Bingo son parçayı yerleştirdin...

8 Element Krallığı`ndan gelen 8 Varis... Su, Ateş, Hava, Toprak, Doğa, Buz, Elektrik ve Işık. Hepsi Sihirli güçlerini kullanmayı öğrenebilmek için Veneficus Diyarının tam ortasında olan Sihir Akademisine gitti. Varislerin Ormanda bir kız bulup kızı gizlice Akademiye sokması ve gizlice Akademiye soktukları kız dahil tüm Varislerin bir gece kaçırılması üzerine Varisler güçlerini kendi çabalarıyla öğrenmek zorundadır.

Doğduğu an gözlerinden akan sadece bir damla değildi; her bir damla felaket getiriyordu. Eski karanlık çağlarda doğan bir kız… Kaderi, ağladığında dünyanın parçalanmasıyla yazılmıştı. Onu korumak yerine uçurumdan aşağı atanlar, zamanın ve felaketin pençelerine onu savurdu. Günümüz dünyasında ağlayamazdı; on sekiz yaşına kadar hep zamanın kıyılarında yaşamını sürdürdü. Ama kader ona bir seçim sundu: geçmişe dönmek ya da ona yaklaşan ölümü beklemek. Ve döndüğünde, onu bekleyen yalnızca geçmişin karanlığı değil, ülkelerin peşinde olduğu gizemli bir güç… “Onun ağlaması bir lanetti, onun ağlaması bir ölümdü.” Şimdi ya dünyayı kurtaracak ya da hem geçmişi hem de geleceği yok edecekti.

Seren, yine aynı rüyadan uyanmıştı. Parmaklarının ucunda hâlâ kül kokusu vardı, sanki az önce bir ormanı yakmış gibiydi. Ay ışığı pencereden süzülüyor, gözlerinde iki yansıma oluşturuyordu — biri beyaz, biri kara. “İki ay… neden hep ikisi?” diye fısıldadı. Rüyasında bir ses ona fısıldamıştı: “Seni yeniden çağırıyoruz, Elarya. Bu kez dünyayı kurtar.” Seren o ismi tanımıyordu. Ama kalbinin derinlerinde bir şey, o ismi duyunca acıyla kıvrandı. O gece gökyüzü değişti. Ve o farkında olmadan, iki ayın kesiştiği o kadim kapı yeniden açıldı.

Hayatımın her bir gerçeğinden saklı olrak yaşayan Ayda dayısının gerçek yüzünü gördüğünde neler yaşanacak? (buradaki ilk kitabım olsa da normalde beynimdeki bilmem kaçıncı hikayem umarım final yapabilirim 5 bölüm yazınca yayınlanılacak)

Elara, sıradan bir geceden yaptığı astral seyahatin onu bambaşka bir evrene sürükleyeceğini asla tahmin etmez. Hayatta yalnız kalmak,ruhun bedeninden ayrılması gibidir. Ve elara bunu laf üzerinde bırakmayıp deneyimlemek istedi. Astral evreninde hayatta kalmaya çalışıyor,kimse sesini duymuyor. İsteyerek geldiği bu evrenden kurtulmaya çalışıyor. Astral diyarda karşısına çıkan gizemli birisi, hem rehbercisi hem de kalbinin hiç bilmediği bir sızısı oldu. Peki o , gerçek dünyaya uyanacak mı... Yoksa astral tutsak olarak kalmayı mı seçecek ? Astral kapılar açılıyor. Kaçmak mı, kalmak mı? Seçim Elara`nın.

Güçlerle dolu bir Evren ve orada yaşayan insanlar ve ne olduğu belli olmayan canlıların arasına, dünya denilen bir gezengende yaşayan bir ölümlü sanılan insan gelirse ne olur? Umarım beğenirsiniz 13 yaşındayken sınıfta defterimi yazmıştım devamını getirmek istedim 🤍 Evet 2 kitabı aynı anda yürütmek zor olucak ama yazmak istiyorum 🤩

Bazen bir cinayet işlemek gözümüze tek mantıklı seçenek gibi gelebilir. Unutmayın, bazı geçitler sadece ölülerin adımlarını hatırlar. Orythel`in Laneti`ne vurulmamanız dileğiyle.

