Almira Yılmaz; Geçmişinin yaralarını yeni bir yaşamla sarmaya çalıştığında ufak bir kız çocuğuydu. Mutlu bir hayat geçireceğini sanırken daima en güvendiklerinden en büyük darbeyi yedi. Emir Kozan; Tek bir amacı ve tek bir hedefi olan genç bir adam. Daha ilkokulda başlamıştı askerlik sevdası. Daima asker olacağım diyerek asker olmuştu. Ve şimdi tek aşkı önce vatanı sonra mesleğiydi... Peki mesleğine aşık bir adam, geçmişinde kanadı kırılmış bir kıza kalbini emanet edebilecek miydi? Peki ya kız, geçmişin izlerinden kurtularak tek aşkı vatan olan bir adama güvenerek onunla bir gelecek kurabilecek miydi? Onların aşkı hiçbir zaman kolay olmayacaktı. Ancak birbirlerinin yaralarından sıyrılıp aralarındaki oluşan bağa sıkı sıkıya sarılırlarsa her zorluğu atlatabilecekler....

{Önemli bir duyuru paylaşmak istiyorum. Kitabım ler içindir. yaşın altındakilere önermiyoruz..} Sevgili dostlar.. BERDEL Hikayesi herkesin yazdığı gibi bir hikaye değil. Yarısı gerçek hayattan uyarlandı. Mutluluk aslında yanı başımızdadır. Oysa bizler onu hep uzaklarda ararız. Başımızı çevirdiğimiz zaman o mutluluğu göreceğiz belki ama başımızı hiç o tarafa çevirmeyiz ki.. Şuan aslında karşımda yaralı bir insan vardı. Bedenen yara almamıştı belki ama ruhen acı çekiyordu. [Yorumlarınız ve voteleriniz benim için çok değerli.]

Yıllarca gram sevgi görmeden büyüyen elvan yıllar sonra karıştığını öğrenir

İnat uğruna biten aşkın yıllar sonra tekrar yeşermesi

Herkes, sıradan bir yaşamın iplerini bellerine bağladığını düşünürken nefes alırken bile çok dikkatliydi. Hiç kimse ne bedeniyle ne de yüzüyle hiçbir şey ifade etmiyordu. Bedeniyle, yüzüyle ya da olduğu sınıfla herhangi bir şey ifade edebilmiş insanlardan da korkulurdu. Bu bedenlerden korkanlar yine bedenlerdi. Ama bedenleriyle korkuyorlarsa fikirleriyle korkmalarına gerek yoktu. Fikir vücuda getirdiği her şeyle çok cesurdu, güçlüydü, bilgeydi. Bir fikri insanın gözlerinde görebilirdiniz, bir kağıtta, bir kalemde, kara bir tahtada görebilirdiniz, fikir herkesin yüzündeki maskede saklanabilirdi. Elini fermuarına uzatıp açabilen, sonra da fikri maskeyle saklamayıp onu, o maskeyle birlikte sunabilenin ise bedeniyle değil, fikriyle kabul gördü.

İmkansız bir aşk hikayesi

bana özel bi kitp tır lüfen dalga geçmeyin

Yiğit, doğruktan bir hafta sonra ailesi öldüğü için yetimhanede yaşayan. Heterokromi (iki göz renginin fsrklı olması) olduğu için zorbalık görmüş bir 15 yaşında bir genç. Hene bir kavgadan sonra yetimhaneye geldiğinde bir ailr onu evlat ediliyor. Bir anda Asker çocuğu oluyor ve iki abisi olduğunu öğreniyor. Peki, sen Yiğit`in Değişen Hayatını merak eeiyormusun?

