🍂🍂🍂Toprak kokusu...

yeni başladım direkt birinci bölümden okumaya başlayın

Mayasında Karadeniz `in fırtınası bulunan bir sevda hikayesi... " Gözlerinin yeşilinden sanki yıldızlar kayıyordu. Fakat ben o yıldızın kaydığını gördüğümde ki dileğim o yıldızı tutmak olmuştu . " " Deniz gözlerinde sığınacak bir liman gördüm. Beni o limanda korur musun ? " Manolya ve Zambağın simgesi midir aşk ? Onlara göre öyleydi ... Yağan karın onu eriteceğini bilmesine rağmen güneşi görmek istemesi miydi sevda ? Deniz ve ormanın sarılması mı imkansızlık ? Akan yaşların konuşması mıydı yoksa ? Göz yaşlarının konuştuğu hâlde kalbinin suçunu itiraf etmemesi miydi yoksa sadakat ? Yağan yağmurun buluttan vazgeçmemesi miydi bağlılık ? Hepsi de vardı onlarda... Onlar kim miydi ? Onlar orman ve denizdi ... Babasının vasiyetinde yazan gerçekle kendi kayıp kardeşini bulmak üzere Hollanda`dan Karadeniz`in Kalbi Ordu ` ya kalkan uçağının ona başka kapılar açacağını bilmeyen Kamer Algün bu sefer sert kayaya denk gelmiştir. Uçağın içinde ki sert kaya ise Anıl Aras Borahan ` dır . Anıl Aras Borahan Ordu`nun ileri gelenlerinden tanıdık bir ailenin üyesi olmasının yanı sıra kendisini çok iyi koruyan ve kıdemli bir istihbaratçıdır . Ülkesi için canının her zerresini feda edebilen bir adam için sadece zorluklar değil Kamer Algün `ü gördükten sonra imkan dahilinde olmayan durumlarla karşılaşacaktır.

Aşkı yeni öğrenen genç bir kız ve bu aşkı ona öğretiği`nin farkında olmadan, aşık olan bir erkek bu onların hikayesiydi bir yerlerde böyle seven birileri elbet vardı ama onlar sonlarını tahmin edemeyen aşıklardı. Onların bu aşk ,savaş, umut ,umutsuzluk ,gençlik ateşlerine ve en önemlisi sonlarını merak eden insanlara yazılmış bir öyküdür...

Herşey ışılın bir erkek yurduna gitmesi ile başlar.

AÇIKLAMA EKLENECEK

Ailesinden sürekli şiddet gören Okyanus Eftal`in ailesinin gerçek ailesi olmadığını öğrenmesi, hayatının alt üst olması..

nnnnnnnnnn nnnnnn

Spor romantizmi:)

“Kaleyi içten fethedecek olmak onlar için büyük kayıp.”

Her şey güzel giderken hafızanızı kaybederseniz ne olur? Peki bir de müzisyenseniz.

Vizyon sahibi bir kadının ağzından anlatılan bu kurgu sizi ikilem içinde bırakabilir.

Merhaba!! İlk kitabım olan Dönüm Noktasıyla hikayeme başlıyorum. Umarım seversiniz🤍

Düşmanıyla iş birliği yapmak zorunda kalan ılgaz beklenmedik olaylara karışır

Duru daha on dört yaşında bir kızken hayata atıldı. Onun hayatı hiç kolay olmamıştı. O daha küçükken babasının içki ve kumar borçlarını, Annesi ve kız kardeşinin yüklerini de omzuna almıştı. On dokuz yaşına gelince bir çok işte çalışmaya başladı. Duru o yaşa hiç gelmemeyi tercih etmişti çünkü babası yüzünden yaşadıkları onun için hiç kolay olmamıştı. Durunun bu dünyada hoşuna giden ve çok sevdiği şey kelebeklerdi... Duru kelebeklere hayran bir kızdı küçükken onların peşinden koşar hayranlıkla onları seyreder kollarına minik minik kelebekler çizerdi ama nereden bilsin ki o kelebek bir gün onun hayatını mahvedeceğini on dokuz yaşında ki Duruya kelebek kara leke olmuştu. Pis , iğrenç bir leke o artık kelebeklere hayranlıkla bakmıyor aksine utanıyordu. Duru zaten çekingen ve asosyal bir kızdı ama o günden sonra daha da içine kapanmıştı. Babası onun hayatını bitirmişti annesi ve kız kardeşi ise sadece izlemişlerdi. Durunun bir abisi vardı ama Duru on dört yaşına geldiğinde abisini bir kazada kaybetmişti peki gerçekten bu bir kaza mıydı? Duru bazı çalıştığı yerlerde bir adamla karşılaşacak sonra o adam tuhaf bir şekilde Durunun komşusu olacaktı. Meriç boza diğer adıyla Ölüm Kralı bu lakap ona boşuna takılmamıştı. Meriç boza korkulacak bir adamdı ve kader Duruyla Meriç`i bir araya getirecekti ikisi de bunun kaderin bir oyunu olduğunu anlamayacaktı. Peki ya ,Meriç Duruya aşık olursa işte o zaman işler sarpa saracak.

