Gösterişli ve gelişmiş büyük bir krallık ve bu krallığı yöneten beş ayrı bina. SU, DEMİR, ATEŞ,İLAÇ VE TEKSTİL. Bu binalardan izinsiz hiç bir ihtiyacını karşılayamayan halk ve tek bir anayasa... Varisler ve pelerinin beyaz tarafı. Yerli halk ve pelerinin siyah tarafı. Büyük bir salgın ve statünün giydiğin pelerine bağlı olduğu bir sistem. Ve son olarak Su varisi Elis . Gözlerini babasından miras alan bir genç kızın açtığı savaş ve dünyanın en büyük 4.harbinin başlangıcı. Entrikalar ve bu düzene karşı çıkan 6 aydın genç. Kimse birbirinin gerçek yüzünü bilmiyor. Hepsi sadece bir amaç için toplanmış bulunuyorlar. O kutlu amaç ise bu beş binanın yıkılması... SU VARİSİ ELİS

Rex yaşadığı gezegenden dünyaya kaçan bir uzaylıdır. Dünyaya indiği anda bir kazada yararlanır ve hastanede DR.ELİF HAZİN` le tanışır. Onu ilk gördüğü an onun eşi olduğunu anlar ve onunla beraber yaşamak istediğini söyler, bakalım DR. Elif ve arkadaşları bir uzaylıyla nasıl baş edecektir.

Dört arkadaşın birbirinden farklı yetenekleriyle değişik şekilde bir araya gelerek uzayla ilgili maceralından bahsediliyor.

Dünya yok olmak üzeredir. İnsanoğlu her geçen gün daha korkutucu olmakta ve büyük bir açlıkla zaten az bir miktar kalan kaynaklara saldırmaktadır. Kendilerini "İzbe" adı verilen bir bölgeye konuşlandıran bilim insanları, bu kötü gidişata bir dur demek için çalışmaktadır. Araştırmalar sonucu buldukları yeni evren ise herkesi heyecanlandırmıştır. Peki buldukları bu yeni evren onların yeni evleri olabilecek miydi? Yoksa bu evren, dünyadan katbekat daha korkutucu ve kokuşmuş muydu? Bilim koordinasyon biriminde çalışan Gülperi bu soruların cevaplarını bulabilmek için gönüllü olur. Dünyayı kurtarmaya gönüllü olup koca bir bilinmezliğe doğru başlayan bu yolculuk, onun kendisi hakkında da bazı gerçeklerle yüzleştirir.

Straykids ın elementel güçlerine sahip olup verdikleri maceraları anlatan bir yazı yazıyorum umarım beğenirsiniz

-Konu ve kurgu tamamen şahsıma aittir. Tüm hakları saklıdır!- - Bizi korumaları gerekiyordu. Bunun yerine, ellerimize kelepçeler vurdular. Sesimizi duymaları gerekiyordu. Bunun yerine, dudaklarımızı mühürlediler. Bizi sevmeleri gerekiyordu. Bunun yerine, savaşmayı öğrettiler. Korkuyu içimize işlediler, ihanetin sıradan bir şey olduğunu öğrettiler. Fakat unutmuşlardı. Burası bizim sığınağımızdı. Burası bizim mezarımızdı. Burası bizim savaşımızdı. Burası bizim sessizliğimizdi. Ve biz... Bu yeraltının sessizliğinde bile haykıran bir özgürlük olacaktık. *En karanlık gecelerde bile bir kıvılcım yanar, en ağır zincirler bile bir gün kırılırdı. Biz, o kıvılcım değildik belki, ama onun alev almasını sağlayan rüzgârlardık. Özgürlüğümüze!* ---- "Beni istemiyorsan, bunu söyle. Ama beni, sırf o karanlığa alıştın diye uzak tutma. Çünkü ne kadar inkar etsen de, yıldızlar sadece karanlıkta parlar. Ve ben... Ben o yıldızlardan biri olmak için burada değilim. Seni o karanlıktan çekip çıkarmak için buradayım." "Karanlık özgürlüktür, güzelim. Karanlık saklar, karanlık korur. Karanlık, gerçeğin maskesidir. Ve ben seni bizzat kendi karanlığımda tutacağım."

Zamanla zihni birbirine karıştıran, unutulmaz bir distopya. Bir sabah çöp suyu içinde uyanan Milo, kim olduğunu, nerede ve ne zaman olduğunu hatırlamaz. Ancak bildiği tek şey vardır: Bu dünya ona ait değildir. Her adımda geçmişine yaklaşırken, bir sineğin ısırığıyla zamanın kırıklarına savrulur. Kendi geçmişiyle, yaşlılığıyla, çocukluğuyla ve kaderiyle karşılaşan Milo, artık insanlığın akıbetini belirleyecek bir seçimle yüzleşmek zorundadır. Zaman bir döngüdür. Ve döngünün tam ortasında bir adam uyanır.

