BİR KATİL VAR AMA KİM BİLİNMİYO

Ödül; hayatta kalmak.

Yeni bir hayat umuduyla taşınılan bir apartman. Adı "Veda." Duvarları kan lekeli. Sakini az. Yaşayanı daha az. Ama öleni çok. Yelda, 6 yıl boyunca hayalini kurduğu o eve taşındığında, apartmanın sadece “eski” olmadığını fark eder. Kokular vardır... kan gibi. Sesler vardır... fısıltı gibi. Ve biri vardır... Karahan. Gözleri zifirî, sözleri sisli bir adam. Yelda’ya “Valeska” der. Ve Valeska... güç demektir. Ama güçlü olmak hayatta kalmaya yeter mi? Kitabımı okuduktan sonra beğenip yorum yaparsanız sevinirim💓

Baskıcı bir ailede büyüyen Aden, gerçekleri öğrendiğinde hayal kırıklığına uğrar. Gecenin bir vakti evden çıkar ve kafa dağıtmak için içmeye gider. Ama işler hiçte planladığı gibi gitmez gözlerini açtığında 1.000 kişiyle aynı labirenttedir.

"İhanet iliklerinize kadar sızmışken intikam almak ne kadar doğruydu?"

“Bazen en derin karanlık, insanın kendi içindedir.” Raiden geçmişinden kaçtı. Yıllarca sustu, görmezden geldi. Ama zaman, unutanları asla affetmez. Eski bir sandığın kilidi açıldığında, onunla birlikte gömülen sırlar da birer birer gün yüzüne çıkmaya başlar. Lysa’nın ölümü. Karanlık bir ittifak. Parçalanmış bir hafıza. Raiden şimdi geçmişin aynasında kendisiyle yüzleşmek zorunda. Bu sadece bir hesaplaşma değil. Bu, kim olduğunu hatırlama savaşı. İçindeki sesler susmuyor. Anılar, hayaletler gibi geri dönüyor. Ve her cevabın sonunda daha büyük bir soru beliriyor: “Eğer geçmişin seni yok etmişse, hâlâ kim olduğunu söyleyebilir misin?” Derin psikolojik çözümlemeler, ağır gerilim, karanlık sırlar ve yavaş yavaş açılan bir hafızayla örülü bu hikâye, okuyucuyu hem Raiden’ın zihnine hem de kendi gölgelerine doğru bir yolculuğa çıkaracak.

İlk darbeyi attığımda, bir elektrik çarptı gibi oldum. Kanın sıcaklığı elime bulaştı, o kırmızı renk... harika. “Ne güzel, daha yeni başlıyoruz,” diyorum. Kadının nefes alışları yavaşlıyor, gözleri kapanıyor. Sanki bir melodi gibi, bıçak darbeleri ritmini tutuyor. Benimle dans ediyor. Gülümseyerek düşünüyorum; “Bu gece eğleneceğiz. En güzel oyunum bu.” Ve her darbede biraz daha kendim oluyorum. Karanlık, benim en iyi arkadaşım.

Öğretmen olan Rüya yakın arkadaşları Aylin ve Leyla ile bir kasaba da görev yapmaktadırlar.Yakın arkadaşları onların ziyarete gelir ve orada kalmaya karar verirler. İk yıldır bol olan yan evlerine birileri Herşey yolunda giderken bir gün kasabadaki huzur bozulur.Bir katilin gelişi herşeyi bozar.Şehre kaçmayı beceren karakterler imiz esrarengiz hikayelerine dahil olmaya ne dersiniz? HAZIRSANIZ BAŞLIYORUZ!!!!

Devletin kanlı,pis işlerini yapan bir ekip düşün en fazla ne kadar iyi olabilirler? Onlar gerçekten paramparça ama ekibiyle beraber tüm olan bir yedili miydi? Hepsinin acıları var,peki hangisi ağır basıcak? Kim ekibine ihanet etme kapasitesine sahip? Onlar çocukluk aşkıydılar birinin ay ışığı birinin kahramanı,peki sadece ‘çocukluk aşkı’ olarak mı kalıcaktı? Peki onların son’ları nasıl olucaktı? Son dediğimiz şey de ne ki? Sonsuzluğa inanır mısınız? İnanmayın elbet bir gün her şey bir şekilde sona erer.

