devam ediyor 3h önce güncellendi
İSTANBULA BİR BİLET
@berfinballkan
Okuma
0
Oy
0
Takip
0
Yorum
0
Bölüm
0
Her zamanki gibi dışarı çıkmam yasaktı. İnanabiliyor musunuz? henüz lise ikinci sınıftayken okuldan alındım. O günden sonra bir daha hiçbir sınıfa adım atmadım Son üç yıldır dışarı bile çıkmamıştım, yalnızca pencere kenarından izleyebiliyordum hayatı mahallede adım balkon gülüne çıkarıldı.Oysa ben… ben gezmeyi çok severdim. Ayağımın altına taş değse sevinirdim. Bazen kapımızın önüne bir kedi gelirdi — dünyalar benim olurdu. Çünkü o küçük kedi, benim tek arkadaşımdı. Başka kimsem yoktu.Ama bu kez… farklıydı.Kararlıydım.Bir daha boyun eğmeyecektim.O sabah yine üvey annemin o iğneleyici, aşağılayıcı sözleriyle uyandım.Sanki her sabah, bir savaş alarmı gibiydi sesi. Kalbime çarpan öfkenin sesini bastıramıyordum artık.Annemin birkaç hafta önce bana gizlice aldığı bir telefon vardı elimde. Kimse bilmiyordu. Özenle saklamıştım. Yatağın altına, eski kitapların arasına… O sabah, titreyen parmaklarımla anneme bir mesaj attım:“Dayanamıyorum artık.”Nasıl oldu bilmiyorum ama çok geçmeden üvey annem içeriye saldırır gibi girdi.Öfkesiyle birlikte bastı odayı.Gözleri ateş gibiydi.Telefonu fark etmişti.Elimi uzatıp vermemi söyledi. Bağırarak, tehdit ederek, adımı çirkin kelimelerle kirleterek…Ama ben… kendime söz vermiştim.Artık asla boyun eğmeyecektim.Ve o an — ilk defa kendimi savundum.Onu ittim. Sözleriyle değil, ellerimle karşılık verdim.Sadece hayatta kalmak istedim. Sadece bir nefes…O sırada annem telefondaydı ve her şeyi duydu.Polisi aradı.Ve çok geçmeden kapı çaldı.İçimde bir his vardı:“Bir daha bu eve dönmeyeceksin.”Polisle birlikte hastaneye gidip darp raporu aldım. Sonra karakola…Ve orada…Yıllardır görmediğim, o çok özlediğim biricik abim karşımdaydı.Koşup sarıldım.“Gitmek istemiyorum,” dedim.Gözümün içine baktı.“Seni bir daha o eve göndermeyeceğim,” dedi.O an onun sesi, hayatımdaki en güvenli yerdi.Anneannemin evine doğru yola çıktık.O kapıdan içeri ilk adımımı attığımda, her şeyin değişeceğini biliyordum.Ama…Bugün, sevdiğim adamın yanında, İstanbul gibi büyük ve güzel