Açıklama bulamadım ehg 😅

Gerçek ailem kurgusudur. Psikopat bir kız düşünün. İblis gören bir kız düşünün. Geçmişi farklı olan bir kız düşünün. İşte o kız Marsel Gece KURT veya Marsel Gece YILDIRIM mı demeliyiz.. Marsel`in asla konuşmak istemediği bir kadın yüzünden ailesi yani Yıldırım Ailesi Marsel`in yaşadığını öğrenir. Ve Yıldırım Ailesi Marsel`i aramaya başlar daha doğrusu sadece babası ve annesi onu aramaya başlar. Abileri ve kardeşi hiç tanımadıkları kıza önyargılılardı. Sonuçta anneleri ve babaları bu kız yüzünden tartışmışlardı. Abiler önyargılı,anne tuhaf,baba varlığı ve yokluğu bir. Olaylar olaylar, hep başkalarının düşünceleri ön planda..peki kız? Kız ne ailesine kendisinin öldüğünü söyleyen kadını ne de ona önyargılı olan abilerini umursuyor. Zaten babası ve annesi onu bulsa bile onların yanına gitmeyi düşünmüyor. Ki zaten onun gibi psikopat kıza dayanamazlar. Peki.. Kızın, iblis ile olan konuşmalarını, Kızın ailesini, Kızın psikopatlığını Kızın kavgalarını, Kızın geçmişini, Kızın geçmişteki arkadaşlarını, Beraber görelim mi?

Elindeki kripteksi açabilmek için bir kasabaya gönderilen istihbarat ajanı,onu açabilecek tek kişinin Yüzbaşı olduğunu öğrendiğinde,zamanın karanlık dehlizlerine gömülmüş sırların geri sayımı başlar. Geçmişten gelen büyük oyunlar, zamanın kördüğüm kıldığı hakikatler... Gül, kripteksin sırrını çözmek için Yüzbaşı`ya ulaşmak zorundadır. Ancak bu yolculuk, sandığından çok daha tehlikeli, çok daha derindir. Çünkü bazı sırlar, gün ışığına çıktığında yalnızca geçmişi değil, bugünü de kanla mühürler. "Bilmezsen ölürsün, bilmezsen ölürler." dedi. Ve ben bilmedim, öldüm. Bilmedim, öldüler... *** Onlar sadece canlarını değil tüm hayatlarını ortaya koyanlardı aldıkları nefes yedikleri lokma ayak bastıkları toprak bile meslekleri içindi, ölüm ve yaşam arasında yürürken ölümle barışmış yaşamla küsmüştü çünkü yaşam ona zorla sunulmuştu... Attığı her adımda cesareti, disiplini, korkusuzluğu ve kahramanlığı konuşulan adamın etrafına ördüğü duvarlar yalnızca düşman için değil aynı zamanda kendi içindeki kimsesiz büyüyen çocuğa,zaaflarına karşı şekillenmiş büyük bir kalkan.En derinlerinde bir çocuğun kaybolmuş ruhu hiç tatmadığı sevgi ve korkuları vardı. Gözlerini bazen ölümün soğukluğu bazende vatana olan bitmeyen borcunun kutsallığını taşırken şimdi o gözlere yıllar sonra bu gün korku tohumu ekilmişti aslında bu en derinlerine gömdüğü çocuğun fısıltılarıydı . Biliyordu onu bulduğunda kimsenin el uzatmadığı çocuğa o kadının tekrar dokunacağını ... "Ben deniz meltemi bile tatmamış bir toprak sen ise yalnızca ada ülkesinde bir çiçek ..."

