Ezgi, mezuniyet gecesinin sabahında hayatının altüst olduğu bir gerçekle yüzleşir. Babasının kumar borçları yüzünden, kendisini tanımadığı bir adamla evlendirmeye çalışan ailesi tarafından ihanete uğrar. Ancak annesinin fedakarlığı ve sevgisi sayesinde, ezilen kız Rize`ye kaçar ve orada anneannesinden kalma eski bir eve sığınır. Yeni taşındığı mahallede, Ezgi hem dostlukların hem de aşkın izini sürerken, mahalledeki ağır başlı ve sert görünüşlü abisi Barlas`a kalbiyle teslim olur. Bu hikâye, acı dolu geçmişin gölgesinden umut dolu geleceğe doğru atılan cesur bir adımın, aşkın ve dostluğun yeniden inşa edilişinin öyküsüdür.

Deniz_tttunq: Neden bildirim panelimi bir aydır siktiginizi öğrenir bilir miyim hanımefendi? Sıçtık Cafer. Bez getir.

Ateş kaya: Canım dediğim canımı aldı,yar bildiğim yara açtı ASme Sahra Şah: Coğrafya kaderdir denilirdi ama ben ailemin işlediği günahların kehanetiyle cezalandırıldım Aşkım uğruna bir zalime direnişimdir... Bahoz Peyman :Varsın en zalimi ben olayım ama Aşk zehirse içmeyede zalim olmayada varım... Not:Gerçek hayat hikâyeleri

Bulunduğum şehirden ayrılıp başka yere taşınınca değişen hatta yeniden başlayan hayatım

--- Ben Arya. Yıllar önce, babam olacak o soysuz herifin anneme yaptığı istismarın ardından dünyaya geldim. Annem o zamanlar sadece 15 yaşındaydı. Evdeki kimse, babasının arkadaşı olan birinin böyle bir şey yapabileceğini düşünmemişti. Annem doğum sırasında hayatını kaybetmiş. Beni de öldürmeyi planlamışlar ama biri engel olmuş ve beni esirgeme yurduna göndermiş. Fakat hikâyem orada bitmedi. Beni evlat edinen kişiler, bir süre sonra beni yurt dışına, başka bir ülkeye götürüp sattılar. Ama işte asıl hayatım orada, İngiltere’de başladı. Dilendirildiğim sırada polis tarafından yakalandım. Karakola götürüldüm, oradan tekrar bir esirgeme kurumuna yerleştirildim. Her şeyin değiştiği an ise orada yaşandı. Bir gün kuruma çok asil ve zarif bir kadın geldi. Herkesin büyük saygı duyduğu, güzelliğiyle dikkat çeken biriydi. Benim için bir anlamı yoktu. O sırada en arkada bir yatağa uzanmış, sessizce yatıyordum. Ama nedense bu hâlim onun dikkatini çekmiş. O gün beni evlat edinmişti. Ve ben sonradan öğrendim ki… O kadın, Kraliyet ailesindendi. Ama bu, yalnızca hikâyemin görünen kısmıydı. Çünkü benim gerçek ailem… bir mafyaydı. ---

Küçük kız televizyonda oynayan filmden bakışlarını çekerek merakla kıstı. Acaba babası ve annesi de böyle mi evlenmişti? Aklına takılan soru ile hızla oynadığı bebeklerini bırakıp koltukta oturan anne ve babasına doğru ilerleyerek heyecanla seslendi. "Anne!" Elindeki dosyadan başını kaldıran kadın kızına çevirdi bakışlarını. Onun merakla parlayan bakışlarının altından yine bir şey çıkacağını anlayınca gülümseyerek sorusunu bekledi. Annesinin gülen yüzünden daha da cesaretlenen kız babası ve annesinin arasına oturarak merak ettiği soruyu sordu. "Siz nasıl evlendiniz? Küçük işaret parmağı ile televizyondaki filmi göstererek sorularına devam etti. " Siz de onlar gibi seviyor muydunuz birbirinizi? Babam uzaklara gidince sende üzülüp ağlıyor muydun o abla gibi? " Kızının her sorusu kalbine bir kesik atarken, kadın yıllar önce evlilik teklifini aldığı o anları hatırladı ve boğazına oturan yumruyla sertçe yutkunarak o günkü sözlerini acıyla fısıldadı. "Bir film` de görmüştüm ; insanlar bir birlerini gerçekten seviyordu! " Kızı da tıpkı kendisi gibi küçük yaşına rağmen sevgiyi, aşkı filmlerdeki sahnelerle sorguluyordu. Belkide hayatının en büyük hatasını yaptığını bilmeden!

