İlk bakışta hissettik birbirimizi. Bu hikaye nereye varacak bilmeden, Tekrar karşılaşır mıyız bilmeden, Birbirimize ne kadar iyi geliriz bilmeden.

“Sümeyra… Bir mesajla hayatı kararan, Bir gecede büyüyen Sümeyra” Alperen: “Söylesene Sümeyra… Ben senin sevdanla, Yanıp tutuşurken, Rabime yalvarırken, Sen bunları kimin, İçin yapıyordun…” Akgün: “Ben seni hiç sevemdim Sümeyra… Yemin ederim, Sevmeyi çok denedim, Ama ben seni sevmiyorum Sümeyra” Alperen:“Sana bakan gözlerimdeki şeyi görme, görsen de bilmezden gel Sümeyra” Sümeyra: “Ölmek istiyorum. Ölmek” Alperen: “Sarmaşık bir gül gibisin Sümeyra” Akgün: “Sen benim gözümde, güzel değilsin Sümeyra” Sümeyra: “Senin gözünden başkası Umrumda değildi” Alperen: “Sen Sarmaşık Gül’sün Sümeyra” Sümeyra: “Alperen haklıydı. Ben Sarmaşık Gül’düm”

Annemi ve babamı hiç tanımadım. Bebekken beni sarayın kapısına bırakıp arkalarına bile bakmadan çekip gitmişler . Kraliçe orkide sayesinde bu yaşıma kadar gelebildim. Ailemin kim olduğunu bilmediğim gibi hangi sınıfa ait olduğumu bile bilmiyorum. Herkesin sınıflarına göre sarayda belirli bir vazifeleri vardı. Benim vazifem perigenya diyarını ve dünyadaki doğayı korumak . Bir gün görev için gittiğim dünyada yabancı biri ile karşılaştım. İnsanların her ne olursa olsun yaşamlarına karışmamız yasaktı. Ama ben sarmaşıktım . İster insan ister perigenyalı olsun ayırmadan yardım etmeliydim. * Yabancının mavi gözleri yeşil gözlerimi seyrediyordu. Acaba o günden sonra yeniden mavi gözlerini görebilecekmiydim ?

Kader böyleydi ya; Balığın gönlü çöle vurulmuştu ama çöl, zaten kavrulmuştu.

Okuyun işte pişman olmazsınız