Ölüme meyilli iki insan birbirine aşık olduğunda, birbirlerinin yaşaması için mücadele ederlermiş. Sen hiç, gözün yaşarmasın diye derin nefes almaya çalışıp, gökyüzüne doğru baktın mı? Siz bu sonuçları göze alır mısınız? "Benim sana ilk başta yazmam baştan sona bir hataydı." "Senin bana yazman başından beri hayatımdaki en güzel şeydi." Kitabı okuyun pişman olmayacağınıza garanti veririm. Seveceğinize %99,999999 eminiim

klasik gerçek ailem kurgusudur Bİ ŞANS VERİN LÜTFEN EĞLENCE AMAÇLI YAZILMIŞTIR KIZIMIZI ÜVEY AİLESİ YETİMHANEDEN ALIYO AMA BİRAZ UMURSAMAZ DIŞARDAN ÇOK GÜZEL Bİ AİLE GİBİ GÖZÜKSELERDE İÇİRİDEN İŞLER FARKLIYDI PEKİ KIZIMIZI GERÇEK AİLESİ BULURSA NOLUR LÜTFEN Bİ ŞANS VERİN

Ellerim kanlıydı. Ellerimde kan vardı. Bu ellerde ruhunu öldürmüş bir kadının kanı vardı. Görünmez olmuştum artık göremiyordum kendimi, hoş aynadaki yansımam her ne kadar tersini de söylese işime geliyordu belki. Sol tarafıma dönmeden önce kesik bir nefes verdim ve bakışlarımı kendini asmış olan adama çevirdim. Şey sanırım intihar etmiş...

Küçüklüğünden beri ailesinden şiddet gördüğü sebebiyle evden kaçmak için hep okula giderdu. Asena 17 yaşındaydı abisi Azad düşman aşiretinin kızını kaçırmıştı ve berdele kurban gidicekti

Instagram: azimet340 Küçük yaşta evinde çıkan yangında hem anne babasını, hem sesini kaybeden Gül. Kalan hayatını teyzesinin yanında dilsiz Gül olarak geçirirken mahallede tanıştığı Akın. Ve Gül`ün bir organ mafyasının eline düşmesi yüzünden önce ayrılan sonra birleşen hayatlar. Gül Akın`ı çarpan bir araçla öldü sanarken Akın Gül`ü organ mafyasının elinde öldü sanıyor. Aradığın, özlediğin, öldüğünü sandığın insanı bulduğunu bilmeden bulmak, ama tanıyamamak. Sevdiklerini kaybederken aklı git gel olmak. Çocukluğum ateş ortasında kaldı benim Alevler bedenimden geçti, ruhum yandı benim. Bir yudum su eti söndürürde, yanan ruhuma bir deniz yetmedi benim. Sessiz çığlığım gökleri bulurken aklım durdu ruhum delirdi benim.

Sokakta yürüyordum. Kulağımda kulaklık vardı ve "Emir Can İğrek`ten" Nalan adlı şarkıyı dinliyordum. Hayatımın belki de en zor günlerini yaşıyordum. `Daha büyük felaketlerin yaklaşacağını bilmeden küçücük bir meseleyi dert ediyordum.`

Biraz dram biraz edebiyat ve romantiklik seviyorsanız, Ahsen`in hayatına bir şans vermenizi tavsiye ederim. İyi okumalar.💙✨ Okuduğunuz her şey hayal ürünüdür.

Profesyonel hırsız Lara karsu hiç beklemediği anda, güzellik yarışmasında hırsız olarak evine girdiği adamı görür... İyi Okumalar📖

Onla var oldum Onla yaşadım Onla öleceğim

Mardin’in Dargeçit ilçesi… Toprak, sertti. İnsanlar da toprak gibi. Dağların gölgesinde, taş evlerin arasında büyüyen her çocuk törenin yasalarıyla yoğrulurdu. Kızlar için okul sadece bir kapıydı; açılırdı ama ardında genellikle karanlık bir oda beklerdi. Kumru, on beş yaşına yeni basmıştı. Gözleri kocaman, kalemi hızlıydı. Okul defterleri şiirlerle, gizli hayallerle doluydu. Öğretmeni Cahit Bey, onun zekâsını görünce “Bu kız köyden çıkacak, doktor olacak” derdi. Ama köyde böyle hayaller uzun sürmezdi. O gün kadınlar, annesinin kulağına eğilip fısıldadı: — “Kumru regl olmuş. Artık kız değil, kadın oldu.” Bu söz evin içine ateş gibi düştü. Çünkü Kumru’nun babası Hayri, borç içindeydi. Yıllar önce, Mardin’in on dört köyüne hükmeden Ciwan Asmar’dan borç almış, karşılığında tarlasını ipotek etmişti. Borcunu ödeyemeyince tek yol kızını vermekti. Ciwan Ağa, otuz üç yaşındaydı. Gözü kara, merhametsizliğiyle nam salmıştı. Bir bakışıyla köy meydanını susturur, bir sözüyle kan davası başlatırdı. Herkes ondan korkardı. Fakat Kumru’yu ilk gördüğü gün, içindeki taş kalp çatladı. Okul çantasını sırtına asmış yürürken Kumru, Ağa’nın zihnine kazınmıştı. O an kararını verdi: Bu kız onun karısı olacaktı. Aşiretin büyükleri toplandı. Odanın ortasında bir mangal közleniyor, duvarlarda silahlar asılıydı. Ciwan ağır adımlarla içeri girip Hayri’nin karşısına oturdu. — “Borç borçtur, Hayri. Tarlanı alırım, ya da kızını.” Hayri’nin gözleri yerdeydi. — “Ağa… Tarlamı alma. Kızım Kumru’yu sana verdim.” Kumru’nun annesi hıçkırıklarını yutarken, Kumru titreyen sesiyle karşı çıktı: — “Baba! Ben okumak istiyorum. Ben Ciwan Ağa’nın karısı olmam!” Ama o evde Kumru’nun sözü değil, törenin hükmü geçerdi. Ciwan, genç kıza baktı. Sertti, acımasızdı ama içinde yanıp duran bir şey vardı: Aşk mıydı, sahip olma hırsı mıydı, kendi bile ayıramadı. — “Sen benim olacaksın, Kumru. Benim gözümden bile sakınacağım.” O gece karar kesinleşti: On beş yaşındaki Kumru, otuz üç yaşındaki Ciwan Ağa’nın nikâhına verilecekti. Kumru’nun içindeki umut ateşi, bir anda küle dönüyordu. O, özgürlüğü hayal ederken, şimdi kendi cehennemine adım atıyordu.

Yaşamayı unutmuş biri için; yeni bir başlangıç ve son arasında hiçbir fark yoktu.

"Bir şey söyle Gülşehide!" Uzun zaman sonra sevdiği adam tarafından ismi telaffuz edilince içinden bir şeyler kopup gitmişti sanki. Duyduğu çatırtı, yüreğinden ayrılan buz parçasına ait olmalıydı. Bakışlarını genç adamın yüzüne tırmandırdı. Hiçbir zaman uzun uzun bakamadığı yüzün her santiminde öfke belirtisi vardı, gözleri ise ayrı bir hikayeydi. Son cümlesindeki ses tonundan da anlayabildiği üzere kırgın ve bitkin bir adamın gözleriydi bunlar. Genç adamın bakışlarını çekmemesinden cesaret alarak iki alev çukurundan çekemedi gözlerini. Şimdiye kadar bunu yapmaktan hep haya etmişti. Ama yiğitliği kadar iffetine ve ahlakına da şahit olduğu adam bakışlarını çekmeyerek ona bir şeyler anlatmak ister gibiyken nasıl çekebilirdi bakışlarını? Harelerinin güzelliği yutkunmasına sebep oldu, bir an tüm yaşananları unutarak baktı genç adama. Sevdiğine kavuşmuş bir kadın gibi, birazdan gülümseyecekler ve birbirlerine sımsıkı sarılacaklarmış gibi baktı. Aklından geçenler onu şaşırtırken adamın bakışlarının da bir anlığına yumuşadığını fark etmişti. Evet, o da onun gibi hissetmiş olmalıydı. Hayır, bu kendini kandırmaktan başka bir şey değildi. Cihangir ona karşı filizlenen hislerini koparıp atalı çok olmuş olmalıydı. Kim kendisini bırakıp giden bir kadını hayırla yâd ederdi ki? İstiğfar çekerek bakışlarını önüne indirdi ve bu efsunlu ana son verdi. Cihangir odadan çıkmak üzere hareketlendi. Onunla konuşmak isterken, olanları anlatıp bir mazeret sunsun ve yüreğindeki yerine geri konsun isterken Gülşehide`nin aralarına ördüğü duvar buna mani oluyordu. Ne ileri gidebiliyordu ne geri. Konuşmadığı yetmiyormuş gibi bir de sevdasını hararetlendiren bakışlar atıyordu ona. Derdi neydi bu kadının? Tekrar sinirlendiğini hissediyordu ancak bu sefer siniri kendisineydi. Kadının onun yüreğindeki yeri değişmemişti ki. Kadının yapacağı açıklama ancak zihnindeki dengeleri düzeltebilirdi. Boğazını temizledi. "Şimdi gidiyorum, tekrar geleceğim." dedi. "Yalnız kalacağın bu süre zarfında sorularıma vereceğin cevapları düşünmek için yeterince fırsatın olacak." Kapıdan çıkmadan önce son bir şey söylemek için masanın üstünde elleri ile oynayan kadına döndü. Gülşehide baksaydı, adamın boynundaki hareketlenmeye şahit olacaktı. "Bir dahakine bu kadar tahammülkâr olmayacağım, Gülşehide."

Bazen hayatı gelişine yaşamak lazım dertleri boş verin hayatınıza yol verin Dertler çok mesela ben uçamıyorum İyi okumalar😝🎀

Gerçek ailem...

Klasik aile içi ama birşeyler farklı o kaybolan kişi kız değil erkekti. Bakalım Umut için neler olucak. Sakladığı sır ortaya çıkıcak mı? 15 yıl boyunca dayanılmaz acı çeken umut gerçek ailesinde mutluluğu bulucak mı?🍰

ATNALI KAFES Bir aynanın karşısında başlayan savaş, Mardin’in taş sokaklarında yasak bir aşka dönüşebilir mi? Asel Derin, yıllarca toplumun sözleriyle bedenine hapsedilmiş, aynalı kafesinde kendi yansımasıyla kavga etmiş genç bir kadın. Tıp fakültesinde kendini kanıtlamış olsa da en büyük savaşı hâlâ kendi kalbinde sürüyor. Cesur Ağa ise güçlü, karizmatik ve her daim ulaşılmaz görünen biri… Asel için bir ağabey gibi kabul edilmiş ama hiçbir zaman öyle hissedilmemiş. Onun bakışları, kahkahası, sözleri Asel’in kalbinde yıllardır saklı tuttuğu bir sırrı uyandırıyor: “Sevememiştim, kardeşim gibi sevememiştim.” Bir tarafta toplumun yüklediği etiketler, annenin disiplinli sesi, Mardin’in dar sokaklarında yankılanan dedikodular… Diğer tarafta kalbini hızlandıran, ama yasak gibi görünen bir aşk. Asel aynalı kafesinden çıkıp kendi hayatının anahtarını eline alabilecek mi? Cesur’un gölgesi, Asel’in ışığını söndürecek mi, yoksa daha da parlatacak mı? “Bedenim benim evim ve ben evimi sevmeyi öğrendim. Peki ya kalbim?” Zümrüt Kafes yan karakterleri Asel ve Cesur ile tanışmaya hazır mısınız? Biraz romantik komedi biraz dram olsun… #müjdeaklanoğlu #hasremyayınları #kitap #aşkromanı

Mardin’in kadim topraklarında, kökleri yüzyıllara dayanan Yılanbeyli Aşireti hüküm sürmektedir. Aşiretin genç, yakışıklı ama acımasız ağası Şivan Yılanbeyli, otoritesiyle korku salan, sözünden çıkılmayan bir liderdir. Bir düğün gecesi, halayların ortasında gözleri bir kıza takılır: Berfu. Daha 23 yaşında, masum, güzelliğiyle etrafa ışık saçan bu genç kız, Şivan’ın kalbine ilk kez “aşk” adını verdiği ateşi düşürür. Şivan, Berfu’ya kısa sürede gönlünü kaptırır, gizli gizli buluşmalar başlar. Dağların arasında, gözlerden uzak derelerde yeminler edilir, kalpler birleşir. Aşklarının önünde hiçbir engel yokmuş gibi görünür. Nihayetinde Berfu, ailesinin tüm çekincelerine rağmen Şivan’a varır. İkisi de deli gibi sevmektedir birbirini. Ama kader, töre, ihtiras ve ihanet bu aşkı kirletmeye hazırlanmaktadır. Bir gece, başka bir düğünde, sarhoşluğun ve zaafın pençesinde Şivan, Melek adında bir kadınla birlikte olur. Bu tek gecelik hata, onun hayatına bir “kuma” olarak geri dönecektir. Melek hamile kalır. Ve Şivan’ın babası, töreyi ileri sürerek Melek’i gelin odasına, Berfu’nun karşısına getirir. O gün, Berfu’nun gözlerinden aşkın son kıvılcımı da söner.Berfu gitmek ister, ama işte o an Şivan’ın asıl yüzünü görür. Onun gözünde “aşk” artık yalnızca bir sahipliktir. Berfu’nun kaçışı, isyanı, gözyaşı ve içine düşürüldüğü karanlık bir girdaba dönüşür. Töre, kin, ihanet, aşk ve kan… Bu hikâyede herkes bir bedel ödeyecek, ama hiç kimse kazanan olmayacaktır.

( ilk kitap bitince bölümler gelecek) Hayat bazen en sıradan bir sabahla başlar… O gün de öyleydi. İşe yetişmek için acele eden genç kadın, kalabalığın arasında yürürken farkında olmadan birine çarptı. Düşmek üzereyken güçlü bir kol onu kavradı, ayakta tuttu. Kız şaşkın bir teşekkür fısıldadı ve yoluna devam etti. Bu karşılaşmanın kaderin ilk düğümü olduğunu bilmeden… İş yerine vardığında karşısında, az önce onu tutan o adamı buldu. Gözleri onun gözlerinde kilitlendi, kalbinde tarif edemediği bir kıpırtı hissediyordu. Fakat bu etkileşim sadece bir başlangıçtı. Zira çok geçmeden ortaya çıkan sır, her şeyi altüst edecekti. Kız, öğrendiği gerçekle derin bir şaşkınlık yaşadı; kalbinin yönü ile aklının fısıldadığı uyarılar arasında sıkışıp kaldı. Onların arasında büyüyen bağ, masum bir heyecandan, ağır ve karanlık bir bağa dönüştü. Kız artık biliyordu: Bu bağ, sadece bir duygudan ibaret değildi; sırlar ve gölgelerle örülmüş derin bir zincirdi. Şimdi tek bir soru kalmıştı: Bu karanlık bağı aydınlığa çıkarabilecek miydi? Yoksa kendi yüreğini de içine çeken karanlığa boyun mu eğecekti?.. ✨ “Karanlıkla sınanmış bir bağ, ışığa uzanmayı seçerse gerçek olur.” ✨

Güneşin bu maceralı yolunda, en dibe vurduğunda hiç beklenmedik şeyler olur.

Güneşin büyük aşkını ve bu yolda yaşadıklarını anlatan, hikâyenin sonunda yıldızlarını teker teker kaybederken içinde yeni bir yıldız doğduğunu anlatan bir kitaptirrr.

Onun doğduğu saray, ipek perdeler ve ejderha motifleriyle bezeliydi. Gittiği topraklarsa rüzgarın hiç durmadığı, atların gökyüzüyle yarıştığı bozkırlardı. Çin imparatorluğunun narin prensesi, bir barış anlaşmasının sessiz tanığı olarak Türk kağanına eş olmak üzere saraydan ayrıldığında, sadece sarayını değil, kimliğini de geride bırakmak zorundaydı.

Lütfen kitabıma bir şans ver ❤️ Derin yetimhanede kalan küçük yaşta annesini va babasını kaybeder ham okul arkadaşı hemde en yakın arkadaşı Azra ona bu süreçte çok yardım eder peki Derin gerçek ailesi ile neler yaşar onu neler bekler?

Zorla Evlendirilen Çiftin Hikayesi 🤍

Aşkı hiç tatmayan bilmeyen soğuk bir mafyanın masum bir kızın güzel kokusuna yenilir ve ilk kez hissetmediği o aşkı, sevgiyi hisseder. Acaba sonunda ne olacak?😉

Bu imkansız bir aşk hikayesiydi. Hazal Demirkan,Yavuz Demirkanın karısı Ve öte yandan Demirkan aşiretinin ağası Civan Demirkan. Civan Demirkan yıllar boyunca Hazala büyük sevda beslemişti. Hazalın yavuzu sevdiğini öğrendiğinde geri çekilmiş bensiz olsun mutlu olsun demişti. Ama o yavuz hazalı mutlu edememişti. Civan Demirkah bir kadın uğruna doğduğu toprağı bırakıp uzak diyarlara gitmişti . Gözden ırak olunca gönüldende ırak olur sanmıştı ama olmamıştı. Aradan yıllar geçmişti ve Hazalla yavuzun bi oğlan çocuğu olmuştu Civan içindeki öldürdüğü kadının birgün karısı olabileceğini hiç düşünmemişti. Kader Hazalı Civanın alnına bir kere yazmıştı. Yavuz Demirkah karısına ihanet etmişti. Başka bir aşiretin kızına evli ve çocuklu adam olarak göz koymuş ve o kızı kaçırmaya çalışmıştı aşiretin fark edip Yavuzu oracıkta öldürmesi ile Hazal ve Civanın kaderi birbirine bağlanmıştı. Hikayeme bi şans verin.