Altay Tuna, sert ama bir o kadar da eğlenceli bir kişiliğe sahip, duygu dünyası karmaşık bir gençtir. Bazen gülüp geçerken bazen öfkesine hâkim olamaz. Henüz çocuk yaşta annesini hiç tanımadan büyümüş, babası Çakır ise bir askerdir ve görevi nedeniyle hayatında neredeyse hiç yer almamıştır. Bu yüzden Altay Tuna, tam anlamıyla bir baba-oğul ilişkisi yaşamamıştır. Onu büyütenler; babaannesi, dedesi ve beş amcası olmuştur. Günlük hayatında hem komik hem düşündüren anılar yaşayan Altay Tuna, bir yandan ailesiyle iç içe yaşamayı sürdürürken bir yandan da kim olduğunu anlamaya çalışır. Ancak hayatı, hiç beklemediği bir anda altüst olur: Annesi Ecrin, yıllar sonra bir şekilde olaylara dâhil olur ve Altay`ın geçmişine dair tüm taşlar yerinden oynamaya başlar. Altay Tuna`nın eğlenceli, duygusal ve bazen sert çıkışlarla dolu bu yolculuğu, hem güldürecek hem düşündürecek. Aile, kimlik, aidiyet ve bağışlama üzerine kurulu bu hikâyede, Altay Tuna`nın iç dünyasına ve zaman zaman kahkaha dolu anılarına şahit olacaksınız.

Gerçek ailesini bulan Derin artık sevdayı, dostluğu, ihaneti tadacaktı. Yakında Deniz Kıyısındaki Çiçek sizlerle… Güneşli ve Çiçek Kokulu günler dilerim… *** Hikayede şiddet, küfür, argo gibi tetikleyici unsurlarda içerebilir. Lütfen rahatsız olacak, etkilenecek kişiler okumasın. Hikaye tamamen bana aittir. Kendi hayal gücümün ürünüdür. Olan olaylar yada sözler hepsi benim hayal gücümün ürünüdür. Fotoğraf Pinterest’den alınsada, kurgunun ismi de yazımı da tamamen şahsıma aittir.

Teröristlerin başlattığı yangında ailesini kaybeden acı ve öfkeyle dolmuş bir şekilde vatan için her şeyi göze alabilecek birine dönüşür.

Asel ve deniz yıllar sonra bir arada Asel doktor deniz asker denizin aselin unutamaması ama aselin denizi unutması.Yeni başlangıçlar.acılar. onca şeye rağmen Asel ve deniz birlikte olabilecek mi? Asel ve denizi neler bekliyor ve en önemlisi birlikte olabilecekler mi? Kitabıma bir şans verin.

**Wattpad`de 500 bini geçmişti. Uygulama kısıtlamasından sonra kaldırıldı. *1. Kitap tamamlandı 2. Kitap yazılıyor.. Gökyüzü, hayalini kuranları kabul eder ama her zaman bağrına basmaz. Eflin, maviye uzanırken kaderin en sert rüzgârına kapıldı. Kanatlarını kaybetti ama savaşmayı bırakmadı. Şimdi gökyüzü ona ait değil belki, ama vatan hâlâ onun nefesi, mücadelesi ve yeminidir. Geçmişin gölgelerinde çocukluk aşkı Eren vardı. Ona inandığı, güvendiği, kalbini açtığı Eren... Ama Eren’in ihaneti, sadece kalbini değil, ruhunu da yaraladı. Tam her şey bitti derken, yanında her zaman sessiz bir güç vardı: Yağız. Gözlerinde sadakat, kalbinde karşılıksız bir sevgi taşıyan Yağız, Eflin’in en büyük dayanağı oldu. Artık Eflin’in savaşı sadece vatan için değil, kendi yaralarını sarmak için de. Karanlık geçmişiyle, yeni görevine adım atan bir asker olarak hem kendi hikâyesini hem de intikamını yazmaya hazır. İhanetin yaraladığı bir yürek, sevginin gücüyle yeniden yükselir. Gökyüzünden yere inen Eflin’in azim, ihanet ve sadakatle örülü hikâyesine tanıklık edin. "Bazen hayallerin gökyüzünde kalır, ama yüreğin savaşmaya devam eder." ‼️ Kitabıma profilime yönelik çalınma/kopyalanma olaylarında hukukî süreci başlatmaktan çekinmem, o şahısla mahkemede yüz yüze görüşürüz. ! Bölümlerde eksikler hatalar vs olabilir. Kitap finalinden sonra tüm bölümler yeniden düzenlenecektir.

