Yıllar önce devlet tarafından kapatılan okulu, yıllar sonra yeniden açılır ve Marya Aksu`ya bir teklifle gelir. Okulun öğrencilerinin katıldığı kampa katılmasını ve öğrencilere ilham kaynağı olmasını istemişlerdir. Marya ise teklifi kabul eder ama bu beklediği gibi bir gezi olmaz.

“Jisung’un gülüşü hâlâ kulaklarında yankılanıyordu. O gülüş, Minho’nun en sevdiği şarkıydı. Ama şimdi sadece bir hatıraydı…

İki yaralı insan. Nasıl olurda birbirine ilaç olurdu ki?

Dışlanmalar vardı, mutsuzluk vardı, hayaller vardı, ölümler vardı. Dışlanmışların olduğu bir okulda dışlanmalar olabilir miydi? Oldu. Bazıları kendilerini kabul ettirmek isterken diğerleri onlardan geçmişte yaşadıklarının intikamını almak istedi. Geçmişinden habersiz bir kız, çocukluğunu yaşayamamış bir genç ve birbirlerine ancak sonsuzlukta kavuşacak iki sevdalı. Peki hikayenin sonunda hayatta kalabilecek misin? Ya da şöyle mi sormalıydım, hikayenin sonunda yaşamak isteyecek misin?

Önsöz İki düşman, bir kan davası… Hayatı ikinci kez elinden alınan Azel ve onu her şeyiyle kabullenip, kimseye söylemeden seven; acımasızlığıyla nam salmış Polat Ağa… Yolları nasıl kesişecek?

"Bu evde kurallar, itibar içindir. Senin duyguların, bizim yatırımımızdır, Ateş." Lüks banyo. Ateş sıkı topuzunu düzeltiyor. Yüzü ifadesiz, bir maske takıyor gibi. Buz gibi yemek masası. Ateş kaskatı oturuyor. Cam kırılması. Ardından tok bir kemer şaklaması. Ateş`in gözleri dolu ama donuk. Yutkunma sesi duyulur. Gözyaşı gelmez. Bu, gözyaşını yutma eyleminin odak noktasıdır. Cem`in, seramik heykeli ezerkenki sinsi gülümsemesi. "Onlar bana `Gamze` dediler. Oysa içimdeki tek kanun, ağlamamaktı." Arabanın loşluğunda Ateş, bordo rujunu sürüyor. Simsiyah saçlarını topuzdan çözerek beline inmesine izin veriyor. Terk edilmiş atölye kapısı açılıyor. "Babam Hukuk istedi. Oysa benim kanunum, yıkımdan doğdu." CEM (Fısıltı, tehditkâr): "Bu uçurum, ailenin itibarını yerle bir edecek." Ateş`in atölyede agresif modern dansı. Cem, pencereden Ateş`i izliyor. Yüzündeki ifade, Ateş`in tamamen "yoldan çıktığına" dair dehşet. RÜZGAR "Sana güvenmelisin, Ateş." Gece kütüphanesi. Rüzgar, Ateş`in gergin boyun kaslarına dokunuyor. Ateş`in gözlerinden ilk kez süzülen yaş. ATEŞ "Benim yutulan gözyaşlarımın kanunu bu..." SON KARŞILAŞMA ORHAN BEY (Gürler, öfkeli): "Benden izinsiz HİÇBİR YERE GİDEMEZSİN!" Ateş`in mezuniyet kıyafetinden, siyah, asi kimliğiyle babasının yüzüne doğru yürüyor. Babası şok ve öfke arasında. ATEŞ "Borcum bitti. O kemerin izini sırtımda taşıyorum..." 0 "Ben senin dayattığın yutulmuş gözyaşlarının kanununu çiğnedim." Ateş`in evden çıkıp, Rüzgar`a doğru yürümesi.

Bir rakam… sadece bir rakam hatası. Ama o yanlışlık, bir kadının parmak uçlarından dökülen numaralarla, hiç tanımadığı bir erkeğin dünyasına açılan kapı oldu. Başlangıçta basit bir tesadüf gibi görünse de, sözcükler ateşe dönüştü, her cümlenin ardında gizlenen arzular giderek açığa çıkmaya başladı. Kim olduklarını bilmeden, yalnızca kelimelerle birbirlerinin derisine dokundular; her mesajda biraz daha soyundular, bedenlerinden önce ruhlarını çıplak bıraktılar. “Teni Tenimde”, bir yanlış numaranın karanlıkta filizlenen tutkusunu anlatıyor. Bazen en büyük ihtiraslar, en beklenmedik anlarda ve en yanlış sandığımız insanlarla başlar. Ve o an geldiğinde, geriye sadece tek bir soru kalır: Yanlışlık mıydı, yoksa kaderin en tehlikeli oyunu mu?