“Bazen bir tık… kaderini tamamen değiştirebilir.” Nalin, sıradan bir gecede yalnızca merakla bilgisayarına taktığı gizemli bir DVD’nin aslında başka bir evrenin kapısı olduğunu asla bilemezdi. Işıklarla dolu bir girdap onu içine çektiğinde, gözlerini meleklerin hüküm sürdüğü, krallıkların gökyüzüne kadar yükseldiği ve gölgelerde suikastçıların dolaştığı büyülü bir dünyada açar. Nalin, daha ilk andan itibaren bu dünyanın tuhaf bir şekilde ona ait olduğunu hisseder. Sanki buraya gelmesi bir rastlantı değil… çok daha büyük bir planın ilk adımıdır. Bu evrenin dokusu, onun kaderiyle iç içe geçmiştir ve Nalin bunun nedenini öğrenmeden ilerlemeyeceğini bilir. Bu topraklarda aşk büyüleyicidir ama aynı zamanda ölümcül; ışık parlaktır ama gölgesi daha derindir. Nalin hem güvenmeyi hem şüphe duymayı, hem aşkı hem ihaneti öğrenecek; meleksi bir yüzün ardında bir cellat, en sakin sesin ardında bir fırtına gizlenebileceğini anlayacaktır. Ve çok geçmeden herkesin sorduğu tek soru ona da ulaşır: Bu dünyanın geleceğini değiştirmek için mi geldi… yoksa zaten buraya ait olduğu için mi?

Fantastik bir yolculuğa çıkmaya hazır mısınız? Öyleyse kulaç atmaya başlayın, gölün ardına yüzüyoruz. •∆• "Aklın varsa eğer, o çiçeğe dokunmazsın." Elimi uzatıp, siyah kadar koyu renkli çiçeğe dokunacakken duyduğum tarazlı sesle bakışlarımı ona çevirip elimi hızla kendime çektim. Neden böyle demişti ki? Sorgu dolu bakışlarımı oldukça uzun boylu elfe çevirdim. Oturduğu yerden bile boyunun uzunluğu kendini belli ediyordu. Nasıl bu kadar uzun olabilirdi? Elf olduğunu söylemese ona dev derdim. "Neden?" Sesim önüme çıkan engelle istemsiz huysuz çıkmıştı. "Çünkü o, güzelliğinin içinde tahmin edemeyeceğin kadar çok zehri barındırıyor." "Nasıl yani, ne gibi?" "Gözlerin gibi, Hazal Tilda. Gözlerin gibi." •∆•

🏰 Canavarların gerçek olduğu bir dünya; Bu canavarlar bizlerdik . Ruhsal dayanıklığımız düştüğünde acımasız birer yırtıcı canavarlara dönüşüyorduk. * Sıradan bir insan olan ben artık hayatımın tamamen değişmesine karar vermiştim. Bende tıpkı diğer savaşçılar gibi av değilde avcı olabilirdim. Benim için önemli tek bir şey vardı; güç. Belkide karanlık gözlerin sahibi bu gücü elde etmeme engel olacaktı.

"Bir kibrit yak ve kara at, geçmişini kül edip yarınına ışık olsun. Yoksa geçmiş yakar, kül eder seni..." (Enemies to lovers)

Kendi zihninin cehenneminde boğulan Helena`nın önünde tek bir yol vardı, o da anlamsız hayatına bir son vermek. Ya da, hayatın anlamını yeniden bulmak... Helena`nın cehennemdeki günlerine son vermek için can atan Kurtan`ınsa daha büyük bir sınavı vardı. Helena`yı kendi cehenneminden uzak tutmak. 𝐵𝑢̈𝑡𝑢̈𝑛 𝐷𝑢̈𝑛𝑦𝑎 𝑘𝑎𝑟𝑠̧ı𝑚𝑑𝑎 𝑑𝑢𝑟𝑢𝑟𝑘𝑒𝑛, 𝑠𝑎𝑑𝑒𝑐𝑒 𝑡𝑒𝑘 𝑏𝑖𝑟 𝑘𝑖𝑠̧𝑖 𝑦𝑎𝑛ı𝑚𝑑𝑎 𝑑𝑢𝑟𝑠𝑎 𝑦𝑒𝑡𝑒𝑟𝑑𝑖. 𝑂 𝑘𝑖𝑠̧𝑖 𝑑𝑒 𝑧𝑎𝑡𝑒𝑛 𝑘ı𝑦𝑎𝑚𝑒𝑡 𝑘𝑜𝑝𝑠𝑎 𝑦𝑎𝑛ı𝑚𝑑𝑎 𝑘𝑎𝑙𝑚𝑎𝑦𝑎 𝑑𝑒𝑣𝑎𝑚 𝑒𝑑𝑒𝑟𝑑𝑖... AY KUŞAĞI SERİSİ İKİNCİ KİTABIDIR, İLK KİTAP OLAN TEMPERSİTAR`I OKUDUKTAN SONRA OKUMANIZ ÖNERİLİR. Bu isimle yayınlanan ilk ve tek kurgudur, tüm hakları saklıdır.