İki kuzen, ailelerinin mirası olan dedelerinin evine taşınmak zorunda kalır. Ancak yeni mahallede fısıltılar dolaşır: Dedelerinin evi, lanetli sokağın tam karşısında, uğursuz bir sırla çevrilmiştir. Gece çöktüğünde sokaktan esen rüzgar, geçmişin karanlık gölgelerini uyandırır. Kızlar, dedelerinin eviyle ve mahallenin gizemli söylentileriyle yüzleşirken, lanetin perde arkasındaki gerçeklerle sarsıcı bir mücadeleye girişirler. Aile bağları mı, yoksa karanlık sırlar mı kazanacak?

Bir gece... Bir kız öldü. Kanıyla çizilmiş bir gülümseme bırakarak. Gökyüzü kızıla büründü. Ve bir gülümseme kaldı geriye; kanla çizilmiş, unutulmaz. Bu, sadece bir cinayetin hikâyesi değil. Bu, sessizliğin çığlığa, masumiyetin karanlığa, dönüştüğü bir dünyanın hikâyesi. Kimse göründüğü gibi değil. Hiçbir yer sandığın kadar güvenli değil. Ve bazen, en korkutucu ses... Senin içinden gelir. Bir gülümsemenin ardına saklanmış dehşet, bir kasabayı yutmaya hazır. Ve bir mesaj: :) Bu hikâyede herkes bir iz bırakır. Ama bazı izler yalnızca kanla çizilir. Karanlığın gülümsediği yerde, masumiyet susar. Gökyüzü kızıla döndüğünde, umut değil, kan parlar. Ve bazen karanlık sadece etrafta değildir... İçindedir.

Ahsen alışveriş için gittiği yerde bir seri katille mahsur kalacağını nerden bilebilirdi ki?

“Kaçış yok. Kurallar tek kişiye ait.” Ailesi yüzünden ölmüş dedesini evinin olduğu “TUHAFLIKLAR KASABASINA” giden genç bir kız, haritada bile zor bulunan bir kasabaya adım atar. Ancak burası sıradan bir yer değildir. Girdiği an çıkışı olmayan, sessizliğin bile tehdit gibi geldiği bir tuzak... Kızın bilmediği bir şey daha vardır: O kasabada normal insan yoktur sadece normal yedi tane erkek vardır. Farklı zamanlarda kaçırılmış yedi yabancı erkek, tıpkı onun gibi buraya hapsedilmiştir. Hepsi bir şeylerden kaçıyordur ama şimdi ortak bir kaderin içine düşmüşlerdir. Kasabanın dört bir yanında, sokak aralarında, terkedilmiş evlerde, bakkalda, okulda hatta camide bile palyaço kostümü giymiş adamlar dolaşır. Ellerinde bıçak, silah, kurşun dolu bakışlar… Hepsi birinin emrindedir: Görünmeyen ama her şeyi kontrol eden, hasta ruhlu bir adam. Bir hata yaparsan, palyaçolar harekete geçer. Emirlere uymazsan, saldırı başlar. Sorgularsan, birini kaybedersin. Bu kasabada güven yok, kaçış yok, ikinci şans yok. Sadece hayatta kalmak var. Ve onun bile bedeli çok ağır. Şimdi , ailesinin zoru ile kasabaya gelen kız, yedi yabancı erkek ve bir görünmeyen canavar arasında ölümüne bir oyun başlar...

Ben Ela, Ela deren 24 yaşında Hukuk fakültesi son sınıf öğrencisiydim. her şey çok güzel giderken staj gördüğüm büroda karşılaştığım biri yüzünden hayatım eskisinden çok farklı olmuştu. ben güçlüydüm, yılmazdım ve yıkılmazdım. onun yaptıklarına da söylediklerine de asla boyun eğmezdim, ben asla onun kuklası olmazdım ve olmayacaktım...

