Evleneceğin adamla aramda 7 yaş var.Biraz çok değil mi? Babam beni Bi mafyaya para karşılığı sattı. Ben Efsun Karaca düşünürüm

Arkadaşlar merhaba biliyorsunuz ki son yaz bir dizi var zaten bende çok sevdim için ve çok kez izledim için kitabını cıkarıyorum kendi hısım olanları yani sadece oyuncuları ve işim dizideki gibi olucak ama kitabın içi çok farklı olucak benden bu kadar beyenip oy verin lütfen çok emek geciyor

" Aşk bazen tenin sızısı,bazen küllerin sessizliğidir..." Lavin , güvendiği dostlarının ihanetiyle hayatının karanlığına savrulduğunda artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Parçalanmış bir beden ,suskun bir kalp ve unutulmaz acılar. Onu hayatta tutacak tek şey, bir yabancının acımasız korumasıydı. Ama bu yabancı dünyada silinmiş bir adam değildi. Gözlerinde ölüm taşıyan,geçmişi küllerle yazılmış bir mafya lideriydi. Ve onu korumanın bir bedeli vardı. ZORAKİ EVLİLİK Ten dokunduğunda can yanacak,küller savruldukça sırlar ortaya çıkacaktı. Aşk bu sefer iyileştirmeye değil,daha da yakmaya gelmişti...

İki kız kardeşin acılarla dolu hayatı. Onların hayatlarını mahveden iki erkek kardeş. Bu mahkumiyet ne zaman bitecek? İki kız kardeş ne zaman özgürlüklerine kavuşacak? Ve bu kaçış nerede son bulacak? İki Türkmen kız kardeş olan Hümeyra ve Hazel`in zorluklarla dolu kaçış macerasına hepinizi davet ediyorum. Biri gidecek diğeri kalacaktı. En kötüsü de ikisi de acı çekmeye devam edecekti. Bu Hümeyra ve Hazel`in zorluklarla dolu hikayesiydi. Oy ve bol bol yorum atmayı unutmayın lütfen. 😊🔥 🌸🌸🌸

❝ꜱᴇᴠɢɪʏʟᴇ ʙᴀᴋᴛığıᴍ ᴅüɴʏᴀᴍ, ꜱᴇꜱꜱɪᴢᴄᴇ ʏıᴋıʟᴅı.❞ 🪷

Ellerinde kan, kalbinde süveyda olan kadının, kız çocuğunun hikayesi.. "Devrim olacak," diyen yaşlı adama çevirdim bakışlarımı. Bu sefer dikkatimi çekmeyi başarmıştı. "Tüm dünyanı sarsacak kadar büyük ama önemli insanları hayatta tutacak kadar küçük bir yıkım." Hafifçe gülümsedi. "Hayatta kalmak ister misin?" İşte böyle başlamıştı benim hikayem. Hayır aslında başlamamıştı, bitiyordu yavaş yavaş ama benim haberim yoktu. Bu bir başlangıç değildi. Sondu. Bizim sonumuz değildi, insanlığın sonuydu. Sadece güç sahibi insanların kurtuluşunun hikayesiydi. Diğerleri içinse mumlar tek tek sönmüştü. Aslında ihanetin keskin bıçaktan farksız olduğunun en büyük kanıtıydı bu hikaye. Bu bir yıkım hikayesiydi. Bizim yıkımız. Birlikte düşüşümüz. Birlikte kalkışımız. Ölümün ılık nefesi enseme çarpıyordu. Sona yaklaşıyordum. Ama hayatta kalmak için herkesi harcamaya hazırdım. Tik tak. Tik tak. Tik tak. Zaman akıyordu. İnsanlar ise gitgide azalıyordu. Kimlerin sağ kalacağına bile karar verilmişti. Say belliydi. Peki ya durumlar değişirse? Ya kuralına göre oynamazsak bu oyunu? Say istediği gibi olmaza? Hesaplanandan çok ve ya az olursa? Oyun kuralına göre oynanmazsa gerçek yıkım olurdu işte. İnsanlık tarafından tasarlanan sahte bir kıyametti bu. İnanan herkesin sonu gelecekti. ~~~~~~~ Distopik bir kurgu. Kitap tamamen şahsıma aittir. UYARI! Bu kitapta şiddet, kan, işkence, cinsellik vardır. Tüm hakları saklıdır.

Funda `nın annesinden gördüğü eziyetlere maruz kalıp en son çare olarak halasına güvenip başka bir yerde yeni bir hayatta başlamasıydı tek kurtuluşu halası demet`le gitmesiydi.

1496... İnsanlar saklanabilecekleri her yere sığınmış bir şekilde dışarıda yok olacaklarını bildiren o siren sesini dinliyorlardı. Haber kanalları bile canlı yayınları açık bırakıp kaçmışlardı. Evler güvenli miydi? Milyarlarca insan evinde sevgilisine, eşine, çocuğuna sarılmış korkuyla titriyordu. Televizyon çızırdadı ve ekrana askeri üniforma giyen bir adam çıktı. Bir şeyler anlattı ve yayın sona erdi. İnsanoğlunun aklında kalan tek ortak şey, sonlarının geldiği ve sonlarını getiren şeyin yok edilmesi imkansız olan yaratıklar olduğuydu. Kaç, saklan, savaş ya da öl. Kimseye güvenemezsin. Kuralına uy, yalnız silahına güven.

-Yeni kurgu. Önyargılı olmayın lütfen.- Sadece sona sahip, tek bölümden oluşan bir kitap. Rally Parter’ın başlangıcı bile olmayan ve sonuna rağmen sonsuzluğa uzanan sonu. Okumak ister misiniz? (Kapak,isim,karakter şablonu ve kurgu tamamen bana ait olmakla birlikte izinsiz alınırsa yasal işlem uygulanacaktır!) Not: Ulaşmak/ İzin almak isteyenlere pint bırakıyorum; “Didolswdn_ ★” dileyenler bu hesaptan istediğini yazabilir. Keyifli okumalarr💫

Yorumlarınızı yaparsanız sevinirim❤️

Hani birini ilk gördüğümüzde o kişiye yabancı oluruz ya peki ya son görüşümüzde de bu durum böyle olabilirmi? Ben nazlı uysal bence her insanın hayatı hikayedir giriş gelişme sonuçtan oluşur Peki ya hayatınızda hiç giriş ve sonuç bölümünde aynı kelimeyi kullandığınız oldumu benim oldu onu ilk gördüğümde ona yabancı demiştim son görüşümde de öyle...

Dünyanın atmosferinde bir platformun üzerinde yaşayan insanoğlu, zaman zaman yeryüzüne türlü görevler için "dalgıçlar" yollar. Duhan Gökpınar, dalgıç olmak isteyen azimli bir gençtir. Tüm engellere rağmen bir gün dünyaya inme hayalini gerçekleştirmek için durmadan çabalar.

Bir gencin başından geçenleri, hayattan öğrendiği gerçekleri ve yaşadığı farkındalıkların altında ezildiği bir savaş. Herkes Azrail`i bekleyecek diye bir gerçek yok. Bazen onu sen davet edersin. Bu benim intihar mektubum. Hayatımı sonlandıracağım güne kadar başımdan geçenleri yetiştirebildiğim kadarıyla sizlere sunacağım. Bence fena bir hayat yaşamadım. Tanımadığım sen, kendine çok iyi bak.

Allah der ki; " Kimi benden çok seversen, onu senden alırım." Ve ekler; " onsuz yaşayamam deme, seni onsuzda yaşatırım." Burası İstanbul. Dışından güzelliğiyle yakar. Ama içine girdiğinde seni yakar. Derdi yok, ama içindekilerinin suçu çok. İçine girince, bu şehir niye bu kadar karanlık dersin. Karanlık sokaklarında, beni kurtar diye bağırırsın. Ama sesini kimse duymaz. Merak etme, kimse duymuyorsa ben duyarım. Sen şimdi diyeceksin ki, sen ölmedin mı? Hayır. Cinayetin başkomiseri Yavuz Kılıç ben. Öldü sanılmıştım, geri döndüm. Her zaman olduğu gibi adaletin peşindeyim, İstanbul’un karanlık köşelerinde adaleti arayanlar. Bu şehirde sessiz kalanların sesi, kaybolanların iziyiz biz. Yeniden buradayım ve bu karanlık sona erecek... Efsanenin 4. Kitabı.

Umudumuza doğru

ʜᴀɴɪ̇ ᴜɴᴜᴛᴍᴀᴋ ɪ̇sᴛᴇʏɪ̇ᴘ ᴅᴇ ᴜɴᴜᴛᴀᴍᴀᴅɪɢ̆ɪᴍɪᴢ ᴀɴʟᴀʀ ᴠᴀʀᴅɪʀʏᴀ sᴇɴ ʙᴇɴɪ̇ᴍ ᴏ ᴜɴᴜᴛᴍᴀᴋ ɪ̇sᴛᴇʏɪ̇ᴘ ᴅᴇ ᴜɴᴜᴛᴀᴍᴀᴅɪɢ̆ɪᴍsɪɴ. sᴇɴ ʙᴇɴɪ̇ᴍ ʏᴇᴅɪ̇ ᴅᴀᴋɪ̇ᴋᴀᴍsɪɴ... ʙᴇɴɪ̇ ʙᴏ̈ʏʟᴇ ʜᴜ̈sʀᴀɴᴀ ᴜɢ̆ʀᴀᴛᴍᴀɴᴀ ɴᴇ ɢᴇʀᴇᴋ ᴠᴀʀᴅɪ ? ɴᴇ ɢᴇʀᴇᴋ ᴠᴀʀᴅɪ ʙᴇɴɪ̇ ʙᴜ ᴅᴜʀᴜᴍᴀ sᴏᴋᴍᴀɴᴀ?..

Aslında Amerika`da yaşayan ama Koreli olan bir kız ve kızın uzun uğraşlar sonucu kayıt oldu bir okul okulun yurdunda tanıştığı bir erkek ve yaşanan olaylar

"Görüşürüz Sare`m" dedi adam, ölmesine saliseler kala son kez. "Görüşürüz Yağız`ım." dedi kadın, sevdiği adamın ölmesine saliseler kala son kez. "Adam katil, kadın ise avukattı. Bu hikayenin sonu zaten belliydi." İlk kitabım olduğu için oldukça heyecanlıyım umarım beğenirsinizz

-2 Bölümlüktür.- Seni satırlarıma bu yüzden yazıyorum sevgilim, bu yüzden seni anlatıyorum satırlarıma, bendeki en kıymetli parçaların asla kaybolmasın, seni asla unutmayayım diye yazıyorum, seni bana unutturmayacak bir parçaya sahibim ama anılarımızı unutmak istemiyorum. Sen ilkin sonusun, bense toprağındaki ölü çiçek. İlk Yayımlama Tarihi: 1 Şubat 2020

İnsan mutsuz olduğu için mi ağlamalı? Ağlamaya alışmış biri mutluyken ağlayamaz mı? Herkes aynı olmak zorunda mı? Mutluluğu aramak suç mu? Suçların cezaları varsa bunun da mı var?

Tüm hakları sakladır. Çalınması durumunda gerekli hukuki süreç başlatılacaktır. Kapıyı araladı. Bana doğru yürürken adımları sakindi. Fazla sakin. Bir zamanlar içinde geleceğimi gördüğüm , bana dünyaları veren acı kahve gözleri bu gece öleceğimi fısıldıyordu. Üzerime doğru yürürken odada kendimi savunabileceğim bir şeyler aradım. Nefesim düzensizleşti. Her zerresini ezbere bildiğim yüzü hissizdi. Komodinin üzerinde bulunan bibloyu elime aldım. Kafasına sert bir darbeyle bu odadan çıkabilirdim değil mi? "Sakın Lavin. Bu durumda beni sinirlendirmek istemezsin." Aramızda bir adımlık mesafe kaldığında elimdeki bibloyu kafasına geçirmek için kaldırdım fakat bileğimi yakaladığı gibi beni duvara iterek diğer koluyla belimi sarıp hareket alanımı kısıtladı. "Acı çekmeni istemiyorum. Bana karşı koyma." Elimden bibloyu alıp arkadaki duvara doğru sertçe çarpmasıyla beraber biblo tuzla buz oldu. Ama ben bu gece ölmeyecektim. "Senden tiksiniyorum." Gözlerimdeki hayal kırıklığını yansıtmamaya çalışmıştım ama pek başarılı olduğum söylenemezdi. Beni ittiği duvardan hızla çekerek arkama geçtiğinde soğuk metalin baskısını boynumda hissettim. Hareketleri kendinden emindi. Hala olanları anlayamıyordum. Sırtımı göğsüne yaslandığında bana her dokunduğunda yaptığı gibi derin bir nefesle kokumu içine çekti. Eskisinden tek bir farkla; artık birbirimiz için yanmıyorduk ve bu gece onun için sadece bir cesetten ibarettim. Eski halimiz idealar evreninde bir olasılıktan ibaretti. Alayla gülümsedim. "Öldürmek isteğin bir kadının kokusundan bu kadar etkilenmemelisin." "Biliyorsun Lavin hepsi yalan değildi , senden her zaman etkilendim." "Senden nefret ediyorum." Soğuk metalin baskısı arttı , boynumda küçük bir çizik oluştuğunu hissettim. Tek bir hareketiyle işimi bitirebilirdi. "Karanlıkla kutsanmış bedenler aydınlığa çıkınca yanarlar , uğurum. Sana defalarca uzak kalmanı söylemiştim." Yanmıştık. İkimizde.

Bazen mutlu bazen hüzünlü bazen gizemli bazen macera bazen kurgu Kimi mutlu sonla bitiyor kimi mutsuz sonla kiminin hikayesi yarım kalıyor kiminin tamamlanıyor kısa hikaye okumayı sevenlere

m i n s u n g , angst Hayatının son gününde bile etrafını düşünecek kadar düşüncesiz biriydim bu kitap tetikleyici ögeler içerir

Ölüm anlık ve geri dönüşü olmayan bir kaçıştı. İşte ölümü cazip kılan şey bir daha geri dönüşü olmamasıydı. Garip ya ölümü korkunç kılan şey de buydu. Ve ben artık geri dönmek istemiyordum.

Gülce devrim 19 yaşında üniversite adalet bölümü 1. sınıf öğrencisidir. Çabalamayı sevmeyen işi kolayından çözmeye çalışan biridir. Bir gün bilinmeyen birinden bir kaç notlar alır. Notların ardından cesetler, üzerlerine oynanan oyunlar ve daha niceleri. Yolu edim ile kesiştiğinde aynı şeylerin onun da başına geldiğini öğrenir. Zor olsada ikisi birlikte olayları araştırmaya karar verir, bilinmeyen onlara tehditlerini sıralarken onların birbirlerine güvenmekten başka çareleri yoktur. Geçmişlerindeki lanetin büyüyüp boyunlarına asılması ise onlara idam masasında savaşmaya iter. Yara aldıkladrı yerden yanmayı, yakmayı dilediler. Onlar gül bahçesinde kaybetmeyi bile razı geldiler. Yolun sonu onlar için araftan farksızdı ama birbirlerine yaslanan güçlü ruhlar her zamankinden daha fazla cennetteki gülleri arzuluyordu. "Sen hep gül, güldüğün yerde gül bahçeleri oluşuyor çünkü."