Işılay bir görevde timini kaybeder... Daha üzerinden bir gün geçmişken, kendini eğlence dolu, güvenilir bir birlerini tam tanımasalar bile herkese karşı koruyan Nergis Timinde bulur...

Gözlerim yanmış ormanı tarıyordu. İçimde öfke vardı.Doğa`yı hem severdim hemde saygı duyardım.Ellerim yumruk halini almıştı.Bunu yapan kim yada kimlerse karşılarında beni bulacaklardı.O an içimden bu güzelliğe yapılan yere söz verdim.Elime düşerlerse kabusları olacaktım.Piçler yangın çıkartıp,ateş yayıldıktan sonra söndürmüşlerdi.Bize mesaj veriyorlardı.Ama biz onlara mesajla uğrasmayıp kendimiz verecektik.O an arkamda hareketlilik hissettim ama kılımı bile oynatmadım. Tim gelmişdi.İşte şimdi Türk askerlerinin azabı olacaklardı. "Gaye Kamutanım yeni tim geldi.Emriniz nedir?"

Anka timinin yüzbaşısı bir gün operasyonda şehit düşer ve Time başka bir yüzbaşı atanır. Batu Soykan Time geldikten sonra olaylar başlar. ~ Biz Kimmiydik? Yüzbaşı Batu Soykan Üsteğmen Alara Sarp Teğmen Yiğit Aslan Asteğmen Levent Özkan Astsubay Kıdemli Başçavuş Hakan Sönmez Astsubay Başçavuş Erdal Bayrak Astsubay Kıdemli Üstçavuş Yusuf Bozkurt Astsubay Üstçavuş Doruk Şahin Astsubay Çavuş Aras Toprak Biz ANKA Timiydik. Her şeye rağmen ayakta duran, savaşmaktan vaz geçmeyen, Küllerinden yeniden doğan o ANKA`ydık.

Bir varmış, bir yokmuş”la başlar her hikâye; Ama yalnızca adam kadını sevdiğinde, bir ömürlük mutlu son yazılır.Ayrı kalan kalpler bir gün yeniden birleştiğinde, ya her şey olur, ya da hiçbir şey. Çünkü bazı aşklar vardır; ya kalpten kalbe köprü kurar, ya da sonsuza dek yıkılır.

"Bazı savaşlar, kurşunlarla değil, kalple kazanılır." İç disiplin mi, kalp mi? Komutan emirleri mi, yoksa göz temasıyla söylenen suskun cümleler mi daha güçlüdür? Ateş Hattında, görevle aşkın çarpıştığı, duyguların sessizlikte konuştuğu, güçlü bir kadının iç çatışmalarıyla örülü sarsıcı bir hikâye.

İlk kitabım umarım yazabilirim kitap kapağı için @eyosiste yani Eylül`e teşekkür ederim.

Acı çektiğim bir zaman karşılaştım seninle umudumu yitirmiş bir şekilde koşuyordum. Bir gölgenin arkasına saklandım. Kim olduğunu bilmeden bir daha karşılacağımızı bilmeden. Hani bana limonlu şeker aldığın gün var ya işte o zaman onu yiyememek beni çok üzmüştü Akman, ellerinin arasından düşen o şeker bir su birikintisinin içinde bütün anılarımla kayboldu. Sonra bir gün geldin doğum günümde buluştu gözlerimiz o gün anlayamamıştım senin de bende bir şeyler fark ettiğini. O yeşil gözlerinde oluşan şüpheyi göremedim. Seni sevdiğim günlerin birinde bir silah patladı gözümün önünde. Uyandım aylar yıllar geçmişti. Biri geldi yanıma her şey rüya dedi. Yaşadığım tüm anlar rüya mıydı. Ben seninle yaşamadım mı Akman. Geleceğim dedin bana söz verdin. Ben seni bulmuşken sen kaçtın Kızılım dedin. Senin ormanında kaybolan bu ruh ,denizinde mi boğulacaktı AKMAN GÖKTUĞ SOYLU Sevdiğin o orman kül oldu. Sevdiğim o denizler kurudu ortada büyük bir boşluk kaldı o da sen yoksun diye. Seni son nefesimde bir damla göz yaşıyla görmeye hazır değilim Akman ,seni kaybetmeye hiç hazır değilim GECEM Kitapta geçen isimler,olaylar ve diğer her şey hayal ürünüdür. Herhangi bir isim benzerliği de tesadüftür. Tüm kurgu bana aittir. GÖZLERİN ORMAN YEŞİLİ Mİ? DENİZ MAVİSİ Mİ?