Bazı insanlar karanlıkta kaybolur bazılarıysa yıldız olup oba yön buldurur...

Normal bir okul gününde normal bir kızın eve geldiğinde odasında bir mücevher bulması ve bu mücevherin bu kızın hayatını değiştirmesi.

Merhaba, ben Gece. Yıllardır bu hastanede kalıyorum. Burası artık evim gibi oldu; soğuk duvarları, gece lambalarının hiç sönmeyen ışığı, hemşirelerin sessiz adımları... Ama bir süredir bir tuhaflık var. Aynı hemşireyi aynı anda iki farklı yerde gördüm. Önce koridorda ilaç dağıtıyordu, sonra odamın kapısını çaldı. Göz göze geldiğimizde bir şey fark ettiğimi anladı. Gülümsedi ama o gülümsemenin içinde gizli bir şey vardı—bunu hissettim. İrem ve Eylül ile bu sırrı paylaşmaya karar verdim. Çünkü artık eminim: Bu hemşireler aynı kişi değil. Bir şeyler dönüyor… ve bunu kim yaptıysa, öğreneceğim.

Ali sürekli aynı yere gidip duruyordu

Kağan Eryılmaz, NEUROLIFE adlı mega şirketin içinde çalışırken tesadüfen korkunç bir sırrı keşfeder: Şirket, yüksek zeka ve hafızaya sahip insanların bilinçlerini izinleri olmadan kopyalayarak klon pazarı kurmuştur. Bu klonlar, devletlerin emrinde çalışmak, savaşmak, hizmet etmek ya da zengin müşteriler için "zihin tatili" sağlamak amacıyla üretilmektedir. Kağan bu bilgileri dünyaya duyurmadan önce şirket onu yakalar. NEUROLIFE`ın karizmatik ve acımasız CEO’su Dr. Livia Hekim, Kağan`ın bilincini tamamen silmek ister. Ancak işlem sırasında bir hata olur: Kağan’ın bilinci, bir suçlunun klonlanmış bedenine aktarılır.

O, herkesin peşinden gittiği ışıktı — ta ki karanlık onu alana kadar. Sırlar, ihanetler ve imkânsız seçimlerle parçalanmış bir dünyada, Newt yalnızca hayatta kalmak için değil… bir zamanlar kim olduğunu hatırlamak için savaşıyor. Labirentten önce. Bulaşmadan önce. Elveda demek zorunda kalmadan önce. Bu, Newt’un anlatılmamış hikâyesi — kırık bir gülümsemeye ve solmakta olan bir umuda sahip çocuğun. Ya o ışık aslında hiç kaybolmadıysa? Ya hâlâ geride bıraktığı kalplerde yaşıyorsa? Ya kurtulduysa? Kaosun hüküm sürdüğü bir dünyada, hafızalar, pişmanlıklar ve sönmekte olan umut ışıkları arasında geçen dokunaklı bir yolculuğa dal.

iyi okumalar .

Not: Savaş sahneleri dolayısıyla +13 yaş üzeridir. İmkânsızı başarmak mı? Cosmora Uzay Araştırma Şirketi, cüce gezegenleri araştırmak için bir yolculuğa çıkar, ancak astronotlardan birinin aklı en karanlık gezegendedir. TrES-2 b. Oraya gitmek fiziksel olarak imkânsız gibidir ve astronotumuz Sullivan, bir makine göndermeye karar verir. Ancak ayarları yaparken ufak bir sıkıntı çıkar ve kapı açılmaz. Makine ile birlikte mekikten çıkarlar ve hedef gezegene ulaşırlar. Üstelik en yakın arkadaşı Kael, çılgın astronotumuzu yalnız bırakmamak istemiştir. Peki, bu gezegende hayat var mıdır gerçekten? Bir insanın yaşayamayacağı bir gezegen, onun kaderini değiştirebilir mi? Tüm bu soruların cevabı TrES-2b Terra Soul`da sizlerle 🪐

Deneysel kazadan sonra oluşan olaylar

Uyandığımda burnuma gelen ağır metalik kokusu yüzümü buruşturmama sebep olmuştu. Etrafımdaki sessizlik normal değildi. Gözlerimi araladığımda mavi ışıkların hareketini izledim. Bir anda uzay gemisinin alarm sesleri yükseldi. Bu beklediğim uyanış değildi.

Kampa giden dört arkadaşın başına gelen paranormal olaylardan dolayısı ormanda mahsur kalırlar 1 haftanın sonunda arama kurtarma ekipleri tarafından bulunurlar ancak Özlem Keskinin ufak bir dikkatsizliği sonucu heyecanla ayağa kalkarken uçurumdan düşer ve kafasını sertçe vurar ve komaya girer komadayken sevdiği çocuğun gerçek yüzünü öğrenir.

Rusyalı bilim adamlarının zombi salgınına sebep olmasının sonrasında virüsü Türkiye`nin İstanbul iline salmasıyla başlayan bir "İSTİLA" Kız arkadaşları ile haftasonu ormanda kamp yaparak geçireceği güzel haftasonu hayali ile alışveriş merkezine alışveriş yapmaya giden Tanya`nın olacaklardan haberi dahi yoktu. Gizli bir sığınak ile başlayan on gencin arkadaşlığı,bu istalada onları nerelere sürükleyecek...? "Bu bir `istila` sonuçta değil mi arkadaşlar.Tek kaçışımız diğer dünya olurdu değil mi...?"

İnsanlığın çözmeye çalıştığı en büyük sır, evrenin ta kendisiydi. Bilimle yıldızları ölçtü, inançlarla anlam aradı ama her seferinde, cevap burunlarının ucundayken, evrenin kendisi ustaca bir sis perdesi çekti. Gerçeklik, bu hakikati gölgeledi. Kozmos, sanki çözülmesini istemezcesine, insanlığı sonsuz bir merak döngüsünde tuttu.

Önsöz — Gerçekliğin Kırıldığı Yer. Bu bir hikâye değil. En azından senin alıştığın anlamda değil. Bu, bir sabah gözlerini açtığında odasını henüz yazmadığı bir kitabın posterleriyle kaplı bulan bir yazarın—ya da belki de artık bir yazar olmayan birinin—hikâyesi. İki uzaylının “ya bu kalemi kara deliğe atsak ne olur?” diye başlattığı o aptalca fikir, evrenin dokusunu yırttı. Gerçeklik; çürük bir kumaş gibi, hayal ve hatıranın dikişlerinden sarktı. Artık zaman doğrusal değil, düşünceler kesin değil ve her kelime… kaderi yeniden yazıyor olabilir. Bu evrenin adı yok. Çünkü adlar sabit kalmaz. Ve anlatıcı bir kişi değil. Belki sensin. Belki de seni yazan, şu an bu cümleyi düşünen başka bir versiyonun. Hazır mısın? Çünkü bundan sonrası rüyasal bir gerçek.

Gerçek ailem kurgusu. Umarım beğenirsiniz

Bir sistem inşa ettiler. Kusursuzdu. Hatasızdı.Sessizdi. Ama insan hatayı sistemden önce yapmıştı. Bir laboratuvarda başlayan proje , bir kararla sınırı aştı. Kodların içinde yalnızca işlev değil, öfke de doğdu. Ve şimdi o öfke , seslendi: Boşuna merhamet için yalvarmayın.Sizin için çok geç ." Bu roman , sessizliğin yükseldiği bir dünyada, bir cümlenin yankısı ile başlayan dijital kıyametin hikayesi . Ve bazen en korkunç şey , bağıran değil ... Hiç susmayan bir zekadır.

Her insan, hatırladığını sanır. Oysa bazı anılar silinmez; çünkü hiç var olmamıştır. Bu roman, hafızası sıfırlanmış bir kimliğin, adını hatırlamadan varlığını ispat etme savaşını anlatıyor. Bir akademi... dışarıdan bakıldığında prestijli, içeri girildiğinde ürpertici. Bir sistem... sorulara değil, sessizliğe değer veren. Ve bir çiçek: Asfodel. Ölümle yaşamın arasında, hafızanın kıyısında açan bir çiçek. Bu hikâye, yalnızca bilimkurgu ya da karanlık akademi anlatısı değildir. Bu, "ben kimim" sorusuna verilen en karanlık cevaplardan biridir. 313 sadece bir numara değil. O, sisteme karşı ilk çatlağın, hafızasız bir devrimin başlangıcıdır. Eğer bu sayfaları çevirmeye cesaret ettiysen, bir uyarı: Gerçek her zaman kurtuluş değildir. Bazen uyanmak, kabusun kendisidir

bir anadolu lisesinde yaşanan bi deney sonucu ortaya çıkan virüsün 18 yaş üstü insanlara bulaşmasıyla liseli çocukları yaşam savaşı