Askeri yazdığım kitabın mafya ve farklı cinsiyet versiyonu. Hikayede farklı. Karakterleri kullandım

Hogwarts İstanbul Büyükada`da bir hafız yatılı okulu olsaydı nasıl olurdu hadi birlikte okuyalım. Evet bu Hogwarts`ta okulda cadı ve büyücü yetiştirilmiyor, müceddid ve hafız yetiştiriliyor. Müceddid "yenileyen, tazeleyen" demektir. İslami literatürde müceddid, dini ilim ve değerleri zamanla unutulmuş, ihmal edilmiş veya yozlaşmış hallerinden kurtarıp aslına uygun şekilde yeniden ortaya koyan kişi anlamına gelir. Karakterler okuyucularımdan, kurgusu benden. Yorumlar ve oylar da sizden

055********: Bir gün beraber rap dinleyeceğiz. 055********: Aklıma seni getiren cümleleri bu sefer sen yanımdayken dinleyeceğim. 055********: Ve sana bakacağım o cümlelerde. 055********: Gülümseyerek... Alkım: Güzel hayal. Alkım: Gerçekleşeceğinden nasıl bu kadar eminsin? 055********: Umudumu yitirmiyorum sadece. 055********: Umudumun kırıldığı zamanlar oluyor elbette ama, 055********: Kırıldığı yerden toplamaya çalışıyorum.

💞Sevgili okur beğendiysen bu bölümü beyen ve yorum yap ama beyen mesihin yer varsa yorumlarda belirt düzeltiyim görüşmek üzere sizi seviyorum💗

duman konserine gidelim...

Aşkın, ihanetin ve mücadelenin bir arada olduğu heyecan ve nefret dolu bir macera

Bazen belki dediklerimiz sonumuz bazen de mutluluğumuz olur, ancak bunu belirleyen belki biz belki de kader belki de karşımızda ki kişidir... "Sonuna kadar yürüdüğün bu yoldan sen mesulsün dediler bana, ancak bu yolu tercih eden ben değildim. Başkalarının tercihiyle yürümek zorunda bırakıldığım hayatı başkalarının yaptıklarıyla mahvedenler suçlu sendin dedikleri için ben artık bu yolda bu hayatta yokum"

"Sen kanlı bir gülsün Karina, etrafındaki herkesi kana bulayan bir lanetsin" Kendi şirketini yöneten aynı zamanda orada modellik yapan yarı İtalyan Karina Karayel Martinelli moda dünyasının parlayan yıldızlarından, iş dünyasının en ünlü simalarından biridir. Birgün hiç beklemediği bir anda yolları Arel Kandemir ile kesişir. İkisi de karanlık sırlarla doludur ve geçmişlerinin gölgeleri peşlerini bırakmaz. Karina’nın bilmediği bir gerçek vardır: Arel, kendi ateşiyle yanmaktadır. Ya hiçbir şey göründüğü gibi değilse? Peki, bu ikili önlerine çıkan ateşle dans edebilecekler mi?

Aşk her zaman bir ateş kadar derin ve parlak olabilir mi? Bakalım bu aşk onları nasıl sınacak ve nasıl olacak

Elleri bornozun kuşağına giderken bütün uzuvları titriyordu. Hala gözleri kapalıydı. Kuşağı çözdü bir omuz hareketiyle bornoz bedeninden kayarak ayakları dibine düştü. Her dokunuş ruhunda sarsılmalara neden oluyor, parmak uçları göğüs çevresinde daireler çizerek gezinmeye başladıkça yüreğine inceden inceye bir sızı düşüyordu

Bazen birine sinir olurken, aynı anda ondan hoşlanabileceğini hiç fark etmezsin ya... Benim hikayem tam olarak öyle başladı. Ortaokulun başında sınıf degiştirdim, her şey gayet normaldi. Ta ki Rüzgar`la tanışana kadar. Herkes onu severdi, ben hariç. Çünkü o, her zaman benden bir adım öndeydi - ya da ben öyle sanıyordum. Dört yıl boyunca yarıştık. Sınavlarda, projelerde, hatta göz göze gelmemeye çalışırken bile bir rekabet vardı aramızda. Sonra bir gün... tiyatro da, nişanlı rolünü oynayana kadar. Evet, nişanlı! Oyun bitti ama o an asla bitmedi. Kafamın bir köşesinde, hep o sahnede kaldım. Yıllar geçti. Yeni okul, yeni insanlar, yeni hayat... derken bir gün, tam da onu düşünürken karşımda belirdi. Aynı Rüzgar`dı. Sadece biraz daha uzun, biraz daha sessiz... ve biraz daha tehlikeli... Bu defa sahne yoktu. Ama tiyatroyu gönüllerimiz yazıyordu. Herkese merhaba bu benim yeni kurgum ve gerçek hikayeden kurgulanmıştır!