Üsteğmen Lirya ŞAHİN ve Yüzbaşı Karun KORAL`ın hikayesi...

- Söz vermiştik - Neyin sözünden bahsediyorsun ? - Birbirimizi unutmayacağımıza söz vermiştik ... - ...

"En sevdiğin çiçek ne peki?" Hiç düşünmeden cevapladım: "Lavinia Çiçeği." "Anlamını biliyor musun?" Kafa salladım. Lavinia, ölümün çiçeğiydi. Güzelliği için seven çoktu. Ama ben… anlamını öğrendiğimde sevdim onu. O, Gölge Timi’nin içindeki iki kadından biriydi. Ama karanlıkta en çok o fark edilirdi. Gözleriyle karar verir, kurşunlarıyla mühürlerdi. Geçmişinden kaçmıyor, onunla savaşıyordu. Dişi Kurt — Karşısına geçmeye cesaretin var mı?

Hayatı boyunca ailesi tarafından sevilmeyen kız . Ailesi asker olmasın diye elinden geleni yapmışlardır . Ama Aslan asla hayalerinden vazgecmemisti sonunda ölüm oldunu bilse Bile . Kimsenin sevgisine inanmamış suana kadar kendi kadar bildiği tek şey vatanı . Vatanını ailesi ,askı gibi sevmis . Tutunma kaynağı vatanı . Ay yıldızlı bayrağı... Hic beklemedigi anda bir yüzbasıyla tanısır . Ve Aslan kendini tanımaya duygularının oldunu öğrenir. Peki ya yüzbasıyla aralarında ne gecicek ? Kara sevda nedir ? Aralarında durum kara sevda mı ? Yoksa toz bulutu mu ? Zor imtihanlardan, zorluklardan başa cıkabilcekler mi ? Birine güvenebilcek mi ? Mutlu olabilmek icin napcak ? Kardeşinin hayatı kendisine benzemesin diye ne yapacak ? Herseye razı olcak mı ? Yoksa kendisini gibi olması için herseye göz mü yumacak? Tuğranın yaptığı o büyük yanlışı affedebilecek mi ? Herşeye rağmen yan yan olabilecekler mi ?

Behişt; kelime manasıyla Farsça cennet, uçmak anlamına gelir. Belki de bir asker için kullanmaya en uygun sıfat budur... İlkay o gün başına geleceklerden bihaber ailesiyle ve nişanlısıyla vedalaşıp kolay bir operasyona gideceklerini düşünürken badisinin, hayatını emanet ettiğinin kardeşinin kolları arasında şehit olmasıyla tüm hayatının değişeceğini bilmiyordu... Özel olarak kurulmuş bir timin artık yaşları dolayısıyla geri göreve çekilmesiyle birlikte Türkiye’de bir ilk gerçekleştirilerek ilk defa bir kadın tek başına yıllar sürecek bir görev için düşmanların içine sızdırıldı. İşte her şey ondan sonra başladı! Kimsenin yüzünü, yaşını ya da cinsiyetini bilmediği teröristlerin korkulu rüyası, askerlerinse olmayı hedeflediği, gurur duydukları bir efsane haline geldi. Herkes onu tek bir isimle tanıdı: KURT! Onunsa bildiği tek bir şey vardı; “Silahının namusu, bayrağının dalgalandığı her yerin vatanı olması ve intikamıydı...!”

Bu benim ilk kitabım umarım seversiniz

Ana sınıfı öğretmeni olan Beyza Demir ve Yüzbaşı olan aynı zamanda bordo bereli Altay BOZKURT`nın hikayesini kaleme alınmıştır. İLK KİTABIMDIR LİNÇ, ELEŞTİRİ KABUL EDİLMEZ. İYİ OKUMALR🦋🐺

Onlar sadece bir tim değildi... Sınırların ötesine yemin etmiş, suskunluğun ortasında savaşmış bir direnişin adıydılar. Kurşunla çizilmiş kaderlerin, kanla mühürlenmiş sadakatlerin, sessiz ama derin yankılar taşıyan emirlerin izinde yürüdüler. Emir komuta zincirinde bir halka kırıldığında, yara orduda değil; milletin yüreğinde açılırdı. Ve o halka tamamen koptuğunda, kırılan zincir değil tarih olurdu. O gün... zincirin içinden bir halka düştü. Sarsılan sadece görev bilinci değildi. Çatırdayan, güvenin kendisiydi. Kurşun hedefi bulmuş... ama ihanet önce vicdanı vurmuştu. Bazı kurşunlar vardır ki, bedeni değil, ruhu delip geçer. Ve içeriden kırılan bir güven, tüm bir ülkenin kaderini yerle bir edebilir. "Kalbindeki vatan sevdasını bayrak gibi taşıyan, adı bilinmeyen askerlerden bir parçadır bu hikâye; yüreğinde korkudan çok inanç taşıyan isimsiz kahramanların hikayelerine adanmıştır. Bu satırlar belki kurmaca, belki bir hayal... ama hissettirdikleri, gerçek bir mücadele kadar ağır ve onurludur. Kalbindeki Vatan sevdası, dünyanın en kırılmaz çeliğinden daha güçlü olan her kese..." Uyarı: "Eserde yer yer, askerî yaşamın insanî yanlarını ve tim içi bağları yansıtmak adına mizahi ve hafif sahnelere de yer verilmiştir. Bu sahneler hiçbir şekilde kurum kültürüne saygısızlık amacı taşımamaktadır."

Ben kıdemli yüzbaşı Asena gece bozkurt geçmişim yüzünden kimseye güvenim mutluluğum yok iken hayatıma giren Alparslan yüzbaşı ile hayatımın en mutlu yıllarını yaşayacağımı bilmiyordum.... Arkadaşlar lütfen bir şans verin ilk kitabım olacak Şimdiden yanlışlarım için teşekkürler

İşaret ve orta parmağıyla önünde ki o bile ona kısa gelen mikrofona iki kere vurdu. Başından beri ondan ayırmadığım suskun gözlerimi sanki ilk defa onu görüyormuşum gibi tekrar bakışlarımı ona diktim. İki elini arkasında birleştirdi. Üniformasının bile gizleyemediği pazuları daha da şişmişti. Adeta ben askerim diye bağıran geniş omuzları şaha kalkmıştı. Keskin çenesini kaldırdı. Göz kapakları aşağı çekildi. Böylece bize daha yüksekten baktığının bir başka kanıtıydı. İfadesiz, sert bakışlarını bizde gezindirdi. Dudakları aralandı. Ve o tok, sert, erkeksi sesi kulağımı doldurdu. "Ben Yüzbaşı Kunter Alpay Karakan. Mahallenizde yaşanan terör saldırısı sebebiyle evleriniz kullanılamaz hale gelindiği tespit edilmiştir. Bunun nihayetinde, siz 18 sivil halkı bir süreliğine burada misafir edeceğiz." Her cümlesi adeta resmiyetinin sesi olmuştu. Her cümlesi benim bile ismini bulamadığım başlığın yazısı gibiydi. Tok sesin sahibi o adamın hayatımdaki başlığının başrolünü oynayacağını bilmiyordum. Bilemezdim. Kız çocuğu elinden tutacak bir el ister. Şafak çöker, kızıl baş çeker. Kara örtü, göze çarşaf olur. O adamın, kız çocuğunun içindeki lâlin tetiği, onun kaderinin başlı başına bir alın yazısı olduğunu asla bilemezdim. "Peri kızlarının hikayesi."