(Küfür bulunur) (Acemi dille yazılmıştır) Babasının işi yüzünden bambaşka yere taşınan Esra çıkmaz bir sokağa girer. Bu sokaktan çıkması içinse birine ihtiyacı vardı. Mahallenin abisi olan Can`a. Mahallenin abisi olan Can ise aşka yeminler etmiştir. Peki bu yeminler bozulacak mı? Yoksa daha mı kötüye gidecek? Bu aşk nasıl bitecek? Ya da bitecek mi? Mutlu mu? Mutsuz mu?

"Bazı insanların hayattaki tek amacı sevdikleri iken, bazılarınınki vatan savunmasıydı. Bu insanların vatan sevgisi o kadar büyüktü ki, her şeyi geride bırakırlardı." Küçük yaşta yetim ve öksüz kalmak, iki kardeşi çok zorlamıştı. Emre Özdemir, bütün zorluklara rağmen dimdik durmuş, kardeşi için yaşamıştı. Aynı zamanda babasına verdiği sözü tutup asker olmuştu. İki kardeşin çektikleri zorlukları ve yaşadıkları aşkları anlatan bir hikaye... "Tomris Hatun, siz benim umutlarım üzerine yaşattığım silahımsınız."

Belki bir gün söylenmemiş tüm sözler kayboldu sanıldığı anda dökülür dudaklardan. İmkansız sanılan kolaylaşır hayat sınavı verildiği anda....

Bir zincir... Nesiller boyu sürecek sessizlik, acı ve intikam. Alev, geçmişin karanlığında kaybolmamak için savaşırken, gerçek kimliğini keşfetmeye başlar. Aile sırları, karanlık örgütler ve bir genç kızın yeniden doğuş hikayesi... "Silsile", kırılmış bir çocuğun, bir liderin doğuşuna uzanan sarsıcı serüveni.

05**: Keşke diyorum 05**: Keşke yanımda olsaydın Eymen: Bak kaç mesajdır sabrediyorum, sonu gelsin diye Eymen: Ama gelmiyor o yüzden yüksek müsaadenle araya gireceğim Eymen: Sen kimsin ve ben nereden senin abin oluyorum? 🍂 07.10.24 ‐ 17.07.25

Bakışları yerdeydi. O konuşmadı, ben de konuşmadım. Yağmurun altında öylece oturduk içimizden anlaşır gibi. Burnumu bir kez daha çekip dudaklarımı araladım. "Nereden buldun beni?" Bakışları yerdeki su birikintisinde iken yağmurun biraz azalmasıyla cebinden çıkardığı paketle ilgileniyordu. Paketin içinden bir dal çıkarıp, dudaklarına götürüp yakışını seyrettim. İçine çektiği dumanı yavaşça ağzından verirken beni şaşırtan o cümleyi söyledi. "Seni bulmam için kaybetmem gerek Açelya." Sigarasının külünü silkeledikten sonra bir duman daha çekti içine. Yutkunurken hareket eden adem elmasına takıldı gözlerim. Dumanı üflerken elini uzatıp yumruk yaptığım elimi açtı ve tırnaklarımı batırdığımı fark etmediğim avcumu yavaşça okşadı. Hafif kanayan avcumdaki acıyı almak ister gibi tırnak izlerimin üzerinden geçti parmağıyla. Benim kendimde fark edemediğim şeyi nasıl oluyor da fark edebiliyordu? Rüzgârın esmesiyle burnuma kokusu geldi. Daldığım düşüncelerden hızla çıkardı bu mayhoşluk beni. Tam ağzımı açıp söylediğinin ne anlama geldiğini soracakken bunu anlamış gibi bir şey dememe izin vermeden konuştu. "Ben göremediğin her yerdeyim." __________________YASAL UYARI____________________ ❕İlk temellerini 2022 yılında attığım, hakkında birçok geriye dönük notlar ve kayıtlar bulunan kurgumun inşası tamamen şahsıma aittir. ❕Herhangi bir kopyalama, çalıntı, sızıntı, taklit edilme vb. durumlara karşı yasal işlemi başlatacak olan kişi, altını çizerek belirtirim ki; bizzat benim. ❕İkinci paragraf satırında belirttiğim durumlardan herhangi birini fark ederseniz benimle iletişime geçmekten çekinmeyiniz. 🐾 Keyifli okumalar.