1930’ların Mussolini İtalya’sında, Palermo’nun kanla yıkanmış taş sokaklarında iki mafya ailesi arasında yıllardır süren sessiz bir savaş vardır: De Luca Ailesi ve Moretti Ailesi. De Luca Ailesi’nin varisi Dante De Luca, soğukkanlılığı ve acımasız zekâsıyla korku salar. Moretti Ailesi’nin güzelliğiyle dikkat çeken ama aynı zamanda ölümcül zekâya sahip kızı Fia Moretti ise, babasının gölgesinden çıkıp kendi gücünü kanıtlamaya çalışmaktadır. Bir ihanet sonucu yolları kesişen Dante ve Fia, başta birbirlerinin düşmanı olduklarını unutmadan yaklaşırlar. Ancak zamanla aralarında şehvetli ve yasak bir bağ gelişir. Ailelerine olan sadakatleri, geçmişin yaraları, kan davası ve ölümün gölgesindeki aşkları onları geri dönülmez bir yola sürükler. Hikâye boyunca karakterler güç için savaşacak, ihanetle sınanacak, tutkularıyla çarpışacak ve nihayetinde ya beraber cehenneme inecek ya da birbirlerinin kurtuluşu olacaklardır.

Merhaba ben Süleyman yazarlık konusunda yeniyim ama kenimce çok başlangıç yaptım birazda öz güvensiz olduğumdan geç başladım. Ama artık burdayım :)

Diz çökenler değil diz çöktürenler hayatta kalacak...

*** "4 yaşımda imkânsız olmuşuz biz." dedim, ağlamamaya çalışarak. "İmkânsız?" diye sordu, sorgu dolu bir ifadeyle. "Değil miyiz?" diye sordum. İstesem de sesimin titremesini engelleyememiştim. "Değiliz. Olsaydık benim karım olmazdın." dedi. *** Her gece bahçede oturuyor, karanlık gökyüzünde ışıl ışıl parlayan yıldızları seyrediyorum. Seni aklıma getirmemeye çalışıyorum, seni aklıma getirmemeye çalışınca bile seni aklıma getirmiş oluyorum. Ben aslında seni unutmak gibi bir ihtimali bile, seni unutacağım derken yok ediyorum. ***** Wattpad`de yayında.

Bilinmeyen numara :Merhaba ben Meriç Bilinmeyen numara :Bana bu numarayı Ateş verdi annemin telefon numarası diye kaybolmuş öyle dedi. Bilinmeyen numara :*Fotoğraf* Bilinmeyen numara :*Fotoğraf* Mine:Beyefendi siz kimsiniz ve ateş sizin yanınızda ne işi var. (16:22) Bilinmeyen numara :Hanımefendi çocuğunuz kaybolmuştu İstanbul-İtalya uçağına binmiş. Ben onu uçakta gördüğümde ağlıyordu zaten indiremez uçaktan Ateşi, uçak kalkıyordu. Mine: Tamam, şu anda neredesiniz ve Ateşin fotoğrafını atarmısınız. Bilinmeyen numara :Şu anda italyadayız. Ve şuanda Ateş arabalarla oynuyor .

Uyarı: Yaş farkı bulunmaktadır. Mat siyah kapaklı kitabın üzerinde kocaman, bordo harflerle tek bir kelime yazıyordu: “BAKİR.” Bu kitap, mafya ve çete dünyasında gizlice el değiştiren, genç kızları hedef alan karanlık bir rotaydı. Sayfaları arasında yalnızca seçilmiş olanların fotoğrafları vardı — yaşları 17 ile 20 arasında değişen kızlar... Her fotoğrafın üstü kırmızı bir çarpı işaretiyle çizilmişti. Onlar artık sadece birer isim değil, birer hedefti. Kitabın dördüncü sayfasında, üçüncü fotoğrafa gelindiğinde sayfa daha da kararıyordu. O fotoğraftaki kız: Eliz. Simsiyah, dümdüz saçları alnını kaplayan bir kakülle son buluyordu. Teninin solgunluğu, gözlerinin buz gibi keskinliğiyle daha da belirginleşiyordu. Ona bakan biri yalnızca bir yüz görmezdi; onun bakışlarında bir soğukluk, bir boşluk, bir tehdit gizliydi. Ve işte tam da bu yüzden, o karanlık dünyanın en gözü dönmüş adamları bile gözlerini onun fotoğrafından alamamıştı. Kitaba henüz yeni girmişti… Ailesi tarafından reddedilmiş, yalnızlığa terk edilmişti. Ve şimdi, karanlıkta pusuda bekleyen herkesin hedefiydi.

Yıllar önce yaşadığı bir ihanetin ardından memleketini terk eden Defne, annesinin hastalığı nedeniyle çocukluğunu geçirdiği mahalleye geri döner. Eski arkadaşları, küllenmiş duygular ve gizlenmiş sırlarla yüzleşmek zorunda kalır.

Nee Öpüştügüm adam abimin arkadaşımı çıktıı?