17 yaşındaki Lavin, okulun en sessiz ama en başarılı öğrencisidir. Annesini küçük yaşta kaybetmiş, babasıyla birlikte yaşamaktadır. Babası sert, duygusuz ve disiplin takıntılı biridir. Lavin için hayat; kurallar, yalnızlık ve sessizlikten ibarettir. Fakat bu sessizliğin altında, babasının yıllardır sakladığı bir sır vardır. Annesinin ölümüne dair kimsenin bilmediği bir gerçek. Bir gün, sınıfa yeni bir öğrenci gelir: Arda. Kısa sürede herkesin ilgisini çeker; karizmatik, dışa dönük ve gizemli biridir. Ancak Arda de Lavin gibi bir sır taşımaktadır — ve bu sır, Lavin`in ailesiyle geçmişte beklenmedik bir şekilde kesişmektedir. İkisi de birbirine zıt karakterdedir: Lavin sessizdir, duygularını içinde yaşar. Arda gürültülüdür ama içten içe kırılmıştır. Birbirlerinden uzak durmaya çalışsalar da, kaderleri aynı sırrın etrafında dolaşır. Gerçekler ortaya çıktığında, Lavin hem babasının sevgisizliğini hem de annesinin ölümüyle ilgili tüm inandıklarını sorgulamak zorunda kalır. Ama bazen birini sevmek, onun sakladığı gerçeği öğrenmekten daha zordur.

Yeni bir liseye başladım ama işler hiç istediğim bir şeyler yaşandı... Hayatımın ilk aşkını bu lisede buldum. Ben eskiden sevgiye bile aşk diyormuşum onu öğrendim. Bu lisenin benim hayatımın dönüm noktası olacağını kim bilebilirdi...

Tanı; Aşk “Bazı yaralar sadece neşterle değil, kalple de iyileşir.” Baran Demir... 28 yaşında bir genel cerrahi uzmanı. Disiplinli, kusursuz, duygudan arınmış bir zihin. İmkânsız bir ameliyatla adını ülkeye ezberletmiş ama kimse onun içindeki yıkımı bilmiyor. Asla asistan yetiştirmiyor. Çünkü kimseye güvenmiyor. Geçmiş, onun ellerini olduğu kadar kalbini de kapatmış. Ama artık bu yalnızlık sona ermek zorunda. Yağmur Ünal... Genç bir genel cerrahi asistanı adayı. Hayatının en kırılgan yaşlarında babasını, sonra da sağlığını kaybetti. Diyabetle yaşarken bile vazgeçmedi hayallerinden. O sadece cerrah olmak istemiyor; kendine, bedenine, geleceğine hükmetmek istiyor. Ve bir sabah adı, hiç istemediği bir dosyada yazıyor: “Asistan atamanız Uz. Dr. Baran Demir’e yapılmıştır.” Neşterlerin gölgesinde, gece nöbetlerinde, kan ve sevgi arasında bir yolculuk başlıyor. İki yabancı. İki yaralı. Bir ameliyat masası kadar keskin bir çizgide, birbirinin hayatına tanı koyacak.

Işılay, Ilgaz ve Ilgın... 17 yıl önce anneleri tarafından üçüzler ayrılmıştı. Işılay ve Ilgaz`ı yetimhaneye bırakan anneleri Ilgın ile Şanlıurfa`dan kaçıp İstanbul`a yerleşmişti. Işılay ve Ilgaz birbirine aile olurken Ilgın tek başına , annesinden sevgi göremeden büyümüştü. Kader üçüzleri 17 yıl sonra bir araya getirdi. Bundan sonra ne olacaktı ? Üçüzler birbirine alışacak mı? Kardeşleri, abileri ve babası ile mutlu olacaklar mı ? Yıllardır yalnız olan üçüzler bir anda kendilerini kocaman bir ailede bulurlar. Üçüzlerin yeni hayatına davetlisiniz.

Aden hayatta yalnız yürümeye alışmış, hukuk fakültesini bitirmeye çalışan genç bir kadın. Ama bir gece… takip edildiği o karanlık yolda kader tüm planları altüst eder.

kurşun ve aşk bir arada olur mu?

Genç yaşlardaki Valari en yakın arkadaşının abisi ile tanışır ve en büyük duası belki değişir.