❝Bazı ruhlar karanlığa mahkum dogar. Bazıları ise ona kendi isteğiyle teslim olur.❞ Tormentum - akıl hastası suçluların kapatıldığı, deneylerin yapıldığı o meşum hastane - babamın son durağıydı. Onu her ziyaret edişimde, gözlerindeki o korkunç boşluğa biraz daha yaklaşıyordum. Ben Vera. Vücutlara dövme işleyen, ama kendi ruhundaki yaraları asla kapatamayan bir sanatçıyım. Ta ki o gelene kadar. Adını bile bilmediğim o adam, Tormentum`un en tehlikeli mahkûmlarından biriydi. Çift kişilikli bir katil. Bir yanıyla bana bakarken, diğer yanıyla içindeki canavarı besliyordu. Ve bir gün, o karanlık gözlerle karşılaştığımda anladım: Biz aynıydık. O da benim gibi, karanlıkla doğmuştu. "Bazı insanlar karanlıkta yaşamayı seçer, çünkü aydınlık, gölgelerinden korkmalarına neden olur."

Bu kim baba?" bana benzeyen çocuğa hadi cevap ver gibisinden bey babaya baktım. "Biyolojik ikizin Mislina. Hadi tanışın,"dedikleriyle bende gülme istediği tuttu. Tanışmak isteyen mi vardı? "İstemez,"deyip tekrar bakışlarımı telefona çevirdim. "Ne biçim kızsın kızım sen? Terbiye hiç mi öğretmediler sana?" diyen abim olduğunu anladığım adamla sakin bakışlarım onu buldu. "Adın ne?" demiştim ilk önce. "Meriç." "Sor bakalım babana 11.08.2015 tarihinde neler oldu." Bakışlarımı ondan alıp biyolojik annem olan kadına döndüm. "Kalacağım odayı gösterin."

Geçmişi unut.. Geleceğe bak.. Bazen yolun sonu yolun başıdır.. ;)

Üç kardeşin arasına giren bir kadın... Kardeşlerini bir araya getirmeye çalışan bir abi... Çoğu duygusunu öldürmüş bir kız kardeş, Ve başı büyük belada olan ikizi. Gece öldürülen kötü ebeveynler ve çaresiz çocuklar. Sizce hangisi başarıcak?

Gerçeklik parçalanıyor, kâbuslar şekil değiştiriyor. Fısıldayan gölgeler ve değişen mekânlar arasında yolunu bulmaya çalışan biri… Peki, eğer gerçeklik çökerse, çıkış yolu kalır mı? - Tamamen keyfi Deneme amaçlı yazıyorum

8 yıl önce yaşanan bir geceyle her şey değişti. Şimdi, görünürde kurulan barışın ardında hâlâ sessizce yankılanan fısıltılar var. Eliz Kavas geçmişin gölgesinde yürürken, her adımda daha derine çekiliyor. Sadakat, ihanet, aşk ve sırlarla örülü bu dünyada, herkesin bir oyunu, herkesin bir sebebi var. Ama bazı cevaplar, yalnızca küllerin altını kazıyanlara görünür.

NOT:Bu kitaptaki kişi ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi ve kurumlarla hiçbir ilgisi yoktur. “kadın şiddet gördü, intikam aldı” anlatılarından uzak. Şiddetin gölgesinde kalan adalet sisteminin işleyişine, toplumun kadına nasıl bakıp onu nasıl yalnızlaştırdığına ve kadınların sadece birbirine değil, kendilerine nasıl yol açtığına odaklanıyor. Arzu bir kahraman değil; ama bir devrimdir—sessiz, gizli, derin.

Ethan, sevdiği kız Sophia’yı etkilemek için yazılım yapmaya hiç uğraşmadan başlamak ister. Ama korsan sitelerden aradığı şeyi bulmaya çalışırken, karşısına çıkan gizemli bir siteyle hayatı tamamen değişir. Bu siteye adım attıktan sonra, Ethan’ın dünyası eskisi gibi olmayacaktır... DeepNot: Açıklamayı kısa tuttum çünkü serinin sürprizlerini korumak istiyorum. “Everything is Messed Up(Herşey Karmakarışık)”, aksiyon dolu, psikolojik ve duygusal derinliği yüksek bir seri. Aynı zamanda güçlü bir gerilim atmosferi barındırıyor. Okurken bunu aklınızda tutun. İyi okumalar! :)

Evlilik teklifi edmek

Masum bir kız ve ona aşık olan acımasız bir mafia kitabımda ve şiddet bulunacaktır

Mafya güçlü kadın mafya lideri güçlü erkek