devam ediyor 3a önce güncellendi
Karanlığın Zehri
@asreim
Okuma
0
Oy
0
Takip
0
Yorum
0
Bölüm
0
Bazı yüzler zamanla silinir, hafızanın karanlığında dağılan birer gölgeye benzer, fakat bazı duygular yıllar bile geçse her saniye adını fısıldamaya devam eder.
Onca yıla rağmen yalnızca kalbin hatırlayabileceği bir sızıya dönüşür.
Bu hislerini yıllar önce emanet ettiği çocuğu kaybetmiş bir kadın, geçmişle bugün arasında sıkışıp kalmış...
Aradığı kişi aklında bir hayalete dönmüşken karşısına ona yolu gösterebileceğini söyleyen bir adam çıkar.
Karşılıklı çıkar uğruna aralarında başlayan bu ortaklık, karanlığa saklanan gerçekleri bir bir gün yüzüne çıkaracakken ikisi de bundan bihaberdir.
Kadın geçmişini ararken, adam acısında kaybolur.
Bu, unutulan bir yüzü aramanın, doğrudan karanlığın içinden geçerek oluşan bir bağın ve saklanan hakikatlerin hikayesi...
Bu, İlsu ve Araz`ın hikayesi...
Bu, geçmişte unutulan herkesin hikayesi...
Var mısın bizimle bu hikayenin sayfaları arasında gerçeği bulmaya?
Öğrenmek istiyor musun,
Kim kime yardım ediyor?
Kim neyi saklıyor?
Ve karanlık aslında kimi veya kimleri zehirliyor?
-
Derin bir nefes alıp adımlarımı sahildeki kayalıklara yönlendirdim, o kadar heyecanlıydım ki kalbimin atışlarını duyabiliyordum, heyecandan bayılmak üzereydim resmen.
Sonunda bulmuştum onu, en azından son kez bile olsa ona bakabilecek, sesini duyabilecektim.
Tıpkı söylediği yerde söylediği gibi siyah kapüşonlu giymiş biri oturuyordu. Derin nefesler alarak sakin kalmaya çalışırken adamın sırtını izledim bir süre. Ardından seslendim ona.
"Yalnız çocuk?" Evet, ona böyle söylerdim küçüklüğümüzde.
Sesimi duyduğunda yavaşça ayağa kalktı, kalbim artık eskisinden de hızlı atıyordu.
O arkasını dönmemişken ona doğru birkaç adım daha attım, yıl gibi geçen birkaç saniyenin ardından nihayet arkasını döndüğünde gözleriyle buluştu gözlerim, tüm yüzünü inceledim merakla.
Sonunda onu buluş muydum?