Arkeolog bir kadın arkadaşı ile birlikte yaptıkları bir kazı çalışmasında bir çift kolyeye rastlar.Merakına yenik düşen kadın kolyeyi hem kendisi hemde arkadaşına taktırır ve bunun neye sebep olacağından habersizdir.Bu kolyeler başka bir evren ile kendi evrenleri arasında bir anahtar görevi görmektedir ve onları farklı bir çağda tekrar karşı karşıya getirir.Bu iki kişi hem bir kendi hayatlarını hemde yaşadıkları krallığı korumakla yükümlenir. Şarkı eşliğinde okumak isteyenler için; Kullanıcı:3lif☆ Playlist:Mühürlü Hafıza٭. Bu kitabın tüm yasal hakları şahsıma aittir. Hikaye tamamiyle hayal ürünüdür,gerçek bir olayla yada kişiyle herhangi bir alaka var ise tesadüfendir.

Maya, gökyüzünde mavi ay olduğu sıradan bir gece evine dönerken terk edilmiş tekinsiz bir inşaatın içerisinde duyduğu seslerle yolunu değiştirir. Bu soğuk havada, inşaatta kalmış kara kediyi yanına almak ister fakat işler istediği gibi gitmez. Merdivenlerden düşerek bilincini kısa bir süre kaybeden Maya, gözlerini açtığında kendini farklı bir yerde bulur. Panik ve korku dolu anların ardından evine dönmeyi başardığında işlerin sandığı kadar basit olmadığını anlayacaktır. Kendi evinde kapıyı açan bir delikanlı, evde yıllardır kendisinin yaşadığını söyler. Peki Maya`nın başına neler gelmiştir? Şahit olduğu mavi ay onun hayatını nasıl baştan sona değiştirecektir? ** ‘’Beni arayacaklar.’’ derken sesim daha kısık fakat daha umut doluydu. Tuna, buruk bir gülümseme ile bana apartman kapısını açtı ve benim geçmem için bekledi. Arkamdan gelirken sessizce mırıldandı. ‘’Aramayı hiç bırakmayan birileri mutlaka olacak.’’ *Wattys Ödülleri 2023 Yarı Finalist* 🌙 Wattpad’de Başlama Tarihi: 21.02.2022 Bitiş: 20.05.2022

Dokuz adlı serinin 2.kitabı Mayanın yükselişi, İblis üçgeni, Vatecralar, Yeni dünya, Aşk oyunu

2073... Dünya yıllar süren yıkımlar ve savaşlarla çökmüş durumda Çoğu büyük ülkenin birleşip diğer ülkeleri sömürmesiyle bir federasyon oluşturuyorlar. İnsanlığın umudu belirsizliğe gömülmüşken altın kahverengi gün batımları ve sisli vadileriyle parlayan Golden brown toprakları insanlığın tek güvenli limanı olarak dimdik ayakta duruyor.

Kurtlar ve vampirlerin rekabeti...

Ben kimdim? Görevim neydi? Bu sefer hangi bedenin içindeydim? Bu soruları kendime her gözümü açtığımda soruyorum. Çünkü artık kendi dünyamda değilde bir oyun dünyasının içinde olduğuma inanmaya başlamıştım. Seviye atladıkça bir sonra ki seviye dahada zorlaşıyordu. Bu oyunda sıkışıp kalmıştım. İki seçeneğim vardı; Ya tüm seviyeleri tamamlayıp kendi dünyama dönecektim yada oyunun içinde öylece ölüp gidecektim. ### Hikaye bitmedi. Yeni hikaye yayınlamak için bir süre ben kimim ? Tamamlanmış hikaye olarak işaretlendi bilginize...

Yüzlerce yıl önce kayıp olan bir sır ortaya çıktı. İblisler özgür kaldı. Onlarla savaşmak için bir akademi kuruldu. Evrenleri korumak için kutsal Ejderha Valkrie `nin kutsadığı kandan gelenler yeni koruyucular yetiştirdi. Yüzlerce yıllık bir lanet geri dönerken koruyucular artık daha büyük bir savaş vercekti.

🖤Kael ve Lyra: Yeminli Düşmanlar, Ortak Kader. Asırlık nefretin iki kutbu... Karanlığın prensi Kael (Moria) ve Işığın prensesi Lyra (Elyria). Krallıkları arasındaki savaş, yeraltı dünyasını kaosa sürüklemek üzere. Bu felaketi durdurmanın tek yolu ise, atalarının tüm hakikatleri kaleme aldığı, gücünü hayal bile edemeyeceğiniz bir kaydı bulmaktan geçiyor. Ancak o kayıt, şimdi yedi ayrı kumaş parçasına işlenmiş, çözülmesi imkânsız Yedi Erdem Şifresi`nin arkasına kilitli. Muhafızlar yıllardır kayıp... Çünkü büyünün en kadim sırrı, bu bilginin sadece sınırlı sayıda kişiye fısıldanmasıdır: Kitap, yalnızca düşman el ele verdiğinde açılacaktır! Tarih tekerrür ediyor. Krallıklarının kurallarını hiçe sayan Kael ve Lyra, o kaydı bulmak için kimseye haber vermeden yola çıkar. Yolculukta yanlarında, sadece prens ve prenseslere özgü kuşları var: Karanlıktaki her tehlikeyi çığlığıyla duyuran Nyx (Kael`in kuşu) ve ölümcül yaraları bile iyileştiren Lumin (Lyra`nın kuşu). Bu tehlikeli arayışta, ezeli düşmanlar olarak başlayan Kael ve Lyra, sadece şifreleri değil, birbirlerine karşı koyamadıkları o yasak ve yıkıcı çekimi de keşfedecekler. Gücü birleştirmek kurtuluş mu getirecek, yoksa bir ihanet zincirini mi başlatacak?

GÖLGENİN içindeki korkutucu yaratıklara karşı bir arkadaş grubunun hikayesi

Fantastik bir kitap

Sonbahar gelmişti ama Solara’da hava diğer krallıklara göre daha aydınlıktı. En çok güneş alan şehir olduğu için herkes güneş tarafından kutsandığımızı söylüyordu. Burada güneşe tapanlar da vardı ama nedenini asla anlamıyordum ve saçma geliyordu. Tüm dünya güzel haberlerle uyanmamısştı. Aksine, fazlasıyla kötüydü. Sınır komşumuz Xylos’un kralı öldürülmüştü ve tahta, acımasız olarak bilinen veliaht prens Rex Grimm geçmişti. Herkes olası bir savaştan korkuyordu. Güneşin batmasına birkaç saat kala odamı toplayıp babamın yanına indim. Salonda kitap okuyordu. “Günaydın.” Dedim. Normalde sesim neşeli çıkardı. Ama bugün pek keyifsizdi. Babam da nötr bir sesle cevap verdi. Kendimi koltuğa bıraktım. “Haberleri duydun mu?” babam başını aşağı yukarı salladı okumaya devam ederken. Sıkılmıştım ve Dain’i özlemiştim. Onun yanına gitmek üzere evden çıktım. Dışarısı her zamanki gibi kedilerle doluydu. Kasabamızdaki insanlar onları düzenli olarak besliyor, kasabanın bireyleri olarak görüyordu. Ama saraya yakın bölgelerde hayvanlar hor görülüyor ve fazlalık gibi davranılıyordu. Bu bölgedekiler de onları kınıyordu. Turuncu bir kedi ayaklarıma sürtündüğünde eğilip başını okşadım. Darian’ın evine doğru yürürken kedi de benimle geliyordu. Darian benim tek ve en yakın arkadaşımdı. Aynı yaştaydık ve annelerimiz sayesinde henüz iki yaşındayken arkadaş olduk. Darian sevecen ve dışadönük bir çocuktu. Annesi ve babası o henüz 14 yaşındayken vefat etmişlerdi. Ama güçlü bir çocuktu. Her şeyin altından kendi başına kalkabilmişti. Darian’ın tek katlı küçük evinin önünde durdum ve tokmağı birkaç kez kapıya vurdum. Çok geçmeden kapı açıldığında beni her zamanki güler yüzüyle karşıladı. “Hoş geldin Nemesis.” Kibarca içeri davet ettiğimde başımı iki yana salladım. “Hazırlan. Saray tarafına gidelim bir şeyler içeriz. Ama Çizme’yi getirmedim. Atını paylaşmak zorundasın.” “Bekle o zaman hemen geliyorum.” Çok bekletmeden kapıda belirdi. Evinin yanındaki küçük hangardaki Şeker’i bağladığı yerden çözdü. “İyi uyudun mu kızım?” diye soruyordu bir yandan da. Atının eyerine yerleşip tek eliyle de dizginleri tuttu. Diğer elini de çıkabilmem için uzattı. Elini tutup arkasına yerleştiğimde yavaşça ilerlemeye başladık. Kasabamız saraya yakındı. Yaklaşık yarım saatlik bir mesafe vardı. Sonunda sarayın kuleleri gözükmeye başladığında her zaman gelip bir şeyler içtiğimiz, sarhoş olup bayılana kadar dans ettiğimiz Güneşli Han’a gelmiştik. Hanın hemen karşısı limandı. Şeker’i birkaç bakır para karşılığında hangara bağladık. Hanın içi alkol, ter ve çorba kokuyordu. En arkadaki boş bir masaya oturduk. “Bunu en son ne zaman yapmıştık acaba?” dedi Darian. “Sanırım bir aydan fazla oldu.” İki bira söyledik ve dans edenleri izlemeye başladık. Herkes yarınlar yokmuşçasına dans ediyor, sarhoş oluyordu. Biralarımız geldiğinde hemen bira bardağımı kaptım ve yarısına kadar kafama diktim. Dain de aynısını yaptığında biranın köpüğü yeni yeni uzayan bıyıklarına bulaşmıştı. Kıkırdadım ve dudağının üstünü işaret ettim. Baş parmağıyla köpüğü temizledi. Dain normalde güler, aptal aptal şakalar yapardı. Sürekli dırdır edip başımı şişirirdi ama bugün bir terslik vardı. “Dain, bilmediğim bir sorun mu var?” Başını iki yana salladı. “Hayır, sadece kötü hissediyorum.” Dudağımı büzdüm. “Peki öyleyse.” Ayağa kalktım ve Dain’e elimi uzattım. “Dans edersek geçer.” Elimi tutup kalkacakken müzik de dahil herkes durakladı çünkü iki adam nefes nefese hana girip bağırmaya başladı. “Xylos! Xylos ordusu geldi! Her yeri yağmalıyor!” Ve işte korktuğumuz başımıza gelmişti. Rex Grimm buradaydı. Solara’ya savaş açmıştı ve bizi hazırlıksız yakalayıp kralı öldürmüştü. Dain’in elini sıktım ve hanın kapısına doğru var gücümüzle koşmaya başladık. Sarayı görebildiğimiz kadar görebiliyorduk. Xylos askerleri limanda asılı olan Solara bayrağını indirip Xylos bayrağını asıyordu. Onlara engel olanları gözlerini bile kırpmadan öldürüyordu. Solara bitmişti. Rex Grimm kazanmıştı. Şimdilik. Çünkü hâlâ Nemesis Lind ile tanışmamıştı. İzin vermeyecektim. Dünya barışını altüst etmesine izin vermeyecektim ve adımın hakkını vercektim.

Kimsesiz yapayalnız bir kız çaresinin bir okulda olucağını nereden bilebilir ki. Orası normal bir okul değil tabi ki de, bir büyü okulu. Ama onu orada sadece çare beklemiyor gizem aşk hüzün aksiyon ve daha nicesi… Fantastik şeyler seviyorsanız tam Harry Potter tadında bir kitap sizi bekliyor