyesi. Unutanların şehri Grayhaven, bu kez unutulmayacak bir hikâyeye uyanacak.

Zamanla unutulduğu sanılan her şey, aslında sadece sessizce saklanır. Bazı gerçekler gömülmez; sadece anlatılacak günü bekler. Yedi adım… Her biri bir iz, her biri bir yara. Bir geceyle başlayan bu hikâye, yıllar boyunca üstü örtülmüş karanlıkları birer birer gün yüzüne çıkarıyor. Kayıp bir annenin izi, yarım bırakılmış bir aşkın yankısı, gölgede bırakılan çocuklukların sesi… Ve en acısı, en tanıdık olan: Saklanan kimlikler, susan diller, susturulan hayatlar. Bir şehirde, birbirinden habersiz yedi gencin yolları; aslında çoktan birbirine bağlanmış. Aynı geçmişin farklı kapılarına sürüklenmiş bu hayatlar, şimdi gerçeğe açılan tek bir kapının önünde birleşiyor. Bazen bir fotoğraf başlatır her şeyi. Bazen bir mektup. Bazen sadece yanlışlıkla açılmış bir kapı. Ama her neyle başlarsa başlasın, gerçek ortaya çıktığında artık hiçbir şey eskisi gibi kalmaz. Yedi adım. Her biri, bir çığlık kadar sessiz. Her biri, bir uyanış kadar derin. Ve sonunda, herkesin kendine itiraf etmekten korktuğu o gerçekle baş başa kalacağı bir yolculuk... Çünkü bazen en büyük sır, en yakındaki sessizlikte gizlidir. -