Bir kadın düşün… Küçük bir köyde ailesi ve nişanlısıyla huzurlu bir hayat yaşarken, karanlık bir gecede tüm geleceği elinden alınan, hayallerinin yıkıldığı paramparça bir kadın. Bir kadın düşün… Doğup büyüdüğü yerde dedikodu ve baskılara maruz kalıp nişanlısı tarafından terkedilen, suçsuz bir kadın. O kadının tek suçu yardıma ihtiyacı olan arkadaşına el uzatmaktı ama nereden bilebilirdi ki en yakın arkadaşının ona kötü bir tuzak kurduğunu. O gece Suna oraya hiç gitmemiş olsaydı bu korkunç olayların hiç biri başına gelmeyecekti. Peki Suna köyde ki dedikodular, ailesinin baskısı ve nişanlısının onu terketmesi üzerine neler yaşayacak ve o karanlık gecenin izlerinden kurtulmayı nasıl başaracak?

İntikam yemini

Bir kızın geçmişine giden yolda boğulması

Sıradan biriydi aslında Gökçe. Üniversiteden mezun olduktan sonra 24 yaşında Psikolojik Danışman olarak özel bir okulda çalışıyordu. Gökçe` yi okuduğunuzda aslında hepinizin hayatında biraz yeri olduğunu anlayacaksınız. Çok güzel değildi. Yani filmlerde, kitaplarda bahsedilen o mükemmel bir yüz, minicik burun, renkli gözler, incecik bir fizik yoktu. Ama çirkin de değildi. Aynadan kendine baktığında kendini güzel görürdü. Aslında önemli olan da bu değil miydi? Kişinin kendini güzel görmesi yetmez miydi? Bir de Ali Asaf` ımız vardı. 28 yaşında çok iyi bir avukattı. Beyefendi kişiliği, bazen sert oluşu, bazen merhameti, bazen de neşesi herkesi içine çekerdi. Kendisine has bir yakışıklılığı, çekiciliği vardı. İnsanların dikkatini çekerdi. Gökçe hayattan sadece güvenebileceği, korkmadan sırtını dayayabileceği birini istiyordu. Ali Asaf` ta sevmek ve sevilmek istiyordu. Biliyordu sevmenin ve sevilmenin ne kadar güzel olduğunu. Çünkü önünde birbirini çok seven anne ve babasını görerek büyümüştü. Bu yüzden doyasıya sevmek ve sevilmek istiyordu. Bakalım bu iki gencimizin hayatları nasıl olacak, istediklerini bulabilecekler mi? Hep beraber göreceğiz...

"Dans, ruhu güçlendirir."

Şanlıurfa`da geçen bir hikayedir Yaş farkı vardır!! Berdel sonucu iki hayatın bir araya gelmesi.

Bir suikastçi ve ajanın aşkı...

Her seçim, bir yıkımdı. Her yıkım, bir vazgeçişti. Uçurumun kenarında yürüyorduk. Ne tarafa düşsek birinin canı yanacaktı. Yanan her can, bir nefretti. Her nefret, sessizlikti. Ve her sessizlik bir çığlıktı. Elimi uzatsam dokunabilirdim. Dokunsam yanardık. Yasaktı, tehlikeydi, ölümle aşk arasında araftı. O Berceste`ydi.

Keskin bakışlarıyla duvar arasında öylece bedeni saran korkuyla bakıyordu genç kız. Yutkundu, ablasının gizemli ölümünden sonra her şey değişmişti çünkü. " Burası mardin. " Sert ve keskin bir ses tonuna sahip olan adama bakıyordu Meryem. " Bu şehirde mutluluk diye bir şey yok!. " Gözlerinin içine bakmaya devam etti Meryem. Adamın gözlerinin içinde gördüğü tek şey karanlık, öfke ve intikam!.. Meryem Yılmaz ~ Devran Alazoğlu .... Mardin`den ablasının ölüm haberini İstanbul`da alan Meryem ile ; Mardin`in en büyük tanınan aşiretlerden Devran Alazoğlunun geçmiş ile ihanetle birleşen imkansız aşkını anlatan bir hikaye.... Bu hikayenin kapıları hepinize açıktır.. ©Tüm haklara saklıdır!!!..

Aden okula geç kalmamak için acele ederken yolda biri ile çarpışır ama özür dilmeye fırsatı kalmadan çarpıştığı kişi hemen gider. Aden adamın arkasından bakakalır ve okula giderken çarpıştığı kişiyi düşünür. Okuldan eve geldiğinde bilmediği bir numaradan mesaj gelir. bilinmeyen numara: Tesadüflerin en güzeli olabilirsin sen. Aden: Ne saçmalıyorsun ya. Bilinmeyen numara: Okula giderken çarptığın kişiyim ben. Aden: Nee oha sen ciddi misin? Bilinmeyen numara: Evet Aden Çevik.

Yıkılmış kalpler umutlar sönmüş kül olmuş Yeni umutlar doğmuş acı umutlar Yılların acısını bir güne sığdıran bilir miyiz? Arkadaşlar biliyorum bölümleri düzensiz kopyalama yaptığım için Wattpad`e kendi yazdığım hikayeyi yayınlıyorum Hala Wattpad kullanlar orijinale ulaşa bilirler Tamamlandı