"Tek suçum konuşma engelim olmasıydı"

"Tek suçum konuşma engelim olmasıydı"

Okuldaki popüler futbolcudan nefret eden incinin vefat eden babaannesinin hattıyla çocuğa yazması ile başlayan arkadaşlık?

Bora ve Temmuz... Birbirlerinin çocukluk günlerine, ilk sırlarına, ilk yaralarına tanıklık eden iki ruh. Hayatın sert rüzgarlarında birbirlerine tutunarak büyüdüler. Ama bir ihanet, bir iftira ve ardı arkası kesilmeyen bir trajedi her şeyi paramparça etti. Bora, abisinin ölümünün ardından sevdiği kadına bakarken artık sadece bir aşk değil, bir ihaneti de görüyordu. Amcasının kurduğu kirli tuzakla, Temmuz’un ağabeyiyle yasak bir ilişki yaşadığına, ondan hamile kaldığına inandı. Gerçekler çok geçmeden, acımasız bir intikamın gölgesinde gizlendi. Oysa Temmuz`un karnındaki çocuk, sadece Bora’ya aitti… Ve Bora artık nefretle sevmek arasında sıkışıp kalan bir adamdı. Bir deniz fenerinin solgun ışığında, iki yaralı kalp birbirine doğru yol alırken; aşk mı kazanacak, yoksa karanlık mı galip gelecek? "Günebakan Deniz Feneri", yıkılmış hayallerin, suskun intikamların ve kanla yazılmış kaderlerin hikâyesi.

Mira: Hayatımın nasıl olacağını nerden bulabilirdim ki ben ben mi seçtim bu hayatı derken gözlerimden bir damla aktı annem annemi çok seviyorum ama yoklar neden ya neden… Yazar Dan söyleyecek çok sözü vardı sanki ama yutkunamamıştı mira soğuk toprağın altında yatan annesi ve babasının mezarına ama ne ses vardı ne Seda miran kardeşinin bu halini gördüğünde öfkesi iki katına çıkmıştı ve yeminini orda etmişti bir daha asla eskisi gibi vicdanlı olamicaktı olmaması da gerçekti Miran: bunu yapanları bulup öldürmekten beter yapacağım ölüm onlara o kadar kolay olmayacak asla ben babamın oğluyum…

Masum aklı başında bir kız ve psikopat tehlikeli bir mafya sizce bunların aşkları nasıl başlar Arkadaşlar bu benim ilk kitabım yazım yanlışlarım olursa lütfen kusura bakmayın

Sabahın erken saatlerinde, Selin evinin sessizliğini terk ederek, günün karanlık ve soğuk havasına adım attı. Bugün diğer günlerden farklıydı. Gözleri, geceyi ve Kaan’ı düşünerek uyanmıştı; dün akşam ona söyledikleri sözler, hala kulaklarında yankılanıyordu. Kaan, ona yaklaşmış ama sonrasında her zamanki gibi duvarını örmüştü. Duygusal olarak bir adım atmaya başlamıştı, ama ardından geri çekilmişti. Selin, Kaan’la arasında sürekli bir çekişme yaşadığının farkındaydı. Bir yanda onu seviyor, ona yakın olmak istiyordu; diğer yanda ise bu yaklaşımın getirdiği soğukluk ve mesafeyle sarsılıyordu. İçindeki huzursuzluk, Selin’in adımlarını ağırlaştırıyordu. İstediği gibi bir başlangıç yapamamıştı, ya da belki de doğru anı beklemek için zaman harcıyordu. Ama bir şey kesinlikle belliydi: Kaan’a yakın olmak, hem en büyük arzusuydu, hem de en büyük korkusuydu. Gözleri, sabah güneşinin ışığıyla bile bulanık hissediyordu; korku ve endişe karışmış, birbirine geçmişti. O sabah ofis yolunda, içindeki bu karışık duygularla savaşıyordu. Selin ofise vardığında, etrafındaki her şey rutin gibi görünüyordu. Çalışma arkadaşları, ofisin tanıdık havası; her şey normaldi. Ama Selin’in iç dünyası oldukça farklıydı. Her adımda, her an bir şey eksikti. Kaan’la ilgili düşünceler, kafasında sürekli bir yankı gibi çınlıyordu. O soğuk bakışlar, kimseye göstermediği tarafı, korkutucu derecede mesafeli tavırları… Bu iki insan arasındaki bu çelişkili ilişki, giderek daha da karmaşıklaşıyordu. Selin, kahvesini alırken, Kaan’ın ona yazdığı mesajı hatırladı. “Bugün seni görmek istiyorum. Beni öğleden sonra arar mısın?” Kısa ve netti. Ama işte bu netlik, Selin’i daha da huzursuz ediyordu. Kaan’ın, ona yakın olma isteği, bir şekilde gizli bir tehditle karışıyordu. Selin bu mesajı okuduğunda, içinde bir şeyler kıpırdadı. Onu görmek istiyordu, ama aynı zamanda da endişeleniyordu. Bu ikilem, onu neredeyse deli ediyordu. Düşüncelerinin içinden sıyrılarak, bilgisayarına yöneldi. Ancak gün boyu o mesajı tekrar tekrar düşündü. “Beni neden görmek istiyor? Ne değişti ki?” Bu sorunun cevabını bulamıyordu. Kaan’ın değişik davranışları, onu bir o kadar cezbetmişti, ama o aynı zamanda her an daha da kaybolmuş hissediyordu. Kaan’la her karşılaşma, bir tür savaş gibiydi; kimin kimin üzerine hakim olacağını bilmeden oynanıyordu. Ama bir şekilde Selin, Kaan’a bağlıydı, ve bu bağ, her geçen gün daha da güçleniyordu. Öğle vakti geldiğinde, Selin, Kaan’ın ofisine doğru yola çıktı. İçindeki karışıklık büyüdü. Kaan’a yaklaşırken, bir yanda onunla yüzleşme isteği vardı, diğer yanda da her şeyin bir an için çözüme kavuşturulamayacak kadar karmaşık olduğu düşüncesi vardı. Kaan’ın soğukluğu ve mesafeli tavırları, bir tür koruyucu kalkan gibi, onu ne kadar incitirse, o kadar güçlü hissettiriyordu. Kaan’ın ofisine geldiğinde, her şey sanki bir film sahnesi gibiydi. Kaan’ın masasına otururken, aralarındaki hava ağırlaşmıştı. Kaan, gözleriyle ona bakıyordu, ama bir o kadar da soğuk bir mesafe vardı. Selin, bir an içindeki kaygıları bastırmaya çalıştı, ama her şey ters gidiyormuş gibi hissediyordu. Kaan, ona hiçbir şey söylemeden birkaç saniye sessiz kaldı. O an, Selin her şeyin çözülmesini, bir şekilde bu zor ilişkiden çıkmayı, Kaan’ın tüm duvarlarını yıkmayı diledi. Kaan: “Selin, neden bu kadar çekingen davranıyorsun?” Kaan’ın sesi, her zamanki sertliğinden farklı değildi. Ama içinde bir şeyler farklıydı. Bu, bir kırılma anıydı. Selin, derin bir nefes alarak, karşısındaki adamın gözlerine odaklandı. O gözlerdeki yalnızlık ve mesafe, ona hem yabancı hem de tanıdık geliyordu. “Kaan, seninle olmak… gerçekten ne anlama geliyor?” dedi, sesi titriyordu. Bu soru, belki de her şeyin başlangıcıydı. Aralarındaki ilişkiyi sorgulayan, onları bir noktada birbirine bağlayacak ya da tamamen ayıracak bir soruydu. Kaan, yüzünde hiçbir değişiklik belirtisi göstermeden, ona bakmaya devam etti. Bir an, gözlerinde beliren o geçici kırılma, Selin’in dikkatini çekti. Ama Kaan, hemen toparlanarak, tekrar soğuk bir şekilde konuştu. Kaan: “Seninle olmak, ne zaman istediğimiz bir şeyse, o zaman anlamlı olur. Ama biz farklı dünyaların insanlarıyız, Selin. Bu kadar karmaşık olmamalı.” Bu sözler, Selin’in kalbini sızlattı. Kaan, her zamanki gibi duvarlarını örerek ona bir mesaj vermeye çalışıyordu. Ama Selin, bu defa geri adım atmayacaktı. İçindeki duygular, ona cesaret verdi. “O zaman, ne yapmalıyız? Bu çekişme, bu mesafe… Nereye varacak?” diye sordu, sesi daha kararlıydı. Kaan, bir süre sessiz kaldı. Sonra, yavaşça ve derin bir nefes alarak, “Bilmiyorum, ama belki de en iyisi, birbirimize doğru yaklaşmamız.” dedi. Gözlerinde bir kırılma vardı, ama o hala aynı mesafeyi korumaya çalışıyordu. Selin, bu anı düşündü. Kaan’ın bu itirafı, ona bir umut ışığı vermişti, ama aynı zamanda daha fazla soruya yol açıyordu. Bu ilişkideki belirsizlik, bir yanda ona çekici geliyordu, diğer yanda ise korkutucu… Selin: “Belki de… Belki de biz birbirimize daha yakın olmalıyız. Ama o zaman… gerçek anlamda yakın olmalıyız, Kaan.” dedi ve sessizlik, ikisinin arasında bir köprü gibi kuruldu. Kaan, bu sözler karşısında hiçbir şey söylemeden, sadece ona baktı. O an, ikisi de birbirinin iç dünyasında kaybolmuştu. Ama bir şey kesindi: Bu ilişkideki mesafe, sonunda bir şekilde kapanacaktı. Ya birbirlerine daha yakın olacaklardı, ya da her şeyin sonu gelecekti.

Babasını öldüren kişiden intikam almaya giden Sevgi`nin çeşitli geçirdiği olaylar

Eflal babasından ona kalan şirkette ortağı ile aralarında düşmanlık ile doğmaya başlayan bir aşk

Gaye, okula gitmek için evden çıkınca hayatının bu kadar değişeceğini nerden bilebilirdi.