Klasik ama kendi hayal gücümle harmanladığım gerçek ailem kurgusuna hoş geldiniz🤍 .

"Peki sen, kimsin? Kurt mu, kuzu mu, yoksa ot mu?" dediğinde alaycı bir gülüş dökülmüştü dudaklarımdan. "Ben o sandaldaki çobanım." "Buradaki güçlü kurt değil mi? Çoban bu işin dışında kalmıyor mu?" Başımı iki yana sallayarak çizdiğim resimleri ona gösterdim. Kurt, kuzu ve otu daire içine alarak konuştum. "Bunlar her zaman birbiri içinde çatışır. Çobanın görevini asla bilmez ve umursamazlar çünkü birbirlerinden kaçmak ve avlamakla meşgullerdir. Çoban her zaman hangisinin nasıl bir hamle yapacağını bilir. Kafasında binlerce strateji oluşturur ve hepsini avucunun içine alır."

Hayal gücümün doruklarını hoşgeldin

Herşey yeniden başlıyor...

Küfür argo şiddet icerir

Güzel olmuş mu😊

Armina Alpkaya, polislik okulunu bitirdiği gün ailesinden kazık yemiş ve onların gerçek ailesi olmadığını öğrenmişti. O gün onlar onun polis olmayıp evlenmesini istedi lakin Armina asla boyun değmezdi.Fevriydi, asiydi ve kararlıydı. O gün evden ayrılması onun hayatının dönüm noktası olmuştu üvey ailesinin kazığı onu Doruk Dağhan ile tanıştıracaktı. Bu da Armina ve Doruk`un hikayesiydi...

"Bak Feyza bu senin kardeşin. Adını sen koy güzel kuzum." Küçük kız, bebeği kucağına alarak burnunu bebeğin kundağına yasladı. "Anne çok güzel, saçları kızıl, kokusu mis gibi, yüzüne bak anne, bak burnun yanlarında sarı noktalar var çok güzel adı Beyza olsun ben bakabilirim değil mi? Genç kadın gözlerindeki derin kederle çömelerek önce kızına sonra kucağındaki bebeğe baktı. "Tabi kuzum ona hep beraber bakacağız değilim amcası? Adam yere çömelmiş karısının tülbendine elini üstüne koyarak cevapladı. "Evet, yengesi" Kadın yüzündeki hüzünle ayaklanarak kocasına sarıldı. "Üzülme Ahmet O, annesizliği hissetmeyecek söz." Hep birlikte hastaneden çıkarken bulutlar kasvetli ve içli içli çiseleyerek ağlıyordu.

Hostesliğe yeni başlayan Arya Ömür yaptığı meslekte hayatının aşkını, anlamını mı bulacak yoksa o hayatın anlamı dediği kişi aslında psikopat biri mi olup Arya Ömür` ün son nefeslerine mi tanıklık edecek?

İnsanoğlu bazen olmayacağını bile bile kendini kandırır. Göz göre göre bir felakete yürür, sonunu bildiği bir hikâyeye kendini kaptırır. Ben de öyle yaptım. Bir güzel sözün etkisiyle savruldum, büyüsüne kapıldım. Kimselerin yıkamadığı duvarlarımı onun karşısında sessizce indirdim. Oysa hikâyemin sonunu biliyordum. Canımın yanacağını da… Ama yine de onu yaşamayı seçtim. Çünkü bazen, sonunu bilmek bir hikâyeyi tekrar okumamıza engel değildir. Bu savaş en başından lüzumsuzdu, ama yine de savaştım.

Ben buse okula yeni tırasver olmuş bir insanım sınafa gitimde herkes bir birini bakıyordu ama neysek hoca gendmi tanıtım