Faden ailsenin zoru ile bir Mardinli ile evlenir ve babası ise bu Mardinli ile ortak olurlar düşmanları vardır urfalılar ve bir iş görüşmesinde urfalı fadeni görür görmez aşık olur ve olaylar iyice karışır Kitaptan bir parça( ilk konuşmaları) 😌 İş görüşmezi bitmişti , ben de oturduğum sandalyeden kalktım.lavaobo aramaya başladım. O sırada arkamda, iki çift ayak sesi duydum. Arka mı dönüp baktığımda, iş görüşmesinde olan, urfalı yani Uras asilkan vardı.bana yaklaştı , ve gülümseyerek" merhaba benim dikkatimi çektiniz. Bu akşam baraber, yemek yiyebilir miyiz? diye sorucaktım" dedi.Bende dudaklarımı aralayıp,cevap verdim." Olmaz evliyim ben" dedim.Gülümseyen yüzü düşmüştü, kendini toparlayıp, dudaklarını araladı" kiminle peki" dedi.Neden soruyordu, anlamaya çalışır, bir hali var gibiydi." Neden sordunuz" dedim.Elini ensesine götürdü,ardından dudaklarını araladı" Merak ettim.O yüzden sormuştum" dedi.Bir şeyler den şüphelenmiştim, daha fazla bekletmeden, hemen cevabı mı verdim. " İsmail eyüpoğlu" dedim.Yüzü kıpkırmızı olmuştu, nedeni ni anlayamadım" yani düşmanım ,ile evlisin doğru mu?" dedi. Düşmanımı nasıl ya, bu adam ismalin düşmanımıydı, peki neden " evet düşmanın ile evliyim" dedim. Sertçe yutkunduğunu gördüm, anlayamamıştım ben bu adamı Bu kitap tamamen kurgudur +18 olabilir kötü söz küfür olabilir yazım yanlışlarım anlam bozukluğu olabilir kitabıma oy verip yorum yaparsanız sevinirim sizce yeni kurgum nasıl olucak inşallah beğenirsiniz keyifli okumalar dilerim🌸☘️

“Bazı öpücükler dudaklara değil, kalbe susar…” Geceyle gelen bir mesaj, geçmişle yüzleşen bir kalp ve susturulamayan bir özlem… İpek, sesini kaybettiği bir aşkla yeniden karşı karşıya. Onu en iyi tanıyan, ama en çok yaralayan biriyle… Yıllar sonra gelen tek bir cümle, içindeki tüm suskunluğu çözer: “Ben en çok, sesini özledim.” Suskun Öpücükler, bir mesajla yeniden alevlenen duyguların, zamana yenilmeyen bir aşkın ve dile gelmeyen binlerce hissin romanı. Bu bir kavuşma değil… Bu, dokunamadan sevmenin, susarak bağlanmanın hikâyesi.❤️🌹💋

Kollarımı tutarak beni kendine çekti. "Gülüm,"dedi. "Bu bir çare aşık, her gün seni kaybetme korkusuyla yaşadı." Nefesi nefesime karıştı. "Gitme, ne olur gitme." Derin bir iç çektim. Gözlerine bakarak, "Tuğrul, asla seni bırakmam. Hiçbir yere gitmeyeceğim," dedim. Buruk bir şekilde gülümsedi. "Biliyorum, isteyerek gitmezsin, ama olur da bir gün, kendi zamanına dönersen, bana geri dön."

Aşkı pare şiir kitabım

"Kaoslu zamanlardan geçiyoruz. Evet zorlu, çoğu durumda yaşamın aleyhinde gibi görünebilir, öyledir de. Kuşku yok ki insan ve doğa adeta yeniden vahşice fethedilmeye çalışılıyor. Pandemiler, yangınlar, seller, savaşlar, derin yoksulluk, açlık, soykırım savaşları; mültecileştirilen, yurtsuzlaştırılan, köksüzleştirilmeye, kimliksizleştirilmeye ve anlamsızlaştırılmaya çalışılan yaşamlar…" "Kadın`ın kaleminden.." Yazar, gazeteci, sanatçı

"Gülümsemek bir maskeydi bu ülkede, sakladığı en iyi şeyde gözyaşlarıydı."

Unutacaksın. Unutacaksın ve mutlu olacaksın. Bunu hakediyorsun. Sen iyi birisin. Her gün yeni bir bölüm için uğraşacağım. Destek olursanız sevinirim.

- Ne yani şimdi bu kadının lafı ile mi hareket edeceğiz ? - Evet , bücür ve sen sorgulamadan dediğimi yapacaksın - Hadi ya tanımam etmem kadını belki yalan söylüyor elimizde delil yada haklı olduğuna dair kanıt olmadan kılımı kıpırdatmam ben ! - Özgür , bücür ! Sinirlenmeye başlıyorum ! Ben ne dersem o , unuttun mu ? Şimdi daha fazla uzatmadan hallet bu işi ! Alparslan son sözünü söylemiş ve arkasını dönüp gitmişti . Ben ise arkasından öylece bakıyordum . Benden istediği şey çok zor değildi elbet ama o kadında adını koyamadığım bir şey vardı ve içim bir türlü ısınmıyordu . Alparslan Karatepe umarım beni pişman etmezsin !

"Baba oluyorsun!" Gazel Yalçın, herkesi karşısına alıp Anıl Yılmaz ile evlendiğinde, iki yıl sonra aldatılacağını hayal etmemişti. Evlilik yıldönümlerini kutlamak için kocasını işinden almaya gittiğinde gördükleri karşısında hüsrana uğrar ve kaçmak için kendini en yakın otele atar. Cihan Batur, üç yıl önce hayatının aşkı olduğunu düşündüğü Merve Kara’ya evlenme teklifi ettiğinde; sadece parası için onunla birlikte olduğunu öğrenir. O günden sonra hiç kimseyle bir yakınlık kuramazken iş için gittiği otelde gördüğü kadınla bir anlaşma yapar. Tek bir gecelik… Her şey istedikleri gibi giderken planlarında beklenilmeyen bir sürpriz gerçekleşir ve tekrar yolları kesişir.

Önsöz Zaman, bazı anları unutturur; bazılarını ise bir ömür boyu içimize mühürler. Kırık Saatler, işte o mühürlü anların iç sesidir. Bu satırlar; yarım kalan bakışların, söylenemeyen cümlelerin, geri dönmeyenlerin ardından duyulan özlemin, yitip giden aşkların izlerini taşır. Her şiir, içimde sessizce yürüyen bir Yusuf`un adımıdır. Gözlerimin değdiği her uzaklıkta, kalbimin içinde çatlayan bir saate rastladım. Ve her çatlakta bir şiir doğdu. Bu kitapta; ne zaman tam, ne de kalp bütündür. Ama belki tam da bu yüzden samimidir. Çünkü aşkın saati kırıldığında, zaman durur ve şiir başlar.

Okuyun ve görün burada bilgi vermek istemiyorum.

Boynumdaki soğuk demir aniden tenimden ayrılıp yere düştüğünde baygın bakışlarım pencereden yatağın yanına kaydı. Bir yandan uzun süre nefessiz kalmanın etkisiyle öksürüyor, derin derin soluklar alıyordum. Yatağın yanında benden başka bir kişi olması gerekirken iki kişi vardı. Biri beni az önce öldürmeye çalışan kişiydi ve yüzü bana dönüktü, yatağa daha yakın bir yerde duran kişiye korkuyla bakıyordu. Kimdi beni ölümün huzurlu kollarından ayıran? Boynumdan süzülen sıcak kanımı hissettiğimde elimi morardığına emin olduğum boğazıma götürdüm, az önce bıçağın açtığı biraz derin, ince ve uzun olan yarayı tuttum ama acı hissetmedim. Beni öldürmeye çalışan adam, arkası bana dönük olan uzun boylu adama bıçağı savurdu ama sanki orada hiç kimse yokmuş gibi bıçak adamın içinden dumana temas etmiş gibi geçip gitti. Görüntüyü gördüğümde gözlerimin irileşemesini engelleyemedim, ne yani hayaletler gerçek mi? Yoksa bu başka bir şey mi, sonunda kafayı mı yiyiyorum? Açıklama: İnce, karanlık sınırlar... Berfin, zihninde sürekli yaşadığı karanlık bir mağaradan sıyrılmaya çalışırken bir yandan da geçmişini hatırlamak için çabalıyor. Bir gün yaşadığı korkunç bir olay sonrasında hafızasını kaybeden Berfin, terapilerle geçmişine dönmeye çalışırken rüyalarında ve gerçek hayatta yaşadığı olaylar arasındaki ince çizgiyi fark edememeye başlar. Karmaşık duygularla baş etmeye çalışırken yaşadığı her olay onu daha da derin bir kuyuya itiyor. Berfin, geçmişini aydınlatmak için verdiği mücadelede hem kendi iç dünyasıyla hem de dış dünyadaki zorluklarla karşılaşıyor. Bu kurgu, hafıza kaybı, kimlik arayışı, fantastik evren gibi derin konuları ele almaktadır. Berfin`in içsel yolculuğuna eşlik ederken, insanın zihninin karmaşıklığı ve dayanıklılığı hakkında düşündürücü sorularla karşılaşacaksınız. Roman; fantastik, psikolojik gerilim, gizem gibi unsurlarını bir araya getirerek sizi ilk sayfadan son sayfaya kadar sürükleyici bir deneyime davet ediyor. Yayımlanma Tarihi: 13/03/2025

Töre yüzünden kaç insan`ın hayati mahvolabilirdi ? Benimki mavholdu ben Arin Sulhan Sulhan aşiretinden Firaz ağa`nın 4 kızıyım abim`in düşman aşiretten Devran Ağa`yı vurmasi sonucu Devran Ağa sakat kalmıştı, kan davası`nın başlayacagını sanıyorduk lakin aşiret büyüklerinin kararı Berdeldi, ben Arin Sulhan 24 Yaşında Adar Karahan ile evlenmeye mahkum kalan bir kadındım abim Diyar aslında Devran Ağan`ın kaderinde değil bizim kaderimize karar vermişti. Ben Arin Sulhan 1 kere bile olsa kelebekler gibi özgür olmak istermisin diye sorulsaydı ben insan olmak yerine kelebek olurdum.

Önsöz Bazı insanlar, kaderin fısıltısıyla girer hayatımıza. Sessiz, usulca… Ne zaman geldiğini, nasıl yer ettiğini anlamazsın bile. Ama bir bakmışsın; gülüşünde bir hüzün, gözlerinde bir eksiklik, yüreğinde tarifsiz bir sızı var. İşte bu sızı, içimde kalan sen… Bu kitap, söylenemeyen sözlerin, gidilemeyen yolların, dokunulamayan ellerin hikâyesi. Kalbinin bir köşesinde saklayıp kimselere anlatamadığın o kişiye yazılmış satırlar gibi. Bazen bir veda, bazen bir hayal… Ama her şeyden önce, bir iç yangını. Belki de bu satırlar, senin de içinde kalan birini hatırlatacak. Belki bir yarayı kanatacak, belki de yıllardır susan bir kalbi konuşturacak. Çünkü herkesin içinde kalan biri vardır, ama herkesin cesareti yoktur yüzleşmeye. Şimdi sen bu sayfaları çevirirken, ben sana sadece tek bir şey fısıldayacağım: O, içimde kaldı… Ama hiçbir zaman eksilmedi.

Sevmek nedir? Sevmek sadece onu görünce kalbinin hızlanması mı yoksa her gün görsen bile özlemek mi, Onun bir tebessümü için kendinden vazgeçebilecek olmak mı, Saç teline bile kıyamamak mı? Sevmek acıtır bazen kalbine öyle bir kıymık batar ki mutluluktan havaya uçtuğun zamanları bazen gözyaşları ile hatırlarsın anıların göz yaşında gizli kalır...

Klasikten bi tık farkli bir hikayeBunu dikkate alarak başlayın! 15 Yıl önce kaybolan bebek Rüya| 15 Yıl sonra kızlarını 17 yaşında buldular| Bundan sonra Rüya napacak kalıcak mı,gidecek mi? Okuyup öğrenelim Kitapta aşk falan yoktur,aile,sevgi,özlem vb. duygular barındırır! ♤Şans verip okur musunuz♧

"Bir şiir kitabı düşün yoncam şairin gönlünde taht kurmuşsun ve tüm sayfaları sana yazılı...." En başta belliydi zaten bu sevdanın yanlış olacağı Belki de en başta gelmemeliydim sana Kalbimi dinlemeyip Ama mantığımın sesi çok daha ötesinde kaldı senin karşında düştüm sevdana bir dip çukuru gibi.... şimdi bakıyorum Günleri haftalar kovalamış Haftaları aylar Aylarıda yıllar Ben hâlâ senin sevdanın çukurunda "Bir kelâmlık nefes ile Bin ömürlük vuslat dileğiyle"

Aylar önce "Geç kaldınız!" diyerek ağlıyordu kız , yere çökmüş başı eğik bir şekilde. Şimdi ise oğlan aynı şekilde yere çökmüştü, başı utançtan yere eğikti "Daha fazla geç kalmak istemiyorum..." diyordu. Yıllar önce yapılan bir hata, kızın geçmişini düzeltecek miydi? Tekrar bir aile sıcaklığı hissedip, güvenebilecek miydi? Aşık olabilecek miydi? İşte bunu yıllarca çare beklediği zaman belirleyecekti.

Hayatımın içinden ,çevremden esinlenerek yazdığım yazıları bu kitabımda toplayacağım… Sevgili okumalar.

Farah, İstanbul’un en görkemli ama en soğuk köşklerinden birinde, kendine ait olmayan bir hayatın içinde büyür. Ailesi diye bildiklerinin gölgesinde, hep eksik, hep yabancı… Akça ise Batum’un en güçlü ailesinin prensesi, ama o da kendi masalında mutsuz. Bir trafik kazasıyla çözülen kan bağları, iki genç kadının kaderini yerle bir ederken; sırlar, yalanlar ve geçmişin günahları bir bir su yüzüne çıkar. Farah, kim olduğunu bulmak için Karadeniz’in sisli tepelerine doğru bir yolculuğa çıkar. Orada onu sadece kökleri değil, beklenmedik bir aşk da beklemektedir: Kuzey Karadeniz’in asi oğlu Kuzey. Ama geçmiş öyle kolay peşini bırakmaz. İki aile, iki kültür, iki farklı dünya arasında sıkışan bir genç kadın… Ve yıllar sonra gerçekleşen bir visal… Gerçek bir ailesi, gerçek bir aşkı, gerçek bir hayatı arayanların hikayesi. Bazen bir kavuşma, her şeyin başlangıcıdır. *** ⚠️+18 Unsurlar Barındırmaktadır. Yaşı küçük olanların okumaması rica edilir.

12 yıllık bir aşk...

Evlilikte keramet var, Allah şifasını verir dediler, Allah`ın hakkı üçtür yaşarsın dediler. Yaşarken öldüm de uyandım ben. Wattpad`te 11,7Bin okunması ile Burada.

Gözlerime baktı ,Gözlerine baktım Nemi anlatıyor o gözler İsyan,özlem,pişmanlık,aşk sayamıcağim herşey Konuştu yıllar sonra benle konuştu " Özledim" " Neyi" " Seni,kokunu ,gülüşünü ,sesini herşeyini" " Ben..ben ne dicemi bilmiyorum" " Hiç ..hiçmi özlemedin" " Hayır tabikide hayel edemiyeceğin kadar çok özledim seni gamzelerini ,ellerimi tutuşunu kokunu sesini benle konuşmanı özledim be adam" " Keşke keşke ayrılmasaydık " " Ben" " Hayır ben konuşucam bundan sonra seni hiç bırakmıcam ölsemde kalsamda sensizliği birdağa tatmam lütfen sarıla bilirmiyim" " " Hiç bırakma beni " ( sım sıkı sarıldı , sarıldım) " Bir daha hiç ayrılmıcaz peri kızı" " Nefesim" İlk görüşte aşk" "Bir mafya nasıl aşık olabilir Onunda duyguları var Ama çok acımasız sana deli gibi aşık seni gözünden sakınan bir mafya o"

Ben Sena Kandemir.Bir akşamda bütün hayatı altüst olmuş ve o günden sonra tekerlekli sandalye ile yaşamını sürdürmeye çalışan ben.Hayatın artık benim için yaşanılacak bir yer olmadığını düşündüğümde karşılaştığım bir insan ve yaşadığım duygular…Sizde benim hikayemi okumak ister misiniz?

Bugün dersim erken başlıyordu. Saat yedi de orada olmam gerekiyordu. Ama dün akşam Araf’a söylemeyi unuttum. Şimdi ise hazırlanmak için banyoya girdim. Çıktığımda, hazırladığım kıyafetleri üzerime geçirdim. Tamamdım artık aşağı ineceğim sırada tartışan Araf ve Selim amcanın sesini işittim. İş ile ilgili olabileceğini düşünüp bir merdiven indim ki Araf’ın “Nalin, gerçeği öğrenmeye çok yakın!” demesini işittim. Ve onları dinlemeye başladım. “Arslan’ın gelişi hiç iyi olmadı. Her şeyi anlatacak!” dedi. Kime neyi anlatıyordu ya!? “Nalin, öğrenmeyecek!” dedi Selim amca sertçe. “O bana çocukluk arkadaşım Gökhan ve Asmin’den kalan iki hatıra Arslan ve Nalin! Yıllar önce bizden aldılar ve öldü diye bilirken; dayısına vermişler ve yıllardır gerçek ailesi sandığı kişilerin gerçek kimliğini öğrenirse bizim açımızdan hiç iyi olmayacak!..” dedi. Söylediklerini algılamaya beynim yetmiyordu. Ne demek ya gerçek ailesi değil, ne demek lan! Arslan... Ne yani ailem, ailem değiller mi? Arslan benim abim mi? Dona kalmıştım. Tek bir adım atamıyordum, olduğum yerde kilitlenip kaldım resmen! Gerçek neydi? Gökhan ve Asmin kim? Araf kim? Selim kim? Arslan kim? Ailem kim? Kim lan bunlar!? Madem gerçek saklanıyordu benden, bu puzzle oyununu ben